myanmar love stories (20)
အတာေရနဲ႔ေဆးပါ႔မယ္
ဟိန္းထိုက္ဦး (ဗဒင္)
ျမနႏၵာ--ေနညိဳညိဳ--ရစ္ခါသန္းေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ခို--မိ-- သူမ်ားေပ်ာ္လို႔မေပ်ာ္ႏိုင္ ရီးစာေပ်ာက္လို႔မ၍ိင္။
လမ္းမႀကီးတစ္ေလ်ာက္--တူးပို႔သံေတြၾကားမွာ သီခ်င္းဆိုသံ ေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္ၾကရင္း--မန္းသႀကၤန္ရဲ႕သ႐ုပ္ကိုပီျပင္စြာေဖၚ
ၾကားေနၾကေလရဲ႕။
၂၆-လမ္း--က်ံဳးေဘးအတိုင္းဒီတီယမဟာေမာ္ေတာ္ဆိုင္ ကယ္တစ္စီးေျဖးေလးစြာေမာင္းႏွင္လာသည္--လမ္းမေပၚတက္၍ေရ
ပက္တဲ႔ကေလးတစ္သိုက္ကို--ေကြ႕ပတ္ေရွာင္ၿပီး--ေရွ႕မွဂ်စ္ကားကို ေက်ာ္တက္လိုက္သည္။ ဂ်စ္ကားေပၚမွေရပက္ခံထြက္လာၾကေသာ
လူငယ္တစ္သိုက္က--သူ႔အားလွမ္းေနာက္လိုက္ေသး၏။ သူမပြင္႔တ ပြင္႔ၿပံဳးရင္းေခါင္းၿငိမ္႔၍အသိမွတ္လိုက္သည္။
သူ႔အသက္၂၅-ႏွစ္၊ ျမင္႔မားတဲ႔အရပ္နဲ႔အတူ ခႏၶာကုိယ္ ေတာင္႔တင္းက်စ္လ်စ္သည္--ဟဲလ္မတ္ေဆာင္းထားတဲ႔မ်က္ႏွာေလး
ကတည္ၾကည္ၿပီးသန္႔စင္ေန၏။ ၿပံဳးရိပ္ဆင္ေနတဲ႔--သူ႔ပါးမွာပါးခ်ဳိင္႔ ကေလးက--ႏုနယ္မ၍ကိုေထာက္ပံ႔ေနသည္။ ေလးေထာင္႔ဆန္ဆန္
မ်က္ႏွာက်ရွိသူမို႔--ခန္႔ထည္ေနျပန္၏။
မႏွစ္သ ႀကၤန္တံုးကေတာ႔--သူငယ္ခ်င္းမ်ားစံုၿပီးေရပက္ခံ ထြက္ဖူးသည္--အေပ်ာ္လြန္ၿပီးရန္ပြဲေတြလည္းၾကံဳခဲ႔သည္မို႔--ဒီႏွစ္
သႀကၤန္မွာေတာ႔တစ္ေယာက္ထဲမန္းသႀကၤန္ကိုဆိုင္ကယ္တစ္စီးျဖင္႔ ေရပက္ခံထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။
ဓါတ္အားစက္႐ံုေဒါင္႔မီးပြိဳင္႔မွာ--မီးနီမိသျဖင႔္ဆိုင္ကယ္ကို --ရပ္ေပးလိုက္သည္--ဘူတာႀကီးလမ္းမဘက္မွ--အေရွ႕ဘက္သို႔ေကြ႕
လာတဲ႔ဂ်စ္ကားေပၚမွတစ္စံုတစ္ေယာက္က။
“ေဟ႔--ေအာင္လင္းဦး--တစ္ေဗြထဲလား”
ေအာ္ေမးသံၾကားသျဖင္႔--လွမ္းၾကည္႔လိုက္သည္။အရပ္ထဲမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ေနသည္ကုိေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ေအး---တစ္ေဗြထဲဘဲေဟ႔”
လက္ျပၿပီး--အေျဖေပးလိုက္သည္။ ထိုကားသည္--အတန္ ငယ္လြန္သြားၿပီးမွ--ဂငယ္ေကြ႕ေကြ႕၍--ေအာင္လင္းဦး၏--ဆိုင္ကယ္
ေနာက္တြင္ကပ္ရပ္လိုက္ျပန္သည္။
ေအာင္လင္းဦး--ေျခတစ္ဘက္ေထာက္ၿပီးေနာက္ျပန္လွည္႔ ၾကည္႔လိုက္၏။ ကားေပၚမွ--လူရြယ္တစ္ေယာက္ဆင္းလာၿပီး။
“ေအာင္လင္းဦး--ငါတို႔ကားနဲ႔လိုက္ခဲ႔ပါလား”
“ေက်းဇူးဘဲ--သူငယ္ခ်င္း--ငါတစ္ေယာက္ထဲလည္ၾကည္႔အံုး မယ္”
“ေအး--တစ္ေဗြထဲပ်င္းရင္--ေနာက္ေန႔ငါတို႔နဲ႔--ေပ်ာ္ရ ေအာင္--လိုက္ခဲ႔--ကြာ”
“အေျခအေနအရေပါ႔--ကဲမီးစိမ္းၿပီ--သြားမယ္--သူငယ္ ခ်င္း”
ေျပာဆိုၿပီး--ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ကုိလီဗာအကုန္ဖြင္႔၍ --ထြက္လိုက္သည္။ ဆိုင္ကယ္၀ါးတစ္႐ိုက္ခန္႔ေခါင္းေထာင္သြားၿပီး
မွ--ေရွ႕ဘီးလမ္းေပၚျပန္က်သည္။ ေအာင္လင္းဦးလက္တစ္ဘက္-- ေထာင္၍--ေနာက္ကဂ်စ္ကားေပၚမွသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ႏ၍တ္ဆက္
လိုက္ျပန္ေသး။
ဆက္သြယ္ေရး႐ံုးအေရွ႕ဘက္က်ဳံးေဘးတစ္ေလ်ာက္မွာ ေတာ႔ ေရပက္သင္းေတြမ်ားစြာရွိသလို ေရပက္ခံတဲ႔ကားေတြကလည္း
လမ္းအျပည္႔ျဖစ္ေနသည္ကို--လွမ္းျမင္၍ေအာင္လင္းဦး--အဲဒီဖက္ကိုမသြား ေတာ႔ဘဲ လမ္း၈၀အတိုင္းေတာင္ဘက္သို႔ေကြ႕ခ်ိဳးလိုက္သည္။
၂၈-လမ္းနဲ႔ ၃၁-လမ္းအထိ--ေရပက္သင္းမ်ားေတြ႕ရျပန္ သည္။ ဒီႏွစ္မွ--ပညာေရးမိသားစုကလည္းေရသဘင္အသင္းမ႑ပ္
ေဆာက္ၿပီး--အမွတ္တရေက်ာင္းေရွ႕မွာ--ေရပက္ျပန္သည္။ ယခင္ ႏွစ္ေတြကေတာ႔၄င္းဒီေနရာမွာမရွိ။ မႏွစ္ကေမာင္ေမာင္စန္း၊
ေဒၚလီ တို႔ရဲ႕ေရပက္အသင္းရယ္--ရပ္ကြက္ထဲကလည္း လမ္းေပၚထြက္ပက္ တဲ႔အသင္းသံုးေလးသင္းရယ္ဘဲရွိသည္။
ဒီႏွစ္မန္းသႀကၤန္ပိုစည္သည္ ဟုေအာင္လင္းဦးထင္မွတ္လိုက္ရသည္။
ေရပက္သင္းေတြ--လြန္လာေတာ႔--လူတစ္ကိုယ္လံုးရႊဲနစ္ သြားသည္--၃၂လမ္းေရာက္ေတာ႔အေနာက္ဘက္ကိုခ်ဳိးေကြ႕လိုက္ျပန္
သည္--ေရွ႕မွာေတြ႕ျပန္ၿပီ--ေရပက္သင္းတစ္ခု----တီး၀ိုင္းနဲ႔အက် အနကတဲ႔လူကကၿပီး(ရွိတ္သည္)ေရပက္တဲ႔သူကပလတ္စတစ္ခြက္
ေတြနဲ႔--ပက္သလိုေရပိုက္နဲ႔ပါပက္ၾကျပန္သည္။
ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ေထာက္ေထာက္ရပ္လိုက္ၿပီး--ေရပက္ သင္းခံုေပၚက--အျပတ္ရွိတ္ေနေသာ
မိန္းခေလးကိုေမာ႔ၾကည္႔လိုက္ သည္။
ရွမ္းတ႐ုတ္မဟုထင္သည္။ အသားျဖဴျဖဴအသက္ကသိပ္ ႀကီးေလဟန္မတူ--၂၀၀န္းက်င္ခန္႔မိတ္ကပ္မ်ားႏွင္႔ခ်ယ္သထား
ေတာ႔အ႐ုပ္ကေလးလိုလွေန၏။ အ၀ါခံေပၚမွာ--အနက္ေရာင္သေပါ႔ ေပ်ာက္အက်ႌရင္ေစ႔လည္ဟိုက္ေအာက္လည္အက်ႌအေရာင္စေပါ႔
ေျပာက္အက်ႌအေရာင္အတိုင္း စကပ္ခ်ဳပ္၀တ္ထားသည္။
တကုိယ္လံုး--ေရစိုထားသျဖင္႔--အမို႔အေမာက္ေတြဟာ-- အထင္းသားျဖစ္ေန၏။ ေနာက္ကတီး၀ိုင္းရဲ႕သံစဥ္အတိုင္းခႏၶာကုိယ္
ကို--အျပတ္လ၍ပ္ခါ၍ရွိတ္သည္။ အသားဆိုင္ေတြေလေပြေမႊ႕ခံရ ေသာသစ္ပင္ငယ္ေတြႏွယ္--ဗရမ္းဗတာရမ္းခါေန၏။ အထင္ရွားဆံုး
ကေတာ႔--မို႔ေမာက္ေသာရင္ႏွစ္မႊာျဖစ္၏။ ေရွာက္သီးႀကီးႀကီးအလံုး ေလာက္ရွိတဲ႔သူမရဲ႕ႏို႔ေတြဟာ--ေရစိုအ၀တ္ေအာက္မွာေဘာလံုးႏွစ္
လံုးလိမ္႔ေနသလို--၀ိုင္းပတ္ေနတာကိုျမင္ရသည္။
ေအာင္လင္းဦး--ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကိုျမင္ရသည္တြင္ ေ၀႔ ၀ိုက္ၾကည္႔လိုက္သည္။ ေရပက္ခံကားေတြေပၚမွာေရာ--အဲဒီစတိပ္
႐ိ၍းခံုေရွ႕လမ္းမေပၚမွာေရာ--လူငယ္ေတြ--ခံုေပါက္ၿပီးကေနသည္။ ၿပီးေတာ႔--ဦးဦး--ဘဘအရြယ္ေတြကလည္းလမ္းေဘး၀ဲယာမွာေခါင္း
ေလးေတြေမာ႔ၿပီး--စင္ျမင္႔ေပၚကမိန္းခေလးကို အျပတ္ၾကည္႔ေနၾက သည္ကိုပါေတြ႕ရေတာ႔ၿပံဳးမိရျပန္သည္။
တီးလံုးအၿပီးမွာေအာင္လင္းဦး--အဲဒီစင္ျမင္႔ေရွ႕ကျဖတ္ေက်ာ္ ၍ ကြယ္လိုက္သည္။ လမ္းမႀကီးအတိုင္းအေနာက္ ၈၄-လမ္းအထိ
သြားရန္ရည္ရြယ္ၿပီးေမာင္းထြက္လာသည္--ရည္မွန္းခ်က္မေရာက္ ခင္--လမ္းတစ္၀က္မွာ--
ေအာင္လင္းဦးဆိုင္ကယ္ကိုအရွိန္ေရွာ႔လိုက္ရသည္။
“သႀကၤန္နတ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါလား”
ႏ၍တ္မွ--တီးတိုးေရရြတ္လိုက္မိရသည္။ ေရွ႕တူ႐ူလမ္းမ၏ --ေဘးမွာ--မိန္းခေလးတစ္ေယာက္--အသက္ကဘာရွိအုန္းမလဲ-
- --၁၈--ႏွစ္ေလာက္ဘဲရွိမည္။ လွတာေတာ႔ဘာလွသလဲမေမးနဲ႔-- တကၠသိုလ္တံုးကကြင္းရတဲ႔သူမဒီထက္ဒီကေလးကပိုလွေနသည္။
အရပ္ကငါးေပရွစ္လက္မေလာက္ရွိမည္။ အ၀ါေရာင္စပို႔ရွပ္ႏွင္႔ လိုင္းပင္အျပာေရာင္ကၡကၡေရစိုထားသျဖင္႔အသားမွာကပ္ေနသည္--
ဖြံ႕ထြားဆူၿဖိဳးေနတဲ႔ရင္ႏွစ္မႊာေတာင္႔တင္းေျဖာင္႔စင္းတဲ႔ေပါင္တန္ေရွ --စြင္႔ကားျပည္႔တင္းတဲ႔တင္သားေတြက--ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းလိုက္
တိုင္း”စီးေဆာ”ကစားသလိုနိမ္႔တံုျမင္႔တံုႏွင္႔ခန္႔ထယ္လြန္း၏။ တဒဂၤ ျမင္႔ေတြ႕လိုက္ရတဲ႔မ်က္ႏွာေလးကေတာ႔--လွပႏုနယ္လြန္းစြာ--
ဇင္ ေယာ္ေတာင္မ်က္ခံုး--မဲနက္တဲ႔မ်က္၀န္း--ရႊန္းသစ္ေတာက္ပေနတဲ႔ မ်က္လံုးေတြကအရည္လဲ႔--ေနသလို--ေပၚလြင္ေျဖာင္႔စင္းတဲ႔ႏွာတံ
ကေလးကိုင္းသ႑ာန္ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္လႊာကလည္း ရဲမွဲ႔ေန၏။ ေအာင္လင္းဦး ရင္မခံုစဖူးရင္ခံုလ၍ိင္းထသြားရသည္။
