Sunday, September 9, 2007

myanmar love stories (20) အတာေရနဲ႔ေဆးပါ႔မယ္

myanmar love stories (20)

အတာေရနဲ႔ေဆးပါ႔မယ္

ဟိန္းထိုက္ဦး (ဗဒင္)

ျမနႏၵာ--ေနညိဳညိဳ--ရစ္ခါသန္းေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ခို--မိ-- သူမ်ားေပ်ာ္လို႔မေပ်ာ္ႏိုင္ ရီးစာေပ်ာက္လို႔မ၍ိင္။

လမ္းမႀကီးတစ္ေလ်ာက္--တူးပို႔သံေတြၾကားမွာ သီခ်င္းဆိုသံ ေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္ၾကရင္း--မန္းသႀကၤန္ရဲ႕သ႐ုပ္ကိုပီျပင္စြာေဖၚ

ၾကားေနၾကေလရဲ႕။

၂၆-လမ္း--က်ံဳးေဘးအတိုင္းဒီတီယမဟာေမာ္ေတာ္ဆိုင္ ကယ္တစ္စီးေျဖးေလးစြာေမာင္းႏွင္လာသည္--လမ္းမေပၚတက္၍ေရ

ပက္တဲ႔ကေလးတစ္သိုက္ကို--ေကြ႕ပတ္ေရွာင္ၿပီး--ေရွ႕မွဂ်စ္ကားကို ေက်ာ္တက္လိုက္သည္။ ဂ်စ္ကားေပၚမွေရပက္ခံထြက္လာၾကေသာ

လူငယ္တစ္သိုက္က--သူ႔အားလွမ္းေနာက္လိုက္ေသး၏။ သူမပြင္႔တ ပြင္႔ၿပံဳးရင္းေခါင္းၿငိမ္႔၍အသိမွတ္လိုက္သည္။

သူ႔အသက္၂၅-ႏွစ္၊ ျမင္႔မားတဲ႔အရပ္နဲ႔အတူ ခႏၶာကုိယ္ ေတာင္႔တင္းက်စ္လ်စ္သည္--ဟဲလ္မတ္ေဆာင္းထားတဲ႔မ်က္ႏွာေလး

ကတည္ၾကည္ၿပီးသန္႔စင္ေန၏။ ၿပံဳးရိပ္ဆင္ေနတဲ႔--သူ႔ပါးမွာပါးခ်ဳိင္႔ ကေလးက--ႏုနယ္မ၍ကိုေထာက္ပံ႔ေနသည္။ ေလးေထာင္႔ဆန္ဆန္

မ်က္ႏွာက်ရွိသူမို႔--ခန္႔ထည္ေနျပန္၏။

မႏွစ္သ ႀကၤန္တံုးကေတာ႔--သူငယ္ခ်င္းမ်ားစံုၿပီးေရပက္ခံ ထြက္ဖူးသည္--အေပ်ာ္လြန္ၿပီးရန္ပြဲေတြလည္းၾကံဳခဲ႔သည္မို႔--ဒီႏွစ္

သႀကၤန္မွာေတာ႔တစ္ေယာက္ထဲမန္းသႀကၤန္ကိုဆိုင္ကယ္တစ္စီးျဖင္႔ ေရပက္ခံထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

ဓါတ္အားစက္႐ံုေဒါင္႔မီးပြိဳင္႔မွာ--မီးနီမိသျဖင႔္ဆိုင္ကယ္ကို --ရပ္ေပးလိုက္သည္--ဘူတာႀကီးလမ္းမဘက္မွ--အေရွ႕ဘက္သို႔ေကြ႕

လာတဲ႔ဂ်စ္ကားေပၚမွတစ္စံုတစ္ေယာက္က။

“ေဟ႔--ေအာင္လင္းဦး--တစ္ေဗြထဲလား”

ေအာ္ေမးသံၾကားသျဖင္႔--လွမ္းၾကည္႔လိုက္သည္။အရပ္ထဲမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ေနသည္ကုိေတြ႕လိုက္ရသည္။

“ေအး---တစ္ေဗြထဲဘဲေဟ႔”

လက္ျပၿပီး--အေျဖေပးလိုက္သည္။ ထိုကားသည္--အတန္ ငယ္လြန္သြားၿပီးမွ--ဂငယ္ေကြ႕ေကြ႕၍--ေအာင္လင္းဦး၏--ဆိုင္ကယ္

ေနာက္တြင္ကပ္ရပ္လိုက္ျပန္သည္။

ေအာင္လင္းဦး--ေျခတစ္ဘက္ေထာက္ၿပီးေနာက္ျပန္လွည္႔ ၾကည္႔လိုက္၏။ ကားေပၚမွ--လူရြယ္တစ္ေယာက္ဆင္းလာၿပီး။

“ေအာင္လင္းဦး--ငါတို႔ကားနဲ႔လိုက္ခဲ႔ပါလား”

“ေက်းဇူးဘဲ--သူငယ္ခ်င္း--ငါတစ္ေယာက္ထဲလည္ၾကည္႔အံုး မယ္”

“ေအး--တစ္ေဗြထဲပ်င္းရင္--ေနာက္ေန႔ငါတို႔နဲ႔--ေပ်ာ္ရ ေအာင္--လိုက္ခဲ႔--ကြာ”

“အေျခအေနအရေပါ႔--ကဲမီးစိမ္းၿပီ--သြားမယ္--သူငယ္ ခ်င္း”

ေျပာဆိုၿပီး--ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ကုိလီဗာအကုန္ဖြင္႔၍ --ထြက္လိုက္သည္။ ဆိုင္ကယ္၀ါးတစ္႐ိုက္ခန္႔ေခါင္းေထာင္သြားၿပီး

မွ--ေရွ႕ဘီးလမ္းေပၚျပန္က်သည္။ ေအာင္လင္းဦးလက္တစ္ဘက္-- ေထာင္၍--ေနာက္ကဂ်စ္ကားေပၚမွသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ႏ၍တ္ဆက္

လိုက္ျပန္ေသး။

ဆက္သြယ္ေရး႐ံုးအေရွ႕ဘက္က်ဳံးေဘးတစ္ေလ်ာက္မွာ ေတာ႔ ေရပက္သင္းေတြမ်ားစြာရွိသလို ေရပက္ခံတဲ႔ကားေတြကလည္း

လမ္းအျပည္႔ျဖစ္ေနသည္ကို--လွမ္းျမင္၍ေအာင္လင္းဦး--အဲဒီဖက္ကိုမသြား ေတာ႔ဘဲ လမ္း၈၀အတိုင္းေတာင္ဘက္သို႔ေကြ႕ခ်ိဳးလိုက္သည္။

၂၈-လမ္းနဲ႔ ၃၁-လမ္းအထိ--ေရပက္သင္းမ်ားေတြ႕ရျပန္ သည္။ ဒီႏွစ္မွ--ပညာေရးမိသားစုကလည္းေရသဘင္အသင္းမ႑ပ္

ေဆာက္ၿပီး--အမွတ္တရေက်ာင္းေရွ႕မွာ--ေရပက္ျပန္သည္။ ယခင္ ႏွစ္ေတြကေတာ႔၄င္းဒီေနရာမွာမရွိ။ မႏွစ္ကေမာင္ေမာင္စန္း၊

ေဒၚလီ တို႔ရဲ႕ေရပက္အသင္းရယ္--ရပ္ကြက္ထဲကလည္း လမ္းေပၚထြက္ပက္ တဲ႔အသင္းသံုးေလးသင္းရယ္ဘဲရွိသည္။

ဒီႏွစ္မန္းသႀကၤန္ပိုစည္သည္ ဟုေအာင္လင္းဦးထင္မွတ္လိုက္ရသည္။

ေရပက္သင္းေတြ--လြန္လာေတာ႔--လူတစ္ကိုယ္လံုးရႊဲနစ္ သြားသည္--၃၂လမ္းေရာက္ေတာ႔အေနာက္ဘက္ကိုခ်ဳိးေကြ႕လိုက္ျပန္

သည္--ေရွ႕မွာေတြ႕ျပန္ၿပီ--ေရပက္သင္းတစ္ခု----တီး၀ိုင္းနဲ႔အက် အနကတဲ႔လူကကၿပီး(ရွိတ္သည္)ေရပက္တဲ႔သူကပလတ္စတစ္ခြက္

ေတြနဲ႔--ပက္သလိုေရပိုက္နဲ႔ပါပက္ၾကျပန္သည္။

ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ေထာက္ေထာက္ရပ္လိုက္ၿပီး--ေရပက္ သင္းခံုေပၚက--အျပတ္ရွိတ္ေနေသာ

မိန္းခေလးကိုေမာ႔ၾကည္႔လိုက္ သည္။

ရွမ္းတ႐ုတ္မဟုထင္သည္။ အသားျဖဴျဖဴအသက္ကသိပ္ ႀကီးေလဟန္မတူ--၂၀၀န္းက်င္ခန္႔မိတ္ကပ္မ်ားႏွင္႔ခ်ယ္သထား

ေတာ႔အ႐ုပ္ကေလးလိုလွေန၏။ အ၀ါခံေပၚမွာ--အနက္ေရာင္သေပါ႔ ေပ်ာက္အက်ႌရင္ေစ႔လည္ဟိုက္ေအာက္လည္အက်ႌအေရာင္စေပါ႔

ေျပာက္အက်ႌအေရာင္အတိုင္း စကပ္ခ်ဳပ္၀တ္ထားသည္။

တကုိယ္လံုး--ေရစိုထားသျဖင္႔--အမို႔အေမာက္ေတြဟာ-- အထင္းသားျဖစ္ေန၏။ ေနာက္ကတီး၀ိုင္းရဲ႕သံစဥ္အတိုင္းခႏၶာကုိယ္

ကို--အျပတ္လ၍ပ္ခါ၍ရွိတ္သည္။ အသားဆိုင္ေတြေလေပြေမႊ႕ခံရ ေသာသစ္ပင္ငယ္ေတြႏွယ္--ဗရမ္းဗတာရမ္းခါေန၏။ အထင္ရွားဆံုး

ကေတာ႔--မို႔ေမာက္ေသာရင္ႏွစ္မႊာျဖစ္၏။ ေရွာက္သီးႀကီးႀကီးအလံုး ေလာက္ရွိတဲ႔သူမရဲ႕ႏို႔ေတြဟာ--ေရစိုအ၀တ္ေအာက္မွာေဘာလံုးႏွစ္

လံုးလိမ္႔ေနသလို--၀ိုင္းပတ္ေနတာကိုျမင္ရသည္။

ေအာင္လင္းဦး--ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကိုျမင္ရသည္တြင္ ေ၀႔ ၀ိုက္ၾကည္႔လိုက္သည္။ ေရပက္ခံကားေတြေပၚမွာေရာ--အဲဒီစတိပ္

႐ိ၍းခံုေရွ႕လမ္းမေပၚမွာေရာ--လူငယ္ေတြ--ခံုေပါက္ၿပီးကေနသည္။ ၿပီးေတာ႔--ဦးဦး--ဘဘအရြယ္ေတြကလည္းလမ္းေဘး၀ဲယာမွာေခါင္း

ေလးေတြေမာ႔ၿပီး--စင္ျမင္႔ေပၚကမိန္းခေလးကို အျပတ္ၾကည္႔ေနၾက သည္ကိုပါေတြ႕ရေတာ႔ၿပံဳးမိရျပန္သည္။

တီးလံုးအၿပီးမွာေအာင္လင္းဦး--အဲဒီစင္ျမင္႔ေရွ႕ကျဖတ္ေက်ာ္ ၍ ကြယ္လိုက္သည္။ လမ္းမႀကီးအတိုင္းအေနာက္ ၈၄-လမ္းအထိ

သြားရန္ရည္ရြယ္ၿပီးေမာင္းထြက္လာသည္--ရည္မွန္းခ်က္မေရာက္ ခင္--လမ္းတစ္၀က္မွာ--

ေအာင္လင္းဦးဆိုင္ကယ္ကိုအရွိန္ေရွာ႔လိုက္ရသည္။

“သႀကၤန္နတ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါလား”

ႏ၍တ္မွ--တီးတိုးေရရြတ္လိုက္မိရသည္။ ေရွ႕တူ႐ူလမ္းမ၏ --ေဘးမွာ--မိန္းခေလးတစ္ေယာက္--အသက္ကဘာရွိအုန္းမလဲ-

- --၁၈--ႏွစ္ေလာက္ဘဲရွိမည္။ လွတာေတာ႔ဘာလွသလဲမေမးနဲ႔-- တကၠသိုလ္တံုးကကြင္းရတဲ႔သူမဒီထက္ဒီကေလးကပိုလွေနသည္။

အရပ္ကငါးေပရွစ္လက္မေလာက္ရွိမည္။ အ၀ါေရာင္စပို႔ရွပ္ႏွင္႔ လိုင္းပင္အျပာေရာင္ကၡကၡေရစိုထားသျဖင္႔အသားမွာကပ္ေနသည္--

ဖြံ႕ထြားဆူၿဖိဳးေနတဲ႔ရင္ႏွစ္မႊာေတာင္႔တင္းေျဖာင္႔စင္းတဲ႔ေပါင္တန္ေရွ --စြင္႔ကားျပည္႔တင္းတဲ႔တင္သားေတြက--ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းလိုက္

တိုင္း”စီးေဆာ”ကစားသလိုနိမ္႔တံုျမင္႔တံုႏွင္႔ခန္႔ထယ္လြန္း၏။ တဒဂၤ ျမင္႔ေတြ႕လိုက္ရတဲ႔မ်က္ႏွာေလးကေတာ႔--လွပႏုနယ္လြန္းစြာ--

ဇင္ ေယာ္ေတာင္မ်က္ခံုး--မဲနက္တဲ႔မ်က္၀န္း--ရႊန္းသစ္ေတာက္ပေနတဲ႔ မ်က္လံုးေတြကအရည္လဲ႔--ေနသလို--ေပၚလြင္ေျဖာင္႔စင္းတဲ႔ႏွာတံ

ကေလးကိုင္းသ႑ာန္ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္လႊာကလည္း ရဲမွဲ႔ေန၏။ ေအာင္လင္းဦး ရင္မခံုစဖူးရင္ခံုလ၍ိင္းထသြားရသည္။

သႀကၤန္နတ္သမီးေလး--လမ္းဆံုေရာက္ေတာ႔--ေျခစံုရပ္သြား သည္။ ေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္သြားၾက၏။ သႀကၤန္ကားေတြကိုၿပံဳး

ရပ္ေငြ႕ျဖင္႔ေငးေမာၾကည္႔႐၍ေနရဲ႕။

ေအာင္လင္းဦး--သူမအနားမွာဆိုင္ကယ္ထိုးရပ္လိုက္သည္။

“ေဟး--သူ”

သႀကၤန္နတ္သမီးေလးသူ႔ဖက္ကိုေခါင္းေလးငဲ႔၍ၾကည္႔ သည္ --စူးစမ္းသည္--သူမ၏အၾကည္႔ရဲရဲေၾကာင္႔ေအာင္လင္းဦး--

ေရွ႕စကားဆက္ ရမွာတြန္႔သြားျပန္သည္။ သႀကၤန္ဘဲ--လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုပိုင္ခြင္႔ရွိ သားဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔။

“သူ--တစ္ေယာက္ထဲလားဟင္”

“အင္း---”

မပြင္႔တပြင္႔ေလးတံု႔ျပန္ရွာသည္။ ေအာင္လင္းဦးရင္၀ကိုအလံုးႀကီး ခုန္၍ေဆာင္႔ထုတ္လာသည္။

“ဘယ္သြားမလဲ--ဒို႔--လိုက္ပို႔ရမလား”

သႀကၤန္နတ္သမီးေလး--ခဏမွ်ေတြေ၀ေနျပန္၏။ ေအာင္လင္းဦး --ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခံုေနသည္။

တံု႔ျပန္လာမဲ႔အေျဖကိုေစာင္႔စားရတဲ႔ ခဏတာေလးအဖို႔ရွည္လ်ားလြန္းသည္႔အခ်ိန္ကာလယႏၱယားကိုႀကိတ္ ၍အျပစ္တင္မိေနျပန္သည္။

“ေကာင္းသားဘဲ”

ေအာင္လင္းဦး--ျမဴးသြားသည္--မထင္မွတ္ေသာတံု႔ျပန္မ၍ကိုရလိုက္ သျဖင္႔--အတိုင္းမသိ၀မ္းေျမာက္သြားရသည္။

“ကြမ္းယာ--ကမ္းအလွဆိုတာဒါမ်ားျဖစ္ေနမလားဘဲ”

ဟုေအာင္လင္းဦးမေတြးသာေတြးသာေတြးမိလိုက္ရျပန္သည္။ အနားကပ္ၾကည္႔မွာ--သူမပို၍လွေနသည္။

အသားအေရက၀င္းမြတ္ ေနသည္။ ေရစက္ေရေပါက္ေတြက--သူမကုိယ္မွာရီးေလးခိုေနသျဖင္႔ မႏၱလာေနရဲ႕--အေရာင္ေအာက္မွာ-

