အခ်စ္တို႔၏မာယာ
ဇဗြ်ဴတလူ
(၁) အိုေအစစ္
၀ွီး
ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေမာစြာ ေလပူတခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္မိပါသည္၊ ရန္ကုန္ေနလည္း
အထက္ဘက္နဲ႔ မျခားပူေလာင္ေနတယ္ေလ။ က်ေနာ႔ရင္မွာလည္းေသာကေတြေ၀ေနသူအဖို႔
အတြင္းေရာအျပင္ပါ ပူေလာင္ျပင္းျပေနေတာ႔ေသခ်င္လာသည္၊ ဟုတ္တယ္ေလ မတတ္
ႏိုင္ရင္ေသမင္းနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ရမွာဘဲ။ ဒုကၡ အားလံုးရဲ႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာေပါ႔၊
ကၽြန္ေတာ္ လြစၥလမ္း တလမ္းထဲမွာ႑ွိတဲ႔ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ တဆိုင္ထဲမွာ ေရာက္
ေနပါတယ္။ တခန္းလံုး ပစၥည္းေတြျပည္႔က်ပ္ေနတာမို႔ အလိုလိုမြန္းက်ပ္လာပါတယ္၊
ဟိတ္ေကာင္ ဟိုမွာလာေနၿပီ
တေထာင္နဲ႔တြက္ၿပီး သတိေပးလိုက္သူက က်ေနာ္နဲ႔ ရန္ကုန္မွာ တဦးတည္းေသာ
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ႔ ျမင္႔ဦး ပါ။ မႏႊ်ေလး မွာတုန္းက က်ေနာ္တို႔အိမ္ေဘးကေပါ႔။ ႀကီးေတာ႔
ရန္ကုန္ေရာက္လာၿပီး လက္ႏွိပ္စက္ေထာင္ထားတယ္။ မႏႊ်ေလးမွာက သူ႔မိန္းမအဖို႔မလြယ္ကူ
ဘူးေလ။ ဒီေကာင္႔အသိုင္းအ၀ိုင္းက ရန္ကုန္သူမေရႊေခ်ာကိုၾကည္႔ရတာမဟုတ္ဘူး၊
ကၽြန္ေတာ္လဲ မႏႊ်ေလးကေန ရန္ကုန္ကို အသဲကြဲေ၀ဒနာနဲ႔ စုန္ခ်လာပါတယ္။ စိတ္
ညစ္ညစ္နဲ႔လိမ္႔ေပမဲ႔ ဘြဲ႔ရအလုပ္လက္မဲ႔က်ေနာ႔မွာခရီးစရိတ္ ၃၀၀ က်ပ္ေလာက္ဘဲပါပါတယ္။
ဒီေရာက္ေတာ႔ျမင္႔ဦးက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဘဲ ထားပါတယ္။ သူကေတာ႔ သူ႔လက္ႏွိပ္စက္
နဲ႔အတူတူလုပ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္က ၀ါသနာမပါဘူးေလ။ ဒီေတာ႔လဲ လွ်ပ္စစ္နဲ႔
ဘြဲ႔ရတာဆိုေတာ႔ က်ေနာ္နဲ႔လိုက္မဲ႔အလုပ္ကို အေတာ္ၾကာၾကာ႑ွာယူရတယ္၊
ဒီၾကားထဲစားေသာက္တာကို သူကဘဲတာ၀န္ယူေတာ႔တယ္။ သူ႔မယားကလဲသေဘာ
ထားျပည္႔႑ွာပါတယ္။ ခေလးကလဲ မ႑ွိၾကလို႔ စီစီစစ္စစ္ သံုးႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔လဲ လူ
ပိုတေယာက္ကို မေၾကာင္႔မၾကေကၽြးႏိုင္ၾကတာေပါ႔၊
တခုေတာ႔႑ွိတယ္။
ျမင္႔ဦးက မိန္းမသာ႑ွိတယ္။ မိန္းမအထာသိပ္မကၽြမ္းဘူး။ မိန္းမရတယ္ဆိုတာလဲ သူ႔
မိဘခ်မ္းသာတာကိုမက္ၿပီး မထား ကအမိဖမ္းတယ္လို႔ဆိုၾကတယ္။ ထားပါေတာ႔ေလ။ ကိုယ္႔
အလုပ္လဲမဟုတ္ဘူး။ အခုလဲ က်ေနာ႔အေပၚလင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးေကာင္းေနၾကတာဘဲ
မဟုတ္လား။ က်ေနာ္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥတခုေတာ႔ေျပာရမယ္။ ျပသနာက မထားေပါ႔။
ကၽြန္ေတာ္လဲေရာက္ခါစက ခပ္မွန္မွန္ဆက္ဆံေပမဲ႔ တေျဖးေျဖးအေနၾကာလာေတာ႔
ေျပာမနာ ဆိုမနာေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔က်ေနာ္ကသူစိမ္းေယာက္က်ားတေယာက္
ဆိုတာ သတိမ႑ွိေတာ႔ဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတယ္။ ဆိုလိုတာက အက်ôေအာက္မွာ ဘရာ
စီယာ မ၀တ္ဘူးဗ်ာ။ တခါေလ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း အိပ္ရင္ လံုခ်ည္က ေပါင္ေပၚတဲ႔အထိလန္
ေနတယ္။ မယားက မြန္ကျပား ဆိုေတာ႔သူ႔ရဲ႔အတြင္းပစၥည္းေတြကရင္ခုန္စရာေကာင္းေလာက္
ေအာင္ ၀င္း၀ါေနေလရဲ႔။ သူကဲလာေတာ႔ က်ေနာ႔သူငယ္ခ်င္းမ်က္ႏွာေထာက္ၿပီး ခပ္မွန္မွန္ေန
တယ္။ ျမင္႔ဦးကေတာ႔ လူရိုးပီပီ ဒါေတြသတိမထားဘူး။ မနက္အလုပ္သြား ေန႔ျပန္လာ။
စိတ္လိုရင္ ၃ ေယာက္သားေ႑ွာက္သြားေပါ႔ဗ်ာ။
ျမင္႔ဦးကသိပ္မလွဘူး။ အသားညိဳတယ္။ ေက်ာက္ေပါက္သဲ႔သဲ႔နဲ႔။ အရပ္ကလဲနဲနဲပု
ေသးတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳး နဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ မထားကက်ေနာ႔ကိုစိတ္ကစားတာ အျပစ္မဆိုႏိုင္ပါ
ဘူးေလ၊
ဒါေပမဲ႔ ဗ်ာ
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတေယာက္ လက္လႊတ္မခံႏိုင္ဘူး။ လီးေတာင္လို႔ လိုးခ်င္တယ္
ဆိုရင္ ဖာတေယာက္ေခၚခ်ရံုေပါ႔၊
မရဘူး။ မရဘူး
ျမင္႔ဦး မိန္းမက ေနျမင္႔ေလ အရူးရင္႔ေလ မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ ျမင္႔ဦးမ႑ွိတုန္း က်ေနာ႔
ကိုေဘာ္လီခ်ိပ္ ၀ယ္ခိုင္းတာတို႔။ သူ႔ကိုယ္လံုးကို မျမင္ ျမင္ေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ျပတယ္။
က်ေနာ္ထိုင္တဲ႔ေဘးမွာ၀င္ထိုင္ၿပီး စကားမ႑ွိ စကား႑ွာေျပာတယ္။ စာဖတ္ေနလို ထမင္းမစား
ေသးရင္ ေဘးကဇြန္းတေခ်ာင္းနဲ႔ အတင္းခြန္႔တာတို႔ က်ေနာ႔ကို မနဲ႔ နဲ႔ေအာင္နဲ႔ေနတယ္၊
ဒုကၡဘဲ။ ျမင္႔ဦး မိန္းမက ေတာ္ေတာ္လွတာဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ထိၾကာၾကာ
ခံႏိုင္မွာလဲ။ က်ေနာ္လဲေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္ဘဲမဟုတ္လား။ မျဖစ္သင္႔တာေတြ ျဖစ္သြား
ရင္ဒုကၡ။ အဲဒါေတြ ေတြးေတြးၿပီး က်ေနာ္တေန႔တျခားစိတ္ညစ္လာတယ္၊
အဲဒီလိုေနတုန္းမွာ ျဗံဳးဆို ျမင္႔ဦးဆီက ၀မ္းသာစရာ သတင္းတခုၾကားလိုက္ရတယ္။
အလုပ္ရဖို႔နီးလာၿပီတဲ႔။ ၀မ္းသာစရာဘဲ။ ဒါမွ မိန္းမ မာယာကိုေ႑ွာင္ႏိုင္ေတာ႔မယ္မဟုတ္လား၊
ေစာင္႔ေနတာၾကာၿပီလား။
မၾကာေသးဘူး အကိုႀကီး
ဗိုလ္ဆန္ဆန္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ေခ်ာေခ်ာခန္႔ခန္႔ လူႀကီးက က်ေနာ႔ကို
မ်က္လံုးေ၀႔ၾကည္႔ရင္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေမးလိုက္တယ္။ ျမင္႔ဦးက ရိုရိုေသေသေျဖရင္း က်ေနာ႔
ဖက္လွည္႔ကာ
ဒါ ကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ႔ ကိုရာဇာ ဆိုတာေလ။
ဟုတ္ကဲ႔ ကိုရာဇာ ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုေမာင္ေမာင္ ပါ။
ဒီလုပ္ငန္းတခုလံုးကိုဦးစီးပါတယ္။ ပိုင္႑ွင္ဆိုပါေတာ႔။
ကၽြန္ေတာ႔ကို ရာဇာ လို႔ဘဲေခၚပါ ကိုေမာင္ေမာင္
အင္း အင္း ဒါနဲ႔ ရာဇာ ရဲ႔ပညာေရးဆိုင္ရာစာရြက္စာတန္းေတြေရာ
ပါ ပါတယ္ ကိုေမာင္ေမာင္။ ဒီမွာပါ။
စာရြက္စာတမ္းေတြကို ေသခ်ာစြာစစ္ေဆးၿပီးမွ
က်ေနာ္လိုခ်င္တဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ျပည္႔စံုပါတယ္။ ကဲ က်ေနာ္ စည္းကမ္းခ်က္
ေတြနဲ႔လစာကိုေျပာျပမယ္ ဟုတ္လား။
ဟုတ္ကဲ႔ ေျပာပါ
လစာ တလ ၂၀၀ ရမယ္။ ႑ွားပါးစရိတ္ ၃၀၀ ရမယ္။ ဒီဆိုင္မွာ လာေနရမယ္။ အဲ
ထမင္းေတာ႔ သူမ်ားေတြလို လခေပး စားရင္စား။ မစားရင္ေတာ႔ ကိုယ္႔အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္စား။
တခုေတာ႔႑ွင္း႑ွင္းေျပာထားမယ္။ စာရိတၱပိုင္းနဲ႔ေတာ႔ က်ေနာ႔ဆိုင္က မူလီတလံုးေတာင္ေပ်ာက္
တာမလိုခ်င္ဘူး။ လုပ္ငန္းပစၥည္းေတြကို ခင္ဗ်ား ကိုယ္က်ိဳးအတြက္လုံး၀မသံုးရဘူး။ အဖြဲ႔သား
အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကရမယ္။ မခိုမကပ္ဘူး။ ပစၥည္းအေလအလြင္႔မ႑ွိ
ေအာင္ထိန္းသိန္းရမယ္။ အခါအားေလွ်ာ္စြာ က်ေနာ္ကထုတ္တဲ႔ စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာရ
မယ္။ အနဲဆံုး က်ေနာ္႔ဆီမွာ ၃ ႏွစ္လုပ္ရမယ္။ ဘယ္လိုလဲ။
သေဘာတူပါတယ္။
ဒါဆို ဒီမွာလက္မွတ္ထိုးပါ။
အတိအက် လုပ္တဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္ ကိုက်ေနာ္ေလးစားသြားမိသည္။
ကဲ မနက္ျဖန္ အလုပ္စ၀င္မလား
ဟုတ္ကဲ႔ မနက္ျဖန္စ၀င္မယ္။
ဒါဆို အခန္းတခု အဆင္သင္႔လုပ္ထားမယ္။ တျခားအလုပ္သမားေတြက ဟိုဘက္
လမ္းက က်ေနာ္႔အိမ္ေအာက္ထပ္မွာေနတယ္။ ခင္ဗ်ားကေတာ႔ ဒီမွာတေယာက္ထဲေနရမယ္။
ယူစရာ႑ွိတာ ယူခဲ႔ေပါ႔၊
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္တာေတာင္ မေစာင္႔ဘဲ စက္ခန္းထဲ၀င္သြားပါတယ္။ သူနဲ႔
သတိထားဆက္ဆံမွျဖစ္မယ္၊
၀ွီး ၀မ္းသာတယ္ သူငယ္ခ်င္းရာ။ သူေတာ္ေတာ္ႀကီးရက္ရက္ေရာေရာေပးတာဘဲ။
ေက်းဇူးတင္တယ္ကြာ
ေနာက္တခါေျပာရင္ မင္းလွ်ာျဖတ္ျပစ္မယ္။
ေဟ႔ေကာင္ ကိုေမာင္ေမာင္က ဒီဘက္မွာကၽြမ္းရဲ႔လား
ဟား ဟား ေမးမွေမးရက္တယ္ကြာ။ သူ႔ပညာက ဒီကသင္တာမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံျခား
ကသြားသင္လာတာ။ မင္းကံေကာင္းသြားတာေပါ႔ကြာ။ သူ႔ဆီက အလုပ္လုပ္ရင္း ပညာလည္း
သင္ယူေပါ႔။ ဒီအခြင္႔အေရးကရခဲတယ္။ သူ႔လိုင္းမွာေတာ႔ သူကေတာ႔ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲဘဲ၊
ငါကံေကာင္းတာေပါ႔ကြာ။ အလုပ္လုပ္ေနရရင္ သီရိ ကိုလဲေမ႔ေနႏိုင္တာေပါ႔။