သႀကၤန္နတ္သမီးေလး--လမ္းဆံုေရာက္ေတာ႔--ေျခစံုရပ္သြား သည္။ ေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္သြားၾက၏။ သႀကၤန္ကားေတြကိုၿပံဳး
ရပ္ေငြ႕ျဖင္႔ေငးေမာၾကည္႔႐၍ေနရဲ႕။
ေအာင္လင္းဦး--သူမအနားမွာဆိုင္ကယ္ထိုးရပ္လိုက္သည္။
“ေဟး--သူ”
သႀကၤန္နတ္သမီးေလးသူ႔ဖက္ကိုေခါင္းေလးငဲ႔၍ၾကည္႔ သည္ --စူးစမ္းသည္--သူမ၏အၾကည္႔ရဲရဲေၾကာင္႔ေအာင္လင္းဦး--
ေရွ႕စကားဆက္ ရမွာတြန္႔သြားျပန္သည္။ သႀကၤန္ဘဲ--လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုပိုင္ခြင္႔ရွိ သားဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔။
“သူ--တစ္ေယာက္ထဲလားဟင္”
“အင္း---”
မပြင္႔တပြင္႔ေလးတံု႔ျပန္ရွာသည္။ ေအာင္လင္းဦးရင္၀ကိုအလံုးႀကီး ခုန္၍ေဆာင္႔ထုတ္လာသည္။
“ဘယ္သြားမလဲ--ဒို႔--လိုက္ပို႔ရမလား”
သႀကၤန္နတ္သမီးေလး--ခဏမွ်ေတြေ၀ေနျပန္၏။ ေအာင္လင္းဦး --ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခံုေနသည္။
တံု႔ျပန္လာမဲ႔အေျဖကိုေစာင္႔စားရတဲ႔ ခဏတာေလးအဖို႔ရွည္လ်ားလြန္းသည္႔အခ်ိန္ကာလယႏၱယားကိုႀကိတ္ ၍အျပစ္တင္မိေနျပန္သည္။
“ေကာင္းသားဘဲ”
ေအာင္လင္းဦး--ျမဴးသြားသည္--မထင္မွတ္ေသာတံု႔ျပန္မ၍ကိုရလိုက္ သျဖင္႔--အတိုင္းမသိ၀မ္းေျမာက္သြားရသည္။
“ကြမ္းယာ--ကမ္းအလွဆိုတာဒါမ်ားျဖစ္ေနမလားဘဲ”
ဟုေအာင္လင္းဦးမေတြးသာေတြးသာေတြးမိလိုက္ရျပန္သည္။ အနားကပ္ၾကည္႔မွာ--သူမပို၍လွေနသည္။
အသားအေရက၀င္းမြတ္ ေနသည္။ ေရစက္ေရေပါက္ေတြက--သူမကုိယ္မွာရီးေလးခိုေနသျဖင္႔ မႏၱလာေနရဲ႕--အေရာင္ေအာက္မွာ-
-စိန္ပြင္႔ေတြလက္သလိုၿပိဳးျပက္ ေနသည္
စလင္းဘတ္အနက္ေရာင္ကိုႀကိဳးရွည္ရွည္ျဖင္႔ စလြယ္သိုင္း လြယ္ထားျပန္သျဖင္႔--သူမ၏လံုး၀န္းဆူၿဖိဳးေသာရင္ႏွစ္မႊာကို တစ္
ဘက္စီခြဲျခားပစ္လိုက္သလို--ညာဘက္ပုခံုးမွသည္ဘယ္ဘက္တင္ပါး ထိ--ႀကိဳးနက္ကေလးက--ကန္႔လန္႔ျဖတ္ပိုင္းျခားထားသည္မွာ-
- တစ္မ်ဳိးၾကည္႔ေကာင္းလွေသးေတာ႔သည္။
အ၀တ္ထည္႔ဟမ္းဘတ္အိတ္ကို--ေျမႀကီးႏွင္႔လြတ္႐ံုကေလး အားစိုက္၍လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင္႔ေျခဖမိုးအနက္နားထိဆြဲကိုင္ထားျပန္
သည္ကလည္းရွိရင္းစြဲအတိုင္းအတာထက္ပိုေအာင္ရင္ႏွစ္မႊာကို ညႇစ္ထုတ္ျပသလိုျဖစ္ေနျပန္၍--မို႔ေမာက္ဆူၿဖိဳးေနသည္မွာအေပၚရံ
အ၀ါေရာင္စပို႔ရွပ္အက်ႌေအာက္မွ ဗရာစီယာရဲ႕အနားသားမ်ား ထင္း ထင္းႀကီးေပၚလြင္ေနသည္။ ေအာင္လင္းဦး--
ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္း၍ ေဒါက္ေထာက္လိုက္သည္။ မႏိုင္တႏိုင္ဆြဲကိုင္ထားတဲ႔သူမရဲ႕လက္ ထဲက--ဟင္းဘတ္အိတ္ကို--
လက္လွမ္းလိုက္သည္။ သူမကလည္း --အလိုက္သင္႔လက္ထဲမွ--ဟမ္းဘတ္အိတ္ကိုင္ႀကိဳးမ်ားကို ေအာင္လင္းဦး
လက္ထဲလႊဲေျပာင္းေပးလိုက္သည္ ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္--ကယ္ ရီယာမွာညႇပ္၍--ယူလာခဲ႔ေသာဟဲလ္မက္ကိုအရင္ဆံုးျဖဳတ္၍-
-သူမ လက္ထဲသို႔လွမ္းေပးလိုက္ျပန္သည္။
သႀကၤန္နတ္သမီးေလး--ပုလဲသြယ္မ်ားသဖြယ္ျဖဴေဖြးညီညာ တဲ႔--သြားေလးမ်ားေပၚေအာင္ ခိုးခုိး--ခစ္ခစ္--ရီလိုက္ၿပီးလက္ထဲ
ေရာက္လာတဲ႔”ဟဲလ္မက္ႀကိုေခါင္းမွေဆာင္းလိုက္သည္။ ေအာင္လင္းဦး ေက်ာ္--သူမ၏ဟမ္းဘတ္အိတ္ကိုဆိုင္ကယ္--
ကယ္ရီယာမွာေသခ်ာ ညႇပ္ၿပီး--သေရအိတ္ကိုႀကိဳးျဖင္႔--ရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး--ဆိုင္ကယ္ ေပၚတက္၍စက္ႏိႈးလိုက္သည္။
ဆိုင္ကယ္စက္အႏိႈးမွာသူမကိုေမးဆတ္ျပေတာ႔ သႀကၤန္နတ္ သမီးေလး--သူ႔ေနာက္ဘက္ကဆိုင္ကယ္ေပၚတက္၍ကားယားခြထိုင္
လိုက္ၿပီး--ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ႀကီးေအာင္လင္းဦးရဲ႕ခါးကိ္ုလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင္႔ ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္။
ေအာင္လင္းဦး--ရွိန္းကနဲ--ဖိန္းကနဲ--ၾကက္သီးထသြားရတဲ႔ အထိတံုလ၍ပ္သြားသည္--မစၥက--ဒါေလာက္ထိရဲတင္းလိမ္႔မည္ဟု
မထင္မသာကာ--ပုခံုးကိုကိုင္႐ံုဘဲေပါ႔--ခုေတာ႔ခါးကိုအေသစြဲဖက္ ထားေတာ႔ သူမ၏ရင္ႏွစ္မႊာကေအာင္လင္းဦးရဲ႕ေနာက္ေက်ာမွ အိ
ကနဲ--ဖိကပ္ကုန္သည္--သဘာေၾကာင္႔ေအာင္လင္းဦးၾကက္သီးထ၍တံုသြား ရသည္။
ေအာင္လင္းဦးဆိုင္ကယ္ကို ၈၃-လမ္းကေနေျမာက္ကိုေမာင္း ထြက္လိုကသည္။ ၀ါးတစ္႐ိုက္ခန္႔အေရာက္မွာ--
ေအာင္လင္းဦးရဲ႕ညာဥ္အ တိုင္း ဆိုင္ကယ္လီဗာကိုျမႇင္႔ၿပီးကလပ္ကိုဆြဲလိုက္သည္။ ဆိုင္ကယ္ လီဗာဟဲၿပီး--ဦးေမာ႔၍ထြက္သြားသည္။
“အာ႔--အေမ႔”
သႀကၤန္နတ္သမီးေလးႏ၍တ္ဖ်ားမွထိတ္လန္႔တၾကားေရရြတ္ သံထြက္လာၿပီးေအာင္လင္းဦးရဲ႕ခါးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္လိုက္ၿပီး
--သူမ၏ေမးေစ႔ကေအာင္လင္းဦးရဲ႕--ညာဘက္ပုခံုးေပၚမွီတင္လိုက္ၿပီး။
“ေျဖးေျဖး--ကိုကို--သင္းသင္းေၾကာက္တယ္”
က်င္ကနဲနားစည္ေမွးပါးကိုထိုးေဖာက္ၿပီးအသံကေလးကို ေအာင္လင္းဦးၾကည္႔လိုက္မွ--
သတိ၀င္လာၿပီးလီဗာကိုေလ်ာ႔၍ပံုမွန္ေမာင္း လိုက္သည္။
“ဖက္ထားေဟ႔--ဖက္ထားလြတ္မသြားေစနဲ႔”
“ေဟး--ေဟး--ျပဳတ္က်ရင္ေတာ႔ျပန္မေပးဘူးေနာ္”
ေဘးျခင္းယွဥ္လိုက္လာတဲ႔--သႀကၤန္ေရပက္ခံဂ်စ္ကားေပၚမွ --လူငယ္တစ္သိုက္ကေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္လိုက္သည္။
တိုင္းသမ--ေရပက္အသင္းကိုလြန္လာသည္။ ေရေတြရႊဲသ ထက္ရႊဲကုန္ၾကရျပန္သည္--ေအာင္လင္းဦး
၂၈လမ္းအေရာက္မွအေနာက္ ဘက္ကိုခ်ဳိးေကြ႕လိုက္ျပန္သည္။ ၈၄-လမ္းအေရာက္မွာေတာင္ဘက္
သို႔ဦးတည္ၿပီးဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္းထြက္လာသည္။
၂၉-လမ္းထိပ္ေရာက္ျပန္ေတာ႔--ေရပက္သင္းမ်ားက--လမ္းမရဲ႕ဟိုဘက္ဒီဘက္ညႇပ္ၿပီးအၿပိဳင္ပက္ေနသျဖင္႔--ဆိုင္ကယ္ကို -
-အရွိန္ေလ်ာ႔ၿပီးသတိႏွင္႔ေမာင္းလာခဲ႔သည္။
၃၂-လမ္းထိပ္ပြဲထိုင္ေရပက္သင္းကလည္းၿပိဳင္ဆိုင္ေရပက္ ေနၾကျပန္သည္။ ေရပက္ခံကားေတြကပြဲတိုင္ရဲ႕ခံုေရွ႕မွာပိတ္ရပ္ၿပီး
ဇိမ္ေျပနေျပေရပက္ခံေနၾကသည္မို႔--ေအာင္လင္းဦးဆိုင္ကယ္ကိုလမ္းအ ေနာက္ဘက္မွကပ္၍--ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ႔သည္။
မႏွစ္ကထက္စာလ်င္ေတာ႔ဒီႏွစ္--သႀကၤန္ေရပက္သူေရာ-- ေရပက္ခံထြက္ၾကတဲ႔ကားေတြဟာပိုမ်ားသျဖင္႔စည္ကားသည္ဟုဆိုရ
မည္ဟုေအာင္လင္းဦးေတြးမိျပန္သည္။ ပြဲထိုင္ကလြန္လာျပန္ေတာ႔--ေတြ႕ ျပန္ၿပီကက္ဆက္ဖြင္႔ၿပီးစင္ျမင္႔ကေလးေပၚကေန”ရွိတ္”တဲ႔မဒီ-
- ဒီခံု ကလည္းအေစာဆံုးကေတြ႕ခဲ႔တဲ႔--တီး၀ိုင္းနဲ႔ဆိုၿပီးရွိတ္တဲ႔အမ်ဳိးသမီး ကိုသူမလည္း--မေလ်ာ႔တမ္း--မေမာတမ္း--လ၍ပ္ခါ၍”ရွိတ္”ေန
သည္။
ရွိတ္ေနရင္းမွေအာက္ကေရပက္ခံကားေပၚမွေရေမႊးနဲ႔ပက္ ျဖန္႔းသူရွိရင္လဲစင္ရဲ႕အဖ်ားနားထိတိုး၍--ထိုင္ခါေရေမႊးအျဖန္းခံေရ
ပက္ခံသည္။ သူမကေတာ႔--ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိသူျဖစ္၍--လွပတင္႔တယ္ သည္ဟုေအာင္လင္းဦးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိလိုက္ျပန္သည္။
