Friday, March 9, 2007

အခ်စ္ေမွာ္ဆရာ

အခ်စ္ေမွာ္ဆရာ

ေန၀င္ရီတေယာအခ်ိန္။မြန္ျပည္နယ္ရွိၿမိဳင္သာၿမိဳ႔ကေလးမွာဆည္းဆာ၏အလွအပေအာက္၀ယ္သာယာလွ်က္။

ေသာ္ကၿမိဳင္အိမ္ ႀကီးသည္ၿမိဳင္သာၿမိဳ႔စြန္တြင္ေရွးေဟာင္းရဲတိုက္ႀကီးအလား။ထီးထီးႀကီး တည္ရွိေနၿပီးပတ္

၀န္းက်င္ႏွင္႔ကင္းကြာလ်က္ရွိသည္၊

ဆရာေဒ၀ဆိုသူေအာက္လမ္းဆရာတေယာက္မွာေသာ္ကၿမိဳင္ႏွင္႔ပတ္သက္၍အထူးစိတ္၀င္စား

လ်က္ရွိသည္၊ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ေသာ္ကၿမိဳင္၏ေနာက္ဆံုးပိုင္ရွင္မွာသူေဌးဦးေကာင္းဇံေသဆံုး

ျပီးေနာက္အိမ္ႀကီးထဲ တြင္ရတနာ မ်ားျမွဳပ္ႏွံခဲ႔သည္ဟုၾကားရေသာေၾကာင္႔ပင္တည္း၊

---- ----- ----

ဂ်စ္ကားတစီးသည္ေသာ္ကၿမိဳင္ျခံသို႔ဦးတည္ေမာင္းႏွင္လာပါသည္။ကားေပၚတြင္ႏႈတ္ခန္းေမြးစစ ႏွင္႔ဗလ

ေကာင္းေကာင္းလူတဦးကေမာင္းႏွင္လာၿပီးသူ႔ေဘးတြင္အသက္အစိတ္ခန္႔မိန္းမပ်ိဳတဦးကလိုက္ပါလာသည္၊

၄င္းတို႔သည္ကြယ္လြန္သူသူေဌးဦးေကာင္းဇံ၏ဇနီးႏွင္႔မန္ေနဂ်ာတို႔ပင္၊ႏွင္းအိျဖဴမွာေတာ္ေတာ္လွသည္ခါး

ေလာက္ထိဆံပင္ရွည္ႀကီးမ်ားကိုေနာက္တြင္စည္းေႏွာင္ထားၿပီးရြမ္းလဲ႔ေတာင္ပေသာမ်က္လံုးအစံုမွာတျဖတ္

ျဖတ္လက္ေနသည္၊မို႔အိဖြံ႔ထြားေသာရင္မႊာဆိုင္ႏွင္႔ကားစြင္႔၀င္႔ထယ္ေသာတင္ပါးႀကီးမ်ားကိုေသးသိမ္သည္႔

ခါးကေလးကပိုင္းျခားထားသည္၊အရင္းတုတ္၍အဖ်ားသြယ္ေသာဆင္ႏွာ ေမာင္းသၷန္ေပါင္တံအိအိအစံုတို႔မွာ

ျမင္ရသူပုရိ၏တို႔၏ ရင္၀ယ္ ရမၼက္မီးကိုတၿငီးၿငီးေတာက္ ေလာင္ေစ ႏုိင္ပါသည္၊

မန္ေနဂ်ာကိုေအာင္တိုးသည္ကားကိုေမာင္းႏွင္ေနရာမွတခ်က္တခ်က္ခိုးၾကည္႔မိသည္၊သူဒီအမ်ိဳးသမီးကို

စိတ္ျဖင္႔ ျပစ္မွားမိခဲ႔သည္မွာအႀကိမ္ႀကိမ္ရွိၿပီ။သူ႔ဆရာဦးေကာင္းဇံရွိကထဲကပင္၊ ႏွင္းအိျဖဴကလည္း

ေအာင္တိုးကိုစိတ္၀င္စားပံုရသည္၊ ဒါေပမဲ႔မိန္းခေလးမို႔အိေျႏၶဆည္ထားဟန္တူ၏၊ဒါကိုအထာကၽြမ္းေသာ

ေအာင္တိုးကနားလည္သည္၊ သို႔ရာတြင္ႏွင္းအိျဖဴကိုခုခ်ိန္ထိမစရဲေသး၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ

အ ၾကံတူမ်ားျဖစ္ၾကပါ၏၊ ထို႔ေၾကာင္႔သူေဌးကေတာ္ေလးႏွင္႔မန္ေနဂ်ာတို႔ပူးေပါင္းၾကံစီေနၾက

ျခင္းပင္ျဖစ္ေတာ႔သည္၊

မၾကာမီကားေလးသည္ေသာကၿမိဳင္ျခံ၀သို႔ဆိုက္ေရာက္လာပါသည္။ျခံတြင္းမွအိမ္ေဖၚအမ်ိဳးသမီးတဦးထြက္

လာၿပီးတံခါးဖြင္႔ေပးသည္၊ေကာင္မေလးမွာမြန္ကရင္ကျပားမေလးၿဖစ္ၿပီးအသက္(၁၆)ႏွစ္ပင္ျပည္႔တတ္ပံုမရ

ေသး။လံုးလံုး တစ္တစ္ျဖင္႔ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္၊ေအာင္တိုးကကားေပၚမွေန၍ ေကာင္မေလးကို

လွမ္းၾကည္႔ၿပီး ေမးလိုက္သည္၊

“ခင္၀ိုင္း အိမ္ကိုဘယ္သူလာေသးလဲ”

“ဟုိ ရွမ္းေဘာင္းဘီနဲ႔ဆရာေဒ၀ဆိုတဲ႔လူႀကီးတေယာက္လာသြားတယ္ အကိုႀကီး”

“ေဟ ျပန္သြားၿပီလား ဘာေျပာသြားေသးလဲ” ေအာင္တုိးသည္လြန္သြားစိတ္လႈပ္ရွားသြား၏၊

“ဘာမွမေျပာပါဘူး။ အကိုႀကီးကမွာထားတယ္ဆိုလို႔လာတာတဲ႔”

“ေအာ္” ဟုဆုိကာေအာင္တုိးသည္ကားကိုျခံထဲေမာင္း၀င္လုိက္ၿပီးဆင္၀င္ေအာက္တြင္ရပ္လိုက္သည္၊

ႏွင္းအိျဖဴ။ေအာင္တိုးဖက္သုိ႔လွည္႔၍

“ဆရာေဒ၀ဆုိတာ ဘယ္သူလဲဟင္ ကိုေအာင္တုိး”

“ေအာ္ ဟုိတခါကၽြန္ေတာေျပာဘူးတဲ႔ေမွာ္ဆရာပါ။သူကရတနာေတြÕမဳပ္ထားထားတာနဲ႔ပတ္သက္

ၿပီးရွာေဖြႏိုင္စြမ္းရွိတဲ႔သုိက္ဆရာတေယာက္ဆုိလဲမမွားပါဘူး”

“ဟင္ ဒါျဖင္႔အဲဒီဆရာေဒ၀ဆုိတဲ႔လူကိုျမန္ျမန္ေခၚစမ္းပါရွင္”

ႏွင္းအိျဖဴ၏႑ႊမ္းလဲ႔ေသာမ်က္လံုးအစံုသည္ေလာဘ အေရာင္တုိ႔ျဖင႔္တလက္လက္ေတာက္ပလာသည္၊

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

လမိုက္သည္၊ေလတုိက္သည္။တေလာကလံုးကိုအေမွာင္ထူကစုိးမိုးမင္းမူထားသည္၊ညကေၾကာက္စရာေကာင္း

ေလာက္ေအာင္တိတ္ဆိတ္လ်က္။ပကတိၿငိမ္သက္ေနပါသည္၊

ေသာ္ကၿမိဳင္စံအိမ္ႀကီး၏အေပၚထပ္တြင္ႏွင္းအိျဖဴႏွင္႔ဆရာေဒ၀တုိ႔မွာတစံုတခုေသာအၾကံအစည္ကို၂ဦးထဲ

ႀကိတ္ၿပီးအေကာင္အထည္ေဖၚေနၾကသည္၊ ယခင္ကေသာ္ကၿမိဳင္အိမ္ႀကီး၏အေပၚထပ္တြင္ႏွင္းအိျဖဴ

အိပ္ၿပီး။ အိမ္ေဖၚမကေလးခင္၀ိုင္းကေအာက္ထပ္တြင္အိပ္သည္၊ ေနာက္ေဖးအေစခံတန္းလ်ားတြင္

ေအာင္တုိးကတခန္း။ဒရိုင္ဘာတုတ္ႀကီးကတခန္း၊ခုေတာ႔ဆရာေဒ၀ေရာက္လာသျဖင္႔ဆရာေဒ၀ကိုအထူး

ဧည္႔သည္အေနျဖင္႔ေသာ္ကၿမိဳင္၏ ေအာက္ထပ္တြင္တည္းခုိေစေလသည္၊ တိတ္ဆိတ္လွသည္႔

အေမွာင္ည၀ယ္ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္႔အိျဖဴႏွင္႔တုိင္ပင္ထားသည္႔အတုိင္းအေပၚ ထပ္သုိ႔တက္ လာခဲ႔သည္၊

အိမ္ေဖၚမကေလးခင္၀ုိင္းမွာအိပ္ခန္းထဲတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး၊ဧည္ခန္းထဲမေတာ႔ဆရာေဒ၀ႏွင္႔ ႏွင္းအိျဖဴ။

၂ေယာက္ထဲ။ႏွင္းအိျဖဴ၏အသြင္သႌန္ကတစံုတခုကိုစုိးရြံ႔လ်က္ရင္ဖုိေနဟန္ရွိသည္၊ ေရႊရင္ဖိုဖို

အစံုမွာနိမ္႔ခ်ီျမင္႔ခ်ီဖုိလႈိက္ေန၏၊ၿပီးေတာ႔ဖူးရြရြႏႈတ္ခမ္းအစံုကတုန္တုန္ရီရီျဖင္႔ေခါင္းငံု႔ကာမ်က္လႊာခ်ထား

သျဖင္႔ေတာက္ပေသာမ်က္လံုးအစံုကိုမ်က္ေတာင္ေကာ႔ႀကီးမ်ားကဖံုးကြယ္ထားသည္၊ႏွင္းအိျဖဴက္ဆံပင္

ဖါးလ်ားခ် လ်က္ဆရာေဒ၀ေဘးတြင္ထုိင္ေနသည္၊

အခန္းမီးမ်ားပိတ္ထားၿပီးဖေယာင္းတုိင္အနီးငယ္သာထြန္းညႇိထား၏၊ဖေယာင္းတုိင္မီးမွိန္မွိန္ ေအာက္၀ယ္

ကန္ေတာ႔ပြဲႏွင္႔သားစိမ္း။ငါးစိမ္းမ်ားကိုစီရင္ထားေသာေခါစာခြက္မ်ားကိုေတြ႔ရသည္၊ ဆရာေဒ၀က

ေဆး၀ါးမ÷ယားကိုဂါထာမ÷န္တုိ႔ျဖင္႔မန္းမႈတ္ေန၏၊

“ဥံဳ မ်က္လံုးျပဴးျပဴး။ပါးစပ္ၿပဲၿပဲ။လက္သဲၾကြၾကြ ဟဲ႔ တေစ0ျ144မ ယခုမၾကာငါ႔ထံလာ။မကြာငါ႔ကိုခ်ဥ္း

ခ်ဥ္းဆရာခ်ဥ္း။ ကပ္ဆရာကပ္။ ဥံဳ တဏွာေပမ။ရြတိုင္းထ နင္႔ရဲ႔ကာမယခုထ။ထဆရာထ။ၾကြဆရာ ၾကြ။

ဥံဳမစာ0ျ144ေကာင္ႀကီး လထစ္ႀကီးလီးနဲ႔နင္႔ကိုထိုး။လိုးမွန္းကိုလည္းနင္မသိ။၀င္ေလထစ္ထစ္။ ဧဟိ ဧဟိ လာေလာ

လာေလာ”

တဥံဳဥံဳတဖြဖြျဖင္႔အစိမ္းသရဲနာနာဘာ၀မ်ားကိုေခၚသံမ်ားကမၾကား၀ံ႔။မနာသာ။ရုန္းရင္းညစ္ညမ္းလွသည္၊

ႊမွ်ၾကက္သီးဖ်န္းဖ်န္းထေလာက္ေအာင္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာဂါထာမ်ားေၾကာင္႔ ႏွင္းအိျဖဴသည္

တုန္လႈပ္သြားကာဆရာေဒ၀နားသုိ႔ပိုမိုတိုးကပ္လာ၏၊ထိုအခါမိန္းမေလးထံမွသင္းပ်ံ႔ ေသာကိုယ္နံ႔ကေလးမ်ား

ကဆရာေဒ၀အနားသုိ႔တိုး၀င္လာသည္၊ေႏြးေထြးႏူးဍံ႔ေသာကိုယ္ေငြ႔ကေလး၏အထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ဆရာေဒ၀

၏လိင္တန္အေခ်ာင္းႀကီးမွာရွမ္းေဘာင္းဘီေအာက္မွေထာင္ထလာသည္၊ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴကိုအသာ

ငဲ႔ေစာင္း ၾကည္႔လိုက္သည္၊

“ဆရာ ဆရာရယ္ က်မေၾကာက္တယ္။ အို အဟင္႔ ဟင္႔”

“အဟဲ ဟဲ မေၾကာက္ပါနဲ႔ႏွင္းအိျဖဴ။ဒီအိမ္ႀကီးမွာရွိတဲမိစာ0ျ144ေတြကိုဆရာႏိုင္ပါတယ္။သူတုိ႔ကို

ေကၽြးေမြးၿပီးရတနာ ေတြရွိတဲ႔ေနရာကုိျပခိုင္းမယ္ေလ။ဒါမွႏွင္းအိျဖဴရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေအာင္ျမင္မွာေပါ႔”