-စိန္ပြင္႔ေတြလက္သလိုၿပိဳးျပက္ ေနသည္

စလင္းဘတ္အနက္ေရာင္ကိုႀကိဳးရွည္ရွည္ျဖင္႔ စလြယ္သိုင္း လြယ္ထားျပန္သျဖင္႔--သူမ၏လံုး၀န္းဆူၿဖိဳးေသာရင္ႏွစ္မႊာကို တစ္

ဘက္စီခြဲျခားပစ္လိုက္သလို--ညာဘက္ပုခံုးမွသည္ဘယ္ဘက္တင္ပါး ထိ--ႀကိဳးနက္ကေလးက--ကန္႔လန္႔ျဖတ္ပိုင္းျခားထားသည္မွာ-

- တစ္မ်ဳိးၾကည္႔ေကာင္းလွေသးေတာ႔သည္။

အ၀တ္ထည္႔ဟမ္းဘတ္အိတ္ကို--ေျမႀကီးႏွင္႔လြတ္႐ံုကေလး အားစိုက္၍လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင္႔ေျခဖမိုးအနက္နားထိဆြဲကိုင္ထားျပန္

သည္ကလည္းရွိရင္းစြဲအတိုင္းအတာထက္ပိုေအာင္ရင္ႏွစ္မႊာကို ညႇစ္ထုတ္ျပသလိုျဖစ္ေနျပန္၍--မို႔ေမာက္ဆူၿဖိဳးေနသည္မွာအေပၚရံ

အ၀ါေရာင္စပို႔ရွပ္အက်ႌေအာက္မွ ဗရာစီယာရဲ႕အနားသားမ်ား ထင္း ထင္းႀကီးေပၚလြင္ေနသည္။ ေအာင္လင္းဦး--

ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္း၍ ေဒါက္ေထာက္လိုက္သည္။ မႏိုင္တႏိုင္ဆြဲကိုင္ထားတဲ႔သူမရဲ႕လက္ ထဲက--ဟင္းဘတ္အိတ္ကို--

လက္လွမ္းလိုက္သည္။ သူမကလည္း --အလိုက္သင္႔လက္ထဲမွ--ဟမ္းဘတ္အိတ္ကိုင္ႀကိဳးမ်ားကို ေအာင္လင္းဦး

လက္ထဲလႊဲေျပာင္းေပးလိုက္သည္ ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္--ကယ္ ရီယာမွာညႇပ္၍--ယူလာခဲ႔ေသာဟဲလ္မက္ကိုအရင္ဆံုးျဖဳတ္၍-

-သူမ လက္ထဲသို႔လွမ္းေပးလိုက္ျပန္သည္။

သႀကၤန္နတ္သမီးေလး--ပုလဲသြယ္မ်ားသဖြယ္ျဖဴေဖြးညီညာ တဲ႔--သြားေလးမ်ားေပၚေအာင္ ခိုးခုိး--ခစ္ခစ္--ရီလိုက္ၿပီးလက္ထဲ

ေရာက္လာတဲ႔”ဟဲလ္မက္ႀကိုေခါင္းမွေဆာင္းလိုက္သည္။ ေအာင္လင္းဦး ေက်ာ္--သူမ၏ဟမ္းဘတ္အိတ္ကိုဆိုင္ကယ္--

ကယ္ရီယာမွာေသခ်ာ ညႇပ္ၿပီး--သေရအိတ္ကိုႀကိဳးျဖင္႔--ရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး--ဆိုင္ကယ္ ေပၚတက္၍စက္ႏိႈးလိုက္သည္။

ဆိုင္ကယ္စက္အႏိႈးမွာသူမကိုေမးဆတ္ျပေတာ႔ သႀကၤန္နတ္ သမီးေလး--သူ႔ေနာက္ဘက္ကဆိုင္ကယ္ေပၚတက္၍ကားယားခြထိုင္

လိုက္ၿပီး--ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ႀကီးေအာင္လင္းဦးရဲ႕ခါးကိ္ုလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင္႔ ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္။

ေအာင္လင္းဦး--ရွိန္းကနဲ--ဖိန္းကနဲ--ၾကက္သီးထသြားရတဲ႔ အထိတံုလ၍ပ္သြားသည္--မစၥက--ဒါေလာက္ထိရဲတင္းလိမ္႔မည္ဟု

မထင္မသာကာ--ပုခံုးကိုကိုင္႐ံုဘဲေပါ႔--ခုေတာ႔ခါးကိုအေသစြဲဖက္ ထားေတာ႔ သူမ၏ရင္ႏွစ္မႊာကေအာင္လင္းဦးရဲ႕ေနာက္ေက်ာမွ အိ

ကနဲ--ဖိကပ္ကုန္သည္--သဘာေၾကာင္႔ေအာင္လင္းဦးၾကက္သီးထ၍တံုသြား ရသည္။

ေအာင္လင္းဦးဆိုင္ကယ္ကို ၈၃-လမ္းကေနေျမာက္ကိုေမာင္း ထြက္လိုကသည္။ ၀ါးတစ္႐ိုက္ခန္႔အေရာက္မွာ--

ေအာင္လင္းဦးရဲ႕ညာဥ္အ တိုင္း ဆိုင္ကယ္လီဗာကိုျမႇင္႔ၿပီးကလပ္ကိုဆြဲလိုက္သည္။ ဆိုင္ကယ္ လီဗာဟဲၿပီး--ဦးေမာ႔၍ထြက္သြားသည္။

“အာ႔--အေမ႔”

သႀကၤန္နတ္သမီးေလးႏ၍တ္ဖ်ားမွထိတ္လန္႔တၾကားေရရြတ္ သံထြက္လာၿပီးေအာင္လင္းဦးရဲ႕ခါးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္လိုက္ၿပီး

--သူမ၏ေမးေစ႔ကေအာင္လင္းဦးရဲ႕--ညာဘက္ပုခံုးေပၚမွီတင္လိုက္ၿပီး။

“ေျဖးေျဖး--ကိုကို--သင္းသင္းေၾကာက္တယ္”

က်င္ကနဲနားစည္ေမွးပါးကိုထိုးေဖာက္ၿပီးအသံကေလးကို ေအာင္လင္းဦးၾကည္႔လိုက္မွ--

သတိ၀င္လာၿပီးလီဗာကိုေလ်ာ႔၍ပံုမွန္ေမာင္း လိုက္သည္။

“ဖက္ထားေဟ႔--ဖက္ထားလြတ္မသြားေစနဲ႔”

“ေဟး--ေဟး--ျပဳတ္က်ရင္ေတာ႔ျပန္မေပးဘူးေနာ္”

ေဘးျခင္းယွဥ္လိုက္လာတဲ႔--သႀကၤန္ေရပက္ခံဂ်စ္ကားေပၚမွ --လူငယ္တစ္သိုက္ကေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္လိုက္သည္။

တိုင္းသမ--ေရပက္အသင္းကိုလြန္လာသည္။ ေရေတြရႊဲသ ထက္ရႊဲကုန္ၾကရျပန္သည္--ေအာင္လင္းဦး

၂၈လမ္းအေရာက္မွအေနာက္ ဘက္ကိုခ်ဳိးေကြ႕လိုက္ျပန္သည္။ ၈၄-လမ္းအေရာက္မွာေတာင္ဘက္

သို႔ဦးတည္ၿပီးဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္းထြက္လာသည္။

၂၉-လမ္းထိပ္ေရာက္ျပန္ေတာ႔--ေရပက္သင္းမ်ားက--လမ္းမရဲ႕ဟိုဘက္ဒီဘက္ညႇပ္ၿပီးအၿပိဳင္ပက္ေနသျဖင္႔--ဆိုင္ကယ္ကို -

-အရွိန္ေလ်ာ႔ၿပီးသတိႏွင္႔ေမာင္းလာခဲ႔သည္။

၃၂-လမ္းထိပ္ပြဲထိုင္ေရပက္သင္းကလည္းၿပိဳင္ဆိုင္ေရပက္ ေနၾကျပန္သည္။ ေရပက္ခံကားေတြကပြဲတိုင္ရဲ႕ခံုေရွ႕မွာပိတ္ရပ္ၿပီး

ဇိမ္ေျပနေျပေရပက္ခံေနၾကသည္မို႔--ေအာင္လင္းဦးဆိုင္ကယ္ကိုလမ္းအ ေနာက္ဘက္မွကပ္၍--ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ႔သည္။

မႏွစ္ကထက္စာလ်င္ေတာ႔ဒီႏွစ္--သႀကၤန္ေရပက္သူေရာ-- ေရပက္ခံထြက္ၾကတဲ႔ကားေတြဟာပိုမ်ားသျဖင္႔စည္ကားသည္ဟုဆိုရ

မည္ဟုေအာင္လင္းဦးေတြးမိျပန္သည္။ ပြဲထိုင္ကလြန္လာျပန္ေတာ႔--ေတြ႕ ျပန္ၿပီကက္ဆက္ဖြင္႔ၿပီးစင္ျမင္႔ကေလးေပၚကေန”ရွိတ္”တဲ႔မဒီ-

- ဒီခံု ကလည္းအေစာဆံုးကေတြ႕ခဲ႔တဲ႔--တီး၀ိုင္းနဲ႔ဆိုၿပီးရွိတ္တဲ႔အမ်ဳိးသမီး ကိုသူမလည္း--မေလ်ာ႔တမ္း--မေမာတမ္း--လ၍ပ္ခါ၍”ရွိတ္”ေန

သည္။

ရွိတ္ေနရင္းမွေအာက္ကေရပက္ခံကားေပၚမွေရေမႊးနဲ႔ပက္ ျဖန္႔းသူရွိရင္လဲစင္ရဲ႕အဖ်ားနားထိတိုး၍--ထိုင္ခါေရေမႊးအျဖန္းခံေရ

ပက္ခံသည္။ သူမကေတာ႔--ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိသူျဖစ္၍--လွပတင္႔တယ္ သည္ဟုေအာင္လင္းဦးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိလိုက္ျပန္သည္။

ၾကည္႔ေနဆဲခါးကို အကုပ္ခံရသျဖင္႔--ေခါင္းငဲ႔၍ေနာက္ကိုလွဲ႕ၾကည္႔သည္။ ခ်စ္စဖြယ္

ႏ၍တ္ခမ္းလ၍ပ္ေမးဆတ္ၿပီးေရွ႕ဆက္သြားဆိုတဲ႔သေဘာျပေနသျဖင္႔။

ေအာင္လင္းဦး--ၿပံဳးမိရင္း--ဆိုင္ကယ္ကို--ေမာင္းထြက္လိုက္ၾကရ ျပန္ပါသည္။ ၃၅-လမ္းေက်ာ္ျပန္ေတာ႔--ေရပက္သင္းေတြက-

-ေနရာ မလပ္ေအာင္ပင္--ဆိုင္ကယ္အရွိန္ေလ်ာ႔ၿပီးေျဖးေျဖးေလးေမာင္းေန ရသည္။

ဒီၾကားထဲ--ေရခဲေရနဲ႔ပက္တဲ႔သူကရွိေသး ေအးလိုက္တာခိုက္ ခိုက္တံုေရာ--ဆိုတာလိုဘဲ--ေအာင္လင္းဦးတို႔ႏွစ္ဦးသား--

ေလတိုးတဲ႔အရွိန္နဲ႔ --ပို၍ခ်မ္းတံုလာၾကသည္။

ေလးဆယ္႔တစ္လမ္းထိပ္ေရာက္ခါနီး ၈၄-လမ္းအေနာက္ ဖက္အနီးတြင္--ခါေတာ္မွီဖြင္႔လိုက္တဲ႔နာမည္ေဟာင္းနဲ႔အေအးဆိုင္

ေရွ႕မွာဆိုင္ကယ္ထိုးရပ္လိုက္သည္--ေအာင္လင္းဦးေခါင္းကဟဲလ္မက္ကို ခြ်တ္လိုက္သျဖင္႔--

ေအာင္လင္းဦးေခါင္းကဟဲလ္မက္ကိုခြ်တ္လိုက္သျဖင္႔ --သႀကၤန္နတ္သမီးေလးဆိုင္ကယ္ေနာက္မွဆင္း၍--ဦးထုတ္ကိုခြ်တ္

ခါေအာင္လင္းဦးေဘးမွာမတ္တပ္ရပ္ရင္းမွ။

“ဘာ--လုပ္မလို႔လဲ--ဟင္”

“တစ္ခုခု--စားၾကရေအာင္ေလ”

“ဟင္႔--ေအးရတဲ႔--အထဲ--ေရခဲမံု႔ေကြ်းမလို႔လား”

“လဘက္ရည္လည္းရပါတယ္--ကဲလာ”

ေျပာဆိုရင္း--ေအာင္လင္းဦး--အေအးဆိုင္ထဲသို႔၀င္သြားလိုက္--သူမလည္း ေအာင္လင္းဦးေနာက္မွ

ကပ္၍လိုက္ပါသြားရျပန္သည္။ ဆိုင္ထဲမွာ ရွိေနႏွင္႔ၾကတဲ႔စားေသာက္ေနသူေတြရဲ႕--စူးစမ္းတဲ႔--မ်က္လံုးေပါင္း

မ်ားစြာရဲ႕အၾကည္႔တို႔ႏွင္႔ႏွစ္ေယာက္သားရင္ဆိုင္လိုက္ရျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦးဆိုင္အတြင္းဘက္က်က်--

သီးသန္႔ခန္းေလးထဲရွိစားပြဲခံုမွာ၀င္ ထိုင္လိုက္သျဖင္႔သူမလည္းေရာေရာင္၍--မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္လိုက္ရေလ၏။

“သူ--ဘာေသာက္မလဲ--အေအးလား--အပူလား”

နက္စ္--ရလား။

“ရတယ္--ေဟ႔--ညီေလး--နက္(စ္)တစ္ခြက္မံု႔စံုတစ္ပြဲယူခဲ႔”

“ကိုကိုေရာ--ဘာမွမစားဘူးလားဟင္”

“ဒို႔--တအားခ်မ္းေနတာအဲဒါ”

“အဲဒါ--ဘာျဖစ္လဲ--ကိုကိုအရက္ေသာက္ခ်င္ေနၿပီမဟုတ္ လား”

“အဟဲ--အရက္--မဟုတ္ပါဘူး--သူ--ရယ္--ဘီယာ--ဘီယာ”

“ဒါဘဲ--သိပ္အမ်ားႀကီးမေသာက္နဲ႔ေနာ္”

“အင္း--မေသာက္ပါဘူး--တိုင္းဂါး--သံဗူးႏွစ္ဗူး--ေလာက္တင္ပါဘဲ”

စားၾကေသာက္ၾကရင္းနဲ႔တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ ေယာက္ေမးၾကရျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦးက--သူ႔ကိုေခၚတဲ႔သႀကၤန္နတ္

သမီးေလးဟာ--ျပင္ဦးလြင္ကျဖစ္ၿပီးအေဖဦးသူေယာင္--အေမေဒၚ ျမင္႔ျမတ္တို႔ရဲ႕ေမြးခ်င္းသံုးေယာက္ထဲမွဒုတိယေျမာက္သမီးျဖစ္ၿပီး

အသက္က--ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္--ဆယ္တန္းေျဖထားဆဲ--အစ္ကိုက-- အိမ္ေထာင္ခြဲညီမငယ္သူဇာေအာင္က--ရွစ္တန္း--စကားေျပာတိုင္း

သင္းသင္း--ဟုအမႊန္းတင္၍ေျပာတတ္ေသာေအာင္လင္းဦးေရွ႕မွ--မိန္းကေလး မွာျမတ္ႏိုးသူျဖစ္သည္။

အိမ္မွာေတာ႔အားလံုးဟာသူ႔ကို”ႏိုးႏိုး”ဟု ခ်စ္စႏိုးေခၚၾကသည္။ စကားေျပာတိုင္းသင္းသင္းဟုေျပာဆိုေလ႔ရွိသျဖင္႔--

သူငယ္ခ်င္းမ်ားကသူမကို--သင္းသင္းဟုဘဲေခၚေျပာဆက္ဆံၾကသည္။

ျမတ္ႏိုးသူ--နကုိယ္စိတ္ကူးယဥ္ေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔အရာက ေတာ႔--သူမကို--သူ--ဟုတစ္ခြန္းထဲေခၚေသာ႐ုပ္ေခ်ာေသာ--အမ်ဳိး

သားကိုသူမ၏ပထမဦးဆံုးခ်စ္ဦးသူျဖစ္ေနရမယ္ဆိုတဲ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိုလက္ကိုင္ထားခဲ႔သူ--ျပင္ဦးလြင္(ေမၿမိဳ႕)ကာလသားမ်ားကသူမ

အား--သူ--ဟုေခၚ၍ရီးစားစကားေျပာသူ--စာေပးသူမရွိခဲ႔--တိုက္ ဆိုင္စြာမႏၱေလးေရာက္မွ--ေအာင္လင္းဦးရဲ႕--သူ--ဟုေခၚဆိုမ၍က-