ၾကည္႔ေနဆဲခါးကို အကုပ္ခံရသျဖင္႔--ေခါင္းငဲ႔၍ေနာက္ကိုလွဲ႕ၾကည္႔သည္။ ခ်စ္စဖြယ္
ႏ၍တ္ခမ္းလ၍ပ္ေမးဆတ္ၿပီးေရွ႕ဆက္သြားဆိုတဲ႔သေဘာျပေနသျဖင္႔။
ေအာင္လင္းဦး--ၿပံဳးမိရင္း--ဆိုင္ကယ္ကို--ေမာင္းထြက္လိုက္ၾကရ ျပန္ပါသည္။ ၃၅-လမ္းေက်ာ္ျပန္ေတာ႔--ေရပက္သင္းေတြက-
-ေနရာ မလပ္ေအာင္ပင္--ဆိုင္ကယ္အရွိန္ေလ်ာ႔ၿပီးေျဖးေျဖးေလးေမာင္းေန ရသည္။
ဒီၾကားထဲ--ေရခဲေရနဲ႔ပက္တဲ႔သူကရွိေသး ေအးလိုက္တာခိုက္ ခိုက္တံုေရာ--ဆိုတာလိုဘဲ--ေအာင္လင္းဦးတို႔ႏွစ္ဦးသား--
ေလတိုးတဲ႔အရွိန္နဲ႔ --ပို၍ခ်မ္းတံုလာၾကသည္။
ေလးဆယ္႔တစ္လမ္းထိပ္ေရာက္ခါနီး ၈၄-လမ္းအေနာက္ ဖက္အနီးတြင္--ခါေတာ္မွီဖြင္႔လိုက္တဲ႔နာမည္ေဟာင္းနဲ႔အေအးဆိုင္
ေရွ႕မွာဆိုင္ကယ္ထိုးရပ္လိုက္သည္--ေအာင္လင္းဦးေခါင္းကဟဲလ္မက္ကို ခြ်တ္လိုက္သျဖင္႔--
ေအာင္လင္းဦးေခါင္းကဟဲလ္မက္ကိုခြ်တ္လိုက္သျဖင္႔ --သႀကၤန္နတ္သမီးေလးဆိုင္ကယ္ေနာက္မွဆင္း၍--ဦးထုတ္ကိုခြ်တ္
ခါေအာင္လင္းဦးေဘးမွာမတ္တပ္ရပ္ရင္းမွ။
“ဘာ--လုပ္မလို႔လဲ--ဟင္”
“တစ္ခုခု--စားၾကရေအာင္ေလ”
“ဟင္႔--ေအးရတဲ႔--အထဲ--ေရခဲမံု႔ေကြ်းမလို႔လား”
“လဘက္ရည္လည္းရပါတယ္--ကဲလာ”
ေျပာဆိုရင္း--ေအာင္လင္းဦး--အေအးဆိုင္ထဲသို႔၀င္သြားလိုက္--သူမလည္း ေအာင္လင္းဦးေနာက္မွ
ကပ္၍လိုက္ပါသြားရျပန္သည္။ ဆိုင္ထဲမွာ ရွိေနႏွင္႔ၾကတဲ႔စားေသာက္ေနသူေတြရဲ႕--စူးစမ္းတဲ႔--မ်က္လံုးေပါင္း
မ်ားစြာရဲ႕အၾကည္႔တို႔ႏွင္႔ႏွစ္ေယာက္သားရင္ဆိုင္လိုက္ရျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦးဆိုင္အတြင္းဘက္က်က်--
သီးသန္႔ခန္းေလးထဲရွိစားပြဲခံုမွာ၀င္ ထိုင္လိုက္သျဖင္႔သူမလည္းေရာေရာင္၍--မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္လိုက္ရေလ၏။
“သူ--ဘာေသာက္မလဲ--အေအးလား--အပူလား”
နက္စ္--ရလား။
“ရတယ္--ေဟ႔--ညီေလး--နက္(စ္)တစ္ခြက္မံု႔စံုတစ္ပြဲယူခဲ႔”
“ကိုကိုေရာ--ဘာမွမစားဘူးလားဟင္”
“ဒို႔--တအားခ်မ္းေနတာအဲဒါ”
“အဲဒါ--ဘာျဖစ္လဲ--ကိုကိုအရက္ေသာက္ခ်င္ေနၿပီမဟုတ္ လား”
“အဟဲ--အရက္--မဟုတ္ပါဘူး--သူ--ရယ္--ဘီယာ--ဘီယာ”
“ဒါဘဲ--သိပ္အမ်ားႀကီးမေသာက္နဲ႔ေနာ္”
“အင္း--မေသာက္ပါဘူး--တိုင္းဂါး--သံဗူးႏွစ္ဗူး--ေလာက္တင္ပါဘဲ”
စားၾကေသာက္ၾကရင္းနဲ႔တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ ေယာက္ေမးၾကရျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦးက--သူ႔ကိုေခၚတဲ႔သႀကၤန္နတ္
သမီးေလးဟာ--ျပင္ဦးလြင္ကျဖစ္ၿပီးအေဖဦးသူေယာင္--အေမေဒၚ ျမင္႔ျမတ္တို႔ရဲ႕ေမြးခ်င္းသံုးေယာက္ထဲမွဒုတိယေျမာက္သမီးျဖစ္ၿပီး
အသက္က--ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္--ဆယ္တန္းေျဖထားဆဲ--အစ္ကိုက-- အိမ္ေထာင္ခြဲညီမငယ္သူဇာေအာင္က--ရွစ္တန္း--စကားေျပာတိုင္း
သင္းသင္း--ဟုအမႊန္းတင္၍ေျပာတတ္ေသာေအာင္လင္းဦးေရွ႕မွ--မိန္းကေလး မွာျမတ္ႏိုးသူျဖစ္သည္။
အိမ္မွာေတာ႔အားလံုးဟာသူ႔ကို”ႏိုးႏိုး”ဟု ခ်စ္စႏိုးေခၚၾကသည္။ စကားေျပာတိုင္းသင္းသင္းဟုေျပာဆိုေလ႔ရွိသျဖင္႔--
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကသူမကို--သင္းသင္းဟုဘဲေခၚေျပာဆက္ဆံၾကသည္။
ျမတ္ႏိုးသူ--နကုိယ္စိတ္ကူးယဥ္ေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔အရာက ေတာ႔--သူမကို--သူ--ဟုတစ္ခြန္းထဲေခၚေသာ႐ုပ္ေခ်ာေသာ--အမ်ဳိး
သားကိုသူမ၏ပထမဦးဆံုးခ်စ္ဦးသူျဖစ္ေနရမယ္ဆိုတဲ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိုလက္ကိုင္ထားခဲ႔သူ--ျပင္ဦးလြင္(ေမၿမိဳ႕)ကာလသားမ်ားကသူမ
အား--သူ--ဟုေခၚ၍ရီးစားစကားေျပာသူ--စာေပးသူမရွိခဲ႔--တိုက္ ဆိုင္စြာမႏၱေလးေရာက္မွ--ေအာင္လင္းဦးရဲ႕--သူ--ဟုေခၚဆိုမ၍က-
- သူမ၏အိေ`ႏၵ--တံခါးကိုထိုးေဖါက္ၿပီးႏွလံုးသားရင္ျပင္ေပၚ၌လ၍ိင္းထ ေစခဲ႔သည္။ ဒါေၾကာင္႔လဲ--ေအာင္လင္းဦးရဲ႕--
ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကပါ လာေစခဲ႔သည္။
“သင္းသင္း--ကို--ေဖေဖနဲ႔ေမေမက--သႀကၤန္ၿပီး၀ါမ၀င္ခင္-- မႏၱေလးကသူတို႔မိတ္ေဆြသားနဲ႔အိမ္ခ်ေပးမယ္တဲ႔ေလ”
“အို--”ေအာင္လင္းဦးႏ၍တ္ဖ်ားမွႏွေျမာတသစြာ တီးတိုးရြတ္ဆိုလိုက္ ရင္း--သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို--ျမတ္ႏိုးတြယ္တာစြာ
စူးစိုက္ၾကည္႔ေန မိရျပန္သည္။
ဒါနဲ႔--သင္းသင္း--အိမ္ေထာင္မက်ခင္--အပ်ဳိဘ၀မွာ--လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုၿပီး ေမေမခြင္႔ျပဳခ်က္နဲ႔--
မႏၱေလး သႀကၤန္ကို--လာေပ်ာ္တာ။
ဒီေရာက္ေတာ႔--သင္းသင္းရဲ႕--သူငယ္ခ်င္းေတြတစ္ေယာက္မွ အိမ္မွာမရွိၾကဖူးေရပက္ခံလယ္ၾကတယ္တဲ႔ေလ--
ေဆြမ်ဳိးေတြအိမ္ကို လည္းမသြားခ်င္တာနဲ႔--အိမ္ျပန္မယ္လို႔ကားဂိတ္ကုိထြက္လာတာ --ကိုကုိနဲ႔ေတြ႕တာဘဲေပါ႔”
“ဟင္း--သင္းသင္း--အလိုက်--ကိုကိုလိုက္ေလ်ာၿပီး--ေရပက္ခံ လိုက္ပို႔ေပးရမွာေပါ႔--ခုသူ--ဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲ”
ပိုင္ဆိုင္သူရွိေနၿပီဆိုတဲ႔--အသိဟာ--ရင္မခ်ိသျဖင္႔--သက္ ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုေလးပင္စြာခ်ရင္းမွတစ္လံုးခ်င္းအထက္ပါအတိုင္း
ေျပာလိုက္ရေတာ႔၏။
ျမတ္ႏိုးသူ--ႏုေထြးလွပတဲ႔--မ်က္ႏွာအၿပံဳးရိပ္တို႔ရွက္သန္း သြားသည္--ခ်စ္စဖြယ္ပုလဲသြယ္တန္းသြားေလးမ်ားေပၚေအာင္ၿပံဳၚ
လိုက္ၿပီး။
“မႏၱေလးသႀကၤန္--ခဏ--ခဏေပ်ာ္ဘူးသားပဲ--ခုဏလဲ-- ကိုကိုနဲ႔--လည္ပတ္မိသေလာက္--လည္ပတ္ၿပီးသား--သင္းသင္း-
-သႀကၤန္ တြင္းစစ္ကိုင္းကိုမေရာက္ဖူးဘူး--အဲဒါ”
“ကဲ--ျမတ္ႏိုးသူ--လို႔ေခၚတဲ႔--သူ--ရယ္--ကိုကိုလိုက္ပို႔ပါ႔ မယ္ဗ်ာ”
ဒ ီ လ ိ ု န ဲ ႔ - - ေ အ ာ င ္ လ င ္ း ဥ ီ း တ ိ ု ႔ ႏ ွ စ ္ ေ ယ ာ က ္ ဆ ိ ု င ္ က ယ ္ တ စ ္ စ ီ း န ဲ ႔ စ စ ္ က ိ ု င ္ း
မႏၱေလးလမ္းမႀကီးတစ္ေလ်ာက္ေရပက္သင္းမ်ားကိုျဖတ္သန္းေမာင္း ႏွင္လာခဲ႔သည္။ ဘုရားႀကီးေအာက္က်င္းဘက္စစ္ကိုင္းလမ္းတစ္
ေလ်ာက္မွာလဲ--လမ္းပိတ္လုမတတ္ေရပက္သူမ်ားေရပက္ခံကားမ်ား ျဖင္႔စည္ကားေနျပန္၏။
ဒီႏွစ္--သႀကၤန္ထူးျခားစြာ--အၾကတ္ႏွစ္ရက္မို႔ေလးရက္ႀကီး မ်ားေတာင္ေပ်ာ္ၾကရမည္မို႔ထင္ရဲ႕--အလွျပ--မ႑ပ္ေတြကလည္း
ေပါမွေပါ။
ေတာင္ၿမိဳ႕ေရာက္ျပန္ေတာ႔လည္း --မန္းၿမိဳ႕ထဲကလိုပါဘဲ စည္ကားေနသည္ကိုေတြ႕ရျပန္သည္။ မႏၱေလးနဲ႔စစ္ကိုင္း ၁၅-
မိနစ္ ေလာက္နဲ႔ေရာက္ႏိုင္တဲ႔ခရီးျဖစ္ေပမဲ႔--သႀကၤန္တြင္းမို႔လမ္းမႀကီးတ
ေလ်ာက္ေရပက္ၾကသူမ်ားနဲ႔စည္ကားေနသည္မို႔ဆိုင္ကယ္ကိုေျဖးေျဖး မွန္မွန္ေမာင္းႏွင္လာခဲ႔သည္။ စစ္ကိုင္းေဒြးလမ္းထိပ္ေရာက္ေအာင္
၄၅-မိနစ္--တစ္နာရီနီးပါးအခ်ိန္ၾကာသည္။ ႏွစ္ဦးစလံုးမွာလဲ--ေရ ေတြရႊဲနစ္ကုန္၏။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ထဲေရာက္ေတာ႔ ၁၁-နာရီထိုးၿပီး--ဘယ္မွမရပ္ဘဲ --ငါးထပ္ႀကီးဘုရားလမ္းအတိုင္းေမာင္းသြားသည္--အဲဒီကမွတစ္
ဆင္႔ေၾကးဘုရား--တို႔ကို၀င္ေရာက္ဖူးၾကသည္။ ေၾကးဘုရားမွတဆင္႔ ကမ္းနားလမ္းအတိုင္းဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္းထြက္လာၿပီး--လမ္းမႀကီး