ဒါေပါ႔။ ဒါေပါ႔။ မင္းလဲအသက္ႀကီးမွ ၀က္သက္ေပါက္တဲ႔ အရသာ ခံေနရၿပီမဟုတ္
လား။
ေဟ႔ေကာင္။ ငါကအခုမွ ၂၈ ႏွစ္ဘဲ႑ွိေသးတာ။ ေနာက္ၿပီး မင္းလိုမအိုေသးဘူး။
ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဟုတ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ စရင္းေနာက္ရင္း နဲ႔ကားဂိတ္ကိုေရာက္လာပါတယ္။
ျမင္႔ဦး ကေတာင္ဥက႕လာမွာေနတာေလ။ ကားကိုတေမ႔ေမာႀကီးစီးၿပီးေတာ႔မွ သူတို႔ေန
တဲ႔ ဗဟိုေစ်းကိုေရာက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္အလိုလိုေန ၀မ္းသာေနမိတယ္။ အလုပ္ထဲမွာ ေန
စရာလဲရတယ္ဆိုေတာ႔။ အေတာ္အဆင္ေျပတယ္လို႔ဆိုရမွာေပါ႔။
ေနာက္ၿပီး။ ျမင္႔ဦး မိန္းမကိုလဲ ခုခံေနရတဲ႔အင္အားေတြက တေျဖးေျဖး ေလွ်ာ႔ေနၿပီး
အမ်ားဆံုးေနာက္ တလေလာက္သာဆက္ေနရင္ ျမင္႔ဦးခမ်ာ အလိုလိုေနရင္း လင္ႀကီးဆိုတဲ႔
ရာထူးတိုးသြားမယ္။ မယားကလဲ မ်က္ေစ႔ေ႑ွ႔မွာတင္ လွလွလာတယ္။ သူ႔အလွက ရမက္ႏိုး
ဆြတဲ႔အလွ။
ေနာက္ဆံုးေတာ႔ က်ေနာ္ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေနရာသစ္ကိုေရာက္သြားတယ္။
တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း ပိတ္ေတာ႔ အဲဒီေန႔မွဘဲ ျမင္႔ဦးတို႔အိမ္သြားျဖစ္တယ္။ သူ႔မိန္းမလဲ မီးေ၀း
ခ်ိပ္လိုျဖစ္ေလာက္ေရာေပါ႔။
ကိုေမာင္ေမာင္ကလဲေတာ္ပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြကိုတန္းတူဆက္ဆံတယ္။ ေနာက္
ၿပီး ရပိုင္ခြင္႔ေတြ အျပည္႔အ၀ေပးထားတယ္။ သေဘာထားျပည္႔၀တဲ႔သူပါ။ သူကိုယ္တိုင္လဲ
ေအာက္ေျခကတက္လာတဲ႔သူဆိုေတာ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတာေပါ႔။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လဲ စိတ္၀င္စား
တဲ႔အလုပ္လုပ္ရလို႔ စိတ္ေရာလူပါေပ်ာ္႑ႊင္က်န္းမာေနပါတယ္။ အား႑ွိသေရႊ႔အလုပ္မွာဘဲ
နစ္ျမဳပ္ေနမိပါတယ္၊
အျခားလူေတြလို အေပ်ာ္အပါးလဲမ႑ွိ။ အေသာက္အစားလဲ မ႑ွိဘဲ။ အလုပ္ကိုသာ
စိတ္၀င္စားတဲ႔ က်ေနာ္ နဲ႔ကိုေမာင္ေမာင္ဟာ အခ်ိန္တိုေလး အတြင္းမွာဘဲ အရမ္းခင္မင္
သြားၾကတယ္၊
ကိုေမာင္ေမာင္ကေတာ႔ သူေဌးပီပီ မိန္းမလဲေပြတယ္။ အေသာက္အစားလဲ႑ွိတယ္။
ဒါေတာ႔ က်ေနာ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး။
ဒါေပမဲ႔ တခါေလး မူးရူးၿပီး မိန္းမတေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္႔ အခန္းဆီေရာက္ေရာက္လာ
တယ္။ က်ေနာ္ကေ႑ွာင္ေပးရတာေပါ႔။ မေ႑ွာင္ေပးလဲ သူကဂရုမစိုက္ဘဲ က်ေနာ္႔မ်က္ေစ႔ေ႑ွ႔
မွာတင္ သူ႔အလုပ္သူလုပ္မဲ႔ပံုဘဲ။ တပတ္တခါေတာ႔ သူပံုမွန္လာေနၾကေပါ႔၊
သူလာတာက အေရးမႀကီးဘူး။ က်ေနာ္႔ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အေတြးရိုင္းေတြ အစုန္အ
ဆန္ေျပးလႊားေနၾကတယ္။ က်ေနာ္႔ရဲ႔ တည္ၿငိမ္မႈ႔ပ်က္ျပားခ်င္ေနတယ္။
တေန႔ က်ေနာ္႔ဆီကို ျမင္႔ဦး ေပါက္ခ်လာတယ္။ ျမင္႔ဦးက လာခဲတယ္။ က်ေနာ္ဘဲ
သူတို႔ဆီသြားတာမ်ားတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က
ဘာကိစၥလဲ သူငယ္ခ်င္း
ငါမႏႊ်ေလး ခဏျပန္မလိုကြ။ ငါ႔အေမေနမေကာင္းလို႔။ အဲဒါ မင္းငါ႔အိမ္မွာ ညည
ခဏလာအိပ္ေပးပါလား။ ငါ႔မိန္းမတေယာက္ထဲျဖစ္ေနလို႔ မထားခဲ႔ခ်င္ဘူး။ ရပ္ကြက္ကလဲ
သိပ္သန္႔တာမဟုတ္ဘူး။ မင္းအဲတာတခုေလာက္ေတာ႔ကူညီပါကြာ။ ငါ႔မိန္းမကိုေခၚသြားလို႔
လဲမျဖစ္ဘူး။ ငါ႔အမ်ိဳးေတြနဲ႔အဆင္ေျပတာမဟုတ္ဘူး။ မင္းသိတဲ႔အတိုင္းဘဲ။
က်ေနာ္ဘယ္လိုလုပ္ျငင္းမလဲ။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။
ကူညီ၇မွာေပါ႔။ သူတို႔အလွည္႔တုန္းက ကူညီထားၾကတယ္မဟုတ္လား။
တေန႔လံုး အျပင္ေလွ်ာက္သြားေနလိုက္တယ္။ ညေနေစာင္းမွ ျပန္ခဲ႔တယ္။ ညစာ
အျပင္ထြက္စားၿပီးတာနဲ႔ အခန္းေအာင္းၿပီးစာဖတ္ေနလိုက္တယ္။ ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ေလာက္
မွ မ်က္လံုးစင္းၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ မနက္ ၈ နာရီေက်ာ္တဲ႔အထိ တခ်က္မွမႏိုးဘူး။
ရာဇာ ဘယ္လိုလဲ ကိုယ္႔ဆရာ ညက ညည္႔နက္သြားတယ္ထင္တယ္။
လန္႔သြားမိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ခါတိုင္းဆို ကိုယ္ကဆိုင္ဖြင္႔ၿပီးေစာင္႔ရတဲ႔သူ။
ဒီေန႔ေတာ႔ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ႀကီး သူတို႔က ကိုယ္႔ကိုေတာင္ ႏိူးယူရတယ္။
အား ေဆာရီး ဆရာရယ္။ က်ေနာ္ ညကစာဖတ္ရင္းနဲ႔ ညည္႔နက္သြားတယ္။
ေအးေပါ႔ေလ တခါေလေတာ႔ ဒီလိုေပါ႔ ဒါေပမဲ႔ ခဏခဏေတာ႔ မျဖစ္ေစနဲ႔ေနာ္။
တခါတည္းပါ ကိုေမာင္ရယ္ လစ္ကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ဘယ္လိုမွ မႏိုးဘူး။
က်ေနာ္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး မနက္စာ စားဘို႔အတြက္ အျပင္ထြက္ခဲ႔တယ္။ စားၿပီးေတာ႔
မနက္ ၁၀ နာရီ႑ွိၿပီ။ ဆိုင္ျပန္ေရာက္ေတာ႔ ေကာင္တာမွာထိုင္ေနတဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္နားကပ္
ၿပီး
ဆရာ က်ေနာ္ ဒီေန႔ ညကေနစၿပီး ဗုဒ0ျ143ဟူးေန႔အထိ ျမင္႔ဦးအိမ္မွာ သြားအိပ္မယ္။
အဲဒါ ၃ ညခြင္႔ယူခ်င္တယ္။
ျမင္႔ဦးက ဒီေန႔ မႏႊ်ေလး ကိုထြက္သြားၿပီ။ အိမ္မွာ သူ႔မိန္းမတေယာက္ထဲ ထားခဲ႔ရ
တာစိတ္မခ်လို႔ သူျပန္လာတဲ႔အထိ ေစာင္႔အိပ္ေပးပါဆိုလို႔။ အကူအညီေတာင္းတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ပါ။
ေအးေလ ဒါဆိုလဲ ကူညီရတာေပါ႔။ မင္းသြားအိပ္။ ငါတေယာက္ေယာက္ကို မင္းေန
ရာမွာ သိပ္လိုက္မယ္။
ေက်းဇူးဘဲ ဆရာ
က်ေနာ္ မယူခ်င္တဲ႔ အခြင္႔အေရးကို ရၿပီမို႔ သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းထြက္ခဲ႔ပါတယ္။
ေဟ႔ ရာဇာ
ဗ်ာ
လွည္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဆရာ မ်က္ႏွာမခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႔
မင္းပင္ပန္းမယ္ဆိုလဲ သြားမအိပ္နဲ႔ေလ ငါဘဲ အနစ္နာခံၿပီး သြားေစာင္႔ေ႑ွာက္ေပးပါ႔
မယ္။
အမေလး ကိုေမာင္ရယ္ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔ဦး ျမင္႔ဦး ရင္က်ိဳးသြားပါ႔မယ္။
ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား မင္းတို႔ကေတာ႔ တကယ္႔ေကာင္ေတြဘဲ။
ဆရာရဲ႔ ေစတနာက ေၾကာင္႔စရာဘဲ။ ဒါေၾကာင္႔ သူေနာက္မွန္းသိေပမဲ႔ က်ေနာ္
ရင္ထဲမွာစိုးရိမ္သြားမိတယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ ညေနေရာက္ေတာ႔ ၃၆ ကားကိုတိုးစီးၿပီး တကမႀာလံုးက လူေတြ
ကားေပၚေရာက္ေနသလားထင္ရေအာင္ၾကပ္သိပ္ေနေလရဲ႔။ အသက္မ်ိဳးစံု လူမ်ိဳးစံု။ စိတ္ရႈတ္စ
ရာဘဲ။
ဗဟိုေစ်း မပါဘူးလား။
ပါတယ္။ ပါတယ္။
ေႏွးေကြးေလးလံလွတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ျမင္႔ဦးအိမ္ဆီသို႔ တလွမ္းဆီ လႈတ္လီလႈတ္လဲ႔
ေလွ်ာက္သြားမိတယ္။ သူတို႔အိမ္ကအေတာ္ေ၀းတာကလား။ ဆိုက္ကားစီးရင္ေရာက္ေပမဲ႔ ျဖစ္
ႏိုင္သမွ်အခ်ိန္ဆြဲခ်င္တဲ႔ က်ေနာ္က ေအးေအးေဆးေဆးဘဲေလွ်ာက္သြားမိတယ္။ ေတာင္ဥက႕
လာရဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း လူေတြဟိုသြားဒီသြားနဲ႔ ညေနခင္းရဲ႔အရသာကိုခံယူေနၾကတယ္။ ေရာင္စံု
ေကာင္မေလးေတြလဲ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ခ်ယ္သၿပီး ဟန္ေရးျပေလွ်ာက္သြားေနေလရဲ႔။
ဘယ္ေလာက္ေႏွးေႏွး ေနာက္ဆံုးပုဂံေရာက္ရတာဘဲမဟုတ္လား။ ဒီေတာ႔ က်ေနာ္လဲ
ျမင္႔ဦးတို႔အိမ္ေ႑ွ႔ေရာက္ၿပီေလ။ ျခံနဲ႔၀င္းနဲ႔မို႔ သာသာယာယာစိမ္းစိမ္းစိုစိုေတာ႔႑ွိတာေပါ႔ေလ။
ဒါေပမဲ႔ မာန္နတ္ရဲ႔မယားပါသမီးနဲ႔ အတူေနရမွာဆိုေတာ႔ စိတ္ကသိပ္မ႑ႊင္ဘူး။
ဟင္း အခုမွေပၚလာေတာ႔တယ္။
ဟုတ္တယ္ မထားရဲ႔ အလုပ္ကနဲနဲ ရႈတ္ေနလို႔ေနာက္က်သြားတယ္။
သြားပါ ဒီကိုမလာခ်င္ဘူမဟုတ္လား
ၾကာမ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ခပ္ညဳညဳေျပာရင္း အိမ္ေပၚတက္ႏိုင္ေအာင္ေဘးကပ္ေပး
လိုက္တယ္။
ျပန္ထြက္စရာမ႑ွိဘူးမဟုတ္လား ျခံတံခါးသြားပိတ္ထားလိုက္မယ္။
အင္း မ႑ွိပါဘူး
ၾကည္႔ပါလားလို႔ လူကိုကျပင္းရိျပင္းတြဲနဲ႔ စိတ္မပါသလို ပါသလိုနဲ႔
နဲနဲပင္ပန္းလာလို႔ပါ
မထားဟာ တံခါးပိတ္ၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ျခင္းဘဲအိမ္ေပၚေရာက္လာတယ္။ ပ်ံလႊာမေလး
တေကာင္လိုျမဴးေနေလရဲ႔။ စိတ္ကညစ္ၿပီးရင္း ညစ္လာသည္၊
ကဲ ငိုင္မေနနဲ႔။ ေရခ်ိဳးဘို႔လုပ္။ အားလံုးအဆင္သင္႔ဘဲ ၿပီးရင္ထမင္းစားမယ္။