- သူမ၏အိေ`ႏၵ--တံခါးကိုထိုးေဖါက္ၿပီးႏွလံုးသားရင္ျပင္ေပၚ၌လ၍ိင္းထ ေစခဲ႔သည္။ ဒါေၾကာင္႔လဲ--ေအာင္လင္းဦးရဲ႕--

ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကပါ လာေစခဲ႔သည္။

“သင္းသင္း--ကို--ေဖေဖနဲ႔ေမေမက--သႀကၤန္ၿပီး၀ါမ၀င္ခင္-- မႏၱေလးကသူတို႔မိတ္ေဆြသားနဲ႔အိမ္ခ်ေပးမယ္တဲ႔ေလ”

“အို--”ေအာင္လင္းဦးႏ၍တ္ဖ်ားမွႏွေျမာတသစြာ တီးတိုးရြတ္ဆိုလိုက္ ရင္း--သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို--ျမတ္ႏိုးတြယ္တာစြာ

စူးစိုက္ၾကည္႔ေန မိရျပန္သည္။

ဒါနဲ႔--သင္းသင္း--အိမ္ေထာင္မက်ခင္--အပ်ဳိဘ၀မွာ--လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုၿပီး ေမေမခြင္႔ျပဳခ်က္နဲ႔--

မႏၱေလး သႀကၤန္ကို--လာေပ်ာ္တာ။

ဒီေရာက္ေတာ႔--သင္းသင္းရဲ႕--သူငယ္ခ်င္းေတြတစ္ေယာက္မွ အိမ္မွာမရွိၾကဖူးေရပက္ခံလယ္ၾကတယ္တဲ႔ေလ--

ေဆြမ်ဳိးေတြအိမ္ကို လည္းမသြားခ်င္တာနဲ႔--အိမ္ျပန္မယ္လို႔ကားဂိတ္ကုိထြက္လာတာ --ကိုကုိနဲ႔ေတြ႕တာဘဲေပါ႔”

“ဟင္း--သင္းသင္း--အလိုက်--ကိုကိုလိုက္ေလ်ာၿပီး--ေရပက္ခံ လိုက္ပို႔ေပးရမွာေပါ႔--ခုသူ--ဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲ”

ပိုင္ဆိုင္သူရွိေနၿပီဆိုတဲ႔--အသိဟာ--ရင္မခ်ိသျဖင္႔--သက္ ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုေလးပင္စြာခ်ရင္းမွတစ္လံုးခ်င္းအထက္ပါအတိုင္း

ေျပာလိုက္ရေတာ႔၏။

ျမတ္ႏိုးသူ--ႏုေထြးလွပတဲ႔--မ်က္ႏွာအၿပံဳးရိပ္တို႔ရွက္သန္း သြားသည္--ခ်စ္စဖြယ္ပုလဲသြယ္တန္းသြားေလးမ်ားေပၚေအာင္ၿပံဳၚ

လိုက္ၿပီး။

“မႏၱေလးသႀကၤန္--ခဏ--ခဏေပ်ာ္ဘူးသားပဲ--ခုဏလဲ-- ကိုကိုနဲ႔--လည္ပတ္မိသေလာက္--လည္ပတ္ၿပီးသား--သင္းသင္း-

-သႀကၤန္ တြင္းစစ္ကိုင္းကိုမေရာက္ဖူးဘူး--အဲဒါ”

“ကဲ--ျမတ္ႏိုးသူ--လို႔ေခၚတဲ႔--သူ--ရယ္--ကိုကိုလိုက္ပို႔ပါ႔ မယ္ဗ်ာ”

ဒ ီ လ ိ ု န ဲ ႔ - - ေ အ ာ င ္ လ င ္ း ဥ ီ း တ ိ ု ႔ ႏ ွ စ ္ ေ ယ ာ က ္ ဆ ိ ု င ္ က ယ ္ တ စ ္ စ ီ း န ဲ ႔ စ စ ္ က ိ ု င ္ း

မႏၱေလးလမ္းမႀကီးတစ္ေလ်ာက္ေရပက္သင္းမ်ားကိုျဖတ္သန္းေမာင္း ႏွင္လာခဲ႔သည္။ ဘုရားႀကီးေအာက္က်င္းဘက္စစ္ကိုင္းလမ္းတစ္

ေလ်ာက္မွာလဲ--လမ္းပိတ္လုမတတ္ေရပက္သူမ်ားေရပက္ခံကားမ်ား ျဖင္႔စည္ကားေနျပန္၏။

ဒီႏွစ္--သႀကၤန္ထူးျခားစြာ--အၾကတ္ႏွစ္ရက္မို႔ေလးရက္ႀကီး မ်ားေတာင္ေပ်ာ္ၾကရမည္မို႔ထင္ရဲ႕--အလွျပ--မ႑ပ္ေတြကလည္း

ေပါမွေပါ။

ေတာင္ၿမိဳ႕ေရာက္ျပန္ေတာ႔လည္း --မန္းၿမိဳ႕ထဲကလိုပါဘဲ စည္ကားေနသည္ကိုေတြ႕ရျပန္သည္။ မႏၱေလးနဲ႔စစ္ကိုင္း ၁၅-

မိနစ္ ေလာက္နဲ႔ေရာက္ႏိုင္တဲ႔ခရီးျဖစ္ေပမဲ႔--သႀကၤန္တြင္းမို႔လမ္းမႀကီးတ

ေလ်ာက္ေရပက္ၾကသူမ်ားနဲ႔စည္ကားေနသည္မို႔ဆိုင္ကယ္ကိုေျဖးေျဖး မွန္မွန္ေမာင္းႏွင္လာခဲ႔သည္။ စစ္ကိုင္းေဒြးလမ္းထိပ္ေရာက္ေအာင္

၄၅-မိနစ္--တစ္နာရီနီးပါးအခ်ိန္ၾကာသည္။ ႏွစ္ဦးစလံုးမွာလဲ--ေရ ေတြရႊဲနစ္ကုန္၏။

စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ထဲေရာက္ေတာ႔ ၁၁-နာရီထိုးၿပီး--ဘယ္မွမရပ္ဘဲ --ငါးထပ္ႀကီးဘုရားလမ္းအတိုင္းေမာင္းသြားသည္--အဲဒီကမွတစ္

ဆင္႔ေၾကးဘုရား--တို႔ကို၀င္ေရာက္ဖူးၾကသည္။ ေၾကးဘုရားမွတဆင္႔ ကမ္းနားလမ္းအတိုင္းဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္းထြက္လာၿပီး--လမ္းမႀကီး

တစ္ခုအေရာက္မွာ--အေနာက္ေျမာက္ဘက္ကို ေတာက္ေလ်ာက္ ေမာင္းႏွင္လာသည္--စစ္ကိုင္းသႀကၤန္လည္းစည္ကားသည္ဟု--

ေအာင္လင္းဦးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရျပန္သည္။

စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အထြက္--ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္းၿခံကိုေတြ႕၍ဆင္ဖ်ားရွင္ ဘုရားဘက္ကို--ခ်ဳိး၀င္လိုက္သည္။ ဘုရားေရွ႕ေရာက္ေတာ႔--ဆိုင္

ကယ္ရပ္၍ေနာက္ကိုလွည္႔ခါ--

“သူ--”

“ဟင္--ဘာလဲ--ကိုကို”

“ဘုရားေပၚတက္အံုးမလား”

“ဟင္႔--အင္--ေတာ္ၿပီကိုကို--သင္းသင္း--သိပ္ခ်မ္းေနၿပီ”

“ဒါဆို--ကိုကို--သူငယ္ခ်င္းအိမ္ခဏ၀င္ၿပီး အ၀တ္အစား လဲလိုက္ေလ--ျဖစ္တယ္မဟုတ္လားသူ”

“ကိုကို႔သေဘာဘဲ--သင္းသင္း--ဗိုက္လဲဆာၿပီ”

“ကဲ--ဒီလိုဆို--အဲဒီဘဲသြားမယ္--တက္--သူ”

ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ကိုစက္ႏိ၍းၿပီး--ေရွ႕ဆက္ေမာင္းႏွင္လိုက္ သည္--

ၿမိဳ႕လယ္မီးပြိဳင္႔ေရာက္ေတာ႔အေရွ႕ဘက္ကိုခ်ဳိးေကြ႕လိုက္ျပန္ သည္--မင္းလမ္းအတြင္းရွိတိုက္အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႕အေရာက္မွာ--

ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္၍--ဟြန္းတီးလိုက္ၿပီး--ေခါင္းမွေဆာင္းထားေသာ --ဟဲလ္မက္ကိုခြ်တ္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သားဆိုင္ကယ္ေပၚမွ

ဆင္းလိုက္ၾကသည္။ ေအာင္လင္းဦးေနာက္ထပ္တစ္ခါ ဆိုင္ကယ္ကိုဟြန္း တီးလိုက္ျပန္သည္။

“တီ--တီ--တီ--၀င္းလ၍ိင္--ေဟး၀င္းလ၍ိင္”

ဟြန္းတီးရင္းႏ၍တ္ဖ်ားမွနာမယ္ကိုေအာ္ဟစ္ေခၚငင္လိုက္ ျပန္၏။ သူ႔ေခၚသံအဆံုးမွေအာက္ခ်ဳိင္႔တိုက္ထဲမွ--၁၇--ႏွစ္--၁၈-

ႏွစ္အရြယ္လူငယ္တစ္ေယာက္--ေျပးထြက္လာၿပီး-။။

“ေဟာ--ကိုႀကီးေအာင္လင္းဦးတို႔ပါလား--လာေလ--တိုက္ထဲ၀င္ပါ အံုး”

ေအာင္လင္းဦး--ဆိုင္ကယ္ကိုအိမ္ထဲမသြင္းေတာ႔ပဲလမ္းေဘးမွာပဲ ရပ္ထားလိုက္ၿပီး--ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီယာတြင္ညႇပ္ခ်ီထားေသာ-

-ျမတ္ ႏိုးသူ၏ဟင္းဘတ္အိတ္ကိုျဖဳတ္ယူလိုက္ၿပီး။

“လာ--သူ--ဒါတို႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္ဘဲ--ၿပီးမွ--ခဏနားၿပီး-- မႏၱေလးျပန္ၾကတာေပါ႔ေနာ္--သူ”

“အင္း--ကိုကို႔သေဘာပဲ--သင္းသင္းေရခ်ဳိးလိုက္ခ်င္ေသးတယ္”

စကားေျပာဆိုရင္း--လမ္းေဘးေအာက္ခ်ဳိင္႔ထဲကတိုက္အ တြင္းသို႔လိုက္၀င္သြားၾကသည္။ တိုက္ထဲေရာက္မွ။

“ေမာင္ေမာင္သန္း--မင္႔အစ္ကို၀င္းလ၍ိင္ဘယ္သြားလဲ”

“အစ္ကို--မနက္ကထဲကမႏၱေလးကိုေရပက္ခံသြားတယ္”

“ဦးဦးနဲ႔--ေဒၚေဒၚတို႔ေရာ”

ေဖေဖနဲ႔--ေမေမတို႔ကေတာင္ေပၚဥပုသ္ေစာင္႔သြားၾကၿပီ-- က်ေနာ္လဲၿမိဳ႕ထဲေရွာက္ပတ္လိုက္အံုးမယ္”

“ေအး--သြားခ်င္ေနာက္မွသြားကြာ”

ေဟာဒီက--မင္႔--မမကိုေရခ်ဳိးခန္းလိုက္ျပလိုက္ေနာက္ၿပီး --စားစရာတစ္ခုလုပ္ေပးခဲ႔အံုးေမာင္ေမာင္သန္း။

စားစရာ--ထမင္းေရာ--ဟင္းပါ--အရန္သင္႔ရွိတယ္--အစ္ကို --လာအစ္မ--ေပးအိတ္--ေရခ်ဳိးခန္းကိုက်ေနာ္လိုက္ျပမယ္။

ျမတ္ႏိုးသူ--ေမာင္ေမာင္သန္းေခၚေဆာင္ရာတိုက္ေနာက္ ဖက္သို႔လိုက္၀င္သြားသည္။ ေမာင္ေမာင္သန္းအခန္းတစ္ခုကိုဖြင္႔ၿပီး

--အိတ္ကိုအတြင္းခန္းရွိကုတင္ေပၚသို႔တင္ေပးလိုက္ၿပီး။

“ဒါက်ေနာ္႔အခန္းေလ--အစ္မ--ေရခ်ဳိးခန္းက--ဟိုမွာ-- အစ္မစိတ္တိုင္းက်--ခ်ဳိးေလေတာ႔”

“က်ေနာ္--ဟင္းအိုးေႏႊးလိုက္အံုးမယ္”

ေအးေအး--ေက်းဇူးဘဲေမာင္ေလးရယ္”

ေမာင္ေမာင္သန္းေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင္႔မီးဖိုေခ်င္ထဲ၀င္သြား သည္။ ျမတ္ႏိုးသူဟင္းဘတ္အိတ္ကိုဇစ္ဆြဲဖြင္႔ၿပီး--ေရခ်ဳိးၿပီး၀တ္ရန္

--အ၀တ္မ်ားကိုယူ၍--ေရခ်ဳးိခန္းထဲသို႔၀င္လိုက္သည္။ ေရခ်ဳိးခန္း သည္ေရကန္ျဖစ္ၿပီးခြက္ႏွင္႔ခက္ခ်ဳိးရန္ျဖစ္သျဖင္႔--ျမတ္ႏိုးသူေရခ်ဳိး

ခန္းတံခါးကိုေသခ်ာစြာဆြဲပိတ္၍--တံခါးကိုဂ်က္ထိုးလိုက္သည္။ အခန္းတြင္းေ၀႔၀ိုက္ၾကည္႔လိုက္ျပန္သည္။ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရသည္႔အခန္း

ျဖစ္သျဖင္႔ အ၀တ္ေျခာက္မ်ားကိုတန္းေပၚတင္၍--ကုိယ္အထက္ပိုင္း မွေရစိုေနေသာစပို႔ရွပ္ကို--အေပၚသို႔ပင္႔မခါေခါင္းမွခြ်တ္ပစ္လိုက္

သည္။ျဖဴေဖြးသန္႔စင္ေနေသာအသားအေရျဖင္႔ပနာသင္႔စြာအနက္ ေရာင္ဗရာစီယာေလးေပၚလာသည္။ မႏိုင္မနင္းစည္းေႏွာင္ထားရ

သျဖင္႔လည္း--၀င္းမြတ္ဆူၿဖိဳးလြန္းသည္႔ရင္ႏွစ္မႊာမလံု႔တလံုျဖင္႔ရင္ --0ျ150ြန္႔သားမ်ား၀င္းလက္စြာေတာက္ေျပာင္ေန၏။

ဗရာစီယာခ်ိတ္ကိုလက္ေနာက္ျပန္ပစ္၍ျဖဳတ္လိုက္၏။ အိ ကနဲဗရာစီယာေလးေရွ႕ကိုျပဳတ္အက်မွာေတာ႔--ဆူၿဖိဳးမို႔ေမာက္တင္း

ရင္းေနသည္႔သူမ၏--ရင္ႏွစ္မႊာလြတ္လပ္စြာေပၚထြက္လာေလေတာ႔ သည္။

ေအာင္လင္းဦး--အ၀တ္စိုမ်ားကိုလဲလိုက္ၿပီးဧည္႔ခန္းရွိဆိုဖါ ဆက္တီေပၚ၌ထိုင္ခါစီးကရက္တစ္လိတ္ျဖင္႔ၿငိမ္႔ေနသည္။ ခဏအ

ကာသူ႔အနားကိုေမာင္ေမာင္သန္းေရာက္လာေလ၏။

“ကိုႀကီးေအာင္လင္းဦး”

“ေဟ--ေအာ္ဘာလဲေမာင္ေမာင္သန္း”

“ၾကက္သားဟင္းနဲ႔--အခ်စ္ေရအိုးေတြေႏႊးပစ္ခဲ႔ၿပီ--အစ္ကို တို႔ဖါသာခူးစားလိုက္ေတာ႔က်ေနာ္ၿမိဳ႕ထဲေရွာက္ပတ္လိုက္အံုးမယ္”

“ေအးေအး--မင္းသြားရင္ဆိုင္ကယ္ယူသြားမလို႔မဟုတ္လား”

“အဟဲ--သိသားနဲ႔--ဒါႀကီးနဲ႔မွ--ေဟာ႔မွာေပါ႔ကိုႀကီးရ”

“အင္းေလ--ဒါဆိုေရာ႔--ဆိုင္ကယ္ေသာ႔”

“ေက်းဇူးဘဲ--ကိုႀကီးေအာင္လင္းဦး”