တစ္ခုအေရာက္မွာ--အေနာက္ေျမာက္ဘက္ကို ေတာက္ေလ်ာက္ ေမာင္းႏွင္လာသည္--စစ္ကိုင္းသႀကၤန္လည္းစည္ကားသည္ဟု--
ေအာင္လင္းဦးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရျပန္သည္။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အထြက္--ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္းၿခံကိုေတြ႕၍ဆင္ဖ်ားရွင္ ဘုရားဘက္ကို--ခ်ဳိး၀င္လိုက္သည္။ ဘုရားေရွ႕ေရာက္ေတာ႔--ဆိုင္
ကယ္ရပ္၍ေနာက္ကိုလွည္႔ခါ--
“သူ--”
“ဟင္--ဘာလဲ--ကိုကို”
“ဘုရားေပၚတက္အံုးမလား”
“ဟင္႔--အင္--ေတာ္ၿပီကိုကို--သင္းသင္း--သိပ္ခ်မ္းေနၿပီ”
“ဒါဆို--ကိုကို--သူငယ္ခ်င္းအိမ္ခဏ၀င္ၿပီး အ၀တ္အစား လဲလိုက္ေလ--ျဖစ္တယ္မဟုတ္လားသူ”
“ကိုကို႔သေဘာဘဲ--သင္းသင္း--ဗိုက္လဲဆာၿပီ”
“ကဲ--ဒီလိုဆို--အဲဒီဘဲသြားမယ္--တက္--သူ”
ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ကိုစက္ႏိ၍းၿပီး--ေရွ႕ဆက္ေမာင္းႏွင္လိုက္ သည္--
ၿမိဳ႕လယ္မီးပြိဳင္႔ေရာက္ေတာ႔အေရွ႕ဘက္ကိုခ်ဳိးေကြ႕လိုက္ျပန္ သည္--မင္းလမ္းအတြင္းရွိတိုက္အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႕အေရာက္မွာ--
ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္၍--ဟြန္းတီးလိုက္ၿပီး--ေခါင္းမွေဆာင္းထားေသာ --ဟဲလ္မက္ကိုခြ်တ္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သားဆိုင္ကယ္ေပၚမွ
ဆင္းလိုက္ၾကသည္။ ေအာင္လင္းဦးေနာက္ထပ္တစ္ခါ ဆိုင္ကယ္ကိုဟြန္း တီးလိုက္ျပန္သည္။
“တီ--တီ--တီ--၀င္းလ၍ိင္--ေဟး၀င္းလ၍ိင္”
ဟြန္းတီးရင္းႏ၍တ္ဖ်ားမွနာမယ္ကိုေအာ္ဟစ္ေခၚငင္လိုက္ ျပန္၏။ သူ႔ေခၚသံအဆံုးမွေအာက္ခ်ဳိင္႔တိုက္ထဲမွ--၁၇--ႏွစ္--၁၈-
ႏွစ္အရြယ္လူငယ္တစ္ေယာက္--ေျပးထြက္လာၿပီး-။။
“ေဟာ--ကိုႀကီးေအာင္လင္းဦးတို႔ပါလား--လာေလ--တိုက္ထဲ၀င္ပါ အံုး”
ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ကိုအိမ္ထဲမသြင္းေတာ႔ပဲလမ္းေဘးမွာပဲ ရပ္ထားလိုက္ၿပီး--ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီယာတြင္ညႇပ္ခ်ီထားေသာ-
-ျမတ္ ႏိုးသူ၏ဟင္းဘတ္အိတ္ကိုျဖဳတ္ယူလိုက္ၿပီး။
“လာ--သူ--ဒါတို႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္ဘဲ--ၿပီးမွ--ခဏနားၿပီး-- မႏၱေလးျပန္ၾကတာေပါ႔ေနာ္--သူ”
“အင္း--ကိုကို႔သေဘာပဲ--သင္းသင္းေရခ်ဳိးလိုက္ခ်င္ေသးတယ္”
စကားေျပာဆိုရင္း--လမ္းေဘးေအာက္ခ်ဳိင္႔ထဲကတိုက္အ တြင္းသို႔လိုက္၀င္သြားၾကသည္။ တိုက္ထဲေရာက္မွ။
“ေမာင္ေမာင္သန္း--မင္႔အစ္ကို၀င္းလ၍ိင္ဘယ္သြားလဲ”
“အစ္ကို--မနက္ကထဲကမႏၱေလးကိုေရပက္ခံသြားတယ္”
“ဦးဦးနဲ႔--ေဒၚေဒၚတို႔ေရာ”
ေဖေဖနဲ႔--ေမေမတို႔ကေတာင္ေပၚဥပုသ္ေစာင္႔သြားၾကၿပီ-- က်ေနာ္လဲၿမိဳ႕ထဲေရွာက္ပတ္လိုက္အံုးမယ္”
“ေအး--သြားခ်င္ေနာက္မွသြားကြာ”
ေဟာဒီက--မင္႔--မမကိုေရခ်ဳိးခန္းလိုက္ျပလိုက္ေနာက္ၿပီး --စားစရာတစ္ခုလုပ္ေပးခဲ႔အံုးေမာင္ေမာင္သန္း။
စားစရာ--ထမင္းေရာ--ဟင္းပါ--အရန္သင္႔ရွိတယ္--အစ္ကို --လာအစ္မ--ေပးအိတ္--ေရခ်ဳိးခန္းကိုက်ေနာ္လိုက္ျပမယ္။
ျမတ္ႏိုးသူ--ေမာင္ေမာင္သန္းေခၚေဆာင္ရာတိုက္ေနာက္ ဖက္သို႔လိုက္၀င္သြားသည္။ ေမာင္ေမာင္သန္းအခန္းတစ္ခုကိုဖြင္႔ၿပီး
--အိတ္ကိုအတြင္းခန္းရွိကုတင္ေပၚသို႔တင္ေပးလိုက္ၿပီး။
“ဒါက်ေနာ္႔အခန္းေလ--အစ္မ--ေရခ်ဳိးခန္းက--ဟိုမွာ-- အစ္မစိတ္တိုင္းက်--ခ်ဳိးေလေတာ႔”
“က်ေနာ္--ဟင္းအိုးေႏႊးလိုက္အံုးမယ္”
ေအးေအး--ေက်းဇူးဘဲေမာင္ေလးရယ္”
ေမာင္ေမာင္သန္းေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင္႔မီးဖိုေခ်င္ထဲ၀င္သြား သည္။ ျမတ္ႏိုးသူဟင္းဘတ္အိတ္ကိုဇစ္ဆြဲဖြင္႔ၿပီး--ေရခ်ဳိးၿပီး၀တ္ရန္
--အ၀တ္မ်ားကိုယူ၍--ေရခ်ဳးိခန္းထဲသို႔၀င္လိုက္သည္။ ေရခ်ဳိးခန္း သည္ေရကန္ျဖစ္ၿပီးခြက္ႏွင္႔ခက္ခ်ဳိးရန္ျဖစ္သျဖင္႔--ျမတ္ႏိုးသူေရခ်ဳိး
ခန္းတံခါးကိုေသခ်ာစြာဆြဲပိတ္၍--တံခါးကိုဂ်က္ထိုးလိုက္သည္။ အခန္းတြင္းေ၀႔၀ိုက္ၾကည္႔လိုက္ျပန္သည္။ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရသည္႔အခန္း
ျဖစ္သျဖင္႔ အ၀တ္ေျခာက္မ်ားကိုတန္းေပၚတင္၍--ကုိယ္အထက္ပိုင္း မွေရစိုေနေသာစပို႔ရွပ္ကို--အေပၚသို႔ပင္႔မခါေခါင္းမွခြ်တ္ပစ္လိုက္
သည္။ျဖဴေဖြးသန္႔စင္ေနေသာအသားအေရျဖင္႔ပနာသင္႔စြာအနက္ ေရာင္ဗရာစီယာေလးေပၚလာသည္။ မႏိုင္မနင္းစည္းေႏွာင္ထားရ
သျဖင္႔လည္း--၀င္းမြတ္ဆူၿဖိဳးလြန္းသည္႔ရင္ႏွစ္မႊာမလံု႔တလံုျဖင္႔ရင္ --0ျ150ြန္႔သားမ်ား၀င္းလက္စြာေတာက္ေျပာင္ေန၏။
ဗရာစီယာခ်ိတ္ကိုလက္ေနာက္ျပန္ပစ္၍ျဖဳတ္လိုက္၏။ အိ ကနဲဗရာစီယာေလးေရွ႕ကိုျပဳတ္အက်မွာေတာ႔--ဆူၿဖိဳးမို႔ေမာက္တင္း
ရင္းေနသည္႔သူမ၏--ရင္ႏွစ္မႊာလြတ္လပ္စြာေပၚထြက္လာေလေတာ႔ သည္။
ေအာင္လင္းဦး--အ၀တ္စိုမ်ားကိုလဲလိုက္ၿပီးဧည္႔ခန္းရွိဆိုဖါ ဆက္တီေပၚ၌ထိုင္ခါစီးကရက္တစ္လိတ္ျဖင္႔ၿငိမ္႔ေနသည္။ ခဏအ
ကာသူ႔အနားကိုေမာင္ေမာင္သန္းေရာက္လာေလ၏။
“ကိုႀကီးေအာင္လင္းဦး”
“ေဟ--ေအာ္ဘာလဲေမာင္ေမာင္သန္း”
“ၾကက္သားဟင္းနဲ႔--အခ်စ္ေရအိုးေတြေႏႊးပစ္ခဲ႔ၿပီ--အစ္ကို တို႔ဖါသာခူးစားလိုက္ေတာ႔က်ေနာ္ၿမိဳ႕ထဲေရွာက္ပတ္လိုက္အံုးမယ္”
“ေအးေအး--မင္းသြားရင္ဆိုင္ကယ္ယူသြားမလို႔မဟုတ္လား”
“အဟဲ--သိသားနဲ႔--ဒါႀကီးနဲ႔မွ--ေဟာ႔မွာေပါ႔ကိုႀကီးရ”
“အင္းေလ--ဒါဆိုေရာ႔--ဆိုင္ကယ္ေသာ႔”
“ေက်းဇူးဘဲ--ကိုႀကီးေအာင္လင္းဦး”
“မလိုပါဘူးကြာ--ေအာ္--ဒါနဲ႔ဆိုင္ကယ္ထဲဆီျဖည္႔လိုက္အံုး ကြ--ေရာ႔ပိုက္ဆံပါတစ္ခါထဲယူသြား--သိပ္လဲမၾကာနဲ႔--ေနာ္--ငါတို႔
မႏၱေလးကိုျပန္မွာ”
“စိတ္ခ်--ကိုႀကီး--ၿမိဳ႕ထဲေလာက္ပတ္႐ံုပါဘဲမၾကာပါဘူး”
“ေအးေအး--သြားသြား--ေျဖးေျဖးလဲေမာင္းေနာ္”
“အိုေက--”
ေမာင္ေမာင္သန္းျမဴးထူးစြာေျပးထြက္သြားသည္--တိုက္၀င္း တံခါးကိုေစ႔ပိတ္ခဲ႔သည္။ ၿပီးေတာ႔၀င္းတံခါးေသခ်ာပိတ္--ဆိုင္ကယ္
ေသာ႔ဖြင္႔လိုက္သည္။ ဆိုက္ကယ္စက္ႏိႈး၍--တက္ခြလိုက္၏။ သူ႔အ ရပ္ႏွင႔္ဆိုလ်င္ဆိုင္ကယ္က--အနည္းငယ္ျမင္႔ေန၏။ ဒီဆိုင္ကယ္ကို
ေအာင္လင္းဦးစစ္ကိုင္းလာတိုင္းတက္ခြေမာင္းႏွင္ေနၾကမို႔ ဆိုင္ကယ ္ ရဲ႕အထာကိုသူကြ်မ္းက်င္ေနၿပီမို႔--ေထာက္ကိုျဖဳတ္၍လီဗာကိုဟဲၿပီး
--ကမ္းနားလမ္းမႀကီးဆီသို႔ဦးတည္ခါေမာင္းထြက္သြားေလေတာ႔၏။
ေဆးလိပ္တိုကိုေ0ျ143ကခြက္ကေလးထဲသို႔ေခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ထပ္လပ္ကီးတစ္လိတ္ကိုမီးညႇိလိုက္ျပန္သည္။ အားပါးတရ--တစ္
ခ်က္မွ်႐၍ိက္ဖြာလိုက္ၿပီး--ႏွစ္ေယာက္ထိုင္--ဆိုဖါေပၚသို႔လဲအိပ္ခ် လိုက္ၿပီး--မ်က္ေစ႔မွိတ္ခါေဆးလိပ္ကိုေသာက္ရင္းကေန႔အေတြ႕အ
“ကံဳမ်ားကိုျပန္လည္ေတြးေတာေနမိျပန္သည္။
မႏၱေလးအေရွ႕ျပင္ရပ္ရဲ႕ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ႔--ဦးသန္း ေဖ--ေဒၚသူဇာတို႔၏တစ္ဦးတည္းေသာသား--ေအာင္လင္းဦး-
-တကၠ သိုလ္မွဘြဲ႕ရၿပီး--ဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘဲ--မိဘမ်ားအလိုက်အိမ္မကြာ --အိုးမကြာေနထိုင္ၿပီး--ဆိုင္ကယ္တစ္စီးျဖင္႔--