ဒီအမ်ိဳးအမီးကေတာ႔ေရခ်ိဳးၿပီးပံုဘဲ။ တစ္ကိုယ္လံုးေျခဆံုးေခါင္းဆံုး သနပ္ခါးလိမ္း
ထားတာေဖြးလို႔။ ႏႈတ္ခန္းနီပါးပါးလဲတင္ထားလို႔ ႏႈတ္ခန္းအစံုဟာ ႑ႊန္းစိုေနတယ္။ ဆံပင္ကို
တင္းေနေအာင္ ထံုးထားလို႔ နဖူးျပင္ နဲ႔မထားပံုဟာ ေ႑ွးေခတ္မိန္းမေခ်ာပံုကို သတိရ
ေစတယ္။ သူကတခုေတာ႔ေကာင္တယ္။ အခုေခတ္မိန္းခေလးမ်ားလို ေဆးဆိုးပန္းရိုက္
၀ါသနာ လဲမပါဘူး။ ရိုးရာသနပ္ခါးနဲ႔ဘဲ အလွျပင္တတ္တယ္။ ဒီအလွေတြက ေဆးဆိုးပန္း
ရိုက္မေတြကိုေက်ာ္ႏိုင္ေနၿပီ။
ဟင္႔ ဘာၾကည္႔ေနတာလဲလို႔ ေရခ်ိဳးပါဆိုေန
ထိန္းထားတဲ႔ၾကားက က်ေနာ္စိတ္လြတ္ၿပီးသူ႔အလွမွာရစ္မူးသြားမိတယ္။ ဒါကိုသတိ
ထားမိတဲ႔ မထားဟာ ေျခေဆာင္႔ၿပီး ညဳလိုက္ျပန္တယ္၊
ေျသာ္ ဒုကၡ ဒုကၡ
ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ႔ နဲနဲလန္းသြားတယ္။
ၿပီးေတာ႔ ထမင္းလက္ဆံုစားျဖစ္ၾကတယ္။ ဟင္းေတြကေတာ႔ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာပါဘဲ။
ဟင္းခ်က္ကလဲေကာင္းတာမို႔စားေကာင္းလွတယ္။ က်ေနာ္လဲစိတ္ညစ္တာေတြ ဘာေတြဖယ္
ၿပီးစားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ထမင္းကိုအားရပါးရစားျပစ္လိုက္တယ္။ မထားကလဲ ဟင္းမ်ိဳးစံုကို
ကၽြန္ေတာ္႔ပုဂံမွာ ေတာင္လိုပံုေအာင္ႀကံဳးႀကံဳးထည္႔ေပးေနေလရဲ႔။
စားေနာ္ ကိုရာဇာ
စားေနတာဘဲ မေတြ႔ဘူးလား
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ဘုေတာျပစ္လိုက္တယ္
ၾကည္႔စိတ္တိုေနၿပီ။ ကိုရာဇာ ထားကိုမုန္းေနသလားဟင္
မ်က္ေရစမ္းစမ္းနဲ႔ အားငယ္သလိုေမးလာေတာ႔လဲသနားသြားမိသည္။
မဟုတ္ပါဘူးမထားရယ္။ က်ေနာ္႔ကို သိပ္ဂရုစိုက္လြန္းရင္မေနတတ္လို႔ပါ။ ကဲကဲ စား
ပါတယ္ေနာ္ အခုဆို ၃ ပုဂံေတာင္႑ွိၿပီ။ မထားလဲ စားအံုးေလ ၾကည္႔ ပုဂံထဲမွာဘာဟင္းမွ
လဲမ႑ွိဘူး။ ေရာ႔ေရာ႔ ကၽြန္ေတာ႔ခ်ည္းထဲ႔ေပးမေနနဲ႔။
ဒီေတာ႔မွသူၿပံဳးၿပံဳး႑ႊင္႑ႊင္ျဖစ္ၿပီးစကားေတြေဖါင္လာတယ္။
က်ေနာ္မွားသြားတယ္။ မိန္းမမ်က္ရည္ျမင္တာနဲ႔ ေပ်ာ႔က်သြားမိတယ္။ ဒါမျဖစ္သင္႔ဘူး
အခုဆိုမေရႊေခ်ာဟာအတင္႔ရဲလာၿပီး
က်ေနာ္တို႔ထမင္း၀ိုင္းဟာ ဧည္႔သည္နဲ႔အိမ္႑ွင္စားေနတာနဲ႔မတူေတာ႔ဘူး လင္မယား
ႏွစ္ေယာက္ထမင္းလက္ဆံုစားေနတာနဲ႔တူေနၿပီ။ မတရားဗိုက္ကားသြားမွ၀ိုင္းကထျဖစ္တယ္။
ၿပီးေတာ႔ ျမင္႔ဦးထိုင္ေနက်ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ၿပီး ေဆးလိပ္တလိပ္နဲ႔ဇိမ္
ရစ္ေနတယ္။
ကိုရာဇာ ဒီမွာ ထန္းလွ်က္နဲ႔ေရေႏြး
အင္း အင္း
ေရေႏြးခ်ေပးၿပီး ျပန္ထြက္မသြားဘဲ က်ေနာ္႔ေဘး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီး က်ေနာ႔
မ်က္ႏွာကို တေမ႔ေမာၾကည္႔ေလေနရဲ႔။ ျပသနာဘဲ။ သူ႔မ်က္ႏွာကို ပထမေငးၾကည္႔ေနမိတယ္။
အဲဒီမ်က္ႏွာေလးဟာေလးဟာ ေျပာစရာမ႑ွိေအာင္လွပါေပတယ္။ အျပစ္ကင္းတဲ႔မ်က္လံုးအစံု
နဲ႔က်ေနာ႔ကိုညိဳ႔ယူေနတယ္။ သူ႔ရုပ္ေရ သူ႔ၾကက္သေရနဲ႔ လင္ငယ္ေနဖို႔စဥ္းစားတယ္ဆိုတာ
အေတာ္ယံုရခက္တဲ႔ျပသနာဘဲ။ ႑ႊန္းစင္ၿပီးသူ႔ရဲ႔ ဂႏႊ်၀င္ေျမာက္အလွဟာ မင္းထိုက္စိုးထိုက္အ
လွလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ႔ရီးစားေဟာင္း ကလိန္ကက်စ္မ သီရိကိုေတာ႔မမွီဘူးေပါ႔
ေလ။ က်ေနာ္႔ခ်စ္သူနဲ႔ သူ႔ကိုယွဥ္မိတဲ႔ က်ေနာ႔ကိုက်ေနာ္အျပစ္တင္မိတယ္၊
မထားအသက္ဘယ္ေလာက္႑ွိၿပီလဲ
၂၅ ႏွစ္
ဒါဆို ျမင္႔ဦးထက္ငယ္တာေပါ႔
ဟင္း သူနဲ႔မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲယူလိုက္ရတာေလ။ က်မကိုယ္စိတ္နာလို႔မဆံုးပါဘူး
ေလာ္လီေဖါက္ျပားတဲ႔ မိန္းမတို႔ထံုးစံအတိုင္း သူ႔လင္ႀကီးကို အထင္ေသးဟန္ေတြ
ျပေနရဲ႔။ ခက္ပါဘိ။ ေအာ္ မိန္းမ မိန္းမ
အခ်ိန္ကေရြ႔ေရြ႔ကုန္လာေလရဲ႔။ ညဟာလဲ တေျဖးေျဖးနက္သထက္နက္လာတယ္။
မထားဟာက်ေနာ္႔ကုလားထိုင္ေဘးၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလက္တဖက္ကိုေခါင္းခုရင္း တေစာင္းလွဲေန
တယ္။ သူ႔ရဲ႔ကိုယ္လံုးအလွဟာက်ေနာ္႔ကိုဖမ္းစားေနတယ္။ ႀကီးမားစြင္႔ကားလွတဲ႔တင္ပါးႀကီး
ဟာတေစာင္းအိပ္ေနတာမို႔ေကာက္ေကာက္ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ သိပ္ၿပီးေတာ႔မႀကီးတဲ႔ႏို႔အံုဟာ
အက်ôအျဖဴထဲမွာခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ေပါ႔။ ခါးေသးေသးေလးနဲ႔ အဆမတန္ေအာင္ျပည္႔ၿဖိဳးေနတဲ႔
တင္ႀကီး။ အရင္းကေနတုပ္ခိုင္ၿပီး သြယ္လွ်ေနတဲ႔ေပါင္တန္ႀကီးေတြဟာ ေအာက္ကိုခပ္ေျပေျပ
ေရသူမတေကာင္လိုေအာက္ပိုင္းရႈးသြားေလရဲ႔။
မထား အိပ္ခ်င္ရင္သြားအိပ္ေတာ႔ေလ
ကိုရာဇာ ေရာမအိပ္ေသးဘူးလား။ မထားတမင္ေစာင္႔ေနတာ
တိတ္ဆိတ္တဲ႔ညမွာ သူရဲ႔ဆည္းလည္းသံေလးဟာ က်ေနာ္႔ရင္ကိုလႈတ္ခါေစတယ္
က်ေနာ္ကအိပ္ရင္ေနာက္က်တယ္။ ေစာင္႔မေနနဲ႔။ သြားအိပ္လိုက္ပါ။ ေနာက္မွက်ေနာ္
အိပ္မယ္။ အိပ္ယာေတြဘယ္မွာထားတယ္ဆိုတာသာေျပာခဲ႔။
ဒါဆိုလဲ ၿပီးတာဘဲေလ
မေၾကနပ္သံနဲ႔ေျပာရင္း အိပ္ေနရာကေန လူးလဲထလိုက္ေတာ႔ ေျပေလွ်ာ႔ေနတဲ႔
ထမီဟာ ခါးေစာင္းေပၚတဲ႔ထိ ကၽြတ္သြားတယ္။ အမႈ႔မဲ႔အမွတ္မဲ႔ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာကိုင္ရင္း
က်ေနာ္႔ကုလားထိုင္လက္ရမ္းကိုအားျပဳၿပီးထလိုက္ေလရဲ႔။
ေျပာရင္းလွဲေနရာကေနထလိုက္ေတာ႔။ ေျပေလွ်ာ႔ေနတဲ႔ထမီဟာ ခါးေအာက္ေတာင္
ေရာက္သြားတယ္။
တံခါးပိတ္လိုက္ေတာ႔မယ္ေနာ္ ကိုရာဇာ
အင္း အင္း
တံခါးမႀကီးဆီသြာေနတဲ႔သူ႔ရဲ႔ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေငးၾကည္႔ရင္းဒီမိန္းခေလး လူလြတ္
သာျဖစ္လိုက္ပါေတာ႔ရယ္လို႔ စိတ္ရိုင္းေတြ၀င္လာမိပါတယ္။ မထားဆိုတဲ႔မိန္းမကလဲ သူ႔ရဲ႔ထြား
အိတဲ႔တင္ပဆံုႀကီးေတြကိုတရမ္းရမ္းနဲ႔မ်က္စျပစ္ျပသြားတယ္ေလ။
ကဲ က်မသြားအိပ္ေတာ႔မယ္။ ကိုရာဇာအိပ္ယာကေတာ႔ အိပ္ခ်င္တဲ႔အခါက်မွ က်မ
အခန္းထဲ၀င္ယူေပါ႔ ဟုတ္လား
မူႏြဲ႔ႏြဲ႔ေျပာဆိုရင္းတင္ပါးေတြကိုခါရမ္းရင္း အခန္းထဲ၀င္သြားပါတယ္။ ဒုကၡဘဲ။
သူ႔အခန္းထဲအိပ္ရာ၀င္ယူရမယ္ဆိုဘဲ။ ဒါေၾကာင္႔ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ဖို႔
ႀကိဳးစားေနမိတယ္။
ေမွးကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ဘဲ။ နားထဲတ၀ီ၀ီနဲ႔ ေတာင္ဥက႕လာ ကထုတ္လုပ္တဲ႔
ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြအသံနဲ႔ အ၀တ္မအုပ္ထားတဲ႔ အသားျပင္ေတြမွာ စစ္ကနဲ စစ္ကနဲ
စိုက္ခ်လိုက္တဲ႔ အရသာေတြခံစားလိုက္ရတာမို႔ လန္႔ႏိုးရျပန္တယ္။
ဒါေၾကာင္႔ လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး ကိုက္ေဖါက္ေသြးစုတ္ေန
တဲ႔ ျခင္ေတြရန္ကလြတ္ေအာင္ အိပ္ယာေတြ ျခင္ေထာင္ေတြယူဖို႔ သူ႔အခန္းဆီေျခလွန္းေန
မိတယ္။ ၾကည္လင္တဲ႔ တရုပ္မီးသီးဟာ အခန္းထဲမွာ ထိန္ထိန္သာေနတယ္။ မထားအိပ္ပံုကို
လဲၾကည္႔ပါအံုး လက္ႏွစ္ဘက္ကေဘးသို႔ခ်ထားၿပီး ဒူးတဖက္ကေထာင္ထားတယ္။ သူ႔ရဲ႔ထမီက
လဲေထာင္ထားတဲ႔ဒူးကလြန္ၿပီး ေပါင္ရင္းအထိလန္တက္ေနေလရဲ႔။ ဒီျမင္ကြင္းကို က်ေနာ္ခဏ
မွင္သက္သြားမိတယ္။ ေက်ာက္ျဖဴသားလိုေဖြးေဖြးႏုေနတဲ႔ေပါင္ရင္းဆီကိုစပ္စပ္စုစုၾကည္႔မိလိုက္
တယ္။ ထမီဟာ အဲဒီေနရာကိုမလိုလားစရာဖံုးအုပ္ေနေလရဲ႔။ အသက္မွန္မွန္ရႈေနလို႔မို႔ေမာက္
ေနတဲ႔ရင္အံုေတြဟာ နိမ္႔ခ်ည္ျမင္႔ခ်ည္ျဖစ္ေနေလရဲ႔။
အင္း အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနပံုနဲ႔ တခ်က္ၿငီးရင္း ဆန္႔ထားတဲ႔ေျခေထာက္ေတြကိုပါ
ေျခလြတ္လက္လြတ္ပံုစံနဲ႔ ကားလိုက္ပါတယ္။ အခုဆိုေပါင္ ၂ ေခ်ာင္းဟာ ဂဏန္းလက္မပံုစံ
လို တေခ်ာင္းကကားၿပီး တေခ်ာင္းကေထာင္ထားတယ္။ အခုဆိုေပါင္ရင္းေရာက္ေနတဲ႔ ထမီ
ဟာပိုလန္သြားၿပီး မီးေရာင္ေအာက္မွာ မဟူရာေတာင္ကုန္းကို ရင္ဖိုလိႈက္ေမာစရာေတြ႔လိုက္ရ
တယ္။ မထင္မ႑ွားေတြ႔ျမင္ေနရတာကိုဘဲ ေစာက္ေမြးေတြဟာ မဲနက္ေတာက္ေျပာင္ၿပီး အခုဘဲ
အရည္ေတြစီးယိုက်ေတာ႔မလားလို႔ေတာင္ထင္မွတ္ရတယ္။
ဟင္း
က်ေနာ္သက္ျပင္းတခ်က္ခ်ၿပီး စိတ္ကိုတင္းရင္း အိပ္ယာယူၿပီး အခန္းထဲကေန
ထြက္ခဲ႔မိပါတယ္။ က်ေနာ္႔ရင္တခုလံုးဟာ လႈတ္ခါၿပီး အာေတြေျခာက္ေနတယ္။ လက္ေတြ
လဲတဆတ္ဆတ္တုန္ေနေလရဲ႔။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီး အခန္းထဲ၀င္ခ်င္စိတ္က တစ တစ လႊမ္း
ေနတယ္။
မထားမအိပ္ေသးဘူးဆိုတာ က်ေနာ္သိေနတယ္။ ဒီမိန္းမရဲ႔ မ်က္ခြံေအာက္ကမ်က္လံုး
ေတြကစားေနတယ္။ က်ေနာ္ဟာအလကားေနရင္း ရမက္မီးနဲ႔ေလာင္ၿမိဳက္ခံရတဲ႔လူတေယာက္