ရတနာေတြဟူေသာစကားကိုၾကားလိုက္ရသျဖင္႔ႏွင္းအိျဖဴမွာေၾကာက္ရြံ႔သည္႔ၾကားမွအားတက္

လာျပန္သည္၊

ဆရာေဒ၀ကေတာ႔ဘယ္လိုစီစဥ္ေနသည္မသိ။ႏွင္းအိျဖဴကိုမက္လံုးေပးၿပီး၂ေယာက္ထဲစီစဥ္ရန္တုိင္ပင္ခဲ႔သည္

မဟုတ္လား၊အမွန္ေတာ႔ဒီယုန္ျမင္လို႔ဒီျခံဳထြင္ခဲ႔သည္႔ဆရာေဒ၀။ႏွင္းအိျဖဴကိုအပိုင္စည္းရုံးႏိုင္ခဲ႔ၿပီ၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴကိုတက္မက္ျခင္းႀကီးစြာျဖင္႔စုိက္ၾကည္႔ေနျပန္သည္၊ႏွင္းအိျဖဴ၏အလွကလည္းမုဆိုးမ

ဆုိေပမဲ႔။ကေလးမေမြးဘူးသျဖင္႔အပ်ိဳရႈံးေလာက္သည္။ေယာကၤ်ားတကာတုိ႔၏တက္မက္ျခင္းကိုခံရေသာႏွင္း

အိျဖဴ။အလိုရမက္ႀကီးေသာႏွင္းအိျဖဴ၊

“ဒီနားကိုတိုးႏွင္းအိျဖဴ ဒါမွမေကာင္းဆိုး၀ါးေတြလာရင္ႏွင္းအိျဖဴနားမကပ္ႏိုင္မွာ ဆရာမွာ

အစိမ္းတိုက္တန္ျပန္အင္း ရွိတယ္”

ဆရာေဒ၀၏ေျပာစကားေၾကာင္႔ႏွင္းအိျဖဴမွာသူမ၏ေၾကာက္စိတ္မ်ားကိုခ်ိဳးႏွိမ္ၿမိဳသိပ္ရင္းသူ႔နား

သုိ႔ပိုမိုတိုးကပ္ထိုင္ လိုက္ပါသည္၊ ၿပီးေတာ႔ဆရာေဒ၀၏အမိန္႔အတိုင္းတေသြမတိမ္းလိုက္နာရန္အ

သင္႔ျဖစ္ေနပံုရသည္၊ ရရွိမည္႔ရတနာမ်ား၏တန္ဖိုးကနည္းလွသည္မွမဟုတ္ပဲေလ၊ ယခုေတာ႔

ဆရာေဒ၀အဖို႔စားရကံၾကံဳလို႔မုတ္ဆိတ္ပ်ားစဲြသည္႔ကိန္းဆိုက္ေျခေတာ႔သည္၊သူသည္ ႏွင္းအိျဖဴကိုျမင္

ကထဲကႏွင္းအိျဖဴ၏အလွကိုတက္မက္ေမာမိသည္၊ႏွင္းအိျဖဴ၏အခ်စ္ကို၄င္း။ကာမကို၄င္းအပိုင္စီးရန္အၾကံႀကီး

ႀကံခဲ႔သည္၊

ထိုအခ်ိန္တြင္ခင္၀ိုင္းမွာအခန္းထဲတြင္ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ရွိသည္၊အျပင္ဖက္ဧည္႔ခန္းထဲတြင္ဘာ

ေတြျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကိုသိႏိုင္စြမ္းရွိမည္မဟုတ္ေပ၊ ထိုနည္းတူအေစခံတန္းလ်ားတြင္အိပ္ၾကရေသာ

ေအာင္တုိးႏွင္႔တုတ္ႀကီး တုိ႔အဖို႔လည္းအိမ္ႀကီးေပၚကအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုၾကားႏိုင္။ ျမင္ႏိုင္စြမ္း

မရွိႏိုင္ေခ်၊

“ႏွင္းအိျဖဴ ဆရာ႔ကို ယံုသလား ဟင္”

“ယံုပါတယ္ ဆရာရယ္”

“ယံုရင္ဒီေဆးေလးကိုေသာက္လိုက္ပါလား”

ေျပာေျပာဆုိဆုိဆရာေဒ၀။ႏွင္းအိျဖဴနားသုိ႔တုိးကပ္ထုိင္ရင္းပုခံုးသားေလးကိုသုိင္းဖက္ကာသူမ၏

ျဖဴ၀င္းေသာ လက္ေမာင္းသားအိအိေလးကိုခတ္တင္းတင္းဖိညႇစ္ကိုင္ၿပီးေဆးတိုက္လိုက္၏။ပထမ

ေတာ႔ႏွင္းအိျဖဴပုဂံလံုးထဲရွိ ေဆးရည္မ်ားကုအိ သာနမ္းၾကည္႔ရင္းႏွာေခါင္းကေလးရႈံ႔သြား၏။

သုိ႔ရာတြင္အသက္ေအာင္႔ၿပီးေဆးရည္ကိုေမာ႔ခ် လိုက္ေလေတာ႔သည္၊မၾကာခင္ႏွင္းအိျဖဴတကိုယ္လံုးဖ်ိဳးဖ်ိဳး

ျဖင္းျဖင္းျဖစ္လို႔သြားသည္၊ ၾကက္သီးကတျဖန္းျဖန္းထကာဖိန္းရွိန္းသြားရ၏၊တေျဖးေျဖးသူမ၏

အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္စိမ္႔ေလာက္ ေအာင္ရာဂပိုးမ်ားထၾကြေသာင္းက်န္းလာၾကေတာ႔သည္၊

တကယ္ေတာ႔ဆရာေဒ၀တုိက္လိုက္ေသာေဆးမွာအျခားမဟုတ္။ဆိုက္ဆီေတာနစ္ေခၚတဏွာၾကြ ေဆးႏွင္႔

၀ီစကီအရက္ျပင္းမ်ားေရာစပ္ထားျခင္းမွ်သာျဖစ္ေလသည္၊သုိ႔မွသာအလိုက်ခိုင္းေစသမွ်ကို ႏွင္းအိျဖဴမလြန္ဆန္

ႏုိင္ေတာ႔ပဲလိုက္နာေပလိမ္႔မည္၊ဆရာေဒ၀သည္က်န္လူမ်ားကိုအယံုသြင္းပထုတ္ႏိုင္ခဲ႔ၿပီး။ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္

တည္းကိုႊသုိ႔လုပ္ရန္အျပတ္စည္းရံုးႏုိင္ခဲ႔သည္၊ရတနာေတြ၀ွက္ထားေသာေနရာကိုေသၿပီးခဲ႔သူ၏၀ိညဥ္မ်ား

ကို

ျပန္ေခၚၿပီးအၾကပ္ကိုင္ကာေမးျမန္းမည္ဟုအေၾကာင္းျပခဲ႔သည္၊အမွန္မွာသူသည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ကာမကိုအရယူရန္

။တနည္းအားျဖင္႔ႏွင္းအိျဖဴကိုလိုးရန္အၾကံျဖင္႔ႊကဲ႔သုိ႔စီစဥ္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါေတာ႔သည္၊

“ႏွင္းအိျဖဴရဲ႔ေယာကၤ်ားဟာဘာ၀ျခားေနၿပီးျဖစ္လို႔ႏွင္းအိျဖဴအေပၚအရင္တံုးကလုိခ်စ္မွာမဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ၿပီး

ေတာ႔သူ၀ွက္ထားတဲ႔ရတနာေတြကိုလည္းေပးျခင္စိတ္မရွိေတာ႔ဘူးေလ။ဒီေတာ႔သူႏွင္းအိျဖဴကိုျပန္ခ်စ္လာ

ေအာင္ပီယေဆးနဲ႔လုပ္ရလိမ္႔မယ္”

“ပီယေဆးနဲ႔လုပ္မွသူကျပန္ခ်စ္လာမွာလား ဆရာ”

“ဟုတ္တယ္ႏွင္းအိျဖဴ။သူကႏွင္းအိျဖဴကိုခ်စ္မွရတနာေတြ၀ွက္ထားတဲ႔ေနရာကိုသိႏိုင္မွာ”

“ဒါျဖင္႔ရင္လည္း လုပ္ပါဆရာရယ္”

တျဖည္းျဖည္းႏွင္းသန္းေခါင္ယံသုိ႔နီးကပ္လာၿပီး။ေသာ္ကၿမိဳင္အေပၚထပ္တြင္မေတာ႔ဆရာေဒ၀ႏွင္႔ႏွင္းအိျဖဴ

၂ေယာက္ထဲ။ဆရာေဒ၀သည္ကန္ေတာ႔ပြဲကိုပင္႔ေÕမာက္လ်က္ႏႈတ္မွလူနားမလည္ေသာဘာသာစကားမ်ားျဖင္႔

တတြတ္တြတ္ရြတ္ဆုိလိုက္သည္၊ႊသုိ႔မန္းမႈတ္သေယာင္ျပဳေနေသာ္လည္းသူ၏မ်က္လံုးအစံုကမူႏွင္းအိျဖဴ၏

အလွကိုတခ်က္တခ်က္ခုိးၾကည္႔ေန၏၊ သူေခါင္းထဲမွလည္းႏွင္းအိျဖဴကိုဘယ္လိုစတင္ရမည္ကို

အၾကံထုတ္လ်က္ရွိေလ၏၊ေပါင္တေခ်ာင္းေပၚတေခ်ာင္းထပ္ကာပုဆစ္ဒူးတုတ္ပံု႔ပံု႔ကေလးထိုင္ေနေသာ

ႏွင္းအိျဖဴ၏ေသးသိမ္ေသာခါးေလးေအာက္ ပိုင္းမွစြင္႔ကား ေသာတင္ပါးႀကီးမ်ားက တင္းတင္းရင္းရင္း

ရွိလွသည္၊ ဖံြ႔ထည္ၿဖိဳးအိေသာရင္မႊာဆုိင္၂ခုကလည္းတင္း ၾကပ္လွေသာအတြင္းခံဘရာစီယာၾကားမွ

လွ်ံထြက္မတတ္ရုန္းကန္ေနသေရာင္ေရာင္။ႊအရာမ်ားကို ၾကည္႔ရင္းဆရာ ေဒ၀၏စိတ္ေတြ မူမမွန္

ျဖစ္လာရ၏၊ဆရာေဒ၀သည္ရမၼက္မီးေတာက္ေနေသာသူ၏စိတ္ကိုခ်ိဳးႏွိမ္ရင္းအေျႏၵဆည္ကာ ႏွင္းအိျဖဴ

ဖက္သုိ႔လွည္႔၍တံေထြးကိုဂလုကနဲၿမိဳခ်လိုက္၏၊

“ေဖါင္းစီးလက္ဖြဲ႔တုိ႔။ေဖါင္ကပ္အင္းတုိ႔။တုိက္ေလွာင္ကြမ္းသီးတုိ႔။ဆုိတာၾကားဘူးသလားႏွင္းအိျဖဴ”

ေအာက္လမ္းအတတ္ျဖင္႔စီရင္ထားေသာအစြမ္းထက္သည္႔ပီယေဆးမ်ားအေၾကာာင္းကုိႏွင္းအိျဖဴနားမလည္ပါ၊

သုိ႔ရာတြင္ဆရေဒ၀ေျပာေသာအရာမ်ားအေၾကာင္းကိုေတာ႔ႏွင္းအိျဖဴၾကားဖူးနား၀ရွိပါသည္၊

“ဟုတ္ကဲ႔ ၾကားဖူးပါတယ္ဆရာ”

“အင္းဟုတ္ၿပီ ဒါမ်ိဳးေတြကိုစီရင္တဲ႔အခါမွာမိန္းမနဲ႔ေယာကၤ်ားျဖစ္ေစေပါ႔ကြာ။တေယာက္နဲ႔

တေယာက္အရွက္ အေၾကာက္ကင္းကင္းနဲ႔ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွေအာင္ျမင္႔ႏုိင္တယ္။ႏွင္းအိျဖဴ”

“ရွင္” ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္ေစာေစာကေဆးအရွိန္ေၾကာင္႔ဖီလင္၀င္လာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း

ဆရာေဒ၀ေျပာသည္မ်ားကိုသေဘာမေပါက္ေသးေခ်၊

“ဘာကိုဆုိလုိတာလဲ ဆရာ”

“ေအာ္ ဒီလိုပါ မႏွင္းရဲ႔ေယာကၤ်ားဟာသာမန္အစိမ္းသရဲမဟုတ္ဖူးးတကယ္႔တေစ0ျ144ႀကီးျဖစ္ေနတာ။

ဒါေၾကာင္႔ႏွင္းအိျဖဴကိုျပန္ခ်စ္လာေအာင္လုပ္ဖုိ႔ကေတာ္ယံုတန္ယံုပီယေဆးနဲ႔မရႏုိင္ဘူး။အင္မတန္အစြမ္းထက္

တဲ႔ပီယေဆးနည္းေတြလုိတယ္ေလ”

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏မ်က္၀န္းအစံုကိုစုိက္ၾကည္႔ရင္းစိတ္ထဲမွအမိန္႔ေပးလိုက္သည္၊

“ငါေျပာသလိုလုပ္ရမယ္ႏွင္းအိျဖဴ။ငါ႔အမိန္႔ကိုနာခံ၇မယ္”

သူသည္စိတ္ဍ+ိ႔အိပ္ေမြ႔ခ်ေသာနည္းပညာမ်ားကိုပါစြမ္းကုန္အသံုးခ်ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္၊

“ဒီေတာ႔ဘ၀ျခားေနတဲ႔ႏွင္းအိျဖဴရဲ႔ခင္ပြန္းကိုႏွင္းအိျဖဴဘက္ျပန္လာေအာင္ဆဲြရမယ္၊ၿပီးမွသူ႔ကိုႏွိင္ေအာင္

အပိုင္ ကိုင္ၿပီးရတနာေတြရွိတဲ႔ေနရာကိုေဖၚျပခုိင္းရမယ္။သူ႔ကိုဒီေဆးနည္းေတြနဲ႔လုပ္ႏႈိင္မွႏိုင္မွာ