မႏၱေလးၿမိဳ႕ကိုပတ္ေန သူျဖစ္သည္။
ပိုက္ဆံရွိသားသမီးျဖစ္ေပမဲ႔--မိမိကုိယ္ကိုထိန္းႏိုင္သျဖင္႔-- ယေန႔အခ်ိန္ထိ--နံပါတ္ဖိုးေဆးအျပားအစံုမေသာက္ခဲ႔ေပ။
ခါတရံသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔အရက္ေသာက္သည္သာရွိ သည္။ ဒါလည္းအလြန္အကြ်န္မလုပ္--မိဘစိတ္မခ်မ္းသာေသာ--မေကာင္း
မ၍မ်ားကိုဘာမွမလုပ္ခဲ႔--တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀တံုးကလည္း ထိန္းႏိုင္ခဲ႔သည္။ ဥစၥာေပါ႐ုပ္ေခ်ာၿပီးစာေတာ္ေသာေအာင္လင္းဦး-
-အထက္ တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကထဲကမိန္းခေလးမ်ား၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ခဲ႔သလို --တကၠသိုလ္ေရာက္ျပန္ေတာ႔လည္း--ထို႔အတူပင္။
ဒုတိယႏွစ္ေလာက္မွ--မိန္းမအေတြ႕အထိကိုစတင္ရရွိခဲ႔ဖူး သည္--ေနာက္ဆံုးႏွစ္အထိ--မိန္းခေလးမ်ားႏွင္႔တ႐ံုး႐ံုးရွိခဲ႔ရျပန္ သည္။
(မွတ္ခ်က္။တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀အေတြ႕အၾကံဳကို သီးျခားေရးသားေပးပါမည္။)
ဒီႏွစ္--ထူးထူးျခားျခားမိဘမ်ားကသားေတာ္ေမာင္ကို--၀ါမ ၀င္ခင္အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမည္ဟုဆိုလာသည္။ ဘယ္သူဘယ္၀ါဟုမ
ေျပာ--ေအာင္လင္းဦးမိဘမ်ားသေဘာအတိုင္းေခါင္းၿငိမ္႔ခဲ႔သည္။ မိန္း ကေလးဘယ္ကလဲဟုမေမးေပ--တစ္ေလ်ာက္လံုးမိဘစကားနား
ေထာင္ခဲ႔သူျဖစ္၍--မိဘမ်ားစိတ္ၿငိဳျငင္မွာကိုေတာ႔အလြန္စိုးရိမ္မိ သည္။
ခုေတာ႔--မန္းၿမိဳ႕သူရဲ႕--ဆိုင္ကယ္သူရဲေလးေအာင္လင္းဦး-- သႀကၤန္နတ္သမီးေလးႏွင္႔ဆံုမိ၍စစ္ကိုင္းကိုေရာက္ခဲ႔ရသည္။ သူမကို
စေတြ႕လိုက္ကထဲက--မတံုလ၍ပ္စဖူးေအာင္လင္းဦးရင္ေတြတံုလ၍ပ္ခဲ႔ သည္။ စြဲလမ္းမိသည္။ ျမတ္ႏိုးတမ္းတစြာတြယ္တာမိရျပန္သည္။
မိန္းကေလးအေတြ႕အၾကံဳရွိခဲ႔ေပမဲ႔--ယခုေလာက္မတံုလ၍ပ္ခဲ႔ --မစြဲလမ္းခဲ႔ဖူးေပ--ဒါေပမဲ႔--ေအာင္လင္းဦးသန္႔စင္ျမတ္ႏိုးမိေသာ-
-သူမမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳရေတာ႔မည္ဟုသိလိုက္ရျပန္ေတာ႔ေအာင္လင္းဦး--ရင္တစ္ခု လံုးလစ္ဟာသြားသည္--ႏွေျမာတသျဖစ္ရသည္။
ဒါေပမဲ႔သႀကၤန္တြင္း မွာခဏေတြၾကံဳရေပမဲ႔--သူမကိုေအာင္လင္းဦးျမတ္ႏိုးတြယ္တာမိ သည္။ သန္႔စင္စြာခ်စ္မိသည္။ မိမိခ်စ္ရသူအလိုက်-
-စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ သို႔ေရာက္လာသည္။ ေအာင္လင္းဦးဘာဆက္လုပ္ရမည္နည္း--တစ္ခါထဲ ခိုးေျပးရမည္လား--ဒါဆိုလ်င္--
မိဘတို႔မ်က္ႏွာပ်က္စရာၾကံဳေတြ႕ရ သည္မလြဲ--ေအာင္လင္းဦး--ဘာမွ--ေသခ်ာစြာမေ၀ခြဲတတ္ေတာ႔။ မည္မွ်
ၾကာေအာင္ေတြးေတာေနမိသည္မသိ--ေမႊးသင္းေသာရနံ႔တစ္ခု႐ွဴ ႐၍ိက္မိသျဖင္႔မ်က္လံုးကိုဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္မိသည္။ ေရခ်ဳိးၿပီးမိတ္ကပ္
မ်ားခ်ယ္သလာေသာ--သႀကၤန္နတ္သမီးေလးသူအိပ္ေနေသာဆက္ တီခံုေဘးမွာဒူးေထာက္၍ သူ႔အားငံု႔ၾကည္႔ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရ
သည္။
ပကတိ--သန္႔စင္လွပေသာမ်က္ႏွာကေလးက--သူ႔အာ႐ံုကို ထိုးေဖါက္၍--အသဲ၌ဗ်ည္းအကၡရာထင္ဟင္ေစျပန္သည္။ ေရစိုေန
ေသာဆံပင္ကိုေခါင္းစည္းႀကိဳးျဖင္႔--ရစ္ပတ္စည္းေႏွာင္ၿပီးေက်ာဘက္ ၌ျဖန္႔ထားသည္။ ကန္းထရီးရွပ္ၾကည္ျပာေရာင္ေလး၀တ္ဆင္ထား
သည္။ ေအာက္ခံအခုအခံမပါ၍ထင္ပါရဲ႕၊ အသက္႐ွဴလိုက္တိုင္း --သူမ၏ရင္ႏွစ္မႊာထက္ေအာက္လ၍ပ္ေနသည္ကိုပါသတိထားမိလိုက္
သည္။
ဒူးေထာက္၍ထိုင္ထားရသျဖင္႔ေသးက်င္ေသာခါးေအာက္ မွ စြန္႔ကားေနေသာတင္သားမ်ားက၀တ္ထားေသာ ပါတိတ္ထမိန္
ေအာက္မွာတင္းရင္းစြတ္ျပန္႔ေနျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦးတံေတြးကိုဂလု ကနဲမ်ဳိခ်လိုက္ရျပန္သည္။
“ကို--”
“ဟင္--ဘာလဲ--သူ”
“သင္းသင္း--ဗိုက္ဆာၿပီ--ထမင္းစားရေအာင္--ေလ”
“သူဆရာ--စားေလ--ကိုကိုေတာ႔”
“ကိုကိုေတာ႔--ဘာျဖစ္လဲဟင္”
“ေအာ္--သူ--ရယ္--ဒါကအျပန္ကိုကိုရဲ႕သူ--ခြဲခြာၾကရေတာ႔ မွာဆိုတဲ႔အသိေၾကာင္႔--ကိုကိုဘာမွစားခ်င္စိတ္မရွိေတာ႔ပါဘူး-
-သူ ရယ္”
“ဟင္႔--ဟင္႔--သူ--သူ--သင္းသင္းလဲ--ဟင္႔--ကို--ကိုကို႔လိုပါဘဲ --ေတြးမိတိုတင္း၀မ္းနည္းတယ္--သိလား--ဟင္႔--ဟင္႔”
သႀကၤန္မိုးေျပးေလး--သူမ၏မ်က္၀န္းမွာရြာသြန္းေစခဲ႔ေလၿပီ --ေအာင္လင္းဦး၏ခ်စ္တယ္--သူရယ္ဟုဖြင္႔မေျပာရပါဘဲ--
ခြဲရမွာစိတ္ ထဲမေကာင္းဘူး--ဆိုတဲ႔သေဘာအေျပာေလးေၾကာင္႔--အႏိုင္ႏိုင္ထိမ္း ခ်ဳပ္ထားရတဲံ--အခ်စ္ဆိုတဲ႔--
ေရကာတာေလးက်ဳိးေပါက္ေစခဲ႔ရပါ တယ္။ တဟင္႔ဟင္႔ရိႈက္ငင္ငိုေၾကြးရင္းဆက္တီဆိုဖါေပၚ--ပက္လက္ အိပ္ေနတဲ႔--
ေအာင္လင္းဦးရဲ႕ရင္ပတ္ေပၚမ်က္ႏွာေလးအပ္ၿပီးတ-- တြတ္တြတ္ေျပာေနရွာ၏။
တသိမ္႔သိမ္႔လ၍ပ္ခါေနတဲ႔--ျမတ္ႏိုးသူ၏ေနာက္ေက်ာေလးကို ျမတ္ႏိုးစြာဖက္တြယ္ရင္းပြတ္သပ္ေပးေနမိရျပန္ပါသည္။
သူ--နဲ႔--အစက--မေတြ႕ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ--ေတြ႕ရျမင္ ရ--ခင္မင္ရေတာ႔တြယ္တာျမတ္ႏိုးမိရျပန္တယ္--တကယ္႔တကယ္
ျမတ္ႏိုးရေပမဲ႔--မျဖစ္ႏိုင္တဲ႔--အေျခအေနေတြက--ကိုကိုတို႔ႏွစ္ ေယာက္--တသတက္သာခြဲခြာေစဖို႔--ေရွ႕ကေနႀကိဳးေစာင္႔ေနၾကပါ
လားသူရယ္။
“ေတာ္--ေတာ္--ပါေတာ႔--ကို--ရယ္--သူ--သူ--ရင္--ရင္က်ဳိး ရပါလိမ္႔မယ္--ဟင္႔--ဟင္႔”
တကယ္ခြဲခြာရမွာစိုးသျဖင္႔--ေအာင္လင္းဦးေျပာေသာစကားရပ္ေတြ ဟာ--
မီးေလာင္ရာေလပင္႔တဲ႔သေဘာသက္ေရာက္သြားေစျပန္ပါ သည္။
တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုငိုေၾကြးရင္း--တမ္းတစြာေအာင္လင္းဦး ၏မ်က္ႏွာအႏွံ႔နမ္း႐၍ိက္ေနျပန္၏။
သဲညႇာႏုမခိုင္႔တခိုင္--မဆြဲခင္က႐ိုင္ေနႏွင္႔တဲ႔--ျမတ္ႏိုးသူ --ေအာင္လင္းဦးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္ရင္မ်က္ႏွာအႏွံ႕ရင္ပတ္
တစ္ျပင္လံုးကိုပြတ္သပ္နမ္း႐၍ိက္ေနျပန္၏။
ေအာ္--အဟင္း--ကိုကို--မတရားလိုက္တာေနာ္--သူ--စိတ္ ဆင္းရဲေအာင္ေျပာမိရျပန္ၿပီ--ကဲ--ကဲ--တိတ္ေနာ္သူ--လာထ -
- ကိုကုိတို႔ထမင္းစားၾကရေအာင္ေနာ္--သူ”
ေအာင္လင္းဦးလဲေလ်ာင္းေနရာမွ--အားျပဳထလိုက္ခါ--ျမတ္ႏိုးသူ ရဲ႕--လက္ကေလးဆြဲယူလိုက္ရင္းမွေျပာလိုက္၏။ ျမတ္ႏိုးသူ-
-ေခါင္း ေလးကို--ဘယ္ညာရမ္းခါလိုက္ၿပီး။
“ဟင္--ဟင္--သင္းသင္း--ဘာမွမစားခ်င္ေတာ႔ဘူး”
ေဟာဗ်ာ--ခုနေတာ႔--သူဘဲဗိုက္ဆာတယ္ဆို--ကဲပါ--ထ--ကိုကိုနဲ႔--အတူစားၾကရေအာင္ထကြယ္--သူရယ္--ကိုကို--စိတ္ဆင္းရဲ
ေအာင္မလုပ္နဲ႔--ေနာ္သူ--ဟုတ္လား--ထ--ထ”
ျမတ္ႏိုးသူ--မထခ်င္--ထခ်င္နဲ႔ထၿပီးေခါင္းေလးငံု႔ခါေအာင္လင္းဦး ေက်ာ္ဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔လိုက္ပါသြားရျပန္သည္။
ေနာက္မွတစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းသြားရင္းမွတစ္စံဳတစ္ရာကို ေတြးေတာဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး ထမင္းစားခန္းအေရာက္ ေမာင္ေမာင္
သန္း၏အခန္းေရွ႕မွာ--ေျခစံုရပ္လိုက္သည္။ ေအာင္လင္းဦး ေရွ႕ဆက္ မသြားႏိုင္သျဖင္႔--သူမ--ဖက္ကိုျပန္လွဲ႕လိုက္၏။ ျမတ္ႏိုးသူ-