ဘဲ။ စိတ္တင္းၿပီး ျခင္ေထာင္ေထာင္တယ္။ ၀င္အိပ္ျပစ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေသြးပူေနလို႔
အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ဒါေၾကာင္႔စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ အသက္ရႈရင္းတရားမွတ္ေနမိတယ္၊
အင္း အင္း အား ကၽြတ္ကၽြတ္ ကိုရာဇာ အင္း ကၽြတ္ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္
ကိုရာဇာ ေအာင္မေလးေနာ္ ကိုရာဇာ ခဏထပါအံုး အေရးထဲေနာ္ အအိပ္ႀကီးေနလိုက္တာ
က်ေနာ္မွတ္ေနတဲ႔ တရားလဲ ဘယ္လိုလန္႔ျဖန္႔ၿပီးထြက္ေျပးသြားလဲမသိဘူး။
ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ႀကီး ၿငီးျငဴသံေတြ စုတ္သတ္သံေတြ
က်ေနာ္႔နာမည္ကို အားကိုးတႀကီးေခၚသံေတြက မထားအခန္းထဲက ပ်ံလြင္႔လာတယ္။ က်ေနာ္
ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားမိပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ဘာမ်ားျဖစ္ၿပီလဲမသိဘူး။
ဒါေၾကာင္႔ျခင္ေထာင္လွန္ၿပီး ၀ုန္းကနဲထေျပးသြားမိပါတယ္။ မေရႊေခ်ာက
ဗိုက္ကိုႏွိပ္ၿပီး အိပ္ရာေပၚလူးလိမ္႔ေနေလရဲ႔။ မ်က္ႏွာက သနားစရာပဲမို႔
အင္း အင္း ေအာင္မေလး ဒီလိုႀကီးရပ္ၾကည္႔မေနပါနဲ႔ ကိုရာဇာရဲ႔ ဗိုက္ကိုလက္နဲ႔လာ
ေထာက္ေပးပါအံုး အား ေအာင္မေလးေနာ္ ကၽြတ္ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္
ၿငီးျငဴသံေၾကာင္႔သူ႔နားမွာဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး ဗိုက္သားအိအိေလးကို အသာလက္၀ါး
နဲ႔အသာဖိထားလိုက္မိပါတယ္။
ဖိပါ နာနာေလး ဖိပါ
အို သိပ္မဖိနဲ႔ေလ အူအတက္ေပါက္တာဆို ဒုကၡျဖစ္ေနမယ္။
မဟုတ္ဘူး ဒါထားျဖစ္ေနၾက။ ေလေအာင္႔တာ ဖိသာဖိ အား ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္
ကၽြန္ေတာ႔လက္ကို ကိုင္ၿပီး ဗိုက္တျပင္လံုး ဟိုေထာက္ဒီေထာက္လုပ္ေနျပန္ပါတယ္။
ေဆး႑ွိလား သြားယူလိုက္မယ္
ေဆးကုန္ေနတယ္။ အဲဒီလိုေထာက္ထားရင္ ေပ်ာက္သြားလိမ္႔မယ္။ လုပ္ပါ ကိုရာဇာရဲ႔
အား ကၽြတ္ကၽြတ္
သူ႔လက္၀ါးႏုႏုေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေကာက္၀တ္ကို ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ဗိုက္သားျပင္အႏွံ
ေလွ်ာက္ေထာက္ေနတယ္။ တခ်က္တခ်က္ ရင္ညႊန္႔ေရာက္သြားေလရဲ႔။ တခ်က္တခ်က္ ဆီးခံု
ေရာက္သြားေလရဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္လဲ သူ႔ကိုကုစားေနရာကေန စိတ္ေတြ ထၾကြ ေသာင္းက်န္းလာ
ျပန္တယ္။ အထူးသျဖင္႔ ဆီးခံုနားေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ အိပ္ရာမ၀င္ခင္ကျမင္ခဲ႔တဲ႔ မဟူရာ
လြင္ျပင္ေလးကိုဘဲ မ်က္လံုးထဲမွာျမင္လာမိတယ္။ က်ေနာ္႔စိတ္ေတြမဟုတ္ေတာ႔ဘူး။
မထားတေယာက္အသံေပ်ာက္ၿပီး ေရာဂါသက္သာသြားၿပီဟုထင္ပါရဲ႔ မဟုတ္ဘူး
ေရာဂါကပိုဆိုးလာတာေလ။ ကၽြန္ေတာ႔လက္ကို သူ႔လက္၂ဖက္နဲ႔ဆြဲယူၿပီး ဘရာစီယာ ကင္းမဲ႔
ၿပီး ပါးလႊာတဲ႔ အက်ôေအာက္မွ မလံု႔တလံု တုန္ေနတဲ႔ရင္ႏွစ္မႊာေပၚမွာထားလိုက္ပါတယ္။ ေဖၚ
မျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ႏူးညံ႔တဲ႔ အထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔တင္းထားတဲ႔စိတ္ေတြ
ဖေရာင္းလိုေပ်ာ္က်ကုန္တာေပါ႔။
လက္ဟာေဖါင္းမို႔ၿပီးသိပ္ကိုႏူးညံ႔လြန္းလွတဲ႔ ရင္သားေတြထဲမွာနစ္ျမဳတ္ေနတယ္။
က်ေနာ္လဲမရုန္းမိဘူး။ ေ၀ခြဲမရတဲ႔စိတ္ေၾကာင္႔ရယ္ ေနာက္ၿပီးတိတ္တခိုးလွိမ္႔တတ္လာတဲ႔
အာရုံခံစားခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြေၾကာင္႔ရယ္ပဲေပါ႔။
မထားရဲ႔ေကာ႔႑ႊန္းလွတဲ႔ မ်က္ေတာင္တံခါးခ်ပ္ေတြဟာ တေျဖးေျဖးပြင္႔သြားတယ္။
မီးေရာင္ေအာက္မွာ ႑ႊန္းလက္ရီေ၀ေနတဲ႔ညိဳ႔မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုဖိတ္ေခၚသလိုၾကည္႔
ေနရဲ႔။
ဘယ္လိုလဲ သက္သာရဲ႔လား
တိတ္ဆိတ္မႈ႔ကို သီးမခံႏိုင္တဲ႔အဆံုး တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ေမးလိုက္မိတယ္။
အင္း သက္သာပါတယ္
ပါးစပ္ကေျပာရင္း လက္ကိုရင္ႏွစ္မႊာၾကားမွာဖိကပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္
ပါတယ္ေပါ႔။
ၿပီးေတာ႔မွ သူ႔လက္နဲ႔စံုကိုင္ထားတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ကိုယူၿပီး ဗိုက္ေပၚမွာေထာက္ျပန္
တယ္။ ႏူးညံ႔အိေႏြးတဲ႔ အေတြ႔ေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္တုန္လႈတ္မိျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ သူဟာ
ကၽြန္ေတာ္႔လက္ကိုတေရြ႔ေရြ႔ေအာက္ဖက္ေရႊ႔ေထာက္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဆီးစပ္ထိေရာက္လာပါ
ေလေရာ႔။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ ဘယ္ကိုေရာက္သြားလဲမေျပာတပ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔
အသိတခုလံုးမွာ အမိုက္ေမွာင္ေတြဖံုးလႊမ္းသြားၿပီး
မထားရဲ႔ဆီးခံုကို အသာပြတ္သတ္ေပးေနမိတယ္။ မ၀ံမရဲ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည္႔လိုက္
ေတာ႔ မ်က္လံုးေမွးစင္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကေတာ႔ ၿပံဳးေနတယ္ေလ။ သူ႔စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္သြား
ၿပီကိုး။ မထားလိမ္းထားတဲ႔ သနပ္ခါးနံ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲကစိုးရြံ႔မႈ႔ေတြကိုဖယ္ထုတ္ျပစ္လိုက္
တယ္။ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး႑ႊန္းစိုေနတဲ႔သႏႊ်ာေရာင္ႏႈတ္ခမ္းကို အငန္းမရ ငံု႔ၿပီးစုတ္ယူလိုက္မိတယ္။
မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ၾကမ္းတမ္းတဲ႔အနမ္းဟာတုန္႔ျပန္လာတယ္။ တခ်ိန္လံုးေစာင္႔
စည္းခဲ႔တဲ႔သိကၡာေတြဟာခြာခ်ၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔အထက္ႏႈတ္ခန္းကုိ ျပတ္ထြက္လုမတတ္စုတ္ေပး
ေနတယ္ေလ။ သူ႔ႏႈတ္ခန္းေလးဟာလဲစုတ္ရင္းနဲ႔ ေက်ာက္ေက်ာတံုးေလးလို စုတ္ရင္းနဲ႔ေပ်ာ္၀င္
သြားၾကေတာ႔ ႏူးညံ႔ၿပီးခ်ဳိအိေနေလရဲ႔။ ႏႈတ္ခန္းလႊာဟာသူ႔ရမက္ကိုေဖၚျပတဲ႔မီတာတံလိုဘဲ တ
ဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္။ ခ်ဳိၿပီးေႏြးေထြတဲ႔ႏႈတ္ခန္းဟာ အသာဟသြားၿပီး ေခ်ာမြတ္ႏူးည႔ံတဲ႔
လွ်ာကေလးက ကၽြန္ေတာ္႔ပါးစပ္ထဲကို တိုး၀င္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ မိန္းမေတြနဲ႔ အေတြ႔
အÒကံ႔႑ွိခဲ႔ဘူးပါတယ္။ ဒီလိုစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ႏွစ္ဦးအေပးအယူမွ်ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးစိမ္႔၀င္သြား
တဲ႔အနမ္းမ်ဳိးေတာ႔မေတြ႔ဘူးပါဘူး။ ႑ွည္ၾကာတဲ႔ အနမ္းကာလေနာက္ သူ႔လက္ေတြဟာ ကၽြန္
ေတာ္႔ေက်ာျပင္ကို စုန္ဆန္ပြတ္သတ္ေနေလရဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေတြဟာလဲ သူ႔ေခါင္းကဆံညွပ္
ကိုကိုင္ၿပီး အငန္းမရနမ္းေနမိတယ္။ ႏႈတ္ခန္းေတြက်ိမ္းလာေလာက္ေအာင္ နမ္းၿပီး ႏြမ္းလွ်
သြားမွ ႏႈတ္ခန္းခ်င္းခြာလိုက္မိတယ္။
ရာဇာ ထားကိုမုန္းေနေသးလားဟင္
ဘယ္သူကမုန္းတယ္ေျပာလို႔လဲ
ရာဇာဘဲ ထားကို ေ႑ွာင္ဖယ္ေ႑ွာင္ဖယ္နဲ႔
ထားမွာ ပိုင္႑ွင္႑ွိတယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး ျမင္႔ဦးကလဲ သနားစရာမဟုတ္လား
ထားပါေလ။ ဒါဘဲေနာ္ အခြင္႔အေရးရတုန္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေနရေအာင္ ထားေၾကနပ္
ေအာင္ေနရမယ္ေနာ္။ ရာဇာကိုဘယ္ေလာက္ေစာင္႔ေနရတယ္ဆိုတာ ထားဘဲသိတယ္။
စကားေျပာရင္းက ကၽြန္ေတာ္႔အက်ôၾကယ္သီးေတြကို တစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္ေပးေနတယ္။
ၾကယ္သီးျပဳတ္သြားတဲ႔ အက်ôကို ကၽြန္ေတာ္ခၽြတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ မႏႊ်ေလးေနခဲ႔တဲ႔ တခ်ိန္လံုး
အားကစားလိုက္စားခဲ႔တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္႔တစ္ကိုယ္လံုးဟာ အဆီမ႑ွိဘဲ Ïကက္သားမွ်င္ေတြနဲ႔
မထားတစ္ေယာက္မရိုးအရြျဖစ္ခ်င္စရာဘဲ။ ဒါေၾကာင္႔ဘဲ ေခ်ာမြတ္ေနတဲ႔ ရင္ကုိလက္နဲ႔ပြတ္
ရင္း မို႔ေမာက္တဲ႔ရင္အံုကိုဆုတ္နယ္ေပးၿပီး ႏို႔သီးညိဳညိဳေလးေတြကို လက္ညိဳးနဲ႔လက္မၾကား
မွလွမ္းေခ်ေပးေနတယ္။