လုပ္မယ္မဟုတ္လား ဟင္”

ႏွင္းအိျဖဴကအတန္ငယ္စဥ္းစားလိုက္သည္။တကယ္ေတာ႔သူမေသာက္ထားေသာေဆးအရွိန္ကတေျဖးေျဖး

တက္လာၿပီျဖစ္ရကား။ေခါင္းထဲတြင္မူးေနာက္ရီေ၀လာသည္၊တဏွာၾကြေဆးတန္ခိုးေၾကာင္႔လည္းစိတ္ထဲတြင္

တမ်ိဳးႀကီး။တစံုတရာကိုေတာင္႔တေနသလိုလို။ေနာက္ဆံုးေတာ႔ဆရာေဒ၀ဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာရန္သေဘာတူ

လိုက္ပါေတာ႔သည္၊

“မထူးေတာ႔ပါဘူးဆရာရယ္ ဆရာရဲ႔အစီအမံေတြကိုႀကိဳက္သလုိစီရင္ပါေတာ႔။က်မဆရာ႔စကားကို

နာခံပါေတာ႔ မယ္ရွင္”

ႏွင္းအိျဖဴစကားကိုၾကားရေတာ႔ဆရာေဒ၀အားတက္သြားသည္။ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴကိုလိုး

ခ်င္ေပမဲ႔အလို မတူလ်င္ျပဳခ်င္လုိဟန္မတူ။ ဒီေတာ႔သူ႔လိုလားခ်က္ကိုမပါ။ပါေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင္႔

ဆဲြေဆာင္ေနျခင္းပင္၊

ႀကဲဒီလုိဆုိရင္ ဆရာကိုယ္တုိင္ႏွင္းအိျဖဴကိုလုပ္ေပးရမွာမို႔ဆရာ႔ကိုရွက္ေနရင္ျဖစ္မွာမဟုတ္ဖူး”

ဆရာေဒ၀ဒီလုိစကားေခၚလိုက္ေတာ႔ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္ရွက္ေသြးျဖန္းျဖန္းၾကြသြားမိသည္။

ဆရာေဒ၀ကလိုရင္းကိုဆက္ေျပာျပန္သည္၊

“ဆ၇ာရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဆရာေပးမဲ႔လက္ဖြဲ႔ကမႏွင္းအိျဖဴရဲ႔ရင္သားေပၚမွာ ေဟာဒီေငြျပားကေလးကို

တင္ေရၿပီးလိမ္႔ယူရမွာ။ေနာက္ၿပီးတုိက္ေလွာင္ကြမ္းသီးကိုလည္း ဆရာကိုယ္တုိင္ႏွင္းအိျဖဴရဲ႔

ဟိုဟာထဲကိုထည္႔ေပးရမွာဆုိေတာ႔”

“အို”

“ႏွင္းအိျဖဴ ဆရာ႔ကိုရွက္ေနသလား”

ႏွင္းအိျဖဴမွာဆရာေဒ၀၏မ်က္ႏွာကိုမၾကည္႔ရေတာ႔။ဒါေပမဲ႔သူမရင္ထဲမွျဖစ္ေပၚလာေသာခံစားမႈႏွင္႔ျပင္းျပ

ေသာဆႏၵေၾကာင္႔အရဲစြန္႔ကာ။ “ရွက္ေနေတာ႔ေကာဘာထူးမွာလည္းဆရာရယ္”

ႀကိဳက္သြားၿပီ။ဆရာေဒ၀ေရေရလည္လည္ႀကိဳက္သြားၿပီ။သူမထံမွဒီစကားမ်ိဳးထြက္လာေအာင္မနည္းေခၚယူခဲ႔

ရသည္ဘဲေလ။ “အဲ ဒီေတာ႔” လုပ္ငန္းစရန္အဆင္သင္႔ျပင္ရေပေတာ႔မည္၊

“ကဲ ဒါျဖင္႔ မႏွင္းအိျဖဴရဲ႔အ၀တ္အစားေတြကိုအရင္ဆံုးခၽြတ္လိုက္ရေအာင္။ဆရာ႔ကိုရွက္ရင္ မ်က္ေစ႔မွိတ္

ၿပီးအသာေလးပက္လက္လွန္အိပ္ေနေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ႔ ရွင္႔” ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္ခုေတာ႔ေၾကာက္စိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိ။ ဆရာေဒ၀၏

အလိုအတိုင္းရွက္ရွက္ႏွင္႔ပင္ၾကမ္းျပင္ေပၚ႔ခင္းထားေသာေကာ္ေဇာႀကီးေပၚသုိ႔လွဲအိပ္ေပးလုိက္သည္၊

ၿပီးေတာ႔သူမ၏မ်က္ေစ႔ႏွစ္လံုးကိုစံုမွိတ္ထားလိုက္သည္၊သုိ႔ေပမဲ႔ရင္ထဲမွာေတာ႔လႈိင္းတံပိုးထန္ေနၿပီ၊ႏွလံုးသား

ကတဒိတ္ဒိတ္ခံုေနသလို။အသက္ရႈကလည္းျမန္လာရၿပီ၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏လံုတစ္ႏုေထြး၍ေျပျပစ္လွသည္႔ခႏၶာကိုယ္ေလးေပၚသုိ႔လက္ႀကီး၂ဖက္ျဖင္႔အုပ္မိုး

ကာအိပ္ေမြ႔ခ်သလုိနဖူးမွေျခရင္းအထိသပ္၍သပ္၍ခ်ေပးသည္၊ထြားေသာရင္က်င္ေသာခါးႏွင္႔ကားေသာတင္တုိ႔

၏ ေအာက္ပိုင္းတြင္ဆင္ႏွာေမာင္းသႌန္သြယ္ဆင္းသြားေသာေပါင္တံႀကီးမ်ားမွာဆရာေဒ၀၏ ရာဂဆင္ရိုင္းကို

မုန္ယို ေအာင္ျမွဴေခၚေနသကဲ႔သုိ႔။စိတ္ခ်ရေလာက္ေသာအရိပ္ေအျခမ်ားကိုေတြ႔ရွိသည္ႏွင္႔တၿပိဳင္နက္

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏အေပၚအကô်ၾကယ္သီးမ်းကိုတလံုးျခင္းျဖဳတ္ေတာ႔၏၊၄င္းေနာက္အတြင္းခံ

ဘရာစီယာကို အသာအယာဆဲြခၽြတ္၏။ဆရာေဒ၀ေဇာေခၽြးေတြျပန္လာသည္၊ ေပါင္ၾကားမွလီးႀကီးမွာလည္း

မာေၾကာေတာင္႔တင္းလာေလသည္၊ ပက္လက္ကေလးလွန္၍မ်က္ေစ႔ပိတ္ထားရေသာ္လည္းႏွင္းအိျဖဴမွာ

ရင္ထဲတြင္ဖုိလႈိက္လာရ၏၊သူမ၏ေရႊရင္မို႔မို႔အစံုကိုရွက္ရြံဟန္ျဖင္႔ေဖါ႔ဖေယာင္းလိုေပ်ာ႔ေျပာင္းသည္႔လက္ေခ်ာင္း

ကေလးမ်ားကကြယ္၀ွက္လိုက္မိသည္၊

“ဆရာ ဆရာရယ္ ဟုိ ဟုိေလ ဖေယာင္တုိင္မီးမွိတ္ၿပီးလုပ္ရင္မရဘူးလား ဟင္”

“ဘယ္ျဖစ္မလဲကဲြ႔ မီးမွိတ္လိုက္ရင္။ေဆးေစာင္႔အင္းေစာင္႔ေတြကမျမင္ႏွိင္ေတာ႔ဘူးေလ”

တတ္လဲတတ္ႏိုင္သည္႔ဆရာေဒ၀ပါေပ၊သူျမင္ခ်င္တာကိုမ်ားေဆးေစာင္႔။အင္းေစာင္႔ေတြကိုလွဲခ်သတဲ႔၊ေတာ္

ေတာ္ လည္သည္႔ဆရာလည္ႀကီး၊ ဒီေတာ႔လဲႏွင္းအိျဖဴတေယာက္ဘာမွမေျပာသာေတာ႔၊ သူကဆရာပဲေလ။

နားလည္မွာေပါ႔၊

“လက္ကကြယ္မထားနဲ႔ေလ။ေဘးႏွစ္ဖက္ကိုခ်ထား။ ဟုတ္ၿပီ။ ဟုတ္ၿပီ”

ႏွင္းအိျဖဴသည္ရွက္သည္ကလည္းတေၾကာင္း။တခါဆရာေဒ၀၏လက္၀ါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကသူမ၏ႏုိ႔အံုေပၚသုိ႔

လာ ေရာက္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သျဖင္႔ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထသြားမိသည္ကလည္းတေၾကာင္းမို႔ျမန္ျမန္ၿပီးရင္လဲ

ၿပီးပါေစေတာ႔ဟုစိတ္ထဲမွရည္ရြယ္ၿပီးသူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေဘးသုိ႔အသာခ်ထားလိုက္သည္၊မၾကာမွီႏွင္းအိျဖဴ

၏ခႏၶာကိုယ္အေပၚ ပိုင္းမွာဗလာက်င္းသြားေတာ႔သည္၊ ဖေယာင္းတုိင္မီးမွိန္မွိန္ေအာက္တြင္ျဖဴေဖြး၀င္းပလ်က္

လက္တဆုပ္မကရွိေသာ။ ေတာင္ပူစာပမာႏို႔ႏွစ္လံုးမွာတုန္တုန္တုန္တုန္ျဖင္႔ထြက္ေပၚလာသည္၊ ထိုအခါ

ဆရာေဒ၀သည္တဏွာခိုးမ်ားလွ်ံတက္လာသည္႔မ်က္လံုးမ်ားျဖင္႔ဒါကိုပဲစုိက္ၾကည္႔ေနမိသည္၊ေထာင္ထေနေသာ

ရွမ္းေဘာင္းဘီေအာက္မွလီးႀကီးမွာလည္းတဆတ္ဆတ္ျဖင္႔ရုန္းကန္ရင္းပုတ္သင္ညိဳေခါင္းလိုေထာင္ထလာသည္

၊လင္ရဘူးသူျဖစ္ေသာ္လည္းႏွင္းအိျဖဴ၏ႏုိးႏွစ္လံုးမွာေပ်ာ႔အိတဲြက်ေနျခင္းမရွိပါေခ်၊အရြယ္ကလည္းငယ္ေသး

သျဖင္႔အပ်ိဳေလးမ်ားႏုိ႔အံုလိုအထိရက္မကိုင္ရက္ျဖစ္ေလာက္ေအာင္၀ိုင္းစက္လွပေနသည္၊နီရဲေသာႏုိ႔သီးေခါင္း

ကေလးႏွစ္ခုမွာအသားထဲျမဳပ္၀င္ေနသည္၊အေၾကာေလး မ်ားမွာစိမ္းလဲ႔၍ျဖဴ၀င္းေသာႏုိ႔အံုအိအိႀကီးမ်ား

ေပၚတြင္ ေက်ာက္စက္ပမာယွက္ျဖာေန၏၊ဆရာေဒ၀ကထုိႏုိ႔အံုလွလွေလးႏွစ္ဖက္ကို ေဆးလူးေပးသည္

ဆုိကာေရေရလည္လည္ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ႔သည္၊

“အဟင္႔ ဟင္းဟင္း ဆရာ ဆရာရယ္ အို အဟင္႔”

ေအာက္မွေန၍ဆရာေဒ၀လုပ္သမွ်ကိုၿငိမ္ခံေနရရွာေသာႏွင္းအိျဖဴကေလးခမ်ာတအင္႔အင္႔ျဖင္႔ေကာ႔လိန္လန္ျပန္

လာသည္၊သူမ၏ႏုိ႔ႏွစ္လံုးကိုပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္တြယ္ျခင္းခံေနရသျဖင္႔လည္းစိတ္ထဲတြင္မရိုးမရြျဖင္႔ဘာလို

လုိတမ်ိဳး ႀကီးျဖစ္လို႔လာရ၏၊လင္ေယာကၤ်ားျဖင္႔ကင္းကြာေနခဲ႔ရသည္မွာၾကာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ယခုလို

တျခားေသာ ေယာကၤ်ားသားတဦး၏ကိုင္တြယ္ျခင္းကိုနဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ခံလိုက္ရေလရာသူမ၏ ေစာက္ပတ္

အတြင္းမွရြစိရြစိျဖင္႔ကလိကလိျဖစ္လာသည္၊လံုးတစ္တင္းရင္းေသာေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုကားလိုက္စုလိုက္လုပ္ေန

မိရာထမီကေလးမွာေပါင္ခ လယ္သုိ႔တုိင္လန္တက္လာသျဖင္႔ျဖဴေဖြးေသာေပါင္တံႏွင္႔ ေျခသလံုးသားကစ္ကစ္

ကေလးမ်ားက အတိုင္းသားေပၚ လြင္ေနျပန္သည္၊ထမီမွာခါးလည္တြင္ေျပေလ်ာ႔ေနေသာ္လည္း ဆီးခံုႏွင္႔

၀မ္းပိုက္သားေလးကိုဖံုးကြယ္ထားႏုိင္ေသးသည္၊

“မၿပီးေသးဘူးလားဆရာရယ္။ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ေနတာလဲ။ဆရာရယ္။သူမ်ားမေနတတ္ေတာ႔ဘူးကြယ္”

ႏုရြဖိုးစုိေနသည္႔ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွမပြင္႔တပြင္႔စကားသံကေလးေတြထြက္ေပၚလာ၏၊ငံု၍နမ္းလိုက္ခ်င္စရာ

ေကာင္းလွေသာႏွင္းအိျဖဴ၏မ်က္ႏွာလွလွကေလးကိုတစိမ္႔စိမ္႔ၾကည္႔ရင္းဆရာေဒ၀သည္တံေထြးကိုသာ

တြင္တြင္ၿမိဳခ်ေနရသည္၊သူ၏စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားရတာရင္ေမာလွပါဘိ၊

“ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလးခံေနေနာ္ ႏွင္းအိျဖဴ ဆရာအင္းေရးေတာ႔မယ္”

ေျပာေျပာဆုိဆိုဆရာေဒ၀သည္လက္ထဲရွိေငြျပားကေလးကိုႏွင္းအိျဖဴ၏ဘယ္ဘက္ႏုိ႔အံုမို႔မို႔ကေလးေပၚသုိတင္၍

ညာလက္ျဖင္႔အင္းေရးေတာ႔သည္၊ႏွင္းအိျဖဴမွာရင္တထိတ္ထိတ္ခုန္ေနသည္၊သူ႔လက္ႀကီးေတြကလည္းသူမ်ား

ႏုိ႔ေပၚ မွာပိုင္းစုိးပိုင္နင္းနဲ႔။တခါတခါသူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကႏုိ႔သီးေခါင္းကေလးကိုလာထိသည္၊ ႏွင္းအိျဖဴ၏

ႏုိ႔ႀကီးကလႈပ္ေနသျဖင္႔ၿငိမ္ေနရန္လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင္႔ႏို႔သီးေခါင္းကိုိညႇပ္ဆဲြ၍လက္တဘက္ျဖင္႔ထိန္း

ကိုင္ထားၿပီး။က်န္လက္တဘက္ျဖင္႔အင္းေရးေနသည္၊ဒီေတာ႔လည္းအသာထဲျမဳပ္၀င္ေနသည္႔ပတၱျမားခဲေလး

ေတြကဆူၾကြ၍ေထာင္ထလာရသည္၊ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ကာႀကိတ္မွိတ္သီးခံ

ေနရွာသည္၊

“ဒီလက္ဖဲြ႔ကေဖါင္ကပ္လက္ဖြဲ႔ေခၚတယ္ႏွင္းအိျဖဴရဲ႔။သူကိုလိပ္ယူတဲ႔အခါမွာဆရာလွ်ာနဲ႔လိပ္ယူရမွာျဖစ္တယ္။

ေနာက္ၿပီးဆရာ႔ပါးစပ္ထဲကဒီလက္ဖြဲ႔ကိုအႏွင္းကလဲပါးစပ္ပဲျပန္ယူရမွာ”

လက္ဖဲြ႔ထိုးေနရင္းကဆရာေဒ၀တေယာက္ေပါင္ကပ္အင္းအေၾကာင္း။လုပ္နည္းကိုင္နည္းမ်ားကိုရွင္းျပေန၏၊

ႏွင္းအိျဖဴသည္ခံသာခံေနရေသာ္လည္း။ဒီအလုပ္ကုိလုပ္မိတာမွားေနၿပီလားဟုစိတ္ထဲတြင္ေ၀ခဲြမရ

ျဖစ္ေနရသည္၊ “အို ေပါက္တဲ႔နဖူးမထူးပါဘူးေလ၊ငါ႔အက်ိဳးအတြက္မဟုတ္လား။ဆရာကလည္းသူ႔

နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔လုပ္ရတာေနမွာေပါ႔” ဟုေတြးရင္းသူမ၏စိတ္၀ယ္ေျဖသိမ္႔ရင္းၿငိမ္ခံေနမိသည္၊

တခါတရံဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ႏုိ႔အံုအိအိေလးကိုမဆီမဆိုင္လက္၀ါးႀကီးျဖင္႔အုပ္ကိုင္ျဖစ္

ညႇစ္ၾကည္႔သည္၊ ခတ္ဖြဖြကေလးဆုပ္နယ္ေပးသည္၊ ထုိအခါႏွင္းအိျဖဴမွာအနည္းငယ္တြန္႔သြားသည္၊

ဆရာေဒ၀ကေထာင္ထေနေသာႏုိ႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားကိုလက္မျဖင္႔ဖိ၍လွိမ္႔ေခ်ၾကည္႔ရာေအာက္မွႏွင္းအိျဖဴ

မွာရင္ပတ္ကေလးေကာ႔ပ်ံလားၿပီးအသက္ရႈမမွန္ဘဲတအင္းအင္းျဖစ္သြားသည္၊ အင္းေရးၿပီးေသာအခါတြင္

မေတာ႔ ဆရာေဒ၀ကသူမ၏ႏုိ႔ေပၚရွိပါးလႊာေသာေငြျပားကေလးကိုငံုခဲ၍လွ်ာျဖင္႔အသာလိပ္ယူသည္၊ ထိုအခါ

ႏုိ႔စုိ႔သလုိျဖစ္သြားရေတာ႔သည္၊သူ၏လွ်ာႀကီးက ႏွင္းအိျဖဴ၏ႏုိ႔သီးေခါင္းခၽြန္ခၽြန္ကေလးကိုစုပ္၍ ယက္ေပး

သလုိျဖစ္ေနရေတာ႔သည္၊အင္းခ်ပ္ကလဲေတာ္ေတာ္ႏွင္႔လိပ္မရေခ်၊သူ၏

အာေခါင္ႀကီးျဖင္႔ႏုိ႔အံုတခုလံုးလိုလိုကိုငံုလိုက္ေသာအခါ။ႏုိ႔သီးေခါင္းကေလးပါသူ႔ခံတြင္းထဲေရာက္

သြား၏၊လွ်ာၾကမ္းၾကမ္းကလဲႏုိ႔သီးႏုႏုကိုပြတ္တုိက္ျပန္သျဖင္႔ႏွင္းအိျဖဴရင္ထဲ၀ယ္ယားက်ိက်ိျဖင္႔၊ဆရာေဒ၀၏

လက္တဘက္ကႏွင္းအိျဖဴ၏က်န္လြတ္ေေနေသာႏုိ႔တလံုးေပၚသုိ႔အုပ္မိုးကိုင္တြယ္ထားရင္းႏုိ႔သီးေခါင္းကေလး

ကိုလက္ညႇိဳး။လက္မျဖင္႔ညႇပ္ဆြဲကာကလိ၍ပြတ္ေခ်ေပးေန၏၊ ဆရာေဒ၀သည္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ်

ႏွင္းအိျဖဴ၏ႏုိ႔ကိုငံုစုိ႔ေနသည္၊ျပြတ္ကနဲ ကၽြတ္ကနဲ ႏုိ႔စုိ႔သည္႔အသံမ်ားက ေသာ္ကၿမိဳင္ဧည္႔ခန္းတြင္း၀ယ္

မတိုးမက်ယ္ပ်ံ႔လြင္႔လ်က္၊

“အဟင္႔ ဆရာရယ္ လက္ဖဲြ႔ကလည္းလိပ္႔လို႔မၿပီးေသးဘူးလား ဆရာရယ္။ အႏွင္းရင္ထဲမွာ

ယားက်ိက်ိႀကီးအခံရခက္လို႔ပါ။ ျမန္ျမန္လုပ္ပါေနာ္”

ဆရာေဒ၀ကဘာမွျပန္မေျပာႏုိင္အားပါ၊ႏွင္းအိျဖဴ၏ႏုိ႔ကိုသာသဲႀကီးမဲႀကီးအငန္းမရစုိ႔ေန၏၊ ေအာက္မွ

ခံေနရေသာ ႏွင္းအိျဖဴမွာရင္ပတ္ကေလးမ်ားေကာ႔ကာေကာ႔ကာျဖင္႔ဆရာေဒ၀၏ေခါင္းကိုကိုင္ကာဆံပင္

မ်ားကိုပြတ္သပ္ေပးရင္း၊

“အို ေတာ္ပါေတာ႔ဆရာရယ္ သူမ်ားတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာၿပီး”

ေကာင္မေလးမဲေတာင္းပန္မွဆရာေဒ၀သည္သူ႔ပါးစပ္ႀကီးကိုျပြတ္ကနဲ ခြာလိုက္ၿပီးလက္ဖဲြ႔ကေလးကို

ခံတြင္း႔ငံုလိုက္လ်က္သူမ၏မ်က္ႏွာ”ကီကိုႏွင္းအိျဖဴ၏ႏုိ႔ေပၚမွအသာၾကြ၍ခြာလိုက္၏၊ ဒါေတာင္

သူ႔မုတ္ဆိတ္ေမႊး။ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြကႏွင္းအိျဖဴရင္သားႏုႏုေတြကိုပြတ္တုိက္ၾကည္စယ္သြားေသးသည္၊

“အင္း အဟင္း ယားလိုက္တာကြယ္ ၿပီးၿပီလားဆရာ”

“ၿပီးပါၿပီအိျဖဴရယ္ ကဲထၿပီးဆရာ႔ပါးစပ္ထဲကလက္ဖြဲ႔ကိုအႏွင္းပါစပ္နဲ႔ေတ႔ၿပီးယူေပေတာ႔”

“ရွင္”

“ဆရာေျပာတာနားလည္ပါတယ္ေနာ္”

“ေအာ္ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ႔”

ႏွင္းအိျဖဴမညင္းမိေတာ႔။သူမ၏ကိုယ္ခႏၶာထဲမွရာဂပိုးမ်ားမွာဆရာေဒ၀၏ဆြေပးထားသျဖင္႔ရြေနၿပီမဟုတ္လား၊

ႏွဴးႏွပ္ရာတြင္ၾကြမ္းက်င္လွေသာဆရာေဒ၀ကႏွင္းအိျဖဴ၏ကာမခလုပ္မ်ားကိုတခုျခင္း။တခုျခင္း ျဖဳတ္ခဲ႔သည္၊

ၿပီးေတာ႔ေစာ ေစာကေသာက္ထားေသာေဆးအရွိန္ကလည္း အျမင္႔ဆံုးဒီဂရီသုိ႔တက္လာၿပီ။ ဒီလိုေမွာင္မိုက္တဲ႔

ညမ်ိဳးမွာႏူးဍံ႔တဲ႔မိန္းမသားနဲ႔သန္မာတဲ႔ ေယာကၤ်ားႀကီးႏွစ္ေယာက္ထဲ။ေနရာကလည္းတိတ္ဆိတ္လွသည္၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏စြင္႔ကားတင္းအိေသာတင္သားႀကီးမ်ားကိုလည္းပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပး၏၊တခါတ

ခါသူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားကသူမ၏ဖင္အကဲြေၾကာင္းၾကားထဲသုိ႔ထမီေပၚမွႏႈိက္၍ပြတ္ဆဲြထည္႔ကာပြတ္ဆဲြေပးေနျပန္

သျဖင္႔ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားကဖင္ၾကားမွတဆင္႔ ေပါင္ရင္းခြဆံုရွိမို႔ေဖါင္းေသာေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္း၀သုိ႔

တုိင္တခ်က္တခ်က္ေရာက္ရွိလာသည္၊ဒီေတာ႔လည္းႏွင္းအိျဖဴတေယာက္တြန္႔ကနဲ။တြန္႔ကနဲထြန္႔ထြန္႔လူးေနရ

တာေပါ႔ကြယ္၊ဆရာေဒ၀သည္ႏုေထြးလွပသည္႔မုဆိုးမေလးႏွင္းအိျဖဴကိုအားရပါးရဖက္ကာဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္

ေၾကေအာင္ကိုင္တြယ္ ရင္း။တ၀ႀကီးနမ္းစုပ္ ၿပီးေနာက္ပါးစပ္ျခင္းေတ႔ထားရာမွ။ “ျပြတ္ ကၽြတ္”

ဆုိၿပီးအသံျမည္ေအာင္ခြာလိုက္ျပန္သည္၊ထိုအခါတြင္မေတာ႔သူ႔ပါးစပ္ထဲမွလက္ဖြဲ႔ကေလးမွာႏွင္းအိျဖဴပါးစပ္ထဲ

သုိ႔ ေရာက္သြားေခ်ေတာ႔သည္၊ ေရာက္ရမွာေပါ႔နမ္းလို႔၀မွ။ႏႈတ္ခမ္းျခင္းေတ႔စုတ္လို႔အားရမွ။ သူ႔ပါးေစာင္တြင္

ကပ္၀ွက္ ထားေသာလက္ဖြဲ႔ကေလးကိုသူကိုယ္တုိင္လွ်ာႀကီးျဖင္႔ေကာင္မေလးပါးစပ္ထဲသုိ႔ ထိုးသြင္းကာ

ထည္႔ေပးလိုက္ေတာ႔သည္။

ထုိ႔ေနာက္မ်က္ႏွာခ်င္းခြာလိုက္ျပန္ကာမိန္းမလွေလး၏ပါးျပင္မုိ႔မို႔ကိုတခ်က္မွ်ေမႊးၾကဴလိုက္ေလသည္ခုေတာ႔

ေက်ာခ်မွဓါးျပမွန္းသိရၿပီ။သူမကိုဆရာေဒ၀ကဘာသေဘာႏွင္႔ဘာေတြလုပ္ေနသည္ကိုနားလည္ခဲ႔ရၿပီ။ၾကည္႔ေလ

ခုထိသူ႔လက္ ႀကီးေတြကသူမ်ားကိုဖက္ထားတုန္းဘဲ။ ေနာက္ၿပီးသူ႔ေဘာင္းဘီေအာက္ေပါင္ျခံထဲက

အေခ်ာင္းႀကီးကလည္းေထာင္မတ္ေနလိုက္တာ။နဲတာႀကီးမဟုတ္ဖူး။သူမ၏ေယာကၤ်ားဦးေကာင္းကံထက္

ေတာင္ႀကိးလိမ္႔အံုးမယ္ထင္ရဲ႔။အဲဒါႀကီးကလည္းသူမ်ားရဲ႔ဖင္နဲ႔ေပါင္ ၾကားေတြကိုလာ လာေထာက္

ေနလုိက္တာ။ အို အသဲယားစရာ ႀကီးပါပဲေလ၊ ႏွင္းအိျဖဴတေယက္ အသဲထဲမွေအးကနဲ ေအးကနဲ

ျဖစ္သြားရသည္၊

“အို လႊတ္ပါအံုးဆရာ သူမ်ားအသက္ရႈၾကပ္လွၿပီ ဆရာလက္ႀကီးေတြကလဲနဲနဲေလာက္ေလ်ာ႔

ပါအံုးလားကြယ္”