“မလိုပါဘူးကြာ--ေအာ္--ဒါနဲ႔ဆိုင္ကယ္ထဲဆီျဖည္႔လိုက္အံုး ကြ--ေရာ႔ပိုက္ဆံပါတစ္ခါထဲယူသြား--သိပ္လဲမၾကာနဲ႔--ေနာ္--ငါတို႔

မႏၱေလးကိုျပန္မွာ”

“စိတ္ခ်--ကိုႀကီး--ၿမိဳ႕ထဲေလာက္ပတ္႐ံုပါဘဲမၾကာပါဘူး”

“ေအးေအး--သြားသြား--ေျဖးေျဖးလဲေမာင္းေနာ္”

“အိုေက--”

ေမာင္ေမာင္သန္းျမဴးထူးစြာေျပးထြက္သြားသည္--တိုက္၀င္း တံခါးကိုေစ႔ပိတ္ခဲ႔သည္။ ၿပီးေတာ႔၀င္းတံခါးေသခ်ာပိတ္--ဆိုင္ကယ္

ေသာ႔ဖြင္႔လိုက္သည္။ ဆိုက္ကယ္စက္ႏိႈး၍--တက္ခြလိုက္၏။ သူ႔အ ရပ္ႏွင႔္ဆိုလ်င္ဆိုင္ကယ္က--အနည္းငယ္ျမင္႔ေန၏။ ဒီဆိုင္ကယ္ကို

ေအာင္လင္းဦးစစ္ကိုင္းလာတိုင္းတက္ခြေမာင္းႏွင္ေနၾကမို႔ ဆိုင္ကယ ္ ရဲ႕အထာကိုသူကြ်မ္းက်င္ေနၿပီမို႔--ေထာက္ကိုျဖဳတ္၍လီဗာကိုဟဲၿပီး

--ကမ္းနားလမ္းမႀကီးဆီသို႔ဦးတည္ခါေမာင္းထြက္သြားေလေတာ႔၏။

ေဆးလိပ္တိုကိုေ0ျ143ကခြက္ကေလးထဲသို႔ေခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ထပ္လပ္ကီးတစ္လိတ္ကိုမီးညႇိလိုက္ျပန္သည္။ အားပါးတရ--တစ္

ခ်က္မွ်႐၍ိက္ဖြာလိုက္ၿပီး--ႏွစ္ေယာက္ထိုင္--ဆိုဖါေပၚသို႔လဲအိပ္ခ် လိုက္ၿပီး--မ်က္ေစ႔မွိတ္ခါေဆးလိပ္ကိုေသာက္ရင္းကေန႔အေတြ႕အ

“ကံဳမ်ားကိုျပန္လည္ေတြးေတာေနမိျပန္သည္။

မႏၱေလးအေရွ႕ျပင္ရပ္ရဲ႕ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ႔--ဦးသန္း ေဖ--ေဒၚသူဇာတို႔၏တစ္ဦးတည္းေသာသား--ေအာင္လင္းဦး-

-တကၠ သိုလ္မွဘြဲ႕ရၿပီး--ဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘဲ--မိဘမ်ားအလိုက်အိမ္မကြာ --အိုးမကြာေနထိုင္ၿပီး--ဆိုင္ကယ္တစ္စီးျဖင္႔--

မႏၱေလးၿမိဳ႕ကိုပတ္ေန သူျဖစ္သည္။

ပိုက္ဆံရွိသားသမီးျဖစ္ေပမဲ႔--မိမိကုိယ္ကိုထိန္းႏိုင္သျဖင္႔-- ယေန႔အခ်ိန္ထိ--နံပါတ္ဖိုးေဆးအျပားအစံုမေသာက္ခဲ႔ေပ။

ခါတရံသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔အရက္ေသာက္သည္သာရွိ သည္။ ဒါလည္းအလြန္အကြ်န္မလုပ္--မိဘစိတ္မခ်မ္းသာေသာ--မေကာင္း

မ၍မ်ားကိုဘာမွမလုပ္ခဲ႔--တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀တံုးကလည္း ထိန္းႏိုင္ခဲ႔သည္။ ဥစၥာေပါ႐ုပ္ေခ်ာၿပီးစာေတာ္ေသာေအာင္လင္းဦး-

-အထက္ တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကထဲကမိန္းခေလးမ်ား၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ခဲ႔သလို --တကၠသိုလ္ေရာက္ျပန္ေတာ႔လည္း--ထို႔အတူပင္။

ဒုတိယႏွစ္ေလာက္မွ--မိန္းမအေတြ႕အထိကိုစတင္ရရွိခဲ႔ဖူး သည္--ေနာက္ဆံုးႏွစ္အထိ--မိန္းခေလးမ်ားႏွင္႔တ႐ံုး႐ံုးရွိခဲ႔ရျပန္ သည္။

(မွတ္ခ်က္။တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀အေတြ႕အၾကံဳကို သီးျခားေရးသားေပးပါမည္။)

ဒီႏွစ္--ထူးထူးျခားျခားမိဘမ်ားကသားေတာ္ေမာင္ကို--၀ါမ ၀င္ခင္အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမည္ဟုဆိုလာသည္။ ဘယ္သူဘယ္၀ါဟုမ

ေျပာ--ေအာင္လင္းဦးမိဘမ်ားသေဘာအတိုင္းေခါင္းၿငိမ္႔ခဲ႔သည္။ မိန္း ကေလးဘယ္ကလဲဟုမေမးေပ--တစ္ေလ်ာက္လံုးမိဘစကားနား

ေထာင္ခဲ႔သူျဖစ္၍--မိဘမ်ားစိတ္ၿငိဳျငင္မွာကိုေတာ႔အလြန္စိုးရိမ္မိ သည္။

ခုေတာ႔--မန္းၿမိဳ႕သူရဲ႕--ဆိုင္ကယ္သူရဲေလးေအာင္လင္းဦး-- သႀကၤန္နတ္သမီးေလးႏွင္႔ဆံုမိ၍စစ္ကိုင္းကိုေရာက္ခဲ႔ရသည္။ သူမကို

စေတြ႕လိုက္ကထဲက--မတံုလ၍ပ္စဖူးေအာင္လင္းဦးရင္ေတြတံုလ၍ပ္ခဲ႔ သည္။ စြဲလမ္းမိသည္။ ျမတ္ႏိုးတမ္းတစြာတြယ္တာမိရျပန္သည္။

မိန္းကေလးအေတြ႕အၾကံဳရွိခဲ႔ေပမဲ႔--ယခုေလာက္မတံုလ၍ပ္ခဲ႔ --မစြဲလမ္းခဲ႔ဖူးေပ--ဒါေပမဲ႔--ေအာင္လင္းဦးသန္႔စင္ျမတ္ႏိုးမိေသာ-

-သူမမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳရေတာ႔မည္ဟုသိလိုက္ရျပန္ေတာ႔ေအာင္လင္းဦး--ရင္တစ္ခု လံုးလစ္ဟာသြားသည္--ႏွေျမာတသျဖစ္ရသည္။

ဒါေပမဲ႔သႀကၤန္တြင္း မွာခဏေတြၾကံဳရေပမဲ႔--သူမကိုေအာင္လင္းဦးျမတ္ႏိုးတြယ္တာမိ သည္။ သန္႔စင္စြာခ်စ္မိသည္။ မိမိခ်စ္ရသူအလိုက်-

-စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ သို႔ေရာက္လာသည္။ ေအာင္လင္းဦးဘာဆက္လုပ္ရမည္နည္း--တစ္ခါထဲ ခိုးေျပးရမည္လား--ဒါဆိုလ်င္--

မိဘတို႔မ်က္ႏွာပ်က္စရာၾကံဳေတြ႕ရ သည္မလြဲ--ေအာင္လင္းဦး--ဘာမွ--ေသခ်ာစြာမေ၀ခြဲတတ္ေတာ႔။ မည္မွ်

ၾကာေအာင္ေတြးေတာေနမိသည္မသိ--ေမႊးသင္းေသာရနံ႔တစ္ခု႐ွဴ ႐၍ိက္မိသျဖင္႔မ်က္လံုးကိုဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္မိသည္။ ေရခ်ဳိးၿပီးမိတ္ကပ္

မ်ားခ်ယ္သလာေသာ--သႀကၤန္နတ္သမီးေလးသူအိပ္ေနေသာဆက္ တီခံုေဘးမွာဒူးေထာက္၍ သူ႔အားငံု႔ၾကည္႔ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရ

သည္။

ပကတိ--သန္႔စင္လွပေသာမ်က္ႏွာကေလးက--သူ႔အာ႐ံုကို ထိုးေဖါက္၍--အသဲ၌ဗ်ည္းအကၡရာထင္ဟင္ေစျပန္သည္။ ေရစိုေန

ေသာဆံပင္ကိုေခါင္းစည္းႀကိဳးျဖင္႔--ရစ္ပတ္စည္းေႏွာင္ၿပီးေက်ာဘက္ ၌ျဖန္႔ထားသည္။ ကန္းထရီးရွပ္ၾကည္ျပာေရာင္ေလး၀တ္ဆင္ထား

သည္။ ေအာက္ခံအခုအခံမပါ၍ထင္ပါရဲ႕၊ အသက္႐ွဴလိုက္တိုင္း --သူမ၏ရင္ႏွစ္မႊာထက္ေအာက္လ၍ပ္ေနသည္ကိုပါသတိထားမိလိုက္

သည္။

ဒူးေထာက္၍ထိုင္ထားရသျဖင္႔ေသးက်င္ေသာခါးေအာက္ မွ စြန္႔ကားေနေသာတင္သားမ်ားက၀တ္ထားေသာ ပါတိတ္ထမိန္

ေအာက္မွာတင္းရင္းစြတ္ျပန္႔ေနျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦးတံေတြးကိုဂလု ကနဲမ်ဳိခ်လိုက္ရျပန္သည္။

“ကို--”

“ဟင္--ဘာလဲ--သူ”

“သင္းသင္း--ဗိုက္ဆာၿပီ--ထမင္းစားရေအာင္--ေလ”

“သူဆရာ--စားေလ--ကိုကိုေတာ႔”

“ကိုကိုေတာ႔--ဘာျဖစ္လဲဟင္”

“ေအာ္--သူ--ရယ္--ဒါကအျပန္ကိုကိုရဲ႕သူ--ခြဲခြာၾကရေတာ႔ မွာဆိုတဲ႔အသိေၾကာင္႔--ကိုကိုဘာမွစားခ်င္စိတ္မရွိေတာ႔ပါဘူး-

-သူ ရယ္”

“ဟင္႔--ဟင္႔--သူ--သူ--သင္းသင္းလဲ--ဟင္႔--ကို--ကိုကို႔လိုပါဘဲ --ေတြးမိတိုတင္း၀မ္းနည္းတယ္--သိလား--ဟင္႔--ဟင္႔”

သႀကၤန္မိုးေျပးေလး--သူမ၏မ်က္၀န္းမွာရြာသြန္းေစခဲ႔ေလၿပီ --ေအာင္လင္းဦး၏ခ်စ္တယ္--သူရယ္ဟုဖြင္႔မေျပာရပါဘဲ--

ခြဲရမွာစိတ္ ထဲမေကာင္းဘူး--ဆိုတဲ႔သေဘာအေျပာေလးေၾကာင္႔--အႏိုင္ႏိုင္ထိမ္း ခ်ဳပ္ထားရတဲံ--အခ်စ္ဆိုတဲ႔--

ေရကာတာေလးက်ဳိးေပါက္ေစခဲ႔ရပါ တယ္။ တဟင္႔ဟင္႔ရိႈက္ငင္ငိုေၾကြးရင္းဆက္တီဆိုဖါေပၚ--ပက္လက္ အိပ္ေနတဲ႔--

ေအာင္လင္းဦးရဲ႕ရင္ပတ္ေပၚမ်က္ႏွာေလးအပ္ၿပီးတ-- တြတ္တြတ္ေျပာေနရွာ၏။

တသိမ္႔သိမ္႔လ၍ပ္ခါေနတဲ႔--ျမတ္ႏိုးသူ၏ေနာက္ေက်ာေလးကို ျမတ္ႏိုးစြာဖက္တြယ္ရင္းပြတ္သပ္ေပးေနမိရျပန္ပါသည္။

သူ--နဲ႔--အစက--မေတြ႕ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ--ေတြ႕ရျမင္ ရ--ခင္မင္ရေတာ႔တြယ္တာျမတ္ႏိုးမိရျပန္တယ္--တကယ္႔တကယ္

ျမတ္ႏိုးရေပမဲ႔--မျဖစ္ႏိုင္တဲ႔--အေျခအေနေတြက--ကိုကိုတို႔ႏွစ္ ေယာက္--တသတက္သာခြဲခြာေစဖို႔--ေရွ႕ကေနႀကိဳးေစာင္႔ေနၾကပါ

လားသူရယ္။

“ေတာ္--ေတာ္--ပါေတာ႔--ကို--ရယ္--သူ--သူ--ရင္--ရင္က်ဳိး ရပါလိမ္႔မယ္--ဟင္႔--ဟင္႔”

တကယ္ခြဲခြာရမွာစိုးသျဖင္႔--ေအာင္လင္းဦးေျပာေသာစကားရပ္ေတြ ဟာ--

မီးေလာင္ရာေလပင္႔တဲ႔သေဘာသက္ေရာက္သြားေစျပန္ပါ သည္။

တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုငိုေၾကြးရင္း--တမ္းတစြာေအာင္လင္းဦး ၏မ်က္ႏွာအႏွံ႔နမ္း႐၍ိက္ေနျပန္၏။

သဲညႇာႏုမခိုင္႔တခိုင္--မဆြဲခင္က႐ိုင္ေနႏွင္႔တဲ႔--ျမတ္ႏိုးသူ --ေအာင္လင္းဦးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္ရင္မ်က္ႏွာအႏွံ႕ရင္ပတ္

တစ္ျပင္လံုးကိုပြတ္သပ္နမ္း႐၍ိက္ေနျပန္၏။

ေအာ္--အဟင္း--ကိုကို--မတရားလိုက္တာေနာ္--သူ--စိတ္ ဆင္းရဲေအာင္ေျပာမိရျပန္ၿပီ--ကဲ--ကဲ--တိတ္ေနာ္သူ--လာထ -

- ကိုကုိတို႔ထမင္းစားၾကရေအာင္ေနာ္--သူ”

ေအာင္လင္းဦးလဲေလ်ာင္းေနရာမွ--အားျပဳထလိုက္ခါ--ျမတ္ႏိုးသူ ရဲ႕--လက္ကေလးဆြဲယူလိုက္ရင္းမွေျပာလိုက္၏။ ျမတ္ႏိုးသူ-

-ေခါင္း ေလးကို--ဘယ္ညာရမ္းခါလိုက္ၿပီး။

“ဟင္--ဟင္--သင္းသင္း--ဘာမွမစားခ်င္ေတာ႔ဘူး”

ေဟာဗ်ာ--ခုနေတာ႔--သူဘဲဗိုက္ဆာတယ္ဆို--ကဲပါ--ထ--ကိုကိုနဲ႔--အတူစားၾကရေအာင္ထကြယ္--သူရယ္--ကိုကို--စိတ္ဆင္းရဲ

ေအာင္မလုပ္နဲ႔--ေနာ္သူ--ဟုတ္လား--ထ--ထ”

ျမတ္ႏိုးသူ--မထခ်င္--ထခ်င္နဲ႔ထၿပီးေခါင္းေလးငံု႔ခါေအာင္လင္းဦး ေက်ာ္ဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔လိုက္ပါသြားရျပန္သည္။

ေနာက္မွတစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းသြားရင္းမွတစ္စံဳတစ္ရာကို ေတြးေတာဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး ထမင္းစားခန္းအေရာက္ ေမာင္ေမာင္

သန္း၏အခန္းေရွ႕မွာ--ေျခစံုရပ္လိုက္သည္။ ေအာင္လင္းဦး ေရွ႕ဆက္ မသြားႏိုင္သျဖင္႔--သူမ--ဖက္ကိုျပန္လွဲ႕လိုက္၏။ ျမတ္ႏိုးသူ-

-၀င္း လက္ေတာက္ပစြာၿပံဳးလိုက္၏။ ၿပီးေတာ႔--ေအာင္လင္းဦးရဲ႕လက္ကို သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး။

“ကိုကို--ခဏ”

“ဘာလဲ--သူ--ဘာလဲ”

ပါးစပ္က--ေမးရင္းျမတ္ႏိုးသူဆြဲေခၚရာအခန္းထဲသို႔--တရြတ္ဒရြတ္ျဖင္႔၀င္ေရာက္သြားရေလ၏။ အခန္းထဲေရာက္အၿပီးမွာ

ျမတ္ႏိုးသူ--ေအာင္လင္းဦးႏွင္႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လိုက္ၿပီး။

“ခဏေလးေနာ္--ကိုကို”

ဟုေျပာဆိုလိုက္ၿပီး--၀တ္ဆင္ထားတဲ႔--ကန္းထရီးရွပ္အက်ႌကိုရင္ေစ႔ မွေန၍--ျဖဳန္းကနဲေနေအာင္ဆြဲၿဖဲပစ္လိုက္သည္။ ၾကယ္သီးမ်ားျပတ္