ထားက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ
ခ်စ္လို႔ေနာ္ ႏို႔မို႔ဆို မ်က္ေစ႔မွိတ္ၿပီး အေသေကာင္လို ၿငိမ္ေနမွာ
ယံုပါတယ္ဗ်ာ
စကားေျပာရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေတြက သူ႔အက်ôကိုၾကယ္သီးျဖဳတ္ၿပီး ဟလိုက္ပါ
တယ္။ ေပါက္ဆီ အႀကီးစားေလာက္႑ွိတဲ႔ ႏို႔အံုေဖြးေဖြးေတြဟာ အပ်ိဳေသြးတစက္မွ်ေလွ်ာ႔ပံု
မရဘူး။ တင္းမာက်စ္လစ္ၿပီး ေတာက္ပေနတုန္းဘဲ။ မြန္မတေယာက္မို႔ ျဖဴေဖြးတဲ႔ အသားေရ
မွာ အေၾကာစိမ္းေလးေတြ ယွက္သန္းေနေလရဲ႔။
လွလိုက္တာ။
လွမွာေပါ႔။ ယုယုယယထားတာကိုး
႑ွက္မ်က္ေစာင္းေလးထိုးရင္း သူ႔ကုိသူ ဂရုစိုက္ေၾကာင္းေျပာေနရဲ႔။ တကယ္လဲ
လွပါတယ္။ ေÏကရည္သုတ္ထားသလို တင္းမာေျပာင္လက္ေနေလရဲ႔။ ႏို႔သီးေလးသာ ေထာင္မ
ထေနရင္ အပ်ဳိစင္ဆိုတာေျပာစရာမလိုဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔တတ္မက္တဲ႔ အၾကည္႔ကိုသေဘာက်
သလို ခစ္ကနဲ ရယ္ရင္း လက္ကိုဆြဲၿပီး ႏို႔အံုေတြေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။ ဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ
အင္မတန္စိတ္တက္Ïကၿပီး အ႑ွက္အေၾကာက္ေတြကို ဂရုမစုိက္သူပါဘဲ။ သူမရဲ႔ ႏို႔ေတြကို
ဆုတ္နယ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေပၚကို လက္ဖ၀ါးနဲ႔အုပ္ၿပီး သိမ္းယူေနတယ္။
ဆုတ္နယ္ရတာ သိတ္အရသာ႑ွိတာဘဲ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်စ္ညႇစ္လိုက္တိုင္း
အခုဘဲေပ်ာ္က်သြားေတာ႔မလုိ လက္ေခ်ာင္းေတြက အထဲကို နစ္နစ္၀င္သြားတယ္။
ႏို႔အံုကတင္းသထက္တင္းလာၿပီး ရင္ကိုေကာ႔ေကာ႔ေပးလာတယ္။ ႏို႔သီး
ထိပ္ေတြကိုေခ်ေပးေတာ႔ စုတ္တသတ္သတ္နဲ႔ အရသာအေတြ႔ႀကီးေတြ႔ေနတယ္။ အျခား
ေယာက္က်ားဆိုလဲ ကၽြန္ေတာ္႔ေလာက္လုပ္ေပးႏိုင္မွာပါ။ ဒါေပမဲ႔ အခ်စ္စိတ္ေၾကာင္႔ တုန္႔ျပန္
မႈ႔ကေတာ႔မတူဘူးေပါ႔။ အခုဆို မထားဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ လႈတ္ဆြကလိမႈ႔ကိုအစြမ္းကုန္တုန္႔
ျပန္ေနေလရဲ႔။
ႏို႔သီးေတြလာ ညႇစ္ဖန္မ်ားေတာ႔ အထဲကႏို႔ရည္ၾကည္ေလးေတြစိမ္႔ထြက္လာတယ္။
ဖိတ္ေခၚေနတဲ႔ ႏို႔သီးေပၚကို အသာငံု႔ၿပီး စုတ္ယူလိုက္တယ္။
တင္းမာတဲ႔ႏို႔သီးေပၚမွ ၾကမ္း႑ွတဲ႔ ႑ွာရဲ႔ပြတ္တိုက္မႈ႔ေၾကာင္႔ ထားတေယာက္ၾကက္သီး
ဖ်န္းဖ်န္းထသြားၿပီး အင္း ကနဲၿငီးလိုက္တယ္။ ႏို႔အံုတခုလံုး ပါးစပ္ထဲ၀င္လုမတတ္ ငံု႔ၿပီးစုတ္
ေပးေနမိတယ္။
အား ရာဇာ ရာဇာ အား အင္း အင္း ေကာင္းတယ္ကြယ္
မေရႊေခ်ာက တလူးလူးတလြန္႔လြန္႔နဲ႔ ႏွာသံေပးေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာစိတ္ေတြ ပိုလို႔
သာထၾကြလာရပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ မိန္းမေတြက မ်ားေသာအားျဖင္႔ အ႑ွက္ေၾကာက္
ႀကီးၿပီး တုန္႔ျပန္မႈ႔မျပဘဲ အေသေကာင္လိုၿငိမ္ေနေတာ႔ ေယာက္က်ားေလးဦးေဆာင္သြားရၿပီး
ျမန္ျမန္ဇတ္လမ္း သိမ္းလိုက္ရတယ္မဟုတ္လား။ ေယာက္က်ားမွာ ဆိုရင္လဲ အရုပ္နဲ႔လုပ္ရသ
လို မေၾကမနပ္နဲ႔ၿပီးသြားရတယ္။ မိန္းမ ၿပီးမွန္းမၿပီးမွန္း လဲမသိလိုက္ရဘူး။
မထားလို ခပ္ထန္ထန္မိန္းမမ်ိဳးကေတာ႔ ေယာက္က်ားတေယာက္ကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး
ဆြဲေခၚသြားႏိုင္တယ္။ ဒါမွလဲ ႏွစ္ဖက္လံုး အရသာအျပည္႔အ၀ေတြ႔ရမွာကိုး။
ဒါေၾကာင္႔ မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ ဒီဘက္မွာ ထထၾကြၾကြ႑ွိတဲ႔ ထားကို
ကၽြန္ေတာ္စြဲသြားမိတယ္။ ႑ွက္စရာမဟုတ္ဘဲ ႑ွက္ျပေနတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးထုႀကီးကို ျပစ္ျပစ္ႏွစ္
ႏွစ္ႀကီးက်ိန္ဆဲျပစ္လိုက္တယ္။
အခုဆိုၾကည္႔ ရင္ဘတ္တဖက္မွာ ႏို႔စို႔ခံၿပီးသြားေတာ႔ ေနာက္တဖက္ကိုေကာ႔ေပးၿပီး
ကၽြန္ေတာ္႔ေခါင္းကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေျပာင္းေပးလိုက္တယ္။
ရာဇာ စို႔သာစို႔ ထားက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအစို႔ခံခ်င္တာ
သာမန္ေျပာရိုးေျပာစဥ္စကားလို ေအးေအးေလးေျပာခ်လိုက္ေသာ ထားအလိုက်
ကၽြန္ေတာ္႔ပါးေတြ ခ်ိဳင္႔ေအာင္ ႏို႔ေခ်ာင္းထဲကေသြးေတြစို႔လာေအာင္ ႏို႔အံုမွာသြားရာေတြ
ထင္လာေအာင္ အားရပါးရစို႔ေပး စုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
မေရႊထားကေတာ႔ ခါးအခ်ိဳးခံရတဲ႔ေျမြတေကာင္လို တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးၿပီး အရသာ
ေတြ႔ေနေလသည္။
ဟား သူ႔ႏို႔ကေန မ်က္ႏွာခြာလိုက္ရင္း ေလပူတခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္။ သူမရဲ႔ရင္
သားေတြလာ နိမ္႔ေခ်ျမင္႔ေခ် လႈင္းထေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔တံေတြးအရည္ေတြနဲ႔ ေျပာင္လက္ေန
ၿပီးေတာ႔ သြားရာ စုတ္ရာေတြနဲ႔ နီရဲေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေတြဟာ သူ႔၀မ္းျပင္ႏုႏုေလး
ကိုစုန္ဆန္ပြတ္ရင္း ေျပစျပဳေနတဲ႔ သူ႔ထမီကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ထိုးခြာလိုက္ပါတယ္။
အလြယ္တကူဘဲေျပသြားပါတယ္။ ထမီကိုအသာလွန္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ျဖဴေဖြးတဲ႔
၀မ္းသားေပါင္သားေတြဆံုတဲ႔ေနရာမွ မဲနက္ေတာက္ေျပာင္တဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ကေလးကိုမက္ေမာ
စရာေတြ႔ရပါတယ္။
ထားရဲ႔တကိုယ္လံုးက အေမြးေတြက ပိတုန္းေရာင္ဘဲေနာ္။ ဆံပင္တို႔။ မ်က္ခံုးတို႔။
ခ်ိဳင္းေမြးတို႔။ ၿပီးေတာ႔
ၿပီးေတာ႔ ဘာလဲဟင္
ေစာက္ေမြးတို႔
ဒါေလးေျပာဘို႔မ်ား ႑ွက္ေနရေသးသလား အကိုရယ္
ဒါတင္ဘယ္ကအုံးမလဲ ေျခတလံုးေမြးတို႔ လက္ေမြးတို႔ပါ မဲနက္ေတာက္ေျပာင္ေနတာပဲ
ဖင္ေအာက္မွ ဖိေနေသာထမီကို အသာဖင္ၾကြၿပီး တြန္းခ်ရင္းေျပာလိုက္ပါသည္။
လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ျဖစ္သြားတဲ႔ ထမီကိုကြင္းလိုက္ခၽြတ္ၿပီး အခန္းေဒါင္႔ကိုျပစ္လိုက္ပါတယ္။
အို ၾကည္႔လူဆိုး ေသခ်ာေခါက္မထားဘူး
အခ်ိန္မ႑ွိဘူး
အခ်ိန္မ႑ွိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခ်ိန္ယူၿပီး မေရႊထားရဲ႔ ခႏႊ်ာကိုယ္ကို စုန္ဆန္ၾကည္႔ေန
မိတယ္။ ဒီခႏႊ်ာမွာ အျပစ္႑ွာႏိုင္တဲ႔သူဟာ အရူးသာျဖစ္ရမယ္။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ မို႔ေမာက္ရႈိက္
၀န္းနဲ႔တြဲဘက္ညီလွတယ္။
ဟိတ္ သိပ္မၾကည္႔နဲ႔ ႑ွက္တယ္
ေစာက္ဖုတ္ကိုလက္၀ါးနဲ႔ လွမ္းအုပ္ရင္းမူေနျပန္သည္။
မအုပ္နဲ႔ အဲဒါဘဲၾကည္႔ခ်င္တာ။ ခဏေနရင္ၿဖဲၾကည္႔အံုးမွာ ေသခ်ာေဆးေၾကာထားရဲ႔
လား
အမယ္ မယ္ ဘယ္လိုမိန္းမစားမ်ားမွတ္လို႔ဒီလိုေျပာရတာလဲ။ တေန႔ အနဲဆံုး ၃
ႀကိမ္ထက္မနဲ မေဆးရရင္ ညအိပ္မေပ်ာ္တဲ႔မိန္းမ႑ွင္႔ နားလည္လား
ေဆာရီးဗ်ာ ေဆာရီး သိပ္လွလြန္းလို႔ ေဆးစရာေတာင္မလိုဘူး စကားအျဖစ္ေျပာတာ
ပါ
ျပန္ၿပီးေလေျပထိုးရင္းနဲ႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုလက္၀ါးတင္ၿပီး ပြတ္သတ္ေပးေနမိတယ္။
ထားကမ်က္လံုးေလးေမွးရင္းညိမ္ခံေနေလရဲ႔။
ထား ေပါင္နဲနဲကားထား
အလိုက္သင္႔ကားေပးတဲ႔ေပါင္နဲအတူ ေစာက္ဖုတ္ပါအသာၿပဲဟသြားတယ္။ ဒါေပမဲ႔
မဲနက္ထူထပ္စြာဖံုးအုပ္ေနတဲ႔ အေမြးေတြေၾကာင္႔ အတြင္းသားကိုေတာ႔မျမင္ရပါဘူး။ ၾကမ္း႑ွ
တဲ႔အေမြးေတြ အုပ္အုပ္ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ဟာ ေဖါ႔တုံးတတံုးလိုႏူးညံ႔ေနေလရဲ႔။
ဖိလိုက္ရင္နစ္သြားၿပီး ၾကြလိုက္ရင္ျပန္ၿပီးေဖါင္းလာတယ္။ ႀကီးမားစြင္႔ကားတဲ႔တင္ပါးၾကားထဲ
ေစာက္ဖုတ္ဟာေကာ႔ေကာ႔ေလးမို႔ေနရဲ႔။ က်ေနာ္႔နားထင္မွာ ေသြးေတြတဒိတ္ဒိတ္တိုးလာတယ္။
အေမြးၾကမ္းေတြၾကားကေန ဟေနတဲ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ခလယ္ကိုစမ္းၿပီးထိုးသြင္း
လိုက္တယ္။ ေျခာက္ကပ္ေနတာမို႔တစ္ေနေသးတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ လက္ခလယ္ကိုပါးစပ္ထဲငံုၿပီး
တံေတြးဆြတ္လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ႏူးညံ႔ေခ်ာအိတဲ႔ အဆီျပင္ထဲလက္ေတြဟာ
ေ႑ွာေ႑ွာရႈရႈ၀င္သြားေလရဲ႔။ ပူေႏြးၿပီးႏွစ္သက္စရာ အရသာပါဘဲ။
ေပ်ာ႔စိစိေစာက္ေစ႔ကိုအသာစမ္းၿပီး တြန္းထိုးႏိုးဆြေပးလိုက္ေတာ႔ မၾကာခင္မွာဘဲ မာ
ၿပီးေထာင္လာတယ္။ ဒီေနာက္ေတာ႔ ေစာက္ေခါင္းေႏြးေႏြးထဲလက္ေခ်ာင္းသြင္းၿပီးေမႊေပးရာ