ႏွင္းအိျဖဴကအမူပိုပိုျမွဴခ်ိဳခ်ိဳျဖင္႔ဍုခၽြဲခၽြဲေလးေျပာလိုက္သည္၊သူမကိုယ္တုိင္ကလည္းဆရာေဒ၀ရင္ခြင္ထဲတြင္

မွီလို႔ ေနမိပါကေကာ ၊ဆရာေဒ၀ကသူမ၏ျဖဴေဖြးေက်ာ႔ရွင္းေသာလည္တုိင္ႏုႏုကေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေမႊး

ထူလျဗစ္ပါးစပ္ႀကီးျဖင္႔တအားနမ္းစုတ္လိုက္ရာ။ေသြးေခ်ဥသြားေအာင္ပင္အရာထင္က်န္ခဲ႔ေလသည္၊

“မၿပီးေသးဘူးအႏွင္းရဲ႔ ေနာက္တမ်ိဳးလုပ္ဖုိ႔က်န္ေသးတယ္”

“ဘာမ်ားလဲ ဆရာရယ္”

“တိုက္ေလွာင္ကြမ္းသီးေလ။ အဲဒါက အႏွင္းရဲ႔ဟုိဟာထဲကိုဆရာကိုယ္တိုင္ထည္႔ေပးရမွာ”

အဲလုပ္ျပန္ၿပီတမ်ိဳး သူျပဳသမွ်ႏုရေတာ႔မဲ႔ႏွင္းအိျဖဴကေလးျဖစ္ေနပါၿပီေကာ၊

“အို ဆရာကလဲကြယ္ သူမ်ားမလုပ္ရဲဘူး ရွက္တယ္”

“မရွက္ပါနဲ႔ေတာ႔ အႏွင္းေလးရယ္

အႏွင္းရဲ႔တကိုယ္လံုးဆရာကိုယ္တုိင္ကိုင္တြယ္ယူေနၿပီးပဲဟာဆရာ႔ကိုအႏွင္းရဲ႔လင္ေယာကၤ်ားလိုသေဘာထား

လိုက္စမ္းပါကြယ္”

ႏွင္းအိျဖဴသက္ပ်င္းကေလးကကိုမသိမသာခ်မိသည္၊မတတ္ႏိုင္ေတာ႔အစကထဲကမႏုိင္သည္႔ဇာတ္ကိုကခဲ႔မိၿပီ

ဘဲေလ၊ဒီေတာ႔ဆက္ၿပီးစခန္းသြားရံုသာရွိေတာ႔တာေပါ႔၊ေနာက္ၿပီးသူမကိုယ္တုိင္ကလည္းဖီလင္ေတြလာေနၿပီ၊

ထို႔ေၾကာင္႔ ရွက္ရွက္ႏွင္႔ပင္ဆရာေဒ၀ရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာကေလး၀ွက္ကာအသာျပန္၍တုိး၀င္လိုက္ေတာ႔သည္၊

လာေပၿပီဆရာေဒ၀၏လက္ႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ထမီအေပၚမွအုပ္ကိုင္ထားသည္၊သူမ၏

ေပါင္ျခံအတြင္းသားကေလးကိုအသာထိုးႏႈိက္၍ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပး၏၊ဆရာေဒ၀သည္အားေနေသာ

လက္ေခ်ာင္းကေလး မ်ားျဖင္႔ႏွင္းအိျဖဴ၏မို႔ေဖါင္းေသာေစာက္ပတ္ခံုးခံုးကေလးကိုကလိေန၏၊ ေစာက္ပတ္

ႏႈတ္ခမ္း၀တြင္ အေရၾကည္က မ်ားစုိရြဲခၽြဲက်ိေနေၾကာင္းစမ္းသပ္ေတြ႔ရွိရသည္၊ က်န္လက္တဖက္ကမူ

ႏွင္းအိျဖဴ၏ေပါင္ရင္းခလယ္သုိ႔တုိင္လန္တက ေနသာထမီေအာက္နားစကိုတျဖည္းျဖည္းအေပၚသို႔မ၍

လွန္တင္လိုက္သည္၊ထမီစကေလးကအေပၚသုိ႔တေရြ႔ေရြ႔ တက္လာ၍ႏွင္းအိျဖဴ၏အေဖြးသားအ၀င္းသားျဖင္႔

ေပါင္တံေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားကတေျဖးေျဖးေပၚ၍လာသည္၊အတန္ ၾကာလ်င္သူမ၏ေပါင္ရင္းခြဆံုၾကား

ဆီးစပ္ေအာက္မွ မို႔ေဖါင္း၍အက္ေၾကာင္းကေလးထင္ေနေသာဖါးဂံုညင္း သႌန္ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို

ဖေယာင္းတုိင္မီးေရာင္ေအာင္၀ယ္အကြင္းလိုက္ေတြ႔ျမင္ရေတာ႔သည္၊

ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ဖုတ္မွာခံုးမို႔ေဖါင္းၾကြလ်က္ရွိၿပီးအေမြးႏုစိမ္းကေလးမ်ားယွက္သန္းလို႔ေနသည္။အလယ္အ

ကြဲေၾကာင္းကေလးမွာမဟတဟျဖင္႔ေစာက္ေစ႔ကေလးမွာ အလယ္အကြဲေၾကာင္းအတြင္း ငုတ္လွ်ိဳး၍

ေနသည္၊ ထိုအရာကိုျမင္ရောာ႔ဆရာေဒ၀လီးႀကီးမွာပိုမို၍ေထာင္ၾကြလာရၿပီး၊ မေတာင္သထက္

မာေတာင္လာရာႏွင္းအိျဖဴ၏တင္ပါးႀကီးကိုခြ၍ထိုင္ထားသျဖင္႔သူမ၏ဖင္ႀကီးကိုလာ၍ထိုမိေနသည္၊ႏွင္းအိျဖဴက

ဆရာေဒ၀ကိုျပန္၍ဖက္ထားလိုက္သည္၊ႏွင္းအိျဖဴ၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ထမီကေလးတထည္သာခါးလည္တြင္

ေရာက္ရွိေနၿပီး။အေပၚပိုင္းေရာ။ေအာက္ပိုင္းပါကိုယ္လံုးတီးဗလာက်င္းေနေတာ႔သည္၊လွပဖံြ႔ၿဖိဳးေသာခႏၶာကိုယ္

ေလးမွာမီးမွိန္မွိန္တြင္၀င္ပလွ်က္၊ဆရာေဒ၀ကတဆင္႔ တက္၍ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ကေလးကို

လက္၀ါးႀကီးျဖင္႔အုပ္ကိုင္၍ အသားခ်င္းထိကာပြတ္ေပးေနျပန္သည္၊ ႏွင္းအိျဖဴ၏ခႏၶာကိုယ္မွာ

တလူးလူးတလြန္႔လြန္႔ျဖင္႔ မသိမသာလႈပ္ရွားလာသည္၊ ဆရာေဒ၀ကသူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ႏွင္းအိျဖဴ၏

ေစာက္ပတ္အကြဲ၀တြင္းသုိ႔ႏႈိက္၍ေမႊေႏွာက္ၾကည္႔ရာတြင္ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား႑ႊဲအိုင္စုိစြတ္လ်က္ရွိ

ေၾကာင္းသိလိုက္ရ၏၊တဖန္လက္ညႇိဳးျဖင္႔ေစာက္ေစ႔ကေလးကိုဖိပြတ္ၾကည္႔ရာ။ေစာက္ေစ႔ကေလးမွာတစတစ

မာလာေလသည္၊ႏွင္းအိျဖဴသည္သူမ၏ေပါင္တံႀကီးမ်ားကိုေဘးႏွစ္ဖက္သုိ႔အလိုအေလ်ာက္ကားေပးမိလွ်က္

သားျဖစ္သြားၿပီး။ဖင္ႀကီးကိုပါၾကမ္းျပင္ႏွင္လြတ္ေအာင္ၾကြလ်က္ေÕမာက္ေပးမိလိုက္သည္၊

ႊတြင္မေနႏုိင္ေတာ႔ေသာဆရာေဒ၀သည္အၾကံရလာၿပီး။ရွမ္းေဘာင္းဘီႀကီးကိုခၽြတ္ခ်လိုက္ေပေတာ႔သည္၊

ထိုအခါဆရာေဒ၀၏ေပါင္ၾကားမွေငါက္ေတာက္ႀကီးေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏မ်က္ႏွာနားတြင္

ေခါင္းတယမ္းယမ္းျဖင္႔၊လီးႀကီးကႀကီးမားလိုက္သည္မွာအလ်ားတထြာခန္႔ရွိေပလိမ္႔မည္၊ လံုးပတ္ကလည္း

လက္ေကာက္၀တ္ခန္႔တုတ္ခိုင္ၿပီး။ထိပ္ဖ်ားကေအာ္လန္ဒစ္ၿပဲလီးတံဒစ္ႀကီးမွာငါးရံ႔ေခါင္းႀကီးအလားၿပဲလန္ပြင္႔

အာလ်က္တင္းေျပာင္နီရဲ ေန၏၊ႏွင္းအိျဖဴကလီးႀကီးကိုျမင္ေတာ႔လန္႔သြားသည္၊ၿပီးေတာ႔ေၾကာက္လာသည္၊

ဆရာေဒ၀ကမတ္တတ္။ႏွင္းအိျဖဴကထိုင္လွ်က္ႏွစ္ေယာက္စလံုးအ၀တ္အစားေတြကအျပည္႔အစံုမရွိၾကေတာ႔၊

ဆရာေဒ၀ေပါင္တန္ႏွင္႔ေျခသလံုးမ်ားတြင္အေမႊးၾကမ္းၾကမ္းမဲမဲမ်ားကေကာက္ေကြးစြာထူပိန္းလ်က္။

ေထာင္ေနသာလီးႀကီး၏ အရင္းဆီးစပ္တြင္လည္းအေမႊးမ်ားကေကာက္ေကြးထူပိန္းစြားေတာထေနသည္၊

ဆရာေဒ၀သည္သူ၏ဒံုးပ်ံႀကီးအလားႀကီးမားလွေသာလိင္ေခ်ာင္းႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴ၏မ်က္ႏွာနားသုိ႔ထိုးကပ္

လိုက္ၿပီး။ “အႏွင္းပါးစပ္ထဲကလက္ဖြဲ႔ကေလးကိုဆရာ႔လီးႀကီး ေပၚငံုၿပီးတင္ေပးရလိမ္႔မယ္။

လုပ္ႏႈိင္ပါမလားဟင္”

“ရွင္ ျဖစ္ ျဖစ္ပါမလားဆရာရယ္”

“ျဖစ္ပါတယ္အႏွင္းရဲ႔

ဆရာကလဲတုိက္ေလွာင္ကြမ္းသီးကိုအႏွင္းရဲ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုဆရာ႔ပါးစပ္နဲ႔ငံုၿပီးထည္႔ေပးရမွာပါ”

“ရွင္”

ႏွင္းအိျဖဴနားမလည္ေတာ႔ပါ။ဆရာေဒ၀လီးႀကီးကသူမ၏မ်က္ႏွာေရွ႔တြင္ေၾကာက္စရာေၾကာင္းေလာက္

ေအာင္ျပဴးၿပဲေနေတာ႔၏၊ဆရာေဒ၀ကဒူးေထာက္ၿပီးသူမလီးႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴ၏မ်က္ႏွာနားသုိ႔ပိုမိုကပ္ေပး၏၊

“ဆရာ႔လီးႀကီးကိုကိုင္ထားစမ္းပါအႏွင္းရယ္ တယမ္းမယ္းနဲ႔မၿငိမ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္”

ႏွင္းအိျဖဴသည္ဆရာေဒ၀၏ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းလွေသာလီးတန္အေခ်ာင္းႀကီးကိုသူမ၏ေဖါ႔ဖေယာင္းသဖြယ္

ေပ်ာ႔ ေျပာင္းလွလက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားႏွင္႔အသာမရဲတရဲဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္၊ လက္ဖ၀ါးႏုႏုကေလး၏အေတြ႔

ထိေၾကာင္႔လီးႀကီးမွာဆတ္ကနဲ။ဆတ္ကနဲခုန္လာသည္၊သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲမွလည္းယားက်ိက်ိျဖစ္လို႔လာသည္

၊ဒါႀကီးနဲ႔သူမဟာေလးထဲသုိ႔ထိုးသြင္းအလိုးခံၾကည္႔ခ်င္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္၊

“ဒီလိုလုပ္ရေအာင္လားအႏွင္း အႏွင္းလဲဆရာလီးကိုငံုလို႔ရေအာင္။ ဆရာကလည္းေဟာဒီကြမ္းသီးကို

အႏွင္းရဲ႔ေစာက္ပတ္ထဲကိုပါးစပ္နဲ႔သြင္းေပးလို႔ရေအာင္အသာလွဲအိပ္လိုက္။ဆရာျပမယ္”

ဟုတ္ေပသားပဲ။ဆရာမျပငပိဖုတ္ေတာင္နည္းမက်ဆုိပဲေလ။ႏွင္းအိျဖဴအဖို႔သူမေယာကၤ်ားနဲ႔သာ ဆက္ဆံခဲ႔

ဘူးသည္၊ ဒါမ်ိဳးကတခါမွမလုပ္ခဲ႔ဘူးေသာအေတြ႔အၾကံဳသစ္၊ ႏွင္းအိျဖဴစမ္းသပ္ၾကည္႔ခ်င္မိသည္၊

ဆရာေဒ၀၏အလိုးကိုလည္းခံၾကည္႔ရန္ေတာင္းတမိေလသည္၊ဒီေတာ႔ဘာမွ်ျပန္မေျပာဘဲအသာပက္လက္

ေစာင္းေစာင္းကေလးလွဲအိပ္ေပးလိုက္သည္၊ဆရာေဒ၀ကႏွင္းအိျဖဴမ်က္ႏွာကိုခြလ်က္သူမႏွင္႔ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္

အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ေမွာက္၍လွဲလိုက္သည္၊သူမမ်က္ႏွာႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားေစာက္ဖုတ္

ကေလးရွိသည္႔ေနရာကိုတဲ႔တဲ႔ႀကီး။ႏွင္းအိျဖဴကဆရာေဒ၀၏ေခါင္းကိုခြလွ်က္သား။ႏွင္းအိျဖဴကခ်က္ခ်င္းေပါင္

ကားေပးလိုက္မိ၏၊

“ကန္ေတာ႔ေနာ္ ဆရာ အႏွင္းငရဲႀကီးမွာစုိ႔လို႔”

“ရပါတယ္”

ေနသားအက်ျဖစ္သြားေသာအခါဆရာေဒ၀က “ကဲ အႏွင္း

ဆရာ႔လီးကိုငံုေပေတာ႔။လက္ဖဲြ႔ကိုေထြးမထုတ္ရဘူးေနာ္ ဆရာအခ်က္ေပးလိုက္မွ။ဆရာ႔လီးေပၚတင္ေပးရမယ္

သိလား”

“ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ”

လုပ္ငန္းစၾကၿပီ။ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏တင္းအိျဖဴေဖြးေနေသာေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆဲြ၍ၿဖဲထားလိုက္

ၿပီးဖင္ ျဖဴျဖဴအိအိႀကီးႏွစ္လံုးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ဆဲြကာၿဖဲထားလိုက္၏၊ ၿပီးေတာ႔ခပ္ၿပဲၿပဲကေလး

ထြက္ေပၚလာသည္႔ ေစာက္ပတ္ကေလးကိုသူ႔ပါးစပ္ႀကီးျဖင္႔ေတ႔ကာငံုစုပ္လိုက္သည္၊ ႏွင္းအိျဖဴေကာ႔သြား၏၊

ေစာက္ပတ္အ၀တြင္စုိ႑ႊဲေနေအာင္တစိမ္႔စိမ္႔ယိုစီးေနေသာေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကဆရာေဒ၀၏ပါးစပ္ထဲသုိ႔၀င္

ကုန္ၿပီ၊ဆရာေဒ၀သည္ဒါကိုအထူးအရသာေတြ႔သည္ထင္သည္၊ငံက်ိက်ိအရည္မ်ားကိုမရြံမရွာၿမိဳခ်လိုက္ၿပီးႏွင္း

အိျဖဴ၏ေစာက္ေစ႔ကေလးကိုလွ်ာႀကီးျဖင္႔ကုန္းၿပီးလွ်က္ေနေလေတာ႔သည္၊

“ျပတ္ ျပတ္ ျပတ္ ပလပ္”

ႏွင္းအိျဖဴမွာလည္းေစာက္ပတ္ကိုဆရာေဒ၀ကယက္စုပ္ေပးျခင္းခံေနရသျဖင္႔တမ်ိဳးေကာင္းေသာအရသာ

ေတြ႔သြားကာ။သူမ၏ဖင္ႀကီးကိုၿဖဲကာေÕမာက္ၾကြ၍ေကာ႔ေကာ႔လာၿပီးခံေနမိသည္၊ၿပီးေတာ႔လည္းသူမကိုင္ထား

သည္႔ဆရာ ေဒ၀၏လီးဒစ္ထိပ္ေခါင္းႀကီးကိုႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာျဖင္႔အသာငံု၍တျပြတ္ျပြတ္လုပ္ေနျပန္သည္၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ကိုယက္ေနရာမွသူမ၏ေစာက္ပတ္အေÕမာင္းကြဲထဲသုိ႔အေတာ္နက္သည္႔

တုိင္ေအာင္လွ်ာႀကီးကို ထိုးသြင္း၍ေမႊေႏွာက္ေန၏၊

ႏွင္းအိျဖဴ၏ရင္ထဲမွာက်လိက်လိျဖစ္သြား၏၊သူမ၏ပါးစပ္ထဲတြင္မဆန္႔မၿပဲငံုထားေသာဆ ရာေဒ၀၏

လီးေခ်ာင္းႀကီးကို အာေခါင္ထဲသုိ႔ေရာက္ေအာင္တအားပင္စုပ္ယူမိသည္၊သူမ၏ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကိုလည္း

ၾကမ္းျပင္ႏွင္႔လြတ္ၿပီးၾကြသြားေအာင္ၿဖဲကားေကာ႔ေÕမာက္ေပးေနမိသည္၊

လီးစုပ္ေနေသာႏွင္းအိျဖဴ၏ေႏြးစြတ္ေသာအာေငြ႔ကေလးေၾကာင္႔ဆရာေဒ၀၏လီးႀကီးမွာမာေၾကာသထက္မာ

ေၾကာလာၿပီးပါးစပ္ထဲတြင္မဆန္႔ေတာ႔ေခ်၊ဆရာေဒ၀ကသူ၏လီးႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴ၏ပါးစပ္တြင္းသုိ႔ပုိမို၀င္ေအာင္

ေကာ႔၍ထိုးသြင္းလိုက္၏၊ႏွင္းအိျဖဴ၏ေအာက္ပိုင္းရွိပူေႏြးေသာေစာက္ဖုတ္ကေလးကိုလည္းအားရပါးရလွ်က္ေန

၏၊လွ်ာႀကီးျဖင္႔အကဲြေၾကာင္းတေလွ်ာက္ပြတ္ဆဲြကာ။ေစာက္ေစ႔ခၽြန္ခၽြန္ကေလးကိုဖိ၍ကလိျပန္သည္၊ႏွင္းအိျဖဴ

သည္တြန္႔တြန္႔သြားရၿပီး။ဆရာေဒ၀၏လီးကိုအားရပါးရစုပ္ေနသည္၊လဥႀကီးကသူမ၏ႏွာ၀တြင္တယမ္းယမ္း

တခါခါလႈပ္၍၊ႏွင္းအိျဖဴသည္ဆရာေဒ၀၏လီးႀကီးကိုပါးစပ္မွခၽြတ္လိုက္ၿပီးဒစ္ျပားႀကီးပတ္တ္လည္ကိုႏို႔ေအး

ေခ်ာင္းစုပ္သလိုလွ်ာျဖင္႔လွ်က္လိုက္။လီးေခ်ာင္းလံုးကိုငံု၍စုပ္လိုက္ျဖင္႔အေတြ႔အၾကံဳသက္ကိုစမ္းသပ္ၾကည္႔ေန

မိေလေတာ႔သည္၊

“ျပြတ္ စြတ္ ပလြတ္၊ ျပြတ္ ပလြတ္ စိြ”

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆစ္စတီႏိုင္းေခၚဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ပံုစံျဖင္႔လီးစုပ္။ေစာက္ပတ္ယက္ေနေသာအသံမ်ားက

ေသာက ၿမိဳင္အိမ္ႀကီး၏အေပၚထပ္ဧည္႔ခန္းတြင္ပ်ံလြင္႔လ်က္၊

အေမွာင္ အျပင္ဘက္မွာေတာ႔ေမွာင္နဲ႔မဲမဲ။အျပင္ဘက္ကအေမွာင္ထက္ဆရာေဒ၀၏အေမွာင္ကပို

၍ေမွာင္သည္၊ ဆရာေဒ၀ရင္ထဲမွာကကာမအေမွာင္။ရာဂအေမွာင္။ရမၼက္ေဇာ္အေမွာင္ပါတည္း၊

ဒီအေမွာင္ေတြကဆရာေဒ၀ကိုႀကီးစိုးမင္းမူထားသျဖင္႔ဆရာေဒ၀ဘာမွ်မျမင္ႏိုင္ေတာ႔၊ထိုနည္းတူ

ႏွင္းအိျဖဴကိုလည္း အေမွာင္က၀ါးၿမိဳျပစ္လိုက္သည္၊ထိုအေမွာင္ကားအမိုက္ေမွာင္၊ႏွင္းအိျဖဴမွာ

အေမွာင္မွန္းသိလ်က္နဲ႔ပင္ဇြတ္တိုး၀င္ ေနမိသည္၊ ႏွင္းအိျဖဴသည္ဆရာေဒ၀တိုက္ထားေသာ

ေဆးအရွိန္ေၾကာင္႔၄င္း။ သူမကိုယ္တိုင္ကာမဆႏၵေတြတက္လာသည္ကတေၾကာင္းေၾကာင္႔ ဆရာေဒ၀

ျပဳသမွ်ႏုေနသည္၊ဆရာေဒ၀လုပ္သမွ်ခံေနမိေတာ႔သည္၊မိုးေတြကလည္းရြာေနသည္။သုိ႔ေပမဲ႔က်ိဳ႔တုိ႔က်ဲတဲခတ္

ဖဲြဖဲြကေလး၊ဆရာေဒ၀ႏွင္႔ႏွင္းအိျဖဴတို႔လည္းတဏွာမိုးေတြရြာၿပီးတဏွာခိုးေတြေ၀ေနၿပီ၊သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္

ေသာကၿမိဳင္အေပၚထပ္ဧည္႔ခန္းႀကီး၀ယ္လြတ္လပ္စြာျဖင္႔ထင္တိုင္း”ကဲကုန္ၾကၿပီ၊ေစာေစာက ႏွစ္ေယာက္သား

၆၉ေခၚဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ပံုစံျဖင္႔လီးစုတ္။ေစာက္ဖုတ္ယက္လုပ္ေနၾကသည္မွာ အားလိုအားမရျဖစ္လာၿပီး။

လိုးၾကခံၾကရန္တာစူလိုက္ၾကသည္၊

ႏွင္းအိျဖဴ၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္အ၀တ္အစားဟူ၍လည္းခါးလည္အထိတက္ေနေသာထမီကေလး

ႏွင္႔ႏုိ႔ႏွစ္လံုး စလံုးေပၚေအာင္အေပၚသုိ႔လွန္တင္ထားေသာဘရာဇီယာေလးသာရွိေတာ႔၏။ ဆရာေဒ၀မွာလည္း

အေပၚပိုင္း႔အကô်ရွိ၏ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းေနသည္၊ေကာ္ေဇာေပၚတြင္ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနေသာႏွင္းအိ

ျဖဴသည္ေပါင္တေခ်ာင္းဆန္႔ကာဒူးတဖက္ေထာင္ထား၏၊ေအာက္ပိုင္းဆီးခံုမို႔မို႔ေအာက္ျဖဴေဖြးတင္းအိေနေသာ

ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းလံုး၏အ ရင္းခြဆံုၾကားတြင္မို႔ေဖါင္းေသာေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ ဆရာေဒ၀၏ တံေထြး

မ်ားႏွင္႔ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကအေမႊး မ်ားကိုေပက်ံလ်က္ရွိသည္၊ ေတာင္ပူစာပမာႏုိ႔ႏွစ္လံုးကလည္း

အိျဖဴ၀င္းေနၿပီး။ တုန္တုန္။တုန္တုန္ျဖင္႔ဆရာေဒ၀ကိုနမ္းပါလွည္႔။ကိုင္တြယ္ပါလွည္႔ဟုဖိတ္ေခၚေန

သေယာင္ေယာင္၊

ဆရာေဒ၀သည္မြန္တရုတ္ကျပားမေလးျဖစ္ေသာႏွင္းအိျဖဴ၏ျဖဴေဖြး၀င္းပေသာခႏၶာကိုယ္ေလးကို

ၾကည္႔ရင္းလိုး ခ်င္သည္႔စိတ္မ်ားတားမႏိုင္ဆီးမရျဖစ္ေပၚေနေတာ႔သည္၊ ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏

ကိုယ္ေပၚတြင္ တက္ခြ၍ေလးဘက္ေထာက္ထိုင္လိုက္ရာ။သူမအေမႊးၾကမ္းၾကမ္းမဲမဲမ်ားေပါက္ေနေသာ

ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွလီးႀကီးကေငါက္ကနဲ ထြက္ေပၚလာသည္၊

ဒါကိုျမင္ေတာ႔ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္ေဆးမူးေနတာေတြဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိ၊ရင္ထဲတြင္ဖို သြားရ၏၊

သူ႔လီးႀကီးကလည္းထိပ္ႀကီးနီရဲပြင္႔လန္လ်က္ေထာင္မတ္ေနၿပီးေခါင္းတယမ္းယမ္းႏွင္႔၊ ေကာင္မေလးေၾကာက္

သြားသည္၊တဖန္လီးႀကီးမွာတဆတ္ဆတ္တုန္ေနျပန္ရာ။ဒါမ်ိဳးမၾကံဳရတာၾကာၿပီးျဖစ္ေသာႏွင္းအိျဖဴအဖို႔ႏွလံုး

ခုန္ျမန္လာသည္၊သူ႔လီးႀကီးကႀကီးမားလြန္းလွသျဖင္႔သူမဟာေလးနဲ႔ဆန္႔မွဆန္႔ပါမလားဟုေတြးမိကာေၾကာ

တြန္႔သြားမိေလသည္၊ၾကည္႔ေလ။သူ႔ဟာႀကီးကႀကီးလိုက္တာ။နဲတာႀကီးမဟုတ္ဖူး။အက်ည္းတန္အရုပ္ဆိုးလိုက္

တာလည္းလြန္ပါ ေရာ။ေလယာဥ္ပစ္အေျမာက္လားေအာင္းေမ႔ရသည္၊ မဲလိုက္တာလဲက်ီးကန္းကပင္

အဘေခၚေလာက္သည္၊ ထိပ္ေခါင္းႀကီးကလည္း က်ီးအာသီးလိုနီရဲၿပဲလန္လို႔။အို အသဲယားစရာ

ေကာင္းလိုက္ပါဘိ၊

“ကဲ အႏွင္းေရ ဒီတခါေတာ႔ေနာက္ဆံုးအစီအစဥ္ပဲကြဲ႔။

ဆရာလီးႀကီးကိုအႏွင္းရဲ႔ေစာက္ပတ္ေလးထဲကိုထည္႔ရေတာ႔မယ္”