ေတာက္ၿပီးအက်ႌစႏွစ္ဘက္ပါအတားဆီ--ဟသြားသလို--၀င္းကနဲ -ေနေအာင္သူမ၏ရင္ႏွစ္လႊာဟင္းလင္းပြင္႔၍ေပၚထြက္လာသည္။

ေအာင္လင္းဦးအံအားသင္႔စြာျဖင႔္ ေငးေမာၾကည္႔ေနမိသည္။ ျဖဴ၀င္း ေသာအသားအေရရွိသူျဖစ္သျဖင္႔--၀င္း၀င္းမြတ္မြတ္ျဖင႔္သူမ၏ေရႊ

ရင္အစံုကလည္းလံုး၀န္းဆူၿဖိဳးၿပီးေရွ႕ကိုေငါ၍တံုခတ္ေနသည္။

ျမတ္ႏိုးသူ--အက်ႌကို--အားလံုးခြ်တ္ပစ္လိုက္ၿပီး--ခါးကပါ တိတ္ထမီေလးကိုေအာက္သို႔ကြင္းလံုးခြ်တ္ခ်လိုက္သည္ႏွင္႔မိေမြးတိုင္း

ပကတိအလွတရားတို႔သည္အခန္းေလးထဲမွာ၀င္းလက္ေတာက္ေျပာင္ စြာေပၚထြက္လာေတာ႔သည္။

ဆူၿဖိဳးတင္းရင္းတဲ႔ရင္ႏွစ္မႊာေအာက္မွာ နိမ္႔ဆင္းၿပီးဗိုက္သားေလးမ်ားကခ်ပ္ယပ္လွပစြာ--ခ်က္နက္နက္က ေလးက၀င္႔ထည္ေန၏။

ဆင္ႏွာေမာင္းသဖြယ္အရင္းတုတ္အဖ်ားသြယ္တဲ႔ေပါင္ တန္ ရွည္မ်ားကလည္းတုတ္ခိုင္လြန္းစြာ ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ကေလးေအာက္

--ေပါင္ၿခံၾကားမွာေတာ႔--မဲနက္တဲ႔အေမႊးမ်ားေအာက္မွာ--ဆင္ဦး ကင္းသ႑ာန္--မိန္းမသားတို႔၏ရသာဖူးေလးမွာ--ေပါင္းမို႔ျပန္႔ကား

ေနရဲ႕။

ေအာင္လင္းဦး--သူမ၏ပကတိအလွအပကိုျမင္႔ေတြ႕လိုက္ရ ျပန္ေတာ႔တံုလ၍ပ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင္႔။

“သူ--အား--ဘာ--ဘာေတြ--လုပ္လုပ္မလို႔လဲ--အ၀တ္ေတြ ျပန္၀တ္”

“ဟင္႔--ဟင္႔--သင္းသင္း--ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီ--ကေန႔ကိုကို နဲ႔သင္းသင္း--အားရေအာင္ခ်စ္ပစ္လိုက္မယ္”

“အို--မ--မဟုတ္တာ--သူရယ္”

“ကုိကို--သူ႔ကိုသန္႔စင္တဲ႔အခ်စ္နဲ႔ခ်စ္--

ဟင္႔အင္--ဟင္႔အင္--သင္းသင္း--ကို႔ကိုကို--တအားခ်စ္သြားၿပီ--ဒါ--ဒါ ေပမဲ႔--ကိုကိုနဲ႔ခြဲရမွာ--သင္းသင္းေလ--သူ--ဟင္႔ဟင္႔”

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္--နီးကပ္စြာရပ္တည္ေနရာမွ--ျမတ္ႏိုးသူ --ေအာင္လင္းဦး၏ရင္ခြင္ၾကီးထဲကိုခို၀င္လိုက္ၿပီး--တင္းက်ပ္စြာဖက္

တြယ္လိုက္သည္။ ေႏြးကနဲ--သူမ၏ရင္ႏွစ္မႊာကသူ၏ရင္ပတ္ကို--အိကနဲ--ဖိကပ္မိသည္ႏွင္႔ေရာေရာင္ၿပီး--ျမတ္ႏိုးသူ၏ေနာက္ေက်ာ

ကို--ဖက္တြယ္လိုက္မိရျပန္သည္။

“သင္းသင္း--ကို--အထင္ေသးသြားၿပီလား--ဟင္--ကိုကို”

“အထင္--မေသးပါဘူး--သူရယ္”

“သူ႔ဘ၀--မနစ္မြန္းေစခ်င္တဲ႔ဆႏၵ”

“အို--ကိုကိုရယ္”

ျမတ္ႏိုးသူ--ေအာင္လင္းဦး၏--ကုတ္ပိုးကိုဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး-- မ်က္ႏွာအနံ႔နမ္း႐၍ိက္လိုက္ျပန္သည္။ ျမတ္ႏိုးသူ၏--အပြတ္အသပ္

အနမ္းအ႐၍ိက္မ်ားေၾကာင္႔ေအာင္လင္းဦးေသြးတို႔ဆူေ၀လွ်ံက်လာေစၿပီ ျဖစ္သည္။

ေရစိုအ၀တ္မ်ားကိုခြ်တ္လွမ္းၿပီးခဏ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔--၀င္းလ၍ိင္ရဲ႕--ကခ်င္ပုဆိုးေအာက္မွငယ္ပါႀကီးကလည္းတင္းကနဲ--

မတ္ေထာင္သြားသလိုတဆတ္ဆတ္တံုခါေန၏။ ေအာင္လင္းဦး--ျမတ္ႏိုးသူ ရဲ႕ပါးႏွစ္ဖက္ကို--

သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ညႇပ္ကိုင္၍ဆြဲေမာ႔လိုက္သည္။ အလိုက္သင္႔ေမာ႔လာတဲ႔သူမ၏ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုဖိကပ္နမ္း႐ိ၍က္လိုက္ သည္။

တ က ၠ သ ိ ု လ ္ ဒ ု တ ိ ယ ႏ ွ စ ္ က ထ ဲ က - - မ ိ န ္ း မ အ ေ တ ြ ႕ အ “ က ံ ဳ ရ ွ ိ လ ာ တ ဲ ႔

ေအာင္လင္းဦး၏အကိုင္အတြယ္မ်ားလည္းႏူးညံ႔၍ပညာသားပါလွ၏။

ပါးစပ္ခ်င္းေတ႔စုတ္ေနရာမွ--သူမ၏အာခံတြင္းထဲကိုလွ်ာ သြင္းၿပီးကလိလိုက္သလို--လက္ေတြကလည္းအၿငိမ္မေနပါ။

တင္းရင္းဆူၿဖိဳးလြန္းလွတဲ႔သူမရဲ႕ႏို႔အံုတစ္ဘက္ကို--လက္ တစ္ဘက္ကဖြဖြေလးအုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးအသာအယာပြတ္သပ္ေပးခါ

--က်န္လက္တစ္ဘက္ကလည္း--သူမ၏ေနာက္ဘက္--ထက္ ေအာက္အႏွံ႕ပြတ္သပ္ျခင္းအမ၍ကိုမနားတမ္းလုပ္ေဆာင္ေနျပန္၏။

စင္စစ္--ေအာင္လင္းဦး--ျမတ္ႏုိးသူကိုဒီခရီးအထိေရာက္ေစ ဖို႔မရည္ရြယ္ခဲ႔--ဒါေပမဲ႔--အေျခအေနေတြက--မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲျဖစ္ေပၚ

လာသည္မို႔--ေပးလာသည္႔အခြင္႔အေရးကိုခုေတာ႔ေယာက်္ားပီသစြာ အသံုးခ်ရပါေလေတာ႔၏

ဇီးေစ႔ခန္႔--နီတာရဲႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုလက္မႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား မွာညႇပ္ဆြဲၿ႔ပီး ပြတ္ေျခလိုက္သလို--တင္းရင္းစြင္႔ကားေနတဲ႔--

တင္သား ဆိုင္ေတြကိုပါ--ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္ေခ်လိုက္သည္။

“အာ႔--ဟင္းဟင္း--ဟင္း--အ--ကိုကို--ကိုကို”

ျမတ္ႏိုးသူေခါင္းေလးေမာ႔၍--ဆံပင္မ်ားဖြာကနဲ--လြင္႔ပ်ံသြား ေအာင္ရမ္းခါရင္းမွတီးတိုးညီးညဴလိုက္ရာ--ျဖဴေဖြးေသာသူမ၏

အသားအရည္မ်ားေသြးတို႔ဆူေ၀လာသည္။

သူမ၏ေက်ာ႔ရွင္းေသာလည္တိုင္ေလးကို ေအာင္လင္းဦးနမ္း႐၍ိက္ လိုက္ၿပီးလက္တစ္ဘက္ကသူမ၏ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားကို

ဖြဖြ ေလးပြတ္သပ္ျပန္သည္။ ျမတ္ႏိုးသူဖင္ေလးဘယ္ညာရမ္းခါသြားရ ျပန္၏။ ေပါင္ေတြကိုပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္ေနရာမွ--မထိတထိေလး

သူမ ၏မဲနက္ေကာက္ေကြးေနေသာေစာက္ေမႊးလးမ်ားကို တို႔ထိကစား လိုက္ျပန္သည္။

အပ်ဳိ႐ိုင္းေလးျမတ္ႏိုးသူ--ၾကက္သီးမ်ားထ၍--တံုသြားရျပန္ သည္--ေအာင္လင္းဦး၏လက္က--သူမ၏ဆင္ဦးကင္းပမာ--

ေဖါင္းကား တင္းရင္းေနတဲ႔--ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလ်ာက္ကို-- လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင္႔--ထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးရင္း-

-ဖူးဖူးရြရြျမတ္ ႏိုးသူ၏ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုဖိကပ္နမ္းစုတ္လိုက္ျပန္သည္။

တင္းၾကပ္စြာ--ဖိကပ္နမ္းစုပ္မ၍ေၾကာင္႔တစ္ေၾကာင္း--မိမိအ ဖုတ္ကိုပြတ္သပ္ေနမ၍ေတြတစ္ဖံု--မတူတဲ႔သေဘာတရားေၾကာင္႔ျမတ္

ႏိုးသူေျခဖ်ားမွသည္--ခႏၶာကုိယ္အႏွံ႔တျဖင္းျဖင္းႏွင္႔ေသြးစီးႏ၍န္းေတြ ျပင္းထန္စြာတိုးေ၀ွ႕ေစျပန္သည္မို႔--တစ္ႀကိမ္တစ္ခါဘူးမွ်မခံစားခဲ႔

ဖူးတဲ႔--ခံစားမ၍မ်ားက--ရင္တစ္ခုလံုးဗေလာင္ဆူေအာင္ခံစားလာရၿပီး --မိမိ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ--စစ္ကနဲ--ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီး--အရည္

ေတြတေထြေထြစီးက်--ကုန္သည္ကိုသတိထားမိလိုက္သျဖင္႔--သြယ္ တန္း0ျ150ႊတ္ေပ်ာင္းတဲံလက္ေမာင္းအစံုမ်ားက

ေအာင္လင္းဦး၏ေနာက္ ေက်ာကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္လိုက္၏။

“အင္႔--ဟင္းဟင္း--အင္း--ရင္ေတြတအားတံုတာဘဲ--ကိုကို ရယ္--အိုး--ဟိုး--ဟိုး”

ေအာင္လင္းဦးသူမစကားအဆံုးမွာ ႏို႔တစ္လံုးကိုပါးစပ္ျဖင္႔ --ငံုခဲ၍စို႔လိုက္သျဖင္႔--ျမတ္ႏိုးသူဓါတ္လိုက္ခံရသူႏွယ္တံုတက္သြား

ျပန္သည္။

ေပါင္ၿခံၾကားကို--ပြတ္သပ္ေနလိုက္တာကလည္း--လက္ခ လယ္ျဖင္႔သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲကိုထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။

“0ျ144ပတ္--ကနဲ--ျမည္သံေလးနဲ႔အတူ--လက္ခလယ္ပါ--သူမ ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔၀င္ေရာက္သြားသည္။ က်စ္လ်စ္သန္မာ

ေသာျမတ္ႏိုးသူ၏--ေစာက္ဖုတ္အတြင္းႏ၍တ္ခမ္းသားေလးမ်ားက ၀င္ ေရာက္က်ဴးေက်ာ္လာတဲ႔--

လက္ခလယ္ကိုဖမ္းဆုတ္ညႇပ္ပစ္လိုက္ၾက ျပန္၏။

ေစာက္ဖုတ္အံု--က်ယ္ျပန္႔ခံုးေမာက္ေနေပမဲ႔--ေစာက္ေခါင္း ေလးမွာေတာ႔ပကတိေသးက်ဥ္းလြန္းလွသည္ဟုေအာင္လင္းဦးသတိ

ထားမိလိုက္သည္။

ပြတ္သပ္နမ္း႐၍ိက္မ၍မ်ားေၾကာင္႔ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကေလး မွာ--အရည္ၾကည္မ်ားျဖင္႔စိုရႊဲေန၍သာ--လက္ခလယ္ကနိမ္႔ကနဲ-

- အထဲကိုကြ်ံ၀င္သြားရသည္။

ေအာင္လင္းဦး--လက္ခလယ္ျဖင္႔သူမ၏ေစာက္ေခါင္းတ ေလ်ာက္ကိုထိုးလိုက္သြင္းလိုက္အတန္ၾကာျပဳလုပ္ေပးမွေလ်ာေလ်ာ

႐ွဴ႐ဴ၀င္သြားေလေတာ႔သည္။ ျမတ္ႏိုးသူမွာလည္းအားမလိုအားမရ ဟန္ျဖင္႔အသက္႐ွဴသံမ်ားျမန္ဆန္ျပင္းထန္လာသည္--လက္ခလယ္

ျဖင္႔--ထိုးေမႊေႏွာက္ၿပီး--လက္ညိဳးႏွင္႔ပါပူး၍--ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္ သည္။

“အား--ဟား--ဟင္းဟင္း--ကိုကိုရယ္”

ျမတ္ႏိုးသူ--စကားကိုဆံုးေအာင္မေျပာႏိုင္ရွာေတာ႔ပါ--ေအာင္လင္းဦး၏--ပိုင္ႏိုင္စြာနမ္းစုပ္မ၍ေၾကာင္႔--သူမ၏ႏ၍တ္ခမ္းအစံု

ေအာင္လင္းဦး၏--ပါးစပ္ထဲသို႔0ျ144ပတ္ကနဲ--စုၿပံဳပါသြားရျပန္၏။

ေ အ ာ င ္ လ င ္ း ဥ ီ း - - သ ူ မ က ိ ု ႏ ၍ တ ္ ခ မ ္ း ခ ် င ္ း ေ တ ႔ စ ု ပ ္ န မ ္ း ႐ ၍ ိ က ္ ေ န ရ င ္ း မ ွ - -

လက္တစ္ဘက္ကသူမ၏ေသးက်င္ေသာခါးေလးကိုတင္းၾကပ္စြာစြဲ ဖက္လိုက္ၿပီးရင္ပတ္ႏွစ္ခုၾကားမွာပိျပားညႇပ္ေနတဲ႔--ျမတ္ႏိုးသူ၏ရင္

ႏွစ္မႊာကို--သူ၏ရင္ပတ္ျဖင္႔ဖိၾကိတ္၍--ပြတ္ေခ်ေပးေနသလို--ပြတ္ သပ္ဆုပ္ကိုင္ပါမ်ားလွသျဖင္႔--တင္းေထာင္လာတဲ႔---သူမေစာက္ေစ႔

ကို--လက္ ညိႇဳးႏွင္႔လက္ခလယ္ၾကားမွာ--ညႇပ္စြဲ၍--ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္ သည္။

“ဟြန္႔--အြန္႔--ဖူး--အား--ဟား--အိုး--ကိုကိုရယ္--ဟင္းဟင္း --သင္းသင္း--သိပ္သိပ္--အေနခက္တာဘဲ--ရင္--ရင္ထဲမွာလဲ-

-တစ္မ်ဳိး ႀကီး--ငို--ငိုခ်င္တာလိုဘဲ”

ေမာပမ္းႏြမ္းအိုက္စြာေရရြတ္ေျပာဆိုလိုက္ရေလေတာ႔၏။ ဒူး မ်ားကလည္းၾကာရွည္စြာရပ္တည္ႏိုင္မ၍--

စြမ္းအားေတြယုတ္ေလ်ာ႔ေစ သည္မို႔--ေအာင္လင္းဦး၏ပုခံုးေပၚေခါင္းေလးတင္၍မွီတြယ္လိုက္ရ ျပန္သည္။ ေအာင္လင္းဦး--

သူမကိုျမတ္ႏိုးစြာနမ္း႐၍ိက္လိုက္ရင္းမွ။

“ကိုကို--သူ႔ကို--တအားခ်စ္ပါရေစေတာ႔သူရယ္--”