အင္း ဟင္းဟင္း ရာဇာ အိုး အင္း အင္း အဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း ဟင္း
ထားရဲ႔ေစာက္ေခါင္းဟာ အိမ္ေထာင္သည္လို႔ေျပာရင္မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္
က်ဥ္းေျမာင္းလြန္းလွပါတယ္။ မၾကာလွတဲ႔အခ်ိန္အတြင္းမွာေစာက္ေခါင္းထဲမွာ စိုစြတ္ေခ်ာေမြ႔
လာေလရဲ႔။
ေပါင္ထပ္ၿဖဲေပးအံုး ထားရဲ႔
စကားသိပ္မ်ားတဲ႔မေရႊထားတေယာက္ ဒီတခါၿငိမ္ၿပီး ခိုင္းတာလုပ္ေပးေနပါတယ္။
ေပါင္ကိုအစြန္းကုန္ၿဖဲကားေပးလိုက္ေတာ႔ ေစာက္ဖုတ္လာ ထင္းထင္းႀကီး သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔
အရာေတြအားလံုးကိုဖိတ္ေခၚေနေလရဲ႔။
ခ်စ္မက္စရာ ေစာက္ဖုတ္ႏွစ္လြႊာကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ဟၿပီး ပန္းႏုေရာင္အတြင္း
သားထဲကိုလွ်ာအသာထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။
အင္႔ အင္႔ ထူးဆန္းတဲ႔အရသာေၾကာင္႔ အင္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္
တယ္ဆိုတာသေဘာေပါက္သြားၿပီး သက္ျပင္းမ်ားခ်လိုက္ပါတယ္။
ျပတ္ ပလပ္ ျပြတ္ ျပြတ္ အင္း အိုး ဟား ဟား အင္း အား ရိုး ကၽြတ္ ကၽြတ္
ေစာက္ေစ႔ကုိ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ကလိလိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲလွ်ာကိုထိုးထဲ႔ၿပီး ေမႊေပး
လိုက္ ေစာက္ဖုတ္တျပင္လံုးကို လွ်ာနဲ႔ သိမ္းရက္လိုက္လုပ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လွ်ာဒဏ္ေၾကာင္႔
ထားတေယာက္တကိုယ္လံုးတုန္ခါေနပါတယ္။ ေစာက္ရည္ေတြလဲ မရပ္မနားယိုစီးၾကၿပီး
အိပ္ရာေပၚမွာအကြက္ႀကီးျဖစ္ေနေလရဲ႔။
လွ်ာကေစာက္ဖုတ္ကိုကလိေပးေနသလို လက္ေခ်ာင္းေတြကလဲ ဖင္ၾကားထဲသြားၿပီး
စအို၀ကိုထိုးေမႊေပးေနမိတယ္။ ဟုတ္တယ္ ထားဆိုတဲ႔မိန္းမကို ပညာကုန္သံုးၿပီးလုပ္မွဘဲ။
ႏို႔မို႔ရင္သူကကၽြန္ေတာ္႔ကိုအႏိုင္ယူသြားလိမ္႔မယ္။ အခုထဲကတကိုယ္လံုး လက္ပန္းက်သြား
ေအာင္လုပ္မွ လိုးတဲ႔အခါက် က်ေနာ္႔ကိုမေက်ာ္ႏိုင္မွာ
ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါစူးစိုက္ၿပီး ထားကိုဘာဂ်ာမႈတ္ေပးေနမိတယ္။ က်ေနာ္႔ေစ
တနာအက်ိဳးေပးတယ္ဆိုရမလားမသိဘူး။ ထားတေယာက္ျဖင္႔ ၂ ႀကိမ္ေလာက္ၿပီးသြားေတာ႔
အေတာ္ကိုေပ်ာ႔ေနၿပီ။ ေစာက္ဖုတ္ကို အဆက္မျပတ္ အေတာ္ေလးၾကာေအာင္ရက္ေပးေတာ႔
အေတာ္ေလးၾကာေတာ႔ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ၿပီးသြားျပန္တယ္။ ဒီတႀကိမ္မွာ မေရႊထားတ
ေယာက္ပန္းလွ်ခဲ႔ၿပီမို႔ ငယ္သံပါေအာင္စူးစူး႑ွ႑ွေအာ္ရင္း တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးၿပီး ၿပီးသြား
ပါတယ္။
၀ွီး ေကာင္ရဲ႔လား မထားရဲ႔
အင္း ေကာင္းတယ္
ႏႈတ္ခမ္းမွာေပေနတဲ႔ အရည္ေတြသုတ္ရင္းေမးလိုက္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔အေမးကို
မေရႊထားက မလႈတ္ႏိုင္မ႑ွားႏိုင္ဘဲ အသံေလးခပ္တုိးတိုးနဲ႔ေျဖလိုက္ပါတယ္။
ဒီလုိေစာက္ဖုတ္အယက္ခံဘူးလား
ေတာက္တီးေတာက္တဲ႔ တခါမွအယက္မခံဘူး ဘူး ဒါပထမဆံုးဘဲ
က်ေနာ္သူ႔ရဲ႔အရည္ေတြကို လွ်ာနဲ႔သိမ္းၿပီး ၿမိဳခ်လိုက္တာကို ၾကည္႔ရင္းအံ႔ျသဟန္
ေလးနဲ႔ေျပာျပေလရဲ႔။
ႀကိဳက္ရဲ႔လား
ႀကိဳက္တယ္။ ဒါမ်ိဳးကို ျမင္႔ဦးယူလာတဲ႔စာအုပ္ေတြထဲမွာဘဲေတြ႔ဘူးတာ။ အျပင္မွာတ
ကယ္လုပ္မယ္မထင္ဘူး။
အခုေတာ႔သိၿပီမဟုတ္လား။ စာအုပ္ထဲမွာ လီးစုတ္တဲ႔ ပံုေတြေရာမပါဘူးလား
ပါတာေပါ႔ ေကာင္မေတြ လီးကို အားရပါးရႀကီးကိုင္ၿပီး မရြံ႔မ႑ွာ စုတ္ေနၾကတာ။ ေရ
ခဲေခ်ာင္းမ်ားေအာက္ေမ႔ေနၾကလားမသိဘူး။
ကိုယ္႔ကိုစမ္းစုတ္ၾကည္႔ပါလား။
စုတ္ၾကည္႔တာေပါ႔။ လာဒီမွာတလွည္႔လာအိပ္
ထားဟာအေတာ္ထန္တဲ႔မိန္မ။ တျခားမိန္းမေတြဆိုရင္ မူလဂ်ီလုပ္ေနအံုးမွာ။
သူကေတာ႔ဒီဘက္ပိုင္းမွာ ႏွံႏွံစပ္စပ္သိခ်င္ပံုဘဲ။
ဒါေၾကာင္႔သူေပးတဲ႔အိပ္ရာေပၚေက်ာခင္းအိပ္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ပုဆိုးကိုအသာေျဖ
ေလ်ာခ်လိုက္ၿပီး ေျခေထာက္နဲ႔ခပ္ထုတ္လိုက္တယ္။
ၾကည္႔လုပ္ျပန္ၿပီ။ ေျပာေပါ႔ ဒီကခၽြတ္ေပးမွာေပါ႔။ အလကား အ၀တ္ေတြကိုပစၥလက္ခ
ေလွ်ာက္လုပ္ေနတယ္။
အခ်ိန္မ႑ွိဘူး ထားရဲ႔။
အခ်ိန္မ႑ွိပါလို႔ဆိုတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔တကိုယ္လံုးကို ထားဟာ မိန္းမတို႔ရဲ႔သိကၡာေဘးခ်ိတ္
ၿပီး အခ်ိန္ယူၾကည္႔ေလရဲ႔။ ေစ႔ေစ႔စပ္စပ္ၾကည္႔တာေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ဒီလိုၾကည္႔ေစခ်င္
တယ္။ ဒါေၾကာင္႔လဲအားကစားကိုလိုက္စားခဲ႔တာပဲေပါ႔။ တစ္ကိုယ္လံုးၾကြက္သားေတြနဲ႔ ဖုထစ္
ေနတာၾကည္႔ၿပီး သိပ္လွတာဘဲ ဒါေပမဲ႔ ဟိုဟာႀကီးက ေၾကာက္စရာႀကီး
ေမးေလးထိုးျပတဲ႔ သူေၾကာက္တဲ႔အရာဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ေပါင္ရင္းမွာေပ်ာ႔ေခြေနတဲ႔
လီးႀကီးပါဘဲ။ မဲနက္သန္စြမ္းတဲ႔အေမြးေတြၾကားမွာ ေÎမႀကီးတေကာင္လို ေခြေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ႀကီးျဖစ္
ေနပါတယ္။ နဂိုကမွ သူ႔လက္နဲ႔ျပည္႔ေနတဲ႔လီးဟာ အခုဆို ေပ်ာ႔ေခြေနတာထက္ တစ္ဆ
ေလာက္ႀကီးၿပီး ၂-ဆေလာက္ပို႑ွည္လာတယ္။
ဟယ္ ေၾကာက္စရာႀကီး မခ်င္႔မရဲေလး ဆုပ္ညႇစ္ရင္း ေၾကာက္စရာႀကီးလို႔ဆိုေပမဲ႔
လီးကိုၾကည္႔ေနပါတယ္။ သူ႔လိုထန္တဲ႔မိန္းမတေယာက္ ခ်စ္ေလာက္ေအာင္လီးကႀကီးတယ္ေလ
လံုးပတ္ဟာ သူ႔လက္ေကာက္၀တ္ေလာက္႑ွိၿပီး အ႑ွည္ကေယာက္က်ားတစ္ထြာေက်ာ္တယ္။
၇-လက္မေလာက္႑ွိတာေပါ႔။ အခုဆိုမိုးေပၚတက္ေတာ႔မယ္႔ဒံုးပ်ံလုိ တဆတ္ဆတ္နဲ႔ေထာင္ၿပီး
ရုန္းကန္ေနတယ္။
စုတ္ၾကည္႔ေလ
ေၾကာက္လို႔
ေျပာေျပာဆိုဆို ႏႈတ္ခမ္းဟလာၿပီး လီးကိုအသာပါးစပ္ထဲသို႔သြင္းလိုက္ပါတယ္။
ဒစ္ဟာ ပါးစပ္ထဲမွာျပည္႔က်ပ္သြားတာမို႔ မ်က္လံုးျပဴးၿပီးအသက္လုရႈေနရ႑ွာတယ္။
ၿပီးေတာ႔တေျဖးေျဖးက်င္႔သားရသြားၿပီး ႏုဖတ္ေနတဲ႔ဒစ္ဖ်ားေလးကို လွ်ာနဲ႔ကလိေပးရင္း
ဒစ္တခုလံုးကို ငံုၿပီးစုတ္ေပးေနပါတယ္။
အင္း အား ေကာင္းတယ္ ထားရယ္။ ၀ွီး ကၽြတ္ကၽြတ္ စုတ္ေပး ဟုတ္ၿပီ။ အား
အားအားအား
ထားဟာ ဖါသည္တေယာက္ေလာက္နီးနီးလုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ကၽြမ္းက်င္လွပါတယ္။
တခုေတာ႔႑ွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်စ္စိတ္ေၾကာင္႔ ကိုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္း႑ွိသမွ် ေဖ်ာ္ေျဖတာလဲ
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို အေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးခဲ႔သလိုေပါ႔။
လီးကိုအရင္းကကိုင္ၿပီး ေ႑ွ႔တိုးေနာက္ငင္နဲ႔အားရပါးရစုတ္ေနပံုကိုၾကည္႔ၿပီး ကၽြန္ေတာ္
သူ႔ကိုသနားသြားမိပါသည္။ ေအးခ်မ္းလွတဲ႔ ညမွာေတာင္ သူ႔နဖူးမွာ ေခၽြးေလးေတြစို႔လို႔ေပါ႔။
ဖင္ၾကားတဲက တြဲက်ေနတဲ႔ေဘာကို အသာလက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ဥႏွစ္လံုးကိုလက္ထဲမွာဆုတ္
နယ္ရင္းကစားေနေလရဲ႔။ ဘာမွၾကာတယ္လို႔မထင္လိုက္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္႔တစ္ကိုယ္လံုး တဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္လာၿပီး လီးကဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ အစြမ္းကုန္
ေထာင္ရာကေနသုတ္ရည္ေတြ သူ႔ပါးစပ္ထဲကို မီးေတာင္ကေခ်ာ္ရည္ေတြပန္းသလိုပန္းထြက္
သြားတယ္။ သူကပါးစပ္နဲ႔ျပည္႔လုနီးပါးမွ် ပန္းထုတ္လိုက္ေသာသုတ္ရည္ ေတြကိုငံုၿပီး သြား
ေထြးထုတ္ဘို႔လုပ္ေနပါသည္။
အမေလး မေထြးထုတ္လိုက္ပါနဲ႔ထားရယ္။ ႏွေျမာစရာႀကီး ၿမိဳခ်လိုက္ ၿမိဳခ်လိုက္
ေျပာေျပာဆိုဆို မေထြးထုတ္ျပစ္ေအာင္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုစုတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ ခုမွပိုဆိုး
သြားပါတယ္။ ပ်ိဳ႔တက္လာတဲ႔သုတ္ရည္ေတြဟာ သူ႔ပါးစပ္ထဲကေန ကၽြန္ေတာ္႔ပါးစပ္ထဲကို
လွ်ံက်လာခဲ႔ပါတယ္။ ငံက်ိညႇီစို႔စို႔အရသာေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္ေတာင္အီသြားတယ္။
ၿပီးမွ နဲနဲခ်င္းသူ႔ပါးစပ္ထဲကို တေျဖးေျဖးသြင္းေပးရတယ္။ ၿမိဳခ်ေစတယ္။
အေတာ္ေလးအခ်ိန္ယူလိုက္ရတယ္။
ေကာင္းရဲ႔လား
သြား အတင္းၿမိဳခိုင္းၿပီးေတာ႔
ဟ ကိုယ္လဲၿမိဳခ်တာပဲ
ဒါေတာ႔ ဒါေပါ႔ နဲနဲခ်င္းဆိုဟုတ္ေသး ခုဟာကအမ်ားႀကီး ၿပီးေတာ႔ျပစ္ခဲေနတယ္။