-၀င္း လက္ေတာက္ပစြာၿပံဳးလိုက္၏။ ၿပီးေတာ႔--ေအာင္လင္းဦးရဲ႕လက္ကို သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး။
“ကိုကို--ခဏ”
“ဘာလဲ--သူ--ဘာလဲ”
ပါးစပ္က--ေမးရင္းျမတ္ႏိုးသူဆြဲေခၚရာအခန္းထဲသို႔--တရြတ္ဒရြတ္ျဖင္႔၀င္ေရာက္သြားရေလ၏။ အခန္းထဲေရာက္အၿပီးမွာ
ျမတ္ႏိုးသူ--ေအာင္လင္းဦးႏွင္႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လိုက္ၿပီး။
“ခဏေလးေနာ္--ကိုကို”
ဟုေျပာဆိုလိုက္ၿပီး--၀တ္ဆင္ထားတဲ႔--ကန္းထရီးရွပ္အက်ႌကိုရင္ေစ႔ မွေန၍--ျဖဳန္းကနဲေနေအာင္ဆြဲၿဖဲပစ္လိုက္သည္။ ၾကယ္သီးမ်ားျပတ္
ေတာက္ၿပီးအက်ႌစႏွစ္ဘက္ပါအတားဆီ--ဟသြားသလို--၀င္းကနဲ -ေနေအာင္သူမ၏ရင္ႏွစ္လႊာဟင္းလင္းပြင္႔၍ေပၚထြက္လာသည္။
ေအာင္လင္းဦးအံအားသင္႔စြာျဖင႔္ ေငးေမာၾကည္႔ေနမိသည္။ ျဖဴ၀င္း ေသာအသားအေရရွိသူျဖစ္သျဖင္႔--၀င္း၀င္းမြတ္မြတ္ျဖင႔္သူမ၏ေရႊ
ရင္အစံုကလည္းလံုး၀န္းဆူၿဖိဳးၿပီးေရွ႕ကိုေငါ၍တံုခတ္ေနသည္။
ျမတ္ႏိုးသူ--အက်ႌကို--အားလံုးခြ်တ္ပစ္လိုက္ၿပီး--ခါးကပါ တိတ္ထမီေလးကိုေအာက္သို႔ကြင္းလံုးခြ်တ္ခ်လိုက္သည္ႏွင္႔မိေမြးတိုင္း
ပကတိအလွတရားတို႔သည္အခန္းေလးထဲမွာ၀င္းလက္ေတာက္ေျပာင္ စြာေပၚထြက္လာေတာ႔သည္။
ဆူၿဖိဳးတင္းရင္းတဲ႔ရင္ႏွစ္မႊာေအာက္မွာ နိမ္႔ဆင္းၿပီးဗိုက္သားေလးမ်ားကခ်ပ္ယပ္လွပစြာ--ခ်က္နက္နက္က ေလးက၀င္႔ထည္ေန၏။
ဆင္ႏွာေမာင္းသဖြယ္အရင္းတုတ္အဖ်ားသြယ္တဲ႔ေပါင္ တန္ ရွည္မ်ားကလည္းတုတ္ခိုင္လြန္းစြာ ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ကေလးေအာက္
--ေပါင္ၿခံၾကားမွာေတာ႔--မဲနက္တဲ႔အေမႊးမ်ားေအာက္မွာ--ဆင္ဦး ကင္းသ႑ာန္--မိန္းမသားတို႔၏ရသာဖူးေလးမွာ--ေပါင္းမို႔ျပန္႔ကား
ေနရဲ႕။
ေအာင္လင္းဦး--သူမ၏ပကတိအလွအပကိုျမင္႔ေတြ႕လိုက္ရ ျပန္ေတာ႔တံုလ၍ပ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင္႔။
“သူ--အား--ဘာ--ဘာေတြ--လုပ္လုပ္မလို႔လဲ--အ၀တ္ေတြ ျပန္၀တ္”
“ဟင္႔--ဟင္႔--သင္းသင္း--ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီ--ကေန႔ကိုကို နဲ႔သင္းသင္း--အားရေအာင္ခ်စ္ပစ္လိုက္မယ္”
“အို--မ--မဟုတ္တာ--သူရယ္”
“ကုိကို--သူ႔ကိုသန္႔စင္တဲ႔အခ်စ္နဲ႔ခ်စ္--
ဟင္႔အင္--ဟင္႔အင္--သင္းသင္း--ကို႔ကိုကို--တအားခ်စ္သြားၿပီ--ဒါ--ဒါ ေပမဲ႔--ကိုကိုနဲ႔ခြဲရမွာ--သင္းသင္းေလ--သူ--ဟင္႔ဟင္႔”
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္--နီးကပ္စြာရပ္တည္ေနရာမွ--ျမတ္ႏိုးသူ --ေအာင္လင္းဦး၏ရင္ခြင္ၾကီးထဲကိုခို၀င္လိုက္ၿပီး--တင္းက်ပ္စြာဖက္
တြယ္လိုက္သည္။ ေႏြးကနဲ--သူမ၏ရင္ႏွစ္မႊာကသူ၏ရင္ပတ္ကို--အိကနဲ--ဖိကပ္မိသည္ႏွင္႔ေရာေရာင္ၿပီး--ျမတ္ႏိုးသူ၏ေနာက္ေက်ာ
ကို--ဖက္တြယ္လိုက္မိရျပန္သည္။
“သင္းသင္း--ကို--အထင္ေသးသြားၿပီလား--ဟင္--ကိုကို”
“အထင္--မေသးပါဘူး--သူရယ္”
“သူ႔ဘ၀--မနစ္မြန္းေစခ်င္တဲ႔ဆႏၵ”
“အို--ကိုကိုရယ္”
ျမတ္ႏိုးသူ--ေအာင္လင္းဦး၏--ကုတ္ပိုးကိုဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး-- မ်က္ႏွာအနံ႔နမ္း႐၍ိက္လိုက္ျပန္သည္။ ျမတ္ႏိုးသူ၏--အပြတ္အသပ္
အနမ္းအ႐၍ိက္မ်ားေၾကာင္႔ေအာင္လင္းဦးေသြးတို႔ဆူေ၀လွ်ံက်လာေစၿပီ ျဖစ္သည္။
ေရစိုအ၀တ္မ်ားကိုခြ်တ္လွမ္းၿပီးခဏ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔--၀င္းလ၍ိင္ရဲ႕--ကခ်င္ပုဆိုးေအာက္မွငယ္ပါႀကီးကလည္းတင္းကနဲ--
မတ္ေထာင္သြားသလိုတဆတ္ဆတ္တံုခါေန၏။ ေအာင္လင္းဦး--ျမတ္ႏိုးသူ ရဲ႕ပါးႏွစ္ဖက္ကို--
သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ညႇပ္ကိုင္၍ဆြဲေမာ႔လိုက္သည္။ အလိုက္သင္႔ေမာ႔လာတဲ႔သူမ၏ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုဖိကပ္နမ္း႐ိ၍က္လိုက္ သည္။
တ က ၠ သ ိ ု လ ္ ဒ ု တ ိ ယ ႏ ွ စ ္ က ထ ဲ က - - မ ိ န ္ း မ အ ေ တ ြ ႕ အ “ က ံ ဳ ရ ွ ိ လ ာ တ ဲ ႔
ေအာင္လင္းဦး၏အကိုင္အတြယ္မ်ားလည္းႏူးညံ႔၍ပညာသားပါလွ၏။
ပါးစပ္ခ်င္းေတ႔စုတ္ေနရာမွ--သူမ၏အာခံတြင္းထဲကိုလွ်ာ သြင္းၿပီးကလိလိုက္သလို--လက္ေတြကလည္းအၿငိမ္မေနပါ။
တင္းရင္းဆူၿဖိဳးလြန္းလွတဲ႔သူမရဲ႕ႏို႔အံုတစ္ဘက္ကို--လက္ တစ္ဘက္ကဖြဖြေလးအုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးအသာအယာပြတ္သပ္ေပးခါ
--က်န္လက္တစ္ဘက္ကလည္း--သူမ၏ေနာက္ဘက္--ထက္ ေအာက္အႏွံ႕ပြတ္သပ္ျခင္းအမ၍ကိုမနားတမ္းလုပ္ေဆာင္ေနျပန္၏။
စင္စစ္--ေအာင္လင္းဦး--ျမတ္ႏုိးသူကိုဒီခရီးအထိေရာက္ေစ ဖို႔မရည္ရြယ္ခဲ႔--ဒါေပမဲ႔--အေျခအေနေတြက--မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲျဖစ္ေပၚ
လာသည္မို႔--ေပးလာသည္႔အခြင္႔အေရးကိုခုေတာ႔ေယာက်္ားပီသစြာ အသံုးခ်ရပါေလေတာ႔၏
ဇီးေစ႔ခန္႔--နီတာရဲႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုလက္မႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား မွာညႇပ္ဆြဲၿ႔ပီး ပြတ္ေျခလိုက္သလို--တင္းရင္းစြင္႔ကားေနတဲ႔--
တင္သား ဆိုင္ေတြကိုပါ--ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္ေခ်လိုက္သည္။
“အာ႔--ဟင္းဟင္း--ဟင္း--အ--ကိုကို--ကိုကို”
ျမတ္ႏိုးသူေခါင္းေလးေမာ႔၍--ဆံပင္မ်ားဖြာကနဲ--လြင္႔ပ်ံသြား ေအာင္ရမ္းခါရင္းမွတီးတိုးညီးညဴလိုက္ရာ--ျဖဴေဖြးေသာသူမ၏
အသားအရည္မ်ားေသြးတို႔ဆူေ၀လာသည္။
သူမ၏ေက်ာ႔ရွင္းေသာလည္တိုင္ေလးကို ေအာင္လင္းဦးနမ္း႐၍ိက္ လိုက္ၿပီးလက္တစ္ဘက္ကသူမ၏ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားကို
ဖြဖြ ေလးပြတ္သပ္ျပန္သည္။ ျမတ္ႏိုးသူဖင္ေလးဘယ္ညာရမ္းခါသြားရ ျပန္၏။ ေပါင္ေတြကိုပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္ေနရာမွ--မထိတထိေလး
သူမ ၏မဲနက္ေကာက္ေကြးေနေသာေစာက္ေမႊးလးမ်ားကို တို႔ထိကစား လိုက္ျပန္သည္။
အပ်ဳိ႐ိုင္းေလးျမတ္ႏိုးသူ--ၾကက္သီးမ်ားထ၍--တံုသြားရျပန္ သည္--ေအာင္လင္းဦး၏လက္က--သူမ၏ဆင္ဦးကင္းပမာ--
ေဖါင္းကား တင္းရင္းေနတဲ႔--ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလ်ာက္ကို-- လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင္႔--ထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးရင္း-
-ဖူးဖူးရြရြျမတ္ ႏိုးသူ၏ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုဖိကပ္နမ္းစုတ္လိုက္ျပန္သည္။
တင္းၾကပ္စြာ--ဖိကပ္နမ္းစုပ္မ၍ေၾကာင္႔တစ္ေၾကာင္း--မိမိအ ဖုတ္ကိုပြတ္သပ္ေနမ၍ေတြတစ္ဖံု--မတူတဲ႔သေဘာတရားေၾကာင္႔ျမတ္
ႏိုးသူေျခဖ်ားမွသည္--ခႏၶာကုိယ္အႏွံ႔တျဖင္းျဖင္းႏွင္႔ေသြးစီးႏ၍န္းေတြ ျပင္းထန္စြာတိုးေ၀ွ႕ေစျပန္သည္မို႔--တစ္ႀကိမ္တစ္ခါဘူးမွ်မခံစားခဲ႔
ဖူးတဲ႔--ခံစားမ၍မ်ားက--ရင္တစ္ခုလံုးဗေလာင္ဆူေအာင္ခံစားလာရၿပီး --မိမိ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ--စစ္ကနဲ--ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီး--အရည္
ေတြတေထြေထြစီးက်--ကုန္သည္ကိုသတိထားမိလိုက္သျဖင္႔--သြယ္ တန္း0ျ150ႊတ္ေပ်ာင္းတဲံလက္ေမာင္းအစံုမ်ားက