“ဟင္႔အင္း--ကိုကိုသေဘာက်--ခ်စ္ပါေတာ႔သင္းသင္း--တစ္ ကုိယ္လံုးကိုကို--လိုရာသံုး”

“သီခ်င္းဆိုျပတာလား--သူ”

“ဟင္းဟင္း--ဟုတ္ပါဘူးကိုကို--သေဘာကိုေျပာတာပါ--ဒီေန႔အဖို႔သင္းသင္းကို--ကိုကို--ပိုင္သလို--ကိုကို႔ကိုလည္း--သင္းသင္း-

-ပိုင္ႏီုင္ စြာခ်စ္ပါရေစ--ၿပီး-ၿပီးေတာ႔--သင္းသင္း--ဒီေန႔ညေနဘဲ--ျပင္ဦးလြင္--ကို--အေရာက္ျပန္မယ္--ကိုကိုရယ္”

“ကိုကို--ဆိုင္ကယ္နဲ႔လိုက္ပို႔မွာေပါ႔”

ျမတ္ႏိုးသူ--စကားျပန္မလာေတာ႔--သျဖင္႔--သူမကို--ကုတင္ေပၚအသာလွဲသိပ္လိုက္သည္။ ျမတ္ႏိုးသူကုတင္ေပၚ--ကန္႔

လန္႔ျဖတ္အေနအထားျဖင္႔--ပက္လက္ကေလးအလိုက္သင္႔လဲက် သြားရျပန္သည္။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေအာက္မွာတြဲလြဲက်ေနသည္။

စြင္႔ကားေနတဲ႔--တင္သားေတြကုတင္ေဘာင္ေပၚမွာတစ္၀က္ ခါးေလးကိုေကာ႔ထားသလိုျဖစ္ေနသျဖင္႔ရင္ႏွစ္လႊာဟာ--ထင္ရွားစြာ

မို႔ေမာက္ေနသည္မွာ--ေတာင္ပူစာေလးႏွစ္လံုးသဖြယ္--ခ်က္နက္၀န္း ကေလးႏွင္႔လိုက္ဖက္စြာ၀မ္းျပင္းသားရွပ္ရွပ္ကေလးကလည္း

လိုက္ ေလ်ာေျပျပစ္စြာရွိေနသည္--ဆီးခံုမို႔မို႔ထက္မွာမဲနက္သန္စြမ္းလွေသာ အေမႊးမ်ားက--ဘုတ္စုကေလးျဖစ္ေနၾကသည္--

တင္ပါးႀကီးမ်ား၏ ပင္႔တင္ထားမ၍ေၾကာင္႔သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ--မို႔ေမာက္ၿပီး အတန္ငယ္ၿပဲအာေနသည္။

ေအာင္လင္းဦး--ကုတင္ေပၚမွ--ျမတ္ႏိုးသူရဲ႕--ပကတိအလွ မ်ားကိုတစ္ခ်က္မွ်စူးစိုက္ၾကည္႔ရင္းသူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို

ကုတင္ေဘာင္အစြန္းတြင္--မတင္လိုက္သည္။ ဒီလိုဒူးေထာက္ေပါင္ ကားျဖစ္သြားသည္ႏွင္႔အရည္းမ်ားျပစ္ရႊန္းလက္ေတာက္ေျပာင္ေန

ေသာ--သူ၏ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာပို၍--ၿပဲအာသြားသည္မွာအတြင္း ႏ၍တ္ခမ္းသားေလးမ်ားကိုပင္ျမင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး--အကြဲေၾကာင္းထိပ္က

နီရဲစုခြ်န္ေနေသာေစာက္ေစ႔--ေလးမွာလည္းမတ္ေတာင္၍--ဇတ္က နဲ--ဇတ္ကနဲ--တံုေနရျပန္သည္။

လက္တစ္ဘက္ကအဖုတ္တစ္ျပင္လံုးကိုအုပ္ကိုသြား သည္။ လိုက္သလိုလက္တစ္ဘက္ကလည္း--တင္းရင္းဆူၿဖိဳး၀င္း၀ါေနတဲ႔

--ႏို႔အံုေပၚကိုအုပ္ကိုင္၍--ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို--ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္ သည္။

“အင္႔--ဟင္႔-အင္း--ဟား--ဟား--တယ္--ကိုကို--သင္းသင္း-- သိပ္အေနခက္တာဘဲ-- အိုး”

မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းေျပာဆိုေနရာမွ--ပါးစပ္ကေလးက--၀လံုးသ႑ာန္ဟ၀ိုင္းသြားၿပီးမ်က္လံုးအစံုျပဴးက်ယ္လာသည္။ အျဖစ္

က--ေအာင္လင္းဦး--ခါးက၀တ္ထားေသာပုဆိုးကိုေအာက္သို႔--ဂြင္းလံုးခြ်တ္ ခ်လိုက္သည္ႏွင္႔--သူမေပါင္ၿခံၾကားမွ--လီးႀကီးသည္--

မတ္ေတာင္ ၍ေပၚလြင္လာသည္။ ႀကီးထြားတုတ္ခိုင္ၿပီး--လံုးပတ္တစ္ေလ်ာက္ --မွာအေၾကာမ်ားကအဖုဖုအထစ္ထစ္ႏွင္႔တင္းရင္းခါ-

-ထိပ္ႀကီးက လည္းခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးႏွယ္--နီရဲေနသည္ကိုျမတ္ႏိုးသူျမင္ေတြ႕လိုက္ ရေတာ႔--အံ႔ၾသသြားရသလို--သူတစ္ကိုယ္လံုးမွာလည္း-

-ၾကက္သီး မ်ားတဖ်န္းဖ်န္းထသြားေပသည္အထိပင္။

ယခုအခ်ိန္ထိအရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ၏တံဆာကို မျမင္ဖူးခဲ႔ --ေအာင္လင္းဦး၏စံခ်ိန္မွီလီးႀကီးကို အနီးကပ္ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ႔။

“အို--အ--အ--ႀကီးႀကီး--သင္းသင္း--ဟာေလးနဲ႔--ျဖစ္ပါ႔မလား --ဟင္--ကိုကို”

“ျဖစ္ပါတယ္--သူရဲ႕”

“သင္းသင္းေၾကာက္တယ္--ကိုကိုရယ္--အိုး--အိုး”

ျမတ္ႏိုးသူစကားဆံုးေအာင္မေျပာႏိုင္ရွာေတာ႔ပါ--ေအာင္လင္းဦး ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီးကိုလက္တစ္ဘက္ျဖင္႔အရင္းမွကိုင္ၿပီး--

ျမတ္ႏိုးသူ၏ ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ေတ႔၍--ထက္ေအာက္ဘယ္ညာ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ --ေမႊ႕ယမ္းပစ္လိုက္သျဖင္႔--

သူမတစ္ကိုယ္လံုးထူပူဖိန္းရွိန္းသြားသလို ရင္ထဲမွာလဲလ၍ိက္ကနဲဖိုကနဲျဖစ္သြားရျပန္၏။

ေအာင္လင္းဦး--သူ႔လီးထိပ္ႀကီးကိုလက္မနဲ႔ဖိၿပီး ျမတ္ႏုိးသူ၏ ေစာက္၀က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကို ခါးအားပါအသံုးျပဳၿပီး--ဖိသြင္းလိုက္

သည္။

“ဖလြတ္--အာ႔--ဟား--ဟင္းဟင္း”

လီးထိပ္ႀကီး--ဖလြတ္--ျပြတ္--ဆိုတဲ႔အသံျမည္ၿပီး ျမတ္ႏိုးသူ ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲနစ္၀င္သြားသည္ႏွင္႔သူမတစ္ကုိယ္လံဳးက်င္

စက္နဲ႔--အတို႔ခံလိုက္ရသူႏွယ္-က်င္ကနဲ--ခံစားလိုက္ရၿပီး--ေခါင္း ေလးကိုယမ္းခါၿပီး ၿငီးျငဴမိလိုက္သည္။

ေအာင္လင္းဦးလီးကို--ဆက္မသြင္းေသးဘဲအရင္းကေနကိုင္ ၿပီးေတ႔ေမႊ႕ယမ္းသလို--လီးထိပ္ႀကီးက--

သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္း ႏ၍တ္ခမ္းသားမ်ားကို ထိုးတိုက္ေမႊေႏွာက္ေနျပန္ရာ ခဏမွ်အၾကာ။

“အိုး--ဟိုး--ဟင္႔--ဟင္႔--အင္း--အား--အား--ဘာေတြ-- လုပ္--လုပ္ေနတာလဲ--ကိုကို”

ခါးေလးေကာ႔ဖင္ေလးရမ္းခါရင္းေျပာဆိုေနျပန္သည္--သူမ စကားကိုၾကားမွေအာင္လင္းဦးေခါင္းေမာ႔၍ၾကည္႔ရင္းမပြင္႔--

တပြင္႔ႀကီးၿပံဳး လိုက္သည္။

“သူ--မနာေအာင္--လုပ္ေနတာပါ”

“ေတာ္ၿပီ--ကိုကိုရယ္--အဲသလိုႀကီးလုပ္ေနတာကိုက--သင္းသင္း သိပ္အခံရခက္တာ--ကိုကိုရဲ႕--ဟင္းဟင္းအင္း”

ေအာင္လင္းဦး--သူမစကားအဆံုးမွာေတာ႔ ေသးက်င္ေနတဲ႔သူမ၏ ခါးေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး ဆတ္ကနဲ-

-တစ္ခ်က္ ဖိေဆာင္႔ခ်လိုက္ေလေတာ႔သည္။

“ျဗစ္--အာ႔--ဟင္း--ရွီး--န--နာတယ္”

ဆီးစပ္တစ္၀ိုက္--စပ္ဖ်င္းပူေလာင္သြားသည္။ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ႏ၍တ္ခမ္းႏွစ္ခုကိုဒရြတ္ဆြဲ၍ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ လိပ္

ေခါင္၀င္သြားၿပီး--ခဏအတြင္းမွာ--ပလြတ္ဆိုတဲ႔အသံေလးနဲ႔အတူ အေပၚကိုျပန္ကန္လာသည္။

ရင္တခုလံုးဗေလာင္ဆူေအာင္ခံစားလိုက္ရသည္။ က်မကိုကို ရဲ႕--ရင္ပတ္ႀကီးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင္႔ဆီးတြန္းပစ္လိုက္မိသည္--

နာ က်င္မ၍ကအသဲခိုက္မွ်ပင္ကိုကို--က်မေအာ္ပင္ေျပာဆိုမ၍ေၾကာင္႔ ထင္ပါရဲ႕--ေရွ႕ဆက္မလုပ္ေသးဘဲ--က်မရဲ႕ဗိုက္ေတြကိုပြတ္သပ္ေပး

ေနသလို--မဲနက္တဲ႔ေစာက္ေမႊးေလးေတြကို--တယုတယနဲ႔--ဖြဖြေလး ကိုင္တြယ္ေဆာ႔ကစားေနျပန္သည္။ ခါတရံ--ေစာက္ေမႊးေလးေတြ

ကိုတင္းကနဲ--ေနေအာင္ဆြဲခံလိုက္ရၿပီး--လက္တစ္ဘက္ကေပါင္ တြင္းသားတေလ်ာက္ကိုပြတ္သပ္ေပးေနျပန္ရာ--အဲဒီေတာ႔--ဒီလို

--ခဏခဏပြတ္သပ္ေပးေနမ၍ေၾကာင္႔ဘဲဆိုမလား--အေစာကနာက်င္ မ၍ေတြေပ်ာက္ကုန္ၿပီး--ရင္ထဲမွာယားက်ိက်ိႀကီးျဖစ္လာတယ္-

-သူ တစ္ကိုယ္လံုးဟာ--ေလဟာနယ္ထဲေရာက္သြားသလို--လြင္႔ေမ်ာေန သလိုခံစားလာရျပန္ေတာ႔၏။

သတိထားမိတဲ႔--အခါမွာေတာ႔--က်မဖင္ႀကီးကိုေျမႇာက္ၿပီး ယမ္းခါေနမိတာကိုသိလိုက္ရေတာ႔ ရွက္လိုက္တာရွင္တကယ္ပါပဲ

--ဒါ--ဒါေပမဲ႔--တစ္မ်ိဳးပါဘဲ--ေကာင္းတာလား--နာတာလား--ေ၀ခြဲ မရခင္မွာကိုကိုက်မခါးကိုဆြဲဖက္လိုက္ျပန္ပါသည္။

ခုနကလိုဘဲ--ဖိေဆာင္႔ေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔အသိက လွစ္ကနဲ၀င္ လာတာနဲ႔--က်မအံေလးႀကိတ္မ်က္လံုးမွိတ္ ဖင္ေၾကာေတြဗိုက္ေၾကာ

ေတြ႐ံ၍႕ထားလိုက္မိတဲ႔ခဏအတြင္းမွာ

“ျဗစ္--ေဖါက္--ဘြတ္--အင္႔--ဟင္႔--အား”

ဒါဘဲ--က်မေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခက စပ္ဖ်င္းဖ်င္းအထိအေတြ႕ကိုခံစားလိုက္မိေတာ႔-- သြားၿပီ-

-ကြဲသြားၿပီ--က်မတစ္ကုိယ္လံုးကုတင္ေလးေပၚမွာဓါတ္လိုက္ ခံရသူႏွယ္တြန္႔လိ္န္႐ုန္းဖယ္မိရျပန္ပါသည္။ ေရာင္ရမ္းၿပီးက်မလက္

တစ္ဘက္ကနာက်င္တဲ႔ေနရာကို မမွီမကမ္းလွမ္းၿပီးစမ္းလိုက္ေပမဲ႔ လိုရာကိုမေရာက္ေတာ႔ပါ--ဆီးစပ္ႏွစ္ခုဟာဂေဟဆက္ထားသလို

ဖိကပ္ေနေတာ႔တာကိုး။ ကိုကိုက်မေအာ္သံေၾကာင္႔ခုနကလိုပါဘဲ --တစ္ကိုယ္လံုးအႏွံေရွာက္ပြတ္သပ္ၿပီးနာက်င္မ၍ေၾကာင္႔တဆတ္ဆတ္

တံုလ၍ပ္ေနတဲ႔က်မႏ၍တ္ခမ္းေလးကို--သူ႔ႏ၍တ္ခမ္းနဲ႔ငံုခဲစုပ္ယူလိုက္ျပန္ ေတာ႔--ပူေႏြးလွတဲ႔အနမ္းစေတြေၾကာင္႔ က်မ႐ုန္းကန္မ၍အားေတြ

႐ုတ္ေလ်ာ႔သြားရသလို--ေစာက္ေခါင္းတစ္ေလ်ာက္လံုးမွစိမ္႔က်င္လာ ၿပီးအံ႔ၾသစရာအတြင္းသားေတြကကိုကိုရဲ႕လီးႀကီးကိုဖက္ေပြ႕ေနသည္

ဟုခံစားလိုက္ရျပန္ပါသည္။ ကိုကိုရဲ႕မလြတ္တမ္းအနမ္းအ႐၍ိက္မ်ား ေၾကာင္႔--က်မ--က်မခ်စ္ေဇာေတြလ်ံေ၀ကုန္ရျပန္ပါၿပီ--ဒါေၾကာင္႔

က်မခါးကေလးကိုယမ္းခါမိလိုက္ရျပန္သည္။ ကိုကိုဟာက်မဂ်ဳိင္း ႏွစ္ဖက္ေအာက္ကိုသူ႔လက္ႏွစ္ဘက္လွ်ဳိသြင္းၿပီးပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို

ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဖိေဆာင္႔လိုက္ျပန္ပါသည္။

“ျဗစ္--ျဗစ္--ဘြတ္--စြတ္--စြိ--အင္႔--အင္႔--အီး--ဟားဟား --ဟင္းဟင္း”

တစ္မ်ဳိးပါဘဲ--ကိုကိုရဲ႕အဖိအေဆာင္႔ေတြဟာျမန္ဆန္သ ေလာက္ျပင္းထန္လြန္းလွသည္။ ဒါ--ဒါေပမဲ႔--က်မ--က်မ--မနာပါ

ဘူး--ေကာင္းလိုက္တာမ်ားမေျပာပါနဲ႔ေတာ႔--လီးႀကီးဟာေစာက္ဖုတ္ တစ္ခုလံုးျပည္႔သိပ္ေနတယ္--ကိုကိုမ်က္ႏွာကိုေမာ႔ၾကည္႔မိျပန္ေတာ႔

ေဇာေခြ်းေလးျပန္ေတာင္ျပန္ေနတယ္။ လီးႀကီးကက်မေစာက္ဖုတ္ထဲ ကိုခ်က္မွန္မွန္နဲ႔၀င္ေရာက္ေနျပန္ေတာ႔ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလံုးထူပူ

လာၿပီး ေသးေပါက္ခ်င္သလိုလိုနဲ႔စစ္ကနဲက်င္ကနဲစိမ္႔အီေစတဲ႔အရ သာထူးကိုခံစားမိတဲ႔ခဏမွာ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကေလးထဲကအရည္

ေတြဒလေဟာထြက္က်လာၿပီး--လူတစ္ကုိယ္လံုးႏံုးခ်ိသြားရပါေတာ႔ တယ္။

ေျခပစ္လက္ျပစ္မ်ားျဖစ္သြားတဲ႔က်မကို ကိုကိုတစ္ခါက်မ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပုခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္ၿပီး မနားတမ္းဖိ

ေဆာင္႔ပါေတာ႔သည္။

“ျဗစ္ျဗစ္--စြတ္စြတ္--စြိစိြ--ဟင္႔--အင္း--အင္႔--ဟင္းဟင္း --အိုး--အိုး”

ေဆာင္႔ခ်က္တိုင္းထိမိလြန္းလွသည္--သူ႔လီးထိပ္ႀကီးက က်မ သားအိမ္ကိုလာေထာက္မိတဲ႔အခါမ်ားက်င္ကနဲ--က်င္ကနဲထပ္မံခံ

စားလာရျပန္တယ္ဘယ္လိုမွေတာ႔မခံႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။

“အားဟား--အိုး--ေကာင္းေကာင္းလာျပန္ၿပီ--ကိုကို--နာနာ ေဆာင္႔ေဆာင္႔--ဟင္းဟင္း”

ေျပာဆိုေနဆဲမွာဘဲ--က်မေစာက္ဖုတ္ထဲကအရည္ေတြ ထြက္က်လာျပန္ပါတယ္။ ကိုကိုကေတာ႔ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေလာက္

ခပ္ျပင္းျပင္းေလးဖိေဆာင္႔ခ်လိုက္ရင္း သူ႔လီးထိပ္ကအရည္မ်ား ပန္းထြက္လာသည္။

“ေကာင္း--ေကာင္းလိုက္တာ--သူရယ္--”

………….