ထားကၾကက္ဥေတာင္မၾကက္တၾကက္ဆိုမႀကိဳက္ဘူး
ေနာက္ဆိုႀကိဳက္သြားမွာပါ။ ကဲ လာ ေဘးမွာလွဲအိပ္။ ခဏအားျဖည္႔ရေအာင္။
ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေမာင္းေပၚ၀ယ္လွဲအိပ္ရင္း သူ႔ႏို႔အုံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ကိုထိခတ္ပြတ္သတ္
ေပးေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔လက္တဖက္ကလဲခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔လီးကိုသာကိုင္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေပး
ေနေလရဲ႔။
အင္မတန္လိမ္မာတဲ႔ခေလးလို ညိမ္ေနတဲ႔လီးဟာ ေဒါသမာန္ႀကီးလွတဲ႔နဂါးတေကာင္
လိုေခါင္းေထာင္လာျပန္တယ္။ အေၾကာၿဖိဳင္းၿဖိဳင္းနဲ႔ သံဒုတ္ကို ရာဘာစြပ္ေပးထားသလိုေပါ႔။
ရာဇာ လုပ္ေတာ႔ေလ ရၿပီဘဲ။ ေမွးၿပီးညိမ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို လီးကေနကိုင္လႈတ္
ၿပီး ခပ္ဆတ္ဆတ္ေျပာလိုက္တယ္။ အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီထင္ပါရဲ႔။
ေကာင္းေကာင္းခံခ်င္လား
အင္း
ဒါဆိုေနအံုး
ေျပာေျပာဆိုဆို ေထာင္ေနတဲ႔လီးကိုယမ္းရင္း အိမ္ေ႑ွ႔ဘက္ဆီသို႔ေလွ်ာက္သြားၿပီး
ေခြးေျခပုေလးတခုကိုဆြဲလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔အခန္းအလည္မီးေရာင္ေအာက္တဲ႔တဲ႔မွာခ်ၿပီး
ေစာင္တထည္ကိုအထပ္ထပ္ေခါက္ၿပီး ခံုေပၚလႊမ္းလိုက္တယ္။
ကဲ လာဒီကို
ဟင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ
ဒီခံုေပၚမွာပက္လက္လာအိပ္
ေသးငယ္တဲ႔ခံုေပၚမွာ မရမကအိပ္လိုက္ေတာ႔ မထားတေယာက္ေကာ႔ေကာ႔ကားကား
ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။
ေပါင္ကားၿပီးဒူးေကြးလုိက္။ ဟုတ္ၿပီ ေသခ်ာ ဘဲလ္လင္႔(စ) ညီေအာင္ေျခေထာက္
ေတြနဲ႔ၾကမ္းကိုေထာက္ထား။ ထားမွာခါးပိုင္းကခံုေပၚမွာ အေပၚပိုင္းကၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ
ေအာက္ပိုင္းက တကိုယ္လံုးကိုထိန္းထားရသျဖင္႔တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ အသင္႔ၿဖဲထား
ေသာသူမ၏ေပါင္ခြင္ထဲသို၀င္လိုက္ၿပီး ျပဴေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးကိုလက္ျဖင္႔အသာဟကာ
ဒစ္ဖ်ားနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားတေလွ်ာက္ ပြတ္သတ္ရင္းစိတ္ထသထက္ထေအာင္ႏႈိးဆြေပး
ေနသည္။
အို လုပ္ေနျပန္ၿပီ ရာဇာကလဲ ထိုးသာသြင္းလိုက္ပါ။ ဒီကလူေသေတာ႔မယ္။ အင္း
ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္
တိုးလို႔တန္းလန္းအေနအထားကတမ်ိဳး စိတ္ထဲကမရိုးမရြထၾကြမႈ႔ကတမ်ိဳးေၾကာင္႔
ထားဟာမခ်င္႔မရဲသံနဲ႔ ကိုယ္ေတြနာေနပါတယ္။
ျပြတ္ျပြတ္ အ အား ေျဖးေျဖး
အခုနကေတာ႔ လိုးေတာ႔ပါေတာ႔ဆို
လိုးတာေတာ႔လိုးရမွာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ အတင္းထိုထဲ႔ရင္ေစာက္ဖုတ္ကြဲသြားမွာေပါ႔။
ရာဇာရယ္။ ေခ်ာ႔သြင္း
ေပါင္ကိုၿဖဲေပးရင္း အ၀င္ေခ်ာေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဧရာမလီးေခ်ာင္း
ႀကီးကိုေစာက္ေခါင္းကမဆန္းမၿပဲလက္ခံေနရ႑ွာသည္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ သနားေတာ႔သနားတာေပါ႔
သနားတာနဲ႔ သူ႔ႏို႔ေတြကိုကိုင္ၿပီး စိတ္ၾကြေအာင္ကစားေပးေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔လီးလဲ
သေရကြင္းနဲ႔စီးထားသလိုခံေနရသည္။ နဲနဲၾကာေတာ႔ ေစာက္ေခါင္းအသားေတြေျဖေလွ်ာ႔လာ
တယ္။
ျပြတ္ ျပြတ္ အား အား ျဖစ္ ျဖစ္ အားအား အမေလး ေသပါၿပီရာဇာရယ္။
အတင္းေဆာက္လိုးရသလား။ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ေစာက္ဖုတ္ေတာ႔ကြဲပါၿပီ ကၽြတ္ ကၽြတ္
မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္အ၀ိုင္သားနဲ႔ မထားတေယာက္သနားစရာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ လီးတခု
လံုးျပဳတ္တူနဲ႔ ညႇစ္ခံရသလုိ ျဖစ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကပိုသနားစရာေကာင္းတယ္။ ဒါေၾကာင္႔သူ႔
ခါးကိုဖမ္းညႇစ္ဆုတ္ကိုင္ၿပီး လီးကိုအၿငိမ္မထားဘဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ အႏႈတ္အသြင္းလုပ္ေပး
ေနပါတယ္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနဲ႔ လီးအေရျပားကကပ္ေနတာမို႔။ လီးကအျပင္ကိုမထြက္
ဘဲအေရျပားအတြင္းက အေခ်ာင္းကသာ ၀င္ခ်ီထြက္ခ်ီျဖစ္ေနတာပါ။
ဒီေတာ႔မွ မေရႊေခ်ာကလဲ အရသာေတြ႔ၿပီး
အိုး အိုး အား အား ေကာင္းတယ္ ရာဇာရယ္ သိပ္ေကာင္းတာဘဲ။ ရာဇာ႔လီးႀကီး
နဲ႔ လိုးေတာ႔ရၿပီ ခပ္နာနာေလးေဆာင္႔လိုးေတာ႔။ ေဆာင္႔ ေဆာင္႔ေပး
ဒီမိန္းခေလးဟာ အသက္အရြယ္ အဆင္႔အတန္း ရုပ္ရည္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ထန္လွၿပီး
ေတာ႔ တဏွာစကားေတြလဲ တတြတ္တြတ္ရြတ္ခ်င္ေနသူပါ။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲမညႇာေတာ႔
ဘူး ကၽြန္ေတာ္မညႇာလဲ သူကဂရုမစိုက္ေတာ႔ဘူး။ အရသာေတြ႔ေနၿပီကိုး။
က်ားကန္ေထာက္ထားတဲ႔ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကိုမၿပီးမိုးေပၚေÕမက္လိုက္ပါတယ္။
သူ႔ေပါင္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္႔ခါးလြတ္သြာလို႔ လီးကတဆံုးထိ၀င္သြားပါၿပီ။
ျပြတ္ အင္႔ ေကာင္းတယ္ ရာဇာရယ္ သိပ္ေကာင္းတယ္။
အခုထိခံေကာင္းေနတုန္းတဲ႔ ထားရဲ႔ေျခေထာက္ေတြကို ပုခံုးေပၚထန္းတင္ၿပီး
ေ႑ွ႔ကိုစိုက္ခ်လုိက္တယ္။
အား ေသၿပီ ေသၿပီ အား
ခါးေအာက္မွာ တေတာင္ေလာက္ျမင္႔တဲ႔ေခြးေျခခံထားလို႔ ထားတေယာက္
လီးရဲ႔ေဆာက္ခ်က္တိုင္းကို မေ႑ွာင္ႏိုင္ မလႊဲႏိုင္ ရက္ရက္စက္စက္ခံေနရပါတယ္။
ကဲ ကဲ ကဲ
ျပြတ္ စြတ္ ဒုတ္ အင္႔ အေမ႔
အခုမွ ထားတေယာက္အလိုးခံတဲ႔အရသာေတြ႔သြားပါၿပီ။ ႏႈတ္ခန္းကိုကိုက္ၿပီး လက္က
ၾကမ္းျပင္ကိုကုတ္ျခစ္ရင္းေခါင္းကိုဘယ္ညာရမ္းခါေနပါတယ္။ ေပါင္အတြင္းသားေတြဟာ
ဂစ္တာႀကိဳးေတြခါယမ္းေနသလုိ။ ႏို႔အံုေတြဟာလဲျပဳတ္ထြက္မေလာက္လႈတ္ရမ္းေနရဲ႔။
ျပင္းထန္တဲ႔ေဆာင္႔ခ်က္ေတြေၾကာင္႔ထားရဲ႔ေစာက္ဖုတ္ဟာ ပိုၿပီးအရည္ေတြ ထိန္းမႏိုင္ေအာင္
ထြက္လာပါတယ္။ လီးကိုေဒါင္႔အမ်ိဳးမ်ိဳးကေနအားမနာတမ္းလိုးေနေတာ႔ ထားရဲ႔အရသာဟာ
ေျပာစရာမ႑ွိေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ သူ႔ဖာသာ ပရမ္းပတာေအာ္ၿပီးေနတာ။ ေစာက္ေခါင္းထဲ
ကေခ်ာအိအိအသားမွ်င္ေတြဟာ လီးကိုစုတ္ယူေနၾကပါတယ္။ လိႈင္တြန္႔လို ရစ္ပတ္စုတ္ယူေန
တဲ႔ေစာက္ပတ္ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔လီးဟာလဲ သိပ္အရသာေတြ႔ေနပါတယ္။
ျပြတ္ ဖတ္ ဒုတ္ အား အားရပါးရသာလိုး ထားခံႏိုင္ၿပီ။ အင္႔ အင္႔
စြဲမက္စရာႏႈတ္ခန္းေလးေတြထဲက ထိေရာက္တိုေတာင္းတဲ႔ စကားေၾကာင္႔ထားရဲ႔ခါးကို
လွမ္းကိုင္ၿပီးတအားကုန္ေဆာင္႔ထဲ႔လိုက္မိပါတယ္။ ေဆာင္႔အားေၾကာင္႔ေစာက္ဖုတ္ပါအထဲကို
ကၽြံ၀င္သြားသလားေအာက္ေမ႔ရသည္။ ေဂြးဥေတြကေတာ႔အျပင္ႏႈတ္ခန္းႀကီးေတြၾကားထဲ ညႇပ္
ညႇပ္သြားမိပါသည္။
ေဆာင္႔ေပးရာဇာ ေဆာင္႔ထား ထားၿပီးေတာ႔မယ္
ထားတေယာက္ လည္Îပန္အျဖတ္ခံ၇ေသာအသံနဲ႔ေျပာရင္း အေၾကာေတြဆြဲၿပီးတြန္႔လိမ္
ကာ မ်က္ခြံမ်ားပါလန္သြားပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကလဲ လီးကိုမတရားစုတ္ယူေနပါတယ္။ ၿပီး
ျဗဳန္းဆိုေျပေလွ်ာ႔သြားၿပီး ေစာက္ေခါင္းတခုလံုးေစာက္ရည္ေတြအိုင္ထြန္းေနေတာ႔သည္။
ကၽြန္ေတာ္လဲ႑ႊဲေနေသာေစာက္ေခါင္းကို ၁၀ခ်က္ေလာက္ဆက္ေဆာင္႔တာနဲ႔ ေစာက္ပတ္ရဲ႔စုတ္
အားကိုမခံႏိုင္ဘဲ သားအိမ္နံရံကိုသုတ္ရည္ေတြတျဖန္းျဖန္းပန္းရင္းၿပီးသြားပါတယ္၊
ေပ်ာ႔ေခြေနတဲ႔ထားကိုအသာေပြ႔ရင္းသူ႔အိပ္ယာေပၚသိပ္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲသူ႔
ေဘးမွာ၀င္လွဲရင္း
ေကာင္းလိုက္တာ ရာဇာ ရယ္။ တသက္တာဘဲ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္နားေနလိုက္ၾကပါတယ္။ အမွတ္မ႑ွိေသးတဲ႔ထား
ဟာလီးကိုကိုင္ၿပီး ဆြေပးေနျပန္ပါတယ္။
ရာဇာ ဒီတခါထားလုပ္မယ္ေနာ္။
မေရႊထားကေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ကၽြန္ေတာ္႔ပုဆိုးနဲ႔သုတ္ေနပါတယ္။
ေစာက္ဖုတ္ကြဲသြားလို႔ေသြးထြက္ေနတာလဲေတြ႔ေပမဲ႔မၿဖံဳဘူး။ ၿပီးေတာ႔ကၽြန္ေတာ္႔ေပၚမွာထားက
ေဆာင္႔ေၾကာင္႔ထိုင္လိုက္တယ္။ လီးကိုလက္နဲ႔ဆုတ္ၿပီး က်န္တဲ႔လက္တဖက္က သူ႔ေစာက္ဖုတ္