ေအာင္လင္းဦး၏ေနာက္ ေက်ာကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္လိုက္၏။
“အင္႔--ဟင္းဟင္း--အင္း--ရင္ေတြတအားတံုတာဘဲ--ကိုကို ရယ္--အိုး--ဟိုး--ဟိုး”
ေအာင္လင္းဦးသူမစကားအဆံုးမွာ ႏို႔တစ္လံုးကိုပါးစပ္ျဖင္႔ --ငံုခဲ၍စို႔လိုက္သျဖင္႔--ျမတ္ႏိုးသူဓါတ္လိုက္ခံရသူႏွယ္တံုတက္သြား
ျပန္သည္။
ေပါင္ၿခံၾကားကို--ပြတ္သပ္ေနလိုက္တာကလည္း--လက္ခ လယ္ျဖင္႔သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲကိုထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။
“0ျ144ပတ္--ကနဲ--ျမည္သံေလးနဲ႔အတူ--လက္ခလယ္ပါ--သူမ ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔၀င္ေရာက္သြားသည္။ က်စ္လ်စ္သန္မာ
ေသာျမတ္ႏိုးသူ၏--ေစာက္ဖုတ္အတြင္းႏ၍တ္ခမ္းသားေလးမ်ားက ၀င္ ေရာက္က်ဴးေက်ာ္လာတဲ႔--
လက္ခလယ္ကိုဖမ္းဆုတ္ညႇပ္ပစ္လိုက္ၾက ျပန္၏။
ေစာက္ဖုတ္အံု--က်ယ္ျပန္႔ခံုးေမာက္ေနေပမဲ႔--ေစာက္ေခါင္း ေလးမွာေတာ႔ပကတိေသးက်ဥ္းလြန္းလွသည္ဟုေအာင္လင္းဦးသတိ
ထားမိလိုက္သည္။
ပြတ္သပ္နမ္း႐၍ိက္မ၍မ်ားေၾကာင္႔ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကေလး မွာ--အရည္ၾကည္မ်ားျဖင္႔စိုရႊဲေန၍သာ--လက္ခလယ္ကနိမ္႔ကနဲ-
- အထဲကိုကြ်ံ၀င္သြားရသည္။
ေအာင္လင္းဦး--လက္ခလယ္ျဖင္႔သူမ၏ေစာက္ေခါင္းတ ေလ်ာက္ကိုထိုးလိုက္သြင္းလိုက္အတန္ၾကာျပဳလုပ္ေပးမွေလ်ာေလ်ာ
႐ွဴ႐ဴ၀င္သြားေလေတာ႔သည္။ ျမတ္ႏိုးသူမွာလည္းအားမလိုအားမရ ဟန္ျဖင္႔အသက္႐ွဴသံမ်ားျမန္ဆန္ျပင္းထန္လာသည္--လက္ခလယ္
ျဖင္႔--ထိုးေမႊေႏွာက္ၿပီး--လက္ညိဳးႏွင္႔ပါပူး၍--ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္ သည္။
“အား--ဟား--ဟင္းဟင္း--ကိုကိုရယ္”
ျမတ္ႏိုးသူ--စကားကိုဆံုးေအာင္မေျပာႏိုင္ရွာေတာ႔ပါ--ေအာင္လင္းဦး၏--ပိုင္ႏိုင္စြာနမ္းစုပ္မ၍ေၾကာင္႔--သူမ၏ႏ၍တ္ခမ္းအစံု
ေအာင္လင္းဦး၏--ပါးစပ္ထဲသို႔0ျ144ပတ္ကနဲ--စုၿပံဳပါသြားရျပန္၏။
ေ အ ာ င ္ လ င ္ း ဥ ီ း - - သ ူ မ က ိ ု ႏ ၍ တ ္ ခ မ ္ း ခ ် င ္ း ေ တ ႔ စ ု ပ ္ န မ ္ း ႐ ၍ ိ က ္ ေ န ရ င ္ း မ ွ - -
လက္တစ္ဘက္ကသူမ၏ေသးက်င္ေသာခါးေလးကိုတင္းၾကပ္စြာစြဲ ဖက္လိုက္ၿပီးရင္ပတ္ႏွစ္ခုၾကားမွာပိျပားညႇပ္ေနတဲ႔--ျမတ္ႏိုးသူ၏ရင္
ႏွစ္မႊာကို--သူ၏ရင္ပတ္ျဖင္႔ဖိၾကိတ္၍--ပြတ္ေခ်ေပးေနသလို--ပြတ္ သပ္ဆုပ္ကိုင္ပါမ်ားလွသျဖင္႔--တင္းေထာင္လာတဲ႔---သူမေစာက္ေစ႔
ကို--လက္ ညိႇဳးႏွင္႔လက္ခလယ္ၾကားမွာ--ညႇပ္စြဲ၍--ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္ သည္။
“ဟြန္႔--အြန္႔--ဖူး--အား--ဟား--အိုး--ကိုကိုရယ္--ဟင္းဟင္း --သင္းသင္း--သိပ္သိပ္--အေနခက္တာဘဲ--ရင္--ရင္ထဲမွာလဲ-
-တစ္မ်ဳိး ႀကီး--ငို--ငိုခ်င္တာလိုဘဲ”
ေမာပမ္းႏြမ္းအိုက္စြာေရရြတ္ေျပာဆိုလိုက္ရေလေတာ႔၏။ ဒူး မ်ားကလည္းၾကာရွည္စြာရပ္တည္ႏိုင္မ၍--
စြမ္းအားေတြယုတ္ေလ်ာ႔ေစ သည္မို႔--ေအာင္လင္းဦး၏ပုခံုးေပၚေခါင္းေလးတင္၍မွီတြယ္လိုက္ရ ျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦး--
သူမကိုျမတ္ႏိုးစြာနမ္း႐၍ိက္လိုက္ရင္းမွ။
“ကိုကို--သူ႔ကို--တအားခ်စ္ပါရေစေတာ႔သူရယ္--”
“ဟင္႔အင္း--ကိုကိုသေဘာက်--ခ်စ္ပါေတာ႔သင္းသင္း--တစ္ ကုိယ္လံုးကိုကို--လိုရာသံုး”
“သီခ်င္းဆိုျပတာလား--သူ”
“ဟင္းဟင္း--ဟုတ္ပါဘူးကိုကို--သေဘာကိုေျပာတာပါ--ဒီေန႔အဖို႔သင္းသင္းကို--ကိုကို--ပိုင္သလို--ကိုကို႔ကိုလည္း--သင္းသင္း-
-ပိုင္ႏီုင္ စြာခ်စ္ပါရေစ--ၿပီး-ၿပီးေတာ႔--သင္းသင္း--ဒီေန႔ညေနဘဲ--ျပင္ဦးလြင္--ကို--အေရာက္ျပန္မယ္--ကိုကိုရယ္”
“ကိုကို--ဆိုင္ကယ္နဲ႔လိုက္ပို႔မွာေပါ႔”
ျမတ္ႏိုးသူ--စကားျပန္မလာေတာ႔--သျဖင္႔--သူမကို--ကုတင္ေပၚအသာလွဲသိပ္လိုက္သည္။ ျမတ္ႏိုးသူကုတင္ေပၚ--ကန္႔
လန္႔ျဖတ္အေနအထားျဖင္႔--ပက္လက္ကေလးအလိုက္သင္႔လဲက် သြားရျပန္သည္။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေအာက္မွာတြဲလြဲက်ေနသည္။
စြင္႔ကားေနတဲ႔--တင္သားေတြကုတင္ေဘာင္ေပၚမွာတစ္၀က္ ခါးေလးကိုေကာ႔ထားသလိုျဖစ္ေနသျဖင္႔ရင္ႏွစ္လႊာဟာ--ထင္ရွားစြာ
မို႔ေမာက္ေနသည္မွာ--ေတာင္ပူစာေလးႏွစ္လံုးသဖြယ္--ခ်က္နက္၀န္း ကေလးႏွင္႔လိုက္ဖက္စြာ၀မ္းျပင္းသားရွပ္ရွပ္ကေလးကလည္း
လိုက္ ေလ်ာေျပျပစ္စြာရွိေနသည္--ဆီးခံုမို႔မို႔ထက္မွာမဲနက္သန္စြမ္းလွေသာ အေမႊးမ်ားက--ဘုတ္စုကေလးျဖစ္ေနၾကသည္--
တင္ပါးႀကီးမ်ား၏ ပင္႔တင္ထားမ၍ေၾကာင္႔သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ--မို႔ေမာက္ၿပီး အတန္ငယ္ၿပဲအာေနသည္။
ေအာင္လင္းဦး--ကုတင္ေပၚမွ--ျမတ္ႏိုးသူရဲ႕--ပကတိအလွ မ်ားကိုတစ္ခ်က္မွ်စူးစိုက္ၾကည္႔ရင္းသူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ကုတင္ေဘာင္အစြန္းတြင္--မတင္လိုက္သည္။ ဒီလိုဒူးေထာက္ေပါင္ ကားျဖစ္သြားသည္ႏွင္႔အရည္းမ်ားျပစ္ရႊန္းလက္ေတာက္ေျပာင္ေန
ေသာ--သူ၏ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာပို၍--ၿပဲအာသြားသည္မွာအတြင္း ႏ၍တ္ခမ္းသားေလးမ်ားကိုပင္ျမင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး--အကြဲေၾကာင္းထိပ္က
နီရဲစုခြ်န္ေနေသာေစာက္ေစ႔--ေလးမွာလည္းမတ္ေတာင္၍--ဇတ္က နဲ--ဇတ္ကနဲ--တံုေနရျပန္သည္။
လက္တစ္ဘက္ကအဖုတ္တစ္ျပင္လံုးကိုအုပ္ကိုသြား သည္။ လိုက္သလိုလက္တစ္ဘက္ကလည္း--တင္းရင္းဆူၿဖိဳး၀င္း၀ါေနတဲ႔
--ႏို႔အံုေပၚကိုအုပ္ကိုင္၍--ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို--ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္ သည္။
“အင္႔--ဟင္႔-အင္း--ဟား--ဟား--တယ္--ကိုကို--သင္းသင္း-- သိပ္အေနခက္တာဘဲ-- အိုး”
မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းေျပာဆိုေနရာမွ--ပါးစပ္ကေလးက--၀လံုးသ႑ာန္ဟ၀ိုင္းသြားၿပီးမ်က္လံုးအစံုျပဴးက်ယ္လာသည္။ အျဖစ္
က--ေအာင္လင္းဦး--ခါးက၀တ္ထားေသာပုဆိုးကိုေအာက္သို႔--ဂြင္းလံုးခြ်တ္ ခ်လိုက္သည္ႏွင္႔--သူမေပါင္ၿခံၾကားမွ--လီးႀကီးသည္--
မတ္ေတာင္ ၍ေပၚလြင္လာသည္။ ႀကီးထြားတုတ္ခိုင္ၿပီး--လံုးပတ္တစ္ေလ်ာက္ --မွာအေၾကာမ်ားကအဖုဖုအထစ္ထစ္ႏွင္႔တင္းရင္းခါ-
-ထိပ္ႀကီးက လည္းခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးႏွယ္--နီရဲေနသည္ကိုျမတ္ႏိုးသူျမင္ေတြ႕လိုက္ ရေတာ႔--အံ႔ၾသသြားရသလို--သူတစ္ကိုယ္လံုးမွာလည္း-
-ၾကက္သီး မ်ားတဖ်န္းဖ်န္းထသြားေပသည္အထိပင္။
ယခုအခ်ိန္ထိအရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ၏တံဆာကို မျမင္ဖူးခဲ႔ --ေအာင္လင္းဦး၏စံခ်ိန္မွီလီးႀကီးကို အနီးကပ္ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ႔။
“အို--အ--အ--ႀကီးႀကီး--သင္းသင္း--ဟာေလးနဲ႔--ျဖစ္ပါ႔မလား --ဟင္--ကိုကို”
“ျဖစ္ပါတယ္--သူရဲ႕”
“သင္းသင္းေၾကာက္တယ္--ကိုကိုရယ္--အိုး--အိုး”
ျမတ္ႏိုးသူစကားဆံုးေအာင္မေျပာႏိုင္ရွာေတာ႔ပါ--ေအာင္လင္းဦး ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီးကိုလက္တစ္ဘက္ျဖင္႔အရင္းမွကိုင္ၿပီး--