နားပါဦးမည္။

ဒုတိယပိုင္း ဆက္လက္ေစာင္႔ေမွ်ာ္ၾကပါရန္အား

လံုးကိုေလးစားလွ်က္

ဗဒင္

Monday, September 3, 2007

myanmar love stories (19) ဒီပိုး (၁)

myanmar love stories (19)

ဒီပိုး

(၁)

တခ်ိန္ကမင္းကေတာ္ဘ၀ႏွင္႕စမတ္က်က်ေနခဲ႕ရေသာေဒၚႏုႏုခင္မွာယခုအခါ

အရွိန္အ၀ါေလးသာက်န္ခဲ႕၍ပစဏည္းပစဏရဆို၍ဘာတခုမွမယ္မယ္ရရမရွိသၿဖင္႕ သူ႕

လင္မေသခင္ကပင္လူယံုအၿဖစ္ေမြးစားထားေသာ ဒီပိုးႏွင္႕သာရွာေဖြစားေသာက္

ေနႀကေလသည္။မင္းကေတာ္ဘ၀ကပင္သိခဲ႕က႒မ္းခဲ႕ေသါမိန္းမေယာက်ၤားအေပါင္းအသင္းမ်ား

ကားသူ႕လင္ရွိစဥ္ကကဲ႕သို႕ပင္၀င္ထြက္သြားလာလ်က္အခင္မင္မပ်က္ရွိ ႀကေလ.၊

အခ်ိဳ႕။အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားမွာသူ႕လင္ရွိစဥ္ကထက္ပင္အ၀င္အထြက္မ်ားေနေလ

သည္။ေဒၚႏုႏုခင္ကိုယ္တိုင္ကလည္းလူတဖက္သားကိုခင္မင္တတ္သည္။ကူညီစရာရွိလွ်င္စိတ္

ေရာကိုယ္ပါကူညီတတ္သည္၊ေယာက်ၤားေလး။မိန္းခေလးလူႀကီးလူငယ္မေရြးေဖၚေရြခင္မင္စြာ

ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတတ္သၿဖင္႕သူ႕အားခင္ႀကသည္။ခ်စ္ႀကသည္။ေငြေရးေႀကးေရးမွအစအႀကပ္

အတည္းေတြ႕ေနသူမ်ားသူ႕ထံသြားလွ်င္လက္တြန္႕ေနာက္ရြ႕ံမေနဘဲတတ္အားသ၍သေဘာထားႀကီး

စြာၿဖင္႕ကူညီေလ႕ရွိ.၊

ႊအခ်က္ေလးမ်ားကားသူ႕အတြက္ခ်စ္စရာအကြက္ေလးမ်ားၿဖစ္ေနေလ

သည္။သူ႕လင္ေသဆံုးၿပီးေနာက္သူ႕တြင္ေစာေစာကေၿပာသကဲ႕သို႕ဘာမွမယ္မယ္ရရမက်န္ခဲ႕သည္

မွန္ေသာ္လည္းအိေၿႏၿရရစားေသာက္ေနထိုင္ရံုတြင္မကေခတ္မွီပရိ

ေဘာဂ။ေရဒီယို။တိတ္ရီေကာ္ဒါ စသည္တို႕ၿဖင္႕တင္႕တင္႕တယ္တယ္ေနႏိုင္သည္အ

ထိႀကိဳးစားခဲ႕ေလသည္၊သူတို႕ေကာင္းစားစဥ္ကေက႒းေမြးေစာင္႕ေရွာက္ထားေသာ

ဒီပိုးကလည္းေက်းဇူးသိတတ္လွသၿဖင္႕ရွာ၍ေဖြ၍ရသမွ်ကိုေဒၚႏုႏုခင္အားေပးအပ္ေလသည္၊

ေဒၚႏုႏုခင္.အိမ္တြင္သေဘာေကာင္း၍ႏွေၿမာတြန္႕တိုၿခင္းမရွိသည္ႏွင္႕အမွ်

လူႀကီးလူငယ္မိန္းမတို႕ႏွင္႕ေယာက်ၤားတို႕မွာလြတ္လပ္စြာ၀င္ထြက္သြားလာလ်က္ရွိ

ႀက.၊အထူးသၿဖင္႕မနီးမေ၀းမွမိန္းကေလးမ်ားမွာအားအားရွိလွ်င္ေဒၚႏုႏုခင္.အိမ္

ကိုပင္သြား၍၀ိုင္းဖဲြ႕ကာစကားေၿပာ၍ရယ္ေမာေနႀကသည္၊တိတ္ရေကာ္ဒါဖြင္႕၍နား

ေထာင္ႀကသည္။အသံသြင္း၍ၿပန္ဖြင္႕ႀကသည္။တေထာင္ေက်ာ္တန္ပစဏည္းကိုမၿငိဳ

ၿငင္ဘဲေပးထားသၿဖင္႕မိန္းကေလးမ်ားမွာ၀မ္းသာအားရေပ်ာ္ရ$င္ေနႀကသည္။သို႕

ေသာ္လည္းအခ်ိဳ႕လူမ်ားကားမႏွစ္႕ၿမိဳ႕ႀကေပ။သူတို႕တေတြအေနႏွင္႕ကားတမ်ိဳးၿမင္ ေနႀကသည္၊

ဒီမိန္းမဟာေကာင္ေလးေတြေကာင္မေလးေတြကအစလူႀကီးလူငယ္လူလတ္ပိုင္း

ေရာတရုတ္ကုလားေရာစံုေနေအာင္ေပါင္းတာဘဲ။ဒီေလာက္လူေပါင္းစံုေနရင္

ေကာင္းပါအံုးမလားတခါတေလေကာင္မေလးေတြကိုတိုးတိုးနဲ႕ပံုးရွိဳးဖြက္ရွိဳးလႈပ္

ရွားသြားလာေနတာေထာက္ရေတာ႕ဧကန္ဆိုရရင္မမွန္မွလဲြေရာသေဘာတမ်ိဳးနဲ႕အ

လုပ္တမ်ိဳးရွိတယ္ထင္တယ္

ႊသို႕ထင္ၿမင္သူမ်ားလည္းရွိေလသည္။၄င္းၿပင္အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကအၿမင္တ

မ်ိဳးႏွင္႕သူတို႕အထင္ကိုေၿပာႀကၿပန္သည္၊

ဒီမိန္းမႀကီးဟာမင္းကေတာ္ဘ0ၿJuy်က္လာတာခုေတာ႕တံခါးမရွိဒါးမရွိထင္သလိုႀကဲေန

လို႕လူမ်ိဳးစံုတဖဲြဖဲြၿဖစ္ေနတာ

အခ်ိဳ႕ကလဲရွိေသးသည္ငါတို႕သိပါတယ္ကြာ ဒီမိန္းမႀကီးရဲ႕ေမြးစားသားဆို

တဲ႕ဟိုေဆြမေတာ္မ်ိဳးမေတာ္ ဒီပိုးဆိုတဲ႕ေကာင္နဲ႕ညားေနတာ

ႊသို႕မွန္းေၿခနဲ႕ရမ္းေတြးေနႀကသည္ကိုအသာထား၍ရွင္းရွင္းႏွင္႕ဘြင္း

ဘြင္းသိရန္အတြင္းသိတေယာက္ကိုသာတီးေခါက္ၿပီးေမးႀကည္႕လွ်င္မည္မွ်ပင္

ဟန္ေဆာင္ေနေစကာမူလူတကာႏွင္႕ဆက္ဆံေနၿခင္းအေႀကာင္းရင္းကိုကြင္းကြင္း

ကြက္ကြက္သိရမည္မွာအေသအခ်ာပင္ၿဖစ္ေလသည္၊

ႊသို႕ဆိုလွ်င္ ေဒၚႏုႏုခင္တေယာက္ေမ်ာက္ဇာတ္ဘဲခင္းေနသလားဒါမွမ

ဟုတ္ဖါမအလုပ္ဘဲလုပ္ေနသလား။သူ႕ရဲ႕ေမြးစားသားဆိုတဲ႕ဒီပိုးဆိုသူကေကာရိုးရိုး

သားသားမွဟုတ္ပါေလစ။ကဲသူတို႕လုပ္ေနသမွ်အထုပ္ကိုေၿဖၿပရရင္ဟုတ္ႏိုင္မယ္မ

ထင္လို႕အခ်ိဳ႕ကယံုခ်င္မွယံုႀကေပလိမ္႕မယ္၊မယံုလွ်င္လဲပံုၿပင္တခုဘဲလို႕သာမွတ္

လိုက္ေပေတာ႕။တိုက္ရိုက္သာေၿပာရရင္ေသာတရွင္တို႕ဘ၀င္ခိုက္ၿပီးအႀကိဳက္ေတြ႕

လို႕တို႕လိုက္ခ်င္တယ္ေဒၚႏုႏုခင္ရယ္ဆိုရင္ေတာ႕က႒န္ေတာ္မတတ္ႏိုင္ပါခင္ဗ်ား၊

တေန႕ေသာညေနခင္းအခ်ိန္၀ယ္ေဒၚႏုႏုခင္.အိမ္တြင္မိန္းမပ်ိဳတသိုက္

ဟားတိုက္၍ေနႀကေလသည္။တခုခုအေႀကာင္းကိုသေဘာေတြ႕ေနႀကၿခင္းပင္ၿဖစ္

ေလသည္။ေဒၚႏုႏုခင္.တပည္႕လူယံုလက္စဲြတလင္ကြာတခုလပ္မ ခင္ၿမကတခုၿပီး

တခုၿပလ်က္ရွိေသာအရာမ်ားကိုမိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားကေခါင္းခ်င္းဆံု၍၀ိုင္းအံုၿပီး

ႀကည္႕ေနႀကသည္။ႀကည္႕ေနရင္းက ရင္ကိုမ၍ဘုရားတသူ ကတႀကသည္၊ႏွလံုး

တုန္၍ရင္ခံုသူခံု။စိတ္ေမာသူေမာေနသည္။ႊလူအုပ္ထဲမွအကဲဆံုးကားဆပ္ေကာ႕

လပ္ေကာ႕ခတ္ပ်ံပ်ံခပ္ရြရြအပ်ိဳေပါက္စေလးအ၀င္းႏွင္႕ေသခါမွငွက္ေပ်ာတုန္းႏွင္႕နပမ္းလံုးရမည္႕

အပ်ိဳႀကီးပူပူေႏြးေႏြးမခင္ေလးတို႕ပင္ၿဖစ္ေလသည္၊

ႀကည္႕ရတာရွက္စရာႀကီး

အပ်ိဳႀကီး မခင္ေလးသည္ ခင္ၿမကၿပလွ်က္ရွိေသာဓါတ္ပံုတပံုကိုႀကည္႕

ရင္းေၿပာလိုက္သည္။မ်က္စိရွက္သည္ဆိုေသာ္လည္းႊပံုကိုပင္မက္မက္ေမာေမာ

ႀကည္႕ေနလ်က္လက္တြင္းမွအခုတိုင္မခ်ႏိုင္ေသး။ ဓါတ္ပံုမွာမိန္းမတေယာက္က

ကုတင္ေစာင္းတြင္ပက္လက္လွန္၍ေပးထားၿပီးလွ်င္ေယာက်ၤားတေယာက္ကမတ္

တတ္ရပ္ခါလီးႏွင္႕ေစာက္ဖုတ္တပ္၍ထားၿပီးႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုယ္တံုးလံုးႏွင္႕ၿဖစ္ေလသည္၊

ဓါတ္ပံုမွာႀကည္လင္ၿပတ္သားလွသၿဖင္႕လီးႏွင္႕ေစာက္ပတ္တတ္ေနပံုမွာထင္

ထင္ရွားရွားႀကီးေတြ႕ေနရသၿဖင္႕အားရစရာေကာင္းလွသည္။ အၿခားပံုမ်ားမွာကား

ေယာက္က်ၤားႏွင္႕မိန္းမအ၀တ္မပါဗလာကိုယ္လံုးတီးႏွင္႕နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးေနႀက

ေသာပံုမ်ားၿဖစ္ေလသည္၊

အခ်ိဳ႕မွာထပ္ရက္ အခ်ိဳ႕မွာေလးလက္ အခ်ိဳ႕မွာေစာင္းရက္မ်ာ.ၿဖစ္၍အခ်ိဳ႕

မွာမတ္ေထာင္ေၿပာင္တင္းေနေသာလီးႀကီးအား အားရပါးရဆုပ္ကိုင္ၿဖဲႀကည္႕ေန

ေသာမိန္းမပံု အခ်ိဳ႕မွာလီးႏွင္႕ေစာက္ပတ္တတ္ထားသည္႕အနီးကပ္ရိုက္ထားေသာ

ပံုမ်ားၿဖစ္ေလသည္။ႊပံုမ်ားကိုသူငယ္မေလးမ်ားက၀ိုင္းအံု၍အငန္းမရအားရပါးရ

ႀကည္႕ၿပီးရင္ခံုႀကက္သီးထသေဘာက်ကာစိတ္ေမာေနႀကၿခင္းၿဖစ္ေလသည္၊

ငါ႕ေယာက်ၤားဥစဏာလဲ အဲဒါႀကီးေလာက္ရွိတယ္

တခုလပ္မ ခင္ၿမက ဓါတ္ပံုလဲမွ လီးကိုၿပကာ ေၿပာလိုက္သည္၊

မမက ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ႀကည္႕တာဘဲလား

အလြန္ရြေနေသာ မဒန္းမေလး အ၀င္းကေမးႀကည္႕လိုက္သည္၊

ကိုင္တာမ်ားအဆန္းလုပ္လို႕ တခါတေလသူမူးလာၿပီး လုပ္တဲ႕အခါမ်ား သူ႕လီး

ကိုကိုင္ၿပီး ငါ႕ဟာပဲ႕ေတ႕ေတ႕ေပးရတယ္ ဒီလိုလုပ္မေပးရင္ ေဘးေခ်ာ္ေခ်ာ္ထိုးလို႕

ခံရတဲ႕လူကို ပူေနတာဘဲ

ဒါနဲ႕ ဟိုေန႕ကေၿပာေတာ႕ ေကာင္းလွဆို

ဟဲ႕ အထဲ၀င္သြားေတာ႕ေကာင္းတာေပါ႕ ေကာင္းတာမွ ညီးတို႕လူ႕ၿပည္မွာရွိတာ

ေတာင္သတိမရဘူး

၀ါး ဟား ဟား ဟား ခင္ၿမ.အေၿဖကို၀ိုင္း၍ဟားလိုက္ႀကသည္၊

မနာဘူးလား ဟင္ မခင္ေလးကသူ႕စိတ္တြင္းရွိရာကိုေတြးေနရာမွၿဖတ္၍ေမး

လိုက္.၊

ေအာ္ အစမွာနဲနဲေတာ႕နာတာေပါ႕ ေနာက္ေတာ႕နာတာေတြေပ်ာက္ၿပီး

အရသာရွိလာေတာ႕တာဘဲ

အက်င္႕မရွိေသးတဲ႕လူဆိုရင္ေတာ႕ သိပ္နာမွာဘဲေနာ္ မမ အပ်ံသင္စ အ၀င္း

ကဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ ေကာက္၍ေမးလိုက္ၿပန္သည္၊

နဲနဲပါးပါးနာတာေပါ႕ေအ တေၿဖးေၿဖးေကာင္း ေကာင္းလာၿပီး ေနာက္ဆံုးလူမွန္

သူမွန္းေတာင္ မသိေတာ႕ဘူး ေကာင္းလြန္းလို႕

ဒီအေပါက္ႀကီးထဲ ဒါႀကီးထိုးထည္႕တာနဲ႕ ဒီေလာက္ေတာင္ဘဲေကာင္းသလား

ေအာင္မယ္ ညီးကမႀကံဳဘူးေသးလို႕ပါ အေႀကာင္းသိရေအာင္တခါေလာက္ခံ

ႀကည္႕ပါလား

အို မမကလဲ

myanmar love stories (19) ဒီပိုး (၂)