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏မ်က္ႏွာနားသုိ႔ကပ္ခါခတ္တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္၊သူ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးသည္ပက္

လက္ ျဖစ္ေနေသာႏွင္းအိျဖဴ၏ကိုယ္လံုးေပၚတြင္အုပ္မိုးလွ်က္ရွိသည္၊ ႏွင္းအိျဖဴမ်က္လံုးကေလးမ်ား

ျပဴးက်ယ္၀ိုင္းစက္သြားၿပီး၊

“ျဖစ္ ျဖစ္ပါမလား ဆရာရယ္ ဆရာ႔အေခ်ာင္းႀကီးကအႀကီး ႀကီးရယ္”

“ရပါတယ္ကြယ္ အႏွင္းခံႏိုင္ေအာင္ဆရာစီစဥ္ထားပါတယ္၊ဆရာ႔လီးကိုေဆးတမ်ိဳးသုတ္လိမ္းထား

တယ္ေလ။မနာေစရပါဘူး”

“ဒါျဖစ္ရင္လဲေျဖးေျဖးသြင္းပါဆရာရယ္ ေနာ္”

ႏွင္းအိျဖဴမွာလည္းခံခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနၿပီးျဖစ္ရာေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင္႔ပင္သေဘာတူလိုက္မိေတာ႔သည္၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴေပၚသုိ႔တက္ခြလိုက္ၿပီး။ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆဲြၿဖဲကာေထာင္ထားလိုက္၏၊ႏွင္းအိျဖဴ

ကလည္းသူမ၏ေပါင္တန္မ်ားကိုအလိုက္သင္႔ကားေပးလိုက္ရာ။ ကြဲဟဟျဖစ္သြားၿပီးအတြင္းသား

နီရဲရဲကေလးမ်ားပင္ျမင္ေနရေတာ႔၏၊ေစာက္စိခၽြန္ခၽြန္ကေလးမွာလည္းေငါက္ေတာက္ျပဴးထြက္ေနၿပီး။အက်ိ

ရည္မ်ားကေစာက္ပတ္အတြင္းမွတစိမ္႔စိမ္႔ယိုစီးထြက္ေန၏၊သူမ၏ဖင္ၾကားတေလွ်ာက္စအို၀ပါမက်န္ေစာက္

ရည္ၾကည္မ်ားရြဲရြဲစုိေနသည္၊ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္ေစာက္ပတ္အရည္ထြက္ေအာင္ခံခ်င္ေနၿပီမွန္းဆရာေဒ၀သိရွိ

လိုက္၏၊ထုိ႔ေၾကာင္႔သူ၏တုိပီဒုိထိပ္ဖူးႀကီးျဖင္႔ ပြင္႔ေတာ႔မည္႔ ႏွင္းဆီပန္းေလးလိုၿပဲအာအာေလးျဖစ္ေနေသာ

ေစာက္ပတ္အ၀ကိုအသင္႔ခ်ိန္ရြယ္၍အသာေတ႔ထားလိုက္၏၊ႏွင္းအိျဖဴမွာေကာ႔ျပန္လာသည္။

လီးဒစ္အသားတံုးႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏ႏူးဍံ႔ေသာေစာက္ပတ္အတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားကေလးမ်ားကိုၿဖဲဖြင္႔ပြတ္တိုက္

ထိေတြ႔သြားၿပီး။အကဲြေၾကာင္းအေပၚထိပ္ေစာက္စိကေလးကိုခလုပ္တိုက္ေန၏။ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္အေၾကာထဲ

မွာဖ်င္းဖ်င္းစိမ္႔ေအာင္အေတြ႔ထူးေန၏၊ဆရာေဒ၀သည္သူ႔လီးႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသုိ႔ခ်က္

ခ်င္းမလိုးသြင္းေသးပါထယ္ထိုးသကဲ႔သုိ႔ေစာက္ပတ္အကြဲေÕမာင္းအတိုင္းအထက္ေအာက္စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္ဆဲြေပး

ေနျပန္သည္။ထိုအခါေစာက္ပတ္ဂလိုင္အတြင္းမွတဏွာေရွ႔ေျပးအရည္ၾကည္ကေလးမ်ားကတၿဖီးၿဖီး။တျဖစ္

ျဖစ္ျဖင္႔လီးႀကီးကိုေပက်ံကုန္၏၊ႏွင္းအိျဖဴသည္သူမ၏ဖင္ႀကီးကိုပိုမိုၿဖဲကားေကာ႔ေÕမာက္ေပးလိုက္၏၊

ဆရာေဒ၀သည္လိုးခ်င္လွၿပီးျဖစ္ရာ။အခ်ိန္မဆဲြေနေတာ႔ပဲ။လီးႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္မို႔မို႔ကေလးထဲ

သုို႔တျဖည္းျဖည္းထိုးသြင္းလိုက္ေတာ႔သည္၊တျဖစ္ျဖစ္ျမည္သံႏွင္႔အတူလီးႀကီးကေစာက္ပတ္အတြင္းသုိ႔

ဒစ္ျမဳပ္ေအာင္၀င္သြားေလသည္၊

“အား အီး ကၽြတ္ကၽြတ္ ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖးလုပ္ပါေနာ္။ ဆရာ ဆရာဟာႀကီးကႀကီးလြန္းေတာ႔

က်မသိပ္မခံႏုိင္ ဘူးထင္တယ္”

“အစမို႔ပါႏွင္းရယ္ ဆရာေျဖးေျဖးလုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ေနာက္ေတာ႔ခံႏိုင္လာမွာေပါ႔”

ႏွင္းအိျဖဴသည္မ်က္ႏွာရႈံမံလ်က္ဆရာေဒ၀၏ရင္ဘတ္ႀကီးကိုတြန္းထားမိေလရာဆရာေဒ၀ကေခ်ာ႔ေနရသည္၊

ဆရာေဒ၀၏၀ါဆိုဖေယာင္းတုိင္ႀကီးအလားႀကီးမားလွေသာလီးႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ဒစ္ျမဳပ္ေန

ေအာင္၀င္ေနလ်က္ရွိသည္၊ပန္းသီးႀကီးလိုဒစ္ဖ်ားႀကီးကေစာက္ပတ္က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးထဲတြင္မဆန္႔မၿပဲ။

ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကအထစ္အရစ္မရွိေအာင္ေဖါင္း၍ၿပဲအာေနသည္၊အားရွိပါးရွိေဆာင္႔သြင္းပစ္လိုက္

ခ်င္ေပမဲ႔ဆရာေဒ၀သည္အင္ႏွင္႔အားႏွင္႔မမွ်ေသာသူ႔လီးႀကီးေၾကာင္႔ႏွင္းအိျဖဴနာသြားမွာစိုး၍အသာေခ်ာ႔၍သြင္း

ေနရ၏၊ႏွင္းအိျဖဴမွာဆရာေဒ0ျufqယ္ႏွစ္မွ်ငယ္ၿပီး။ႏဲြ႔ႏဲြ႔မူလိုကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္မ်ိဳးျဖင္႔။အယ္ေသာထယ္

ေသာခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုပိုင္ဆိုင္ ထားေသာ္လည္းေစာက္ပတ္ကေလးကေတာ႔က်ဥ္းလွသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင္႔ဆရာ

ေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ႏုိ႔တလံုးကိုအသာငံုခဲ၍ တျပြတ္ျပြတ္စို႔ရင္း။ႏို႔သီးေခါင္းကေလးကို မနာ႔တနာ

ကိုက္ေပးေနျပန္သည္၊ လီးႀကီးကိုမူဆက္မသြင္းေသးပဲတန္းလန္းႀကီးလုပ္လို႔ထားသည္၊ သူ၏

လက္ၾကမ္းႀကီးႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ႏွင္းအိျဖဴ၏တင္ သားေဖြးေဖြးကားကားႀကီးမ်ားကိုဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးရင္း။

ေစာက္ပတ္အ၀တြင္ ေခါင္းÕမဳပ္ထားေသာလီးႀကီးကိုစပရိန္လွည္႔သကဲ႔သုိ႔လွည္႔ေပးေနသည္၊ ဆရာေဒ၀၏

လဥႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏ဖင္၀တြင္လႈပ္ယမ္းလွ်က္၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ႏို႔မ်ားကိုတလံုးၿပီးတလံုးစုိ႔ေနရာ။ႏွင္းအိျဖဴမွာေအာက္ပိုင္းတြင္နာေန

ရာမွအေပၚပိုင္းမွ ေကာင္းေသာအရသာသုိ႔အာရံုေျပာင္းသြားၿပီး။ ဖီလင္ေတြျပန္တက္လာသည္၊ သူမ၏

ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္းမစြမ္းကကုန္ၿဖဲကားေပးထားမိသလုိဆရာေဒ၀၏လည္ကုတ္ႀကီးကိုအတင္းဆဲြႏွိမ္ေလ

ေတာ႔သည္။သူမ၏ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကၿပဲၿပဲကားကားျဖင္႔”ကမ္းျပင္မွလြတ္ၾကြေကာ႔ေထာင္လာ၏၊ဆရာေဒ၀ကို

ၾကည္႔ေနေသာႏွင္းအိျဖဴ၏မ်က္လံုး႑ႊဲႀကီးမ်ားကမူအေရာင္တျဖတ္ျဖတ္လက္လ်က္။ လိုခ်င္လဲလိုးပါေတာ႔

ဆရာရယ္ အႏွင္းခံႏိုင္ပါၿပီ ဟုေျပာေနသည္႔အလား၊ ဒီေတာ႔အထာေပါက္ေသာဆရာေဒ၀သည္

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထူႀကီးမ်ားျဖင္႔ေကာင္မေလး၏ဖူးစုိစုိႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုဖိကပ္ ေတ႔စုပ္ကာလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔

မို႔ေမာက္ခၽြန္ကားေသာႏို႔ႏွစ္လံုးကိုစံုကိုင္ျဖစ္ညႇစ္လိုက္ၿပီးေအာက္မွလီးႀကီးကိုထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္၊

“ျဗစ္ ျဗစ္ ၿဗိ ဖြတ္”

ဟူေသာအသံႏွင္႔အတူေစာက္ေခါင္းတြင္းမွခၽြဲက်ိေသာေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားေၾကာင္႔ဆရာေဒ၀၏လေခ်ာင္းမာ

မာႀကီးမွာေစာက္ပတ္အတြင္းသုိ႔မဆန္႔မၿပဲတ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ်၀င္သြားေလသည္၊

“အင္ အီး နာလိုက္တာဆရာရယ္ က်မဟာေလးေတာ႔ကြဲသြားၿပီထင္ပါရဲ႔။ အဟင္႔ ခဏ ခဏ

ေလာက္ေအာက္ဆင္းပါအံုး ဆရာရယ္”

“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အႏွင္းရယ္ တေအာင္႔ေလး တေအာင္႔ေလး ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္ ၿပီးပါေတာ႔မယ္”

ရမက္ေဇာကပ္ေနေသာဆရာေဒ၀ကသူ႔လီးႀကီးကိုအေလ်ာ႔မေပးပဲထိုးသြင္းေန၏၊လီးႀကီးမွာေစာက္ဖုတ္ထဲ

သုိ႔တေခ်ာင္းလံုးလိုလို၀င္၍၀င္၍လာေနသည္၊လီးႀကီး၀င္လာတိုင္းႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ကေလးမွာႏွင္းဆီ

ပြင္႔ဖတ္ကေလးလုိၿပဲအာ၍သြားရပါသည္၊ ႏွင္းဆီပြင္႔ႏွင္႔ေစာက္ပတ္ကေလးမွာၿပဲအာပံုျခင္းတူေပမဲ႔။

ေစာက္ပတ္ကေလးကေတာ႔ ႀကီးမားေသာလီးေခ်ာင္းႀကီးကို၀င္ေစထြက္ေစႏိုင္ပါသည္၊ ႊမွ်ႀကီးမားလွေသာ

လီးႀကီးမ်ိဳးျဖင္႔ႏွင္းအိျဖဴအလိုးမခံခဲ႔ ဖူးေခ်၊ဆရာေဒ၀လီးႀကီးမွာအထူးသျဖင္႔ ေဆးစီရင္ထားေသာ စံခ်ိန္လြန္

လီးႀကီးပင္ျဖစ္ပါ၏၊ထုိ႔ေၾကာင္႔သူမ၏ေစာက္ပတ္ကေလးမွာကဲြၿပဲသြားသည္ထင္ရ၏၊ အတြင္း႔ က်ိန္းစပ္ေန

ေလသည္၊ ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴကိုသနားလာသျဖင္႔အဆံုးအထိဆက္မသြင္းေသးဘဲ ၀င္သေလာက္သာ

ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီျပဳ၏၊

“စြတ္ ပြတ္ ဘြတ္ ျပတ္”

ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွရြဲအိုင္ထြက္လာေသာအရည္မ်ားေၾကာင္႔ဆရာေဒ၀၏လီး၀င္ထြက္တုိင္းအသံ

ျမည္ေနရ၏၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴကိုလိုးေနၿပီ။အားရပါးရလိုးေနၿပီ၊ဆရာေဒ၀၏လီးႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္အ

တြင္း ၀င္ခ်ီထြက္ခ်ီျပဳေနၿပီး။အလိုးကၽြမ္းက်င္လွေသာဆရာေဒ၀ကသူ႔လီးႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔

အသြင္းအ ထုတ္ျပဳလုပ္ေနပံုသည္ရိုးရိုးတန္းတန္းမဟုတ္။ တခ်က္တခ်က္စပရိန္လွည္႔သလိုလွည္႔သြင္းၿပီး။

ငပိေမႊသလိုေမႊလိုက္။ ထယ္ထိုးသလိုအထက္ေအာက္စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္ဆြဲကေလာ္ေပးလိုက္ျဖင္႔အသာ

ေညႇာင္႔သြင္းေန၏၊ဆရာေဒ၀၏လီး ႀကီးအဆံုးနီးပါး၀င္လာတုိင္ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္း၀ယ္