ျမတ္ႏိုးသူ၏ ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ေတ႔၍--ထက္ေအာက္ဘယ္ညာ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ --ေမႊ႕ယမ္းပစ္လိုက္သျဖင္႔--
သူမတစ္ကိုယ္လံုးထူပူဖိန္းရွိန္းသြားသလို ရင္ထဲမွာလဲလ၍ိက္ကနဲဖိုကနဲျဖစ္သြားရျပန္၏။
ေအာင္လင္းဦး--သူ႔လီးထိပ္ႀကီးကိုလက္မနဲ႔ဖိၿပီး ျမတ္ႏုိးသူ၏ ေစာက္၀က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကို ခါးအားပါအသံုးျပဳၿပီး--ဖိသြင္းလိုက္
သည္။
“ဖလြတ္--အာ႔--ဟား--ဟင္းဟင္း”
လီးထိပ္ႀကီး--ဖလြတ္--ျပြတ္--ဆိုတဲ႔အသံျမည္ၿပီး ျမတ္ႏိုးသူ ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲနစ္၀င္သြားသည္ႏွင္႔သူမတစ္ကုိယ္လံဳးက်င္
စက္နဲ႔--အတို႔ခံလိုက္ရသူႏွယ္-က်င္ကနဲ--ခံစားလိုက္ရၿပီး--ေခါင္း ေလးကိုယမ္းခါၿပီး ၿငီးျငဴမိလိုက္သည္။
ေအာင္လင္းဦးလီးကို--ဆက္မသြင္းေသးဘဲအရင္းကေနကိုင္ ၿပီးေတ႔ေမႊ႕ယမ္းသလို--လီးထိပ္ႀကီးက--
သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္း ႏ၍တ္ခမ္းသားမ်ားကို ထိုးတိုက္ေမႊေႏွာက္ေနျပန္ရာ ခဏမွ်အၾကာ။
“အိုး--ဟိုး--ဟင္႔--ဟင္႔--အင္း--အား--အား--ဘာေတြ-- လုပ္--လုပ္ေနတာလဲ--ကိုကို”
ခါးေလးေကာ႔ဖင္ေလးရမ္းခါရင္းေျပာဆိုေနျပန္သည္--သူမ စကားကိုၾကားမွေအာင္လင္းဦးေခါင္းေမာ႔၍ၾကည္႔ရင္းမပြင္႔--
တပြင္႔ႀကီးၿပံဳး လိုက္သည္။
“သူ--မနာေအာင္--လုပ္ေနတာပါ”
“ေတာ္ၿပီ--ကိုကိုရယ္--အဲသလိုႀကီးလုပ္ေနတာကိုက--သင္းသင္း သိပ္အခံရခက္တာ--ကိုကိုရဲ႕--ဟင္းဟင္းအင္း”
ေအာင္လင္းဦး--သူမစကားအဆံုးမွာေတာ႔ ေသးက်င္ေနတဲ႔သူမ၏ ခါးေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး ဆတ္ကနဲ-
-တစ္ခ်က္ ဖိေဆာင္႔ခ်လိုက္ေလေတာ႔သည္။
“ျဗစ္--အာ႔--ဟင္း--ရွီး--န--နာတယ္”
ဆီးစပ္တစ္၀ိုက္--စပ္ဖ်င္းပူေလာင္သြားသည္။ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္ခုကိုဒရြတ္ဆြဲ၍ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ လိပ္
ေခါင္၀င္သြားၿပီး--ခဏအတြင္းမွာ--ပလြတ္ဆိုတဲ႔အသံေလးနဲ႔အတူ အေပၚကိုျပန္ကန္လာသည္။
ရင္တခုလံုးဗေလာင္ဆူေအာင္ခံစားလိုက္ရသည္။ က်မကိုကို ရဲ႕--ရင္ပတ္ႀကီးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင္႔ဆီးတြန္းပစ္လိုက္မိသည္--
နာ က်င္မ၍ကအသဲခိုက္မွ်ပင္ကိုကို--က်မေအာ္ပင္ေျပာဆိုမ၍ေၾကာင္႔ ထင္ပါရဲ႕--ေရွ႕ဆက္မလုပ္ေသးဘဲ--က်မရဲ႕ဗိုက္ေတြကိုပြတ္သပ္ေပး
ေနသလို--မဲနက္တဲ႔ေစာက္ေမႊးေလးေတြကို--တယုတယနဲ႔--ဖြဖြေလး ကိုင္တြယ္ေဆာ႔ကစားေနျပန္သည္။ ခါတရံ--ေစာက္ေမႊးေလးေတြ
ကိုတင္းကနဲ--ေနေအာင္ဆြဲခံလိုက္ရၿပီး--လက္တစ္ဘက္ကေပါင္ တြင္းသားတေလ်ာက္ကိုပြတ္သပ္ေပးေနျပန္ရာ--အဲဒီေတာ႔--ဒီလို
--ခဏခဏပြတ္သပ္ေပးေနမ၍ေၾကာင္႔ဘဲဆိုမလား--အေစာကနာက်င္ မ၍ေတြေပ်ာက္ကုန္ၿပီး--ရင္ထဲမွာယားက်ိက်ိႀကီးျဖစ္လာတယ္-
-သူ တစ္ကိုယ္လံုးဟာ--ေလဟာနယ္ထဲေရာက္သြားသလို--လြင္႔ေမ်ာေန သလိုခံစားလာရျပန္ေတာ႔၏။
သတိထားမိတဲ႔--အခါမွာေတာ႔--က်မဖင္ႀကီးကိုေျမႇာက္ၿပီး ယမ္းခါေနမိတာကိုသိလိုက္ရေတာ႔ ရွက္လိုက္တာရွင္တကယ္ပါပဲ
--ဒါ--ဒါေပမဲ႔--တစ္မ်ိဳးပါဘဲ--ေကာင္းတာလား--နာတာလား--ေ၀ခြဲ မရခင္မွာကိုကိုက်မခါးကိုဆြဲဖက္လိုက္ျပန္ပါသည္။
ခုနကလိုဘဲ--ဖိေဆာင္႔ေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔အသိက လွစ္ကနဲ၀င္ လာတာနဲ႔--က်မအံေလးႀကိတ္မ်က္လံုးမွိတ္ ဖင္ေၾကာေတြဗိုက္ေၾကာ
ေတြ႐ံ၍႕ထားလိုက္မိတဲ႔ခဏအတြင္းမွာ
“ျဗစ္--ေဖါက္--ဘြတ္--အင္႔--ဟင္႔--အား”
ဒါဘဲ--က်မေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခက စပ္ဖ်င္းဖ်င္းအထိအေတြ႕ကိုခံစားလိုက္မိေတာ႔-- သြားၿပီ-
-ကြဲသြားၿပီ--က်မတစ္ကုိယ္လံုးကုတင္ေလးေပၚမွာဓါတ္လိုက္ ခံရသူႏွယ္တြန္႔လိ္န္႐ုန္းဖယ္မိရျပန္ပါသည္။ ေရာင္ရမ္းၿပီးက်မလက္
တစ္ဘက္ကနာက်င္တဲ႔ေနရာကို မမွီမကမ္းလွမ္းၿပီးစမ္းလိုက္ေပမဲ႔ လိုရာကိုမေရာက္ေတာ႔ပါ--ဆီးစပ္ႏွစ္ခုဟာဂေဟဆက္ထားသလို
ဖိကပ္ေနေတာ႔တာကိုး။ ကိုကိုက်မေအာ္သံေၾကာင္႔ခုနကလိုပါဘဲ --တစ္ကိုယ္လံုးအႏွံေရွာက္ပြတ္သပ္ၿပီးနာက်င္မ၍ေၾကာင္႔တဆတ္ဆတ္
တံုလ၍ပ္ေနတဲ႔က်မႏ၍တ္ခမ္းေလးကို--သူ႔ႏ၍တ္ခမ္းနဲ႔ငံုခဲစုပ္ယူလိုက္ျပန္ ေတာ႔--ပူေႏြးလွတဲ႔အနမ္းစေတြေၾကာင္႔ က်မ႐ုန္းကန္မ၍အားေတြ
႐ုတ္ေလ်ာ႔သြားရသလို--ေစာက္ေခါင္းတစ္ေလ်ာက္လံုးမွစိမ္႔က်င္လာ ၿပီးအံ႔ၾသစရာအတြင္းသားေတြကကိုကိုရဲ႕လီးႀကီးကိုဖက္ေပြ႕ေနသည္
ဟုခံစားလိုက္ရျပန္ပါသည္။ ကိုကိုရဲ႕မလြတ္တမ္းအနမ္းအ႐၍ိက္မ်ား ေၾကာင္႔--က်မ--က်မခ်စ္ေဇာေတြလ်ံေ၀ကုန္ရျပန္ပါၿပီ--ဒါေၾကာင္႔
က်မခါးကေလးကိုယမ္းခါမိလိုက္ရျပန္သည္။ ကိုကိုဟာက်မဂ်ဳိင္း ႏွစ္ဖက္ေအာက္ကိုသူ႔လက္ႏွစ္ဘက္လွ်ဳိသြင္းၿပီးပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို
ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဖိေဆာင္႔လိုက္ျပန္ပါသည္။
“ျဗစ္--ျဗစ္--ဘြတ္--စြတ္--စြိ--အင္႔--အင္႔--အီး--ဟားဟား --ဟင္းဟင္း”
တစ္မ်ဳိးပါဘဲ--ကိုကိုရဲ႕အဖိအေဆာင္႔ေတြဟာျမန္ဆန္သ ေလာက္ျပင္းထန္လြန္းလွသည္။ ဒါ--ဒါေပမဲ႔--က်မ--က်မ--မနာပါ
ဘူး--ေကာင္းလိုက္တာမ်ားမေျပာပါနဲ႔ေတာ႔--လီးႀကီးဟာေစာက္ဖုတ္ တစ္ခုလံုးျပည္႔သိပ္ေနတယ္--ကိုကိုမ်က္ႏွာကိုေမာ႔ၾကည္႔မိျပန္ေတာ႔
ေဇာေခြ်းေလးျပန္ေတာင္ျပန္ေနတယ္။ လီးႀကီးကက်မေစာက္ဖုတ္ထဲ ကိုခ်က္မွန္မွန္နဲ႔၀င္ေရာက္ေနျပန္ေတာ႔ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလံုးထူပူ
လာၿပီး ေသးေပါက္ခ်င္သလိုလိုနဲ႔စစ္ကနဲက်င္ကနဲစိမ္႔အီေစတဲ႔အရ သာထူးကိုခံစားမိတဲ႔ခဏမွာ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကေလးထဲကအရည္
ေတြဒလေဟာထြက္က်လာၿပီး--လူတစ္ကုိယ္လံုးႏံုးခ်ိသြားရပါေတာ႔ တယ္။
ေျခပစ္လက္ျပစ္မ်ားျဖစ္သြားတဲ႔က်မကို ကိုကိုတစ္ခါက်မ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပုခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္ၿပီး မနားတမ္းဖိ
ေဆာင္႔ပါေတာ႔သည္။
“ျဗစ္ျဗစ္--စြတ္စြတ္--စြိစိြ--ဟင္႔--အင္း--အင္႔--ဟင္းဟင္း --အိုး--အိုး”
ေဆာင္႔ခ်က္တိုင္းထိမိလြန္းလွသည္--သူ႔လီးထိပ္ႀကီးက က်မ သားအိမ္ကိုလာေထာက္မိတဲ႔အခါမ်ားက်င္ကနဲ--က်င္ကနဲထပ္မံခံ
စားလာရျပန္တယ္ဘယ္လိုမွေတာ႔မခံႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။
“အားဟား--အိုး--ေကာင္းေကာင္းလာျပန္ၿပီ--ကိုကို--နာနာ ေဆာင္႔ေဆာင္႔--ဟင္းဟင္း”
ေျပာဆိုေနဆဲမွာဘဲ--က်မေစာက္ဖုတ္ထဲကအရည္ေတြ ထြက္က်လာျပန္ပါတယ္။ ကိုကိုကေတာ႔ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေလာက္
ခပ္ျပင္းျပင္းေလးဖိေဆာင္႔ခ်လိုက္ရင္း သူ႔လီးထိပ္ကအရည္မ်ား ပန္းထြက္လာသည္။
“ေကာင္း--ေကာင္းလိုက္တာ--သူရယ္--”
………….
နားပါဦးမည္။
ဒုတိယပိုင္း ဆက္လက္ေစာင္႔ေမွ်ာ္ၾကပါရန္အား
လံုးကိုေလးစားလွ်က္
ဗဒင္