အ၀ငး္ကမခ်ိဳမခ်င္မ်က္ႏွာေပးေလးႏွင္႕ပါးေလးမ်ားခ႒န္ထြက္လာေအာင္ၿပံဳး

လိုက္သည္၊သို႕ေသာ္လည္း အဟုတ္ခံႀကည္႕ခ်င္စိတ္ေတာ႕ေပါက္မိသည္၊

အမယ္ ညီးကဟန္လုပ္မေနစမ္းပါနဲ႕ ဒါရွက္စရာအလုပ္မဟုတ္မဟုတ္ဘူး ဒီ

မယ္ဂရာ၀ါသ တ%ွာရာဂဆိုတာ တဲစုတ္နဲ႕ေနတဲ႕ဇနပုတ္ကလူေတြကအစ သမတအထိ

ကာမဘံုသားေတြမွန္သမွ် ဘယ္သူမွမကင္းႏိုင္ႀကဘူး အဲဒီလိုမ ကင္းႏိုင္ႀကတဲ႕အတူတူ

ဗဟုသုတလဲရွိေကာင္းမွန္းလည္းသိေအာင္တခါေလာက္ ခံႀကည္႕ပါလား။ မခင္ေလးကေတာင္

ဘယ္သူမွမသိရင္တခါေလာက္ခံႀကည္႕ခ်င္ တယ္လို႕ေၿပာေနတယ္

၀ါး ဟား ဟား ဟား

ခင္ၿမကအ၀င္းကိုေၿပာရင္းအပ်ိဳႀကီးပူပူေႏြးေႏြး မခင္ေလးဘက္သို႕လွည္႕လိုက္သၿဖင္႕

မခင္ေလးမွာအေငးသားၿဖင္႕ ဘာၿပန္ေၿပာရမွန္းမသိၿဖစ္သြားစဥ္၀ိုင္း၍ဟားတိုက္

လိုက္ႀကၿပန္သည္၊

မခင္ေလး။အ၀င္းႏွင္႕အေဖၚမ်ားသည္ေဒၚႏုႏုခင္.လူယံုလက္စဲြေတာ္ ခင္ၿမ

ႏွင္႕ေပါင္းေနကတည္းက ခင္ၿမက တစတစနားခ်ထားသၿဖင္႕ နား။ပါးစပ္။မ်က္စိ

မ်ားပါယဥ္ေနႀကေလၿပီ၊လီးေရာေစာက္ပတ္ပါမက်န္ခံသည္။ခ်သည္။ေဆာ္သည္။

လိုးသည္ဟူေသာအေၿပာအဆိုမ်ိဳးကိုႀကားရဖန္မ်ားသၿဖင္႕က်င္႕သားရၿပီးအားရပါးရ

ေၿပာတတ္လာႀကသည္႕အၿပင္ တြင္တြင္ႀကီးလက္ခ်ာေပးေနေသာ ခင္ၿမ.အေၿပာ

အေဟာကလဲတေၿဖးေၿဖးနား၀င္။ၿမင္ရသည္႕အရာ၀တႊ်ဳေတြကလဲအားက်စရာ။ဒီဘ၀မွာတခါေလာက္

ေတာ႕ေတြ႕လိုက္ခ်င္ပါရဲဟုစိတ္တြင္း႔ႀကိတ္၍ေမွ်ာ္လင္႕ေတာင္းတေနမိႀကသည္ကိုသူတို႕ကိုယ္

သူတုိ႕သာလွ်င္သိသည္ထင္ေနႀကေသာ္လည္းအမွန္မွာကားက်င္႕သားရ၍လက္ေတြႀကံဳရန္ဟန္

လုပ္ေစာင္႕ေမွ်ာ္ေနၿပီၿဖစ္ေသာသူေလးမ်ားအားအခ်ိန္မရြးအသံုးခ်၍ရေနၿပီကိုေဒၚႏုႏုခင္ႏွင္႕သူ.

သားလင္ ဒီပိုးတို႕ ကသိေနႀကၿပီးၿဖစ္သည္ကိုသူတို႕ခၿမာမသိရွာ၊

ယေန႕ ေန႕လည္ေဒၚႏုႏုခင္.အိမ္တြင္ခါတိုင္းႏွင္႕မတူလူရွင္းလွသည္။

ေၿပာမဲ႕သာေၿပာရသည္ ခါတိုင္းလည္းေန႕လည္ေန႕ခင္းတြင္လူရွင္း၍ညေနပိုင္းတြင္

သာသူအလာမ်ားသည္။သို႕ေသာ္ ယေန႕ ေန႕လည္တြင္ခါတိုင္းေန႕ထက္ပို၍လူရွင္း

ေနသည္၊ေဒၚႏုႏုခင္တေယာက္သာအေပါက္၀ကိုေခါင္းၿပဳ၍အိပ္ေနသည္၊ထိုအ

ခိုက္ေၿခသံၿပင္းၿပင္းနင္း၍၀င္လာေသာအသံတခုကိုသတိၿပဳလိုက္မိေသာေဒၚႏုႏု

ခင္သည္ေခါင္းငဲ႕၍လွည္လိုက္ရာ ဒီပိုးၿဖစ္ေနသၿဖင္႕တိုးတိုးတိတ္တိတ္လက္ရိပ္ၿပ

ခါသု႕အနားသ္ု႕ေခၚလိုက္ေလသည္၊

မင္းကလဲ အေစာႀကီးကထြက္သြားလိုက္တာ ခုမွဘဲလာေတာ႕တာဘဲ

ေဒၚႏုႏုခင္သည္အိပ္ရက္မွေမွာက္ရက္သို႕ေၿပာင္းရင္းေၿပာလိုက္သည္၊

အေႀကာင္းထူးရွိလို႕လား

အထူးအဆန္းေတာ႕မဟုတ္ဘူးေပါ႕ ဒါေပမဲ႕ဒီေန႕အ၀င္းကိုဇာတ္သြင္းရရင္မ

ေကာင္းဘူးလား

ဒါလား ဒါကိုအေစာႀကီးထဲကက႒န္ေတာ္ေၿပာေနတာ မမကေနအံုးဆိုလို႕

ငါကေကာင္မေလး ယဥ္သထက္ယဥ္ပါးၿပီးစိတ္ပါလာေအာင္ဆဲြေဆာင္ေနရတုန္း

မို႕ေၿပာတာခုေနဆိုရင္ အသာေလးဘဲ

ဒါၿဖင္႕ဘယ္ေတာ႕လဲ

ခုဘဲ လုပ္ပါလား

သူကေကာ

ေစာေစာကဘဲသူ႕အေမဆူလို႕ဆိုၿပီး ဒီမွာလာအိပ္ေနတယ္

က႒န္ေတာ္ထမင္းလဲမစားရေသးဘူး မမရဲ႕

မဆာေသးရင္လဲေနာက္မွစားပါလား ခုအခ်ိန္ရွိတုန္း

ကဲ ဒီလိုဆို မမအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေတာ႕ က႒န္ေတာ္ႀကည္႕လုပ္လိုက္မယ္

ဒီပိုးမွာရွပ္အက်ီကိုခ႒တ္၍ခ်ိတ္တြင္ခ်ိတ္လိုက္ၿပီးအခန္းတြင္းသို႕၀င္ခဲ႕ေလ.၊

အ၀င္းမွာဘယ္ဘက္သို႕ေစာင္း၍အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ္လည္းလူးလြန္႕ထားသ

ၿဖင္႕ထမိန္မွာအေပၚသို႕တြန္႕၍တက္ေနသည္႕အတြက္ေကြးထားေသာညာဒူးေလး

မွာအေဖြးသားေပၚေနလ်က္ဆန္႕ထားသည္႕ဘယ္ေၿခေထာက္မွာဒေကာင္ေကြးအထက္ေပၚေနသည္

ေပါင္သားမ်ားမွာလည္းအေဖြးသားႏွင္႕ေသြးေႀကာေလးမ်ားမွာအထင္းသားေပၚေနသည္၊

ထိုမွတဖန္၀တ္ထားေသာပုခုန္းတင္လက္ၿပတ္အက်ီပါးေလးကလည္းလူး

လွိမ္႕ထားသၿဖင္႕အထက္သို႕တြန္႕တက္ေနသည္႕အတြက္ခါးအထက္မွဇာေပါက္

ေဘာ္လီအက်ီေလးသာမကေဘးသားေလးမ်ားက လည္းေပၚေနၿပန္သည္၊ေဘာ္လီ

ရင္ပံုေအာက္မွရင္သားႏွစ္စံု ႏို႕အံုေလးမ်ားတို႕မွာစူထြက္ေနသၿဖင္႕ ေဘာ္လီ

အက်ီတ၀က္ေလာက္ရွံက်ေနေလသည္၊

အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ အပ်ိဳေပါက္ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးမို႕ပကတိသန္႕

ရွင္းေသာစင္းလံုးေခ်ာေတာင္႕ေတာင္႕တင္းတင္းႀကြႀကြရြရြမဒန္းမေလး အ၀င္းမွာ မႀကာ

ခင္္ဒီပိုးေအာက္သို႕ေရာက္ရေတာ႕မည္ကိုမသိေသးဘဲ ေကြးေကြးေလးအိပ္

ေပ်ာ္လ်က္ရွိေနေလသည္၊ဒီပိုးသည္ေခတႊ်မွ်ရပ္ေနရင္းကအဖံုးအကာမရွိ၀င္း၀ါေနသည္႕ေပါင္

သားေလးကိုႀကည္႕မိလွ်င္ပင္ရင္ထဲမွတဒိတ္ဒိတ္ခုန္၍ေပါင္ႀကားမွလီး

ကလည္းတဆတ္ဆတ္ခုန္ကာမတ္ေထာင္၍လာေလေတာ႕သည္၊ေနာက္မွတေၿဖး ေၿဖး

အ၀င္း.ေဘးသို႕ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္၊

ဒီပိုးသည္ပဌမဦးစြာႏို႕အံုအေပၚတြင္တ၀က္တပ်က္တင္ေနေသးေသာေဘာ္လီ

အက်ီစေလးကိုခပ္ရြရြႏွင္႕အသာကိုင္ကာ ေအာက္သို႕ဆဲြခ်လိုက္ၿပီး ႀကယ္သီး

မ်ားကိုေၿဖးေၿဖးၿခင္းၿဖဳတ္လိုက္ရာ ေဘာ္လီအက်ီႏွစ္ဖက္မွာ ပြင္႕ထြက္သြားသည္

ႏွင႕္အၿမဲတမ္းဖံုးအုပ္ကာကြယ္႕ထားခဲ႕ေသာရင္သားသည္အတားအဆီးအကာအ

ကြယ္အရွိေတာ႕ဘဲပကတိအသားဆိုင္အသားခဲႏို႕ႏွစ္လံုးမွာတသက္လံုးဖံုးထားသမွ်

ခုမွဘြားဘြားႀကီးေပၚထြက္လာလ်က္ေတာင္ပူစာေလးႏွစ္လံုးကဲ႕သို႕အံုမ်ားပါစူထြက္

ေန၍ႏို႕သီးေခါင္းေလးမ်ားကေငါက္တက္ကေလးၿဖစ္ေန.၊

ထိုၿမင္ကြင္းကိုၿမင္လိုက္ရသၿဖင္႕ဒီပိုးမွာႏို႕ႏွစ္လံုးကိုဆုတ္ကိုင္၍ဆဲြလိုက္ခ်င္

စိတ္ေပါက္လာေလ.။ထိုခ%႔အ၀င္းသည္မနည္း၍ယ္လူးလြန္႕လာၿပီးေစာင္းေန

ရာမွပက္လက္လွန္လိုက္သၿဖင္႕ဒီပိုးမွာခ%မွ်အသာၿငိမ္ေနလိုက္ရသည္။သို႕ေသာ္

လည္းအ၀င္းမွာဘာကိုမွမသိဆက္လက္၍အိပ္ေပ်ာ္ၿမဲအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပန္သည္၊ပက္

လက္အေနအထားၿဖစ္သြားသၿဖင္႕၇င္ဘတ္တခုလံုးမွာဟာလာဟင္းလင္းႀကီးၿဖစ္

ေနလ်က္ႏို႕ႏွစ္လံုးမွာခုမွပင္သာ၍ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးေပၚလြင္လ်က္ရွိေနေလ.၊

ဟင္း

ဒီပိုးသည္အားမလိုအားမရသက္ပ်င္းတခ်က္ခ်လိုက္ၿပီးစားရေတာ႕မည္႕အ

မဲေကာင္မွာသူ႕အားဖိတ္ေခၚေနသေယာင္ရွိေနသည္႕ကိုတခ်က္မွ်ႀကည္႕လိုက္ၿပီး

ေနာက္အရစ္အရစ္ေပၚေနေသာဒူးဆစ္အေပၚမွထမိန္ေအာက္နားစေလးကိုအသာအယာမ၍တင္

လိုက္ရာေပါင္တ၀က္သိုအေရာက္စိတ္မလံုသၿဖင္႕ အ၀င္း.မ်က္ႏွာကိုႀကည္႕လိုက္မိသည္၊

အ၀င္းမွာကားေစာေစာကအတိုင္းမလႈပ္မရွက္အိပ္ၿမဲ အိပ္လ်က္ပင္ရွိေနသည္ ကိုေတြ႕လိုက္

ရသၿဖင္႕ထမိန္စေလးကိုခါးအထက္ေရာက္ေအာင္ဆက္၍လွန္တင္လိုက္သည္႕အခါတြင္ကား

ၿပည္႕ၿဖိဳး၀င္း၀ါလ်က္အိစက္ေနေသာေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားမွမုန္႕ေပါင္းေလးကဲ႕သို႕မို႕မို႕ေလးႏွင္႕

ေဖါင္း၍ခံုးထေနေသာေစာက္ပတ္ ေလးမွာအတိုင္းသားေပးထြက္လာေလေတာ႕သည္၊

အ၀င္း.ေစာက္ပတ္ေလးမွာအေမ$းအမွင္တပင္မွမရွိဘဲေၿပာင္တင္းၿပီး

ႀကည္႕မ၀ရႈမ၀။ခ်လိုက္ရရင္အရသာရွိလိုက္မဲ႕ၿဖစ္ၿခင္း။လက္ငင္းဒိဌသိရေတာ႕မွာမို႕

ဒီပိုးမွာမငန္းမရၿဖစ္လာေတာ႕သၿဖင္႕ေစာက္ပတ္ေလးအေပၚသို႕လက္၀ါးႏွင္႕အုပ္၍

ခပ္ပိပိေလးဖိလိုက္ေလ.။၄င္းေနာက္ေစာက္ပတ္ခံုးခံုးေလးကိုဖံုး၍အုပ္ထားေသာ

လက္၀ါးႏွင္႕အထက္ေအာက္ပြတ္သပ္၍ေပးလိုက္ေနမိ.၊အ၀င္းမွာခုခ်ိန္ထိဘာမွမ

သိေသးသည႕္အလားအိပ္ေမာမ်ားက်ေနေသး.။ႊမွ်ႏ်င္႕မၿပီးလိုရာခရီးေ၇ာက္ရန္အေရးႀကီးလာ

ၿပီၿဖစ္သၿဖင္႕အ၀င္း.ဒူးႏွစ္လံုးကိုတြန္း၍ေထာင္လိုက္ေလသည္။ႊ

အခ်ိန္အထိက၀င္းကမႏိုးေသး၊ဒီပိုးသည္အ၀င္း.ဖင္တည္႕တည္႕တြင္ေဆာင္႕

ေဆာင္႕ထိုင္လိုက္၍လီးကိုကိုင္ၿပီးတံေတြးဆြတ္လိုက္.။၄င္းေနာက္လီးကိုအ၀င္း.ေစာက္

ပတ္အ၀သို႕ေတ႕လိုက္ၿပီးသည္ႏွင္႕လက္ႏွစ္ဖက္ကအ၀င္း.ပုခုန္းႏွစ္ဖက္ကိုကုန္း၍ဆဲြလိုက္

ရင္းရင္ခ်င္းကပ္ခ်လိုက္ေလေတာ႕.၊

အား