ကိုဟလိုက္ပါတယ္။ နီရဲေျပာင္ေခ်ာေနတဲ႔ဒစ္ကို ပန္းႏုေရာင္သန္းေနတဲ႔သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲကို
ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ သိပ္နာက်င္ဟန္မ႑ွိပါဘူး။ အံႀကိတ္ၿပီးအားနဲ႔ တအားဖိသြင္းေနပါတယ္။
ေစာက္ဖုတ္ဟာလဲ ကၽြံၿပီးအထဲကို၀င္သြားေလရဲ႔။ ရုတ္တရက္ၾကဍ္႔လိုက္ရင္ အေပါက္မ႑ွိတဲ႔
ခြၾကားကိုအတင္းထုိးေဖါက္ေနသလိုဘဲ။
Îပတ္ ဒုတ္ အင္႔ အား
ေနာက္ဆံုးေတာ႔လီးဟာ ေစာက္ေခါင္းထဲအဆံုးထိ၀င္သြားပါတယ္။ ဒီေတာ႔မေရႊထား
ဟာသူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင္႔ပါေလေရာ။ သူ႔ရဲ႔ႏို႔ေတြဟာလဲ အထက္ေအာက္ကိုခုန္ေနေလသည္။
ၾကည္႔ရတာေတာ႔ရမၼက္Ïကစရာဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ ပင္ပန္းတာ ကိုယ္ဘဲသိတယ္။
အင္း အင္း အား ႑ွီး ႑ွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္
အိုး အား Îပတ္ ဟူး သြပ္ အိုး အိုး အား အင္႔ အား
ထားဟာ သူစိတ္႑ွိသလို အစြမ္းကုန္ေဆာင္႔ေနသလုိ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ေအာက္ကေန
အားရပါးရေကာ႔ေပးေနမိတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အျပင္းအထန္စုတ္ယူေနတဲ႔ သူ႔ရဲ႔ေစာက္ဖုတ္
အားကို မခံႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ကၽြန္ေတာ႔လီးကေန သုတ္ရည္ေတြဟာ သူ႔ေစာက္ေခါင္းထဲကို
ပန္းထဲ႔လိုက္တယ္။ ခ်က္ျခင္းမေသေသးတဲ႔လီးကို ေနာက္ဆံုးခြန္အားနဲ႔ အစြမ္းကုန္ေဆာင္႔ရင္း
ထားလဲ ေစာက္ေခါင္းထဲက ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္အရည္ေတြက်ရင္း ကၽြန္ေတာ႔အေပၚကိုေမွာက္က်
လာပါေတာ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ယုယုယယဖက္ၿပီး အထူးဆုအျဖစ္ အနမ္းခပ္ၾကမ္းၾကမ္း
ျဖင္႔တခ်က္နမ္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဇတ္လမ္းဟာ ဆံုးခန္းမွ်မ႑ွိေလာက္
ေအာင္ကိုဆက္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ျမင္႔ဦး ျပန္မလာမခ်င္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ထားဟာ မိုးမျမင္ေလမျမင္
ရမၼက္ပင္လည္ျပင္ထဲမွာ စုန္ဆန္ကူးခတ္ခဲ႔ၾကတယ္။ သူနဲ႔တခါလိုးတိုင္းသာ ခေလးတေယာက္
ရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ၃ရက္အတြင္းမွာ ခေလး ၂၅ေယာက္ေလာက္ရေနၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ျမင္႔ဦးျပန္ေရာက္
လာတယ္။ အလုပ္႑ွင္ရဲ႔ အၿငိဳညင္ခံၿပီး လာအိမ္ေစာင္႔ေပးတဲ႔ကၽြန္ေတာ္႔ကိုအလြန္ေက်းဇူးတင္
ေန႑ွာပါတယ္။ ဒါေပါ႔ေလ သူမ႑ွိတံုးသူငယ္ခ်င္းေကာင္းၿပီသစြာ သူ႔ရဲ႔စည္းစိမ္ဥစၥာနဲ႔မယားကို
သူ႑ွိသလိုဘဲထားေပးႏိုင္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေက်းဇူးတင္ရေပမေပါ႔။ သူေရာက္လာေတာ႔ ကၽြန္
ေတာ္တို႔ခပ္မွန္မွန္ဘဲေနလိုက္ၾကတယ္၊
ရီေတာ႔ရီခ်င္သား ေနာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္လဲ လည္ရင္လည္သလိုမေရႊထားဆီသြား
တယ္။ သူကလဲ လည္ရင္လည္သလို ကၽြန္ေတာ္႔အခန္းကိုဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္ေရာက္လာတတ္တယ္။
ျမင္႔ဦးကိုဘယ္လိုေျပာသလဲေတာ႔မေမးမိဘူး။ အဆင္ေျပရင္ၿပီးတာဘဲေလ။
(၃) က်ားေ႑ွ႔ေမွာက္ရက္လဲ
ထားဟာအခြင္႔အေရးရရင္ရသလိုကၽြန္ေတာ္႔အခန္းကိုေရာက္လာတတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္မ႑ွိရင္၀င္ေနႏိုင္ဘို႔ဆိုင္ေသာ႔တေခ်ာင္းလဲေပးထားတယ္။
သူလဲကၽြန္ေတာ္မ႑ွိတုန္းေရာက္ၿပီဆိုရင္လဲ အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္ၿပီးကုတင္ေပၚမွာ
ကိုယ္တုံးလံုးနဲ႔အိပ္ေနေတာ႔တာဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ စေနေန႔တေန႔ေတာ႔သူမလာရဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ဆိုေတာ႔ ကိုေမာင္ေမာင္က ကၽြန္ေတာ္႔အခန္းကိုသံုးတတ္တာစေနေန႔ဘဲ။ က်န္တဲ႔ေန႔ေတြဆို
သူ႔အိမ္မွာသူခ်တယ္။ ဒီႏွစ္ဗုဒ0ျ143ဟူးေန႔မွာတရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုင္က အလုပ္
သမားေတြက တရုတ္မ်ားလို႔ဆိုင္ပိတ္လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြလိုက္
စားရင္း ညေန ၅နာရီေလာက္မွာ ဆိုင္ျပန္ေရာက္တယ္။ အျပင္ကေနလွမ္းၾကည္႔လုိက္ေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္႔အခန္းထဲမွာမီးလင္းေနတယ္။ ဒါနဲ႔အသံမျမည္ေအာင္ ေသာ႔ဖြင္႔ တံခါးဖြင္႔ၿပီး၀င္
လိုက္တယ္။ တရုတ္ကတ္မွန္ၾကားကေနေခ်ာင္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ေခါင္းေပၚမိုးႀကိဳး
ပစ္ခံရသလုိဘဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ ကၽြန္ေတာ္႔ကုတင္ေပၚမွာထားတေယာက္ပက္လက္ကေလး
အိပ္ေနတယ္။ သူ႔ေျခေတြ လက္ေတြကို ကုတင္တိုင္နဲ႔ပူးခ်ည္ထားတယ္။ မ်က္ႏွာမွာလည္း
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔။ ကုတင္ေဘးနားမွာလဲ ကိုေမာင္ေမာင္ ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႔။ သူ႔လီးမွာ တစ္စံု
တစ္ရာကိုဂရုတစိုက္တတ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲ ၀င္ရမလား။ ဒါဆို ျပသနာႀကီး
သြားၿပီး ျမင္႔ဦးဆီေရာက္သြားမယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အလုပ္ျပဳတ္မယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္
ဒဏ္ခံရမဲ႔ ထားလဲမသက္သာလွဘူး။ သူကမိန္းမလိုး၇င္ ကရိယာအမ်ိဳးမ်ိဳးထားတာ။ သူတတ္
တဲ႔ပညာနဲ႔ကရိယာမ်ိဳးစံုလဲထြင္တတ္တဲ႔သူ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေ၀ခြဲမရဘဲ ၾကည္႔ေနမိသည္။ အခုမွ
သူ႔လီးမွာတတ္လိုက္တဲ႔ဟာကိုၾကည္႔မိတယ္။ ဆိတ္မ်က္ကြင္းနဲ႔ ပဲေစ႔လိုအေစ႔ ေပါင္းထားတဲ႔
ကြင္းေလးဘဲ။ ထားကိုယ္စားၾကက္သီးထမိတယ္။ ဒါေပမဲ႔လဲ ၀မ္းလဲသာသြားတယ္။ သိပ္ခံခ်င္
တဲ႔မေရႊထားေရ လိုးတဲ႔ေနရာမွာ ပါရဂူေျမာက္တဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္နဲ႔ေတြ႔ၿပီေလ။ မနာလိုစရာ
ေကာင္းတာက သူနဲ႔အလိုးခံၿပီးရင္ တျခားလူကို မခံေတာ႔ဘဲ သူ႔ကိုသာတြယ္ကတ္ေနတတ္
တယ္။ အခုလဲၾကည္႔ ထားရဲ႔ေစာက္ေခါင္းထဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သံုးတဲ႔ အမဲဆီ သုတ္ေပးလိုက္
တယ္။ သူ႔လီးဟာကၽြန္ေတာ္႔ေလာက္မတုတ္ေပမဲ႔ တစ္လက္မေလာက္ပို႑ွည္တယ္။
ခါတိုင္းဆိုသူ႔ကိုေခ်ာင္းမၾကည္႔ဘူး။ သိကၡာထိန္းတဲ႔အေနနဲ႔ေပါ႔။ အခုဟာကေတာ႔ ကိုယ္႔ကႌ
ျဖစ္ေနတယ္။
အား အား အိုး အင္း အီးအီး ႑ွီး အိုး အား အား အိုး အိုး ဟိုး ဟိုး
အမေလးေလး အိုး အင္႔
ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲၿပီးအသားကုန္လိုးေနတဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္ ကိုထားစြဲသြားမွန္း
သိသာပါတယ္။ သြယ္လ်တဲ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ဒူးေတြကိုင္ၿဖဲထားတဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္ရဲ႔လက္
ေကာက္၀တ္ကို တင္းတင္းႀကီးဆုတ္ကိုင္ထားေလရဲ႔။
ၿပီးေတာ႔ ကိုေမာင္ေမာင္ျမင္သာေအာင္ ထားကေအာက္ႏႈတ္ခန္းမွာ လွ်ာေလးျပဴတစ္
ျပဴတစ္လုပ္ေနတယ္။ ထားတို႔သိပ္ႀကိဳက္ေပါ႔။
အား
ထားတေယာက္ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ၿပီးသြားတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္လဲ နဲနဲဆက္ေဆာက္
ၿပီး ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္နဲ႔ၿပီးသြားတယ္။ သူတုိ႔ထြက္လာေတာ႔မယ္ဆိုတာသိလို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆိုင္ျပင္
ထြက္ၿပီးတံခါးျပန္ပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ခဏေနေတာ႔ ထားကိုေပြ႔ၿပီးထြက္လာတဲ႔ကိုေမာင္
ေမာင္ကို ေမွာင္ရိပ္ထဲကေနေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သတိမထားလိုက္မိတဲ႔ ကားနက္ႀကီး
ဆီသြားၿပီး တံခါးဖြင္႔ၿပီးအသာခ်ထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔မွ ဆိုင္ကိုေသာ႔ျပန္ခတ္ေနရဲ႔။ အင္း
ထားတေယာက္သူႀကိဳက္တဲ႔ရမက္ႏြံထဲမွာ ဆံုးစမျမင္ နစ္ျမဳပ္အံုးေတာ႔မွာဘဲလို႔၊
ၿပီးပါၿပီ၊
No comments:
Post a Comment