ျပည္႔သိပ္ၿပီးေစာက္ပတ္ကေလးမွာေဖါင္းကားသြား၏၊လီးႀကီးကိုဆဲြႏႈတ္လိုက္တုိင္းေစာက္ပတ္အံုတခုလံုး

ေျမာက္ၾကြပါလာကာႏွင္းအိျဖဴ၏၀မ္းေခါင္းထဲမွာဟာသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္၊ႏွင္းအိျဖဴအလိုးခံေန၏၊

ေပါင္ႀကီးႏွစ္လံုးကိုအစြမ္းကုန္ၿဖဲကာဖင္ႀကီးေÕမာက္ခါခံေနသည္၊မွန္မွန္ေညႇာင္႔လိုးေနေသာဆရာေဒ၀ကလည္း

အေပၚပိုင္း႔ႏွင္းအိျဖဴႏိုအံုအိအိကေလးထိပ္ရွိနီရဲရဲႏုိ႔သီးေခါင္းကေလးကိုတ ျပြတ္ျပြတ္စုိ႔ေပးေန၏၊

က်န္ႏုိ႔တလံုးေပၚရွိႏုိ႔သီးေခါင္းကေလးကိုလက္ညႇိဳးႏွင္႔လက္မျဖင္႔ဆဲြ၍ပြတ္ေျခကလိေပးေနရာ။ႏုိ႔သီးေခါင္းေလး

ေတြမွာေထာင္ထလာၾက၏၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴကိုလိုးရင္းလိုးရင္းအားမလိုအားမရျဖစ္လာခါ။တခ်က္တခ်က္သူ႔လီးႀကီးကိုေစာက္

ဖုတ္ထဲသုိ႔၀င္ႏိုင္သမွ်၀င္ေအာင္ေဆာင္႔၍ေဆာင္႔၍သြင္းလိုက္၏၊

ႏွင္းအိျဖဴမွာအင္႔ကနဲအင္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီးခါးကေလးေကာ႔ေကာ႔သြားရ၏၊ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ခါးသိမ္

သိမ္ကေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔ဆဲြကိုင္၍ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းၾကားေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းထဲသုိ႔သူ႔လီးႀကီးျဖင္႔

ေဆာင္႔ ထည္႔ေနေတာ႔သည္၊သူမ၏ပါးျပင္မို႔မို႔ႏွစ္ဖက္ကိုသူ႔ႏွာေခါင္းႀကီးျဖင္႔ဘယ္ျပန္ညာျပန္ေမြ႔ယမ္းနမ္းရႈံ

လိုက္ေသး၏၊ သူတုိ႔သည္အခုေတာ႔ပီယေဆးစီရင္ေနၾကျခင္းမဟုတ္ၾကေတာ႔ပဲအားရပါးရလိုးေန

ခံေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္ေတာ႔သည္၊ လိုးရင္းလိုးရင္း္ဆရာေဒ၀ကအရွိန္ျမန္ျမန္ျဖင္႔ေဆာင္႔သြင္းေလရာ။

လီးႀကီးမွာႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္တြင္းသုိ႔ “ဖြတ္ဖြတ္” ျဖင္႔ေဆာင္႔၍၀င္ေနေတာ႔သည္၊

ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ကေလးမွာက်ဥ္းက်ပ္စီးပိုင္စြာျဖင္႔လိုးရသည္မွာဆရာေဒ၀အဖို႔အရသာရွိလွသလို။ႏွင္း

အိျဖဴမွာလည္းဆရာေဒ၀၏ႀကီးမားေသာလီးႀကီးေၾကာင္႔ကာမအရသာကိုေက်ေက်နပ္နပ္ ႀကီးခံစားေနရ၏၊

“အို အို ေကာင္းလိုက္တာဆရာရယ္ က်မခံႏုိင္ပါ ပါၿပီရွင္

ဆရာလီးႀကီးကိုအဆံုးအထိသြင္းခ်င္သြင္းလိုက္ပါေတာ႔”

သူမပါးစပ္မွထုတ္ေဖၚေျပာလာေသာေၾကာင္႔ဆရာေဒ၀သည္သူမ၏ျဖဴေဖြးေက်ာ႔ရွင္းေသာလည္တုိင္ႏုႏုကေလး

ကိုတအားစုပ္ယူလိုက္ရင္းႏို႔ႏွစ္လံုးကုိဆုပ္ကိုင္ျဖစ္နယ္ရင္း။ေဆာင္႔အားအရွိန္ကိုÕမင္႔တင္လိုက္သည္၊

“စြပ္ ဖတ္ သြတ္ ျပြတ္ ဖတ္”

လီးႀကီးမွာအဆံုးထိမ၀င္ေသးေခ်။လက္တလံုးခန္႔လိုေနေသး၏၊ႏွင္းအိျဖဴ၏က်ဥ္းက်ပ္လွေသာေစာက္ေခါင္း

အတြင္း၀ယ္႑ႊဲအိုင္ေနေသာအရည္မ်ားေၾကာင္႔သာလေခ်ာင္းတုတ္တုတ္မာမာႀကီးကိုအ၀င္အထြက္

ျပဳႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္၊သုိ႔ရာတြင္လီးႀကီးတခုလံုးကိုငံုထားရသျဖင္႔ေစာက္ပတ္အံုကေလးမွာေလ၀င္ေလထြက္ပင္

မရွိေအာင္ျပည္႔သိပ္လို႔ေန ပါသည္၊ႏွင္းအိျဖဴသည္မြန္တရုတ္ကျပားမေလးျဖစ္သျဖင္႔အသာအရည္မွာျဖဴေဖြး

၀င္းပလို႔ေန၏၊ ထမီကေလးမွာခါး လည္အထိလန္တကေနရာ။ေဖြးေဖြးကားကားဖင္ႀကီးမ်ားကဆရာေဒ၀၏

ေဆာင္႔ခ်က္နဲ႔အညီၿပဲၿပဲသြားရ၏၊ေပါင္တံ ေထြးေထြးႀကီးမ်ားကိုအစြမ္းကုန္ၿဖဲေပးထားသျဖင္႔ဖါးဂံုညႇင္းသႌန္

ေစာက္ပတ္ကေလးမွာလီးႀကီးအရွိန္ႏွင္႔ေဆာင္႔၀င္လာတုိင္းအတြင္းသုိ႔ပင္ခ်ိဳင္႔ခြက္၀င္ေအာင္ၿပဲသြား၏၊လီးႀကီး

ကိုဆဲြႏႈတ္လိုက္တိုင္းေစာက္အံုတခုလံုးအံုၾကြ၍သူမ၏ ဖင္ႀကီးပါေျမာက္ၾကြကပ္ပါလာရသည္၊

ႏွင္းအိျဖဴသည္ဆရာေဒ၀၏ေဆာင္႔ခ်က္ႏွင္႔အညီ။သူ၏လည္ကုတ္ႀကီးကိုအတင္းသုိင္းဖက္၍သူမ၏ဖင္ႀကီးကိုၿဖဲ

ကားေကာ႔ေÕမာက္ေပးလိုက္။ဘယ္ညာယမ္းခါေပးလိုက္။စေကာ၀ိုင္းသလုိလုပ္ေပးလိုက္ျဖင္႔၊

ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴကိုအတင္းပင္ေဆာင္႔လိုးေနရာမွသူမ၏ေပါင္တန္ႏွစ္လံုးကုိသူ႔ပုခံုးတဖက္တခ်က္

သုိ႔ဆဲြ၍ထမ္းတင္လိုက္သည္၊ႏွင္းအိျဖဴ၏ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းမွာမိုးေပၚသုိ႔ေကာ႔ေထာင္လာေအာင္ေျမာက္ၾကြသြား

ၿပီး။ ေစာက္ပတ္ကေလးမွာပိုမိုၿပဲလန္သြား၏၊ၿပီးဆရာေဒ၀ကသူမ၏ခ်ိဳင္းေအာက္သုိ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုထိုးသြင္း

ကာ သူမ၏ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္၍အရွိန္ျဖင္႔တအားေဆာင္႔သြင္းလိုက္ရာ၊

“ျဗစ္ ၿဗိ ဖြတ္” ဟူေသာအသံႏွင္႔အတူလီးႀကီးမွာေစာက္ဖတ္အတြင္းသုိ႔အဆံုးတိုင္ေအာင္၀င္သြား

ေတာ႔သည္၊ လဒစ္ႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏သားအိမ္ေခါင္းျပြန္တေလွ်ာက္တိုး၀င္သြားၿပီး။ သားအိမ္၀ကို

တအားႀကီးေဆာင္႔တုိက္မိရာ။ ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္ရင္ထဲမွျပည္႔တက္လာေအာင္ပင္ ေအာင္႔သြားမိၿပီး

ခါးကေလးေကာ႔သြားကာ “အင္႔” ကနဲအသံေလးပင္ထြက္၍မ်က္ျဖဴလန္မတတ္ျဖစ္သြားရ၏၊

သတၱ၀ါနဲ႔လက္နက္မမွ်ဟူေသာစကားလို။ဖါးျပဳတ္ကေလးကို၀ါးရင္းတုတ္ျဖင္႔ရိုက္သလို။ျဖစ္သြားရ၏၊ဆရာေဒ၀

သည္သူ႔လီးႀကီးႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔အဆံုးထိ၀င္သြားသျဖင္႔ပိုမိုအားရလာၿပီးလ်င္သူမ၏ဖူးေဖါင္း

အိေသာႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုသူ႔ပါးစပ္ႀကီးျဖင္႔အတင္းကပ္ကာေတ႔စုပ္လွ်က္လက္ႏွစ္ဖက္က

သူမ၏ဖင္ျဖဴျဖဴအိအိႀကီးႏွစ္ျခမ္းကိုဆုပ္ကိုင္ဆဲြၿဖဲ၍လီးႀကီးကိုဒစ္ဖ်ားအထိဆဲြ၍ဆဲြ၍ႏႈတ္ၿပီးအရင္း

ေရာက္ေအာင္ေဆာင္႔ေဆာင္႔၍သြင္းေေတာ႔၏၊

“ဖြတ္ ျပြတ္ ဖတ္။ ဖြတ္ ဗြပ္ ဖတ္”

လီႀကီးေဆာင္႔၀င္လာတိုင္းေစာက္ေခါင္းအတြင္းရြဲအိုင္ေနေသာအရည္ၾကည္ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲမ်ားေၾကာင္႔

တဖြတ္ဖြတ္

အသံထြက္ေနသည္၊လီးဥႀကီးကႏွင္းအိျဖဴ၏ဖင္ၾကားစအို၀သုိ႔တဖတ္ဖတ္ျဖင္႔သြား၍ရိုက္ခတ္ေနရာ။ႏွင္းအိျဖဴ

မွာအရသာထူးျဖင္႔ တဟင္းဟင္းျဖစ္လို႔လာသည္၊

“ေဆာင္႔ ေဆာင္႔ ခတ္နာနာေလးေဆာင္႔ေပးစမ္းပါဆရာရယ္။ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ အုိ

ျမန္ျမန္ကေလး။ျမန္ျမန္ေလး ရွီး အား အဟင္းဟင္း မရပ္နဲ႔ မရပ္ပါနဲ႔ ဆရာ က်မၿပီးေတာ႔မယ္ထင္တယ္”

ႏွင္းအိျဖဴသည္ေကာ႔ထုိးလ်က္ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုအတင္းကား၍ဆရာေဒ၀၏ေၾကာျပင္ႀကီးကိုအတင္းကုတ္

တြယ္ေနကာ။ဖင္ႀကီးႏွစ္လံုးကိုအစြမ္းကုန္ေကာ႔ေÕမာက္ေပးေန၏၊ဆရာေဒ၀လည္းအေလ်ာ႔မေပးဘဲ။ႏွင္းအိျဖဴ

ႏႈတ္ခမ္းကိုအတင္းေတ႔စုပ္၍လက္ေခ်ာင္းမ်ားကႏွင္းအိျဖဴ၏မို႔ေမာက္လံုးက်စ္ေသာႏုိ႔သီးကေလးႏွစ္လံုးကို

ခပ္နာ နာဖိညႇစ္လိွမ္႔ေခ်လ်က္၊ေခြးမ်ားၿပီးခါနီးလုိးသလိုခတ္သြက္သြက္ထိုးထဲလိုက္သည္၊ထုိအခါႏွင္းအိျဖဴအဖို႔

ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားသာမကအေသြးအသားအရိုးအဆစ္တုိမွစိမ္႔ဆင္းလာေသာသုတ္ရည္မ်ားပါထြက္လာသည္႔

အတြက္၊ေျခကေလးလက္ကေလးမ်ားပါကုတ္ေကြးသြားမတတ္။ အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္ စိမ္႔ေလာက္

ေအာင္ အရသာေတြ႔သြားရာ။ဆရာေဒ၀ကိုအတင္းျပန္ဖက္ၿပီးသူမဖင္ႀကီးကိုေဆာင္႔ခ်က္ႏွင္႔အညီေကာ႔ေÕမာက္

ရင္းကာမ၏ပန္းတုိင္ကိုဆံုးခန္းတိုင္သုိ႔တက္လွမ္းေရာက္ရွိကာတခ်ီၿပီးသြားပါေတာ႔သည္၊

ထုိအခိုက္ဆရာေဒ၀မွာလည္းလီးအရင္းတြင္က်င္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး။သုတ္ရည္ျပစ္ျပစ္မ်ားကတျဗစ္ျဗစ္ပန္းထြက္

လာရာ။ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ၿပဲၿပဲကေလးထဲသုိ႔သူ႔လီးႀကီးအားအဆံုးထိထိုးသြင္းဖိကပ္ထားလိုက္ကာ။

အၿပီးျခင္းဆံုသြားေလသည္၊

ထိုအရွိန္ေၾကာင္႔ေသာ္ကၿမိဳင္စံအိမ္ႀကီး၏ၾကမ္းျပင္မွာဂ်ိဳးဂ်ိဳးခၽြတ္ခၽြတ္ျဖင္႔တအိမ္လံုးသိမ္႔သိမ္႔တုန္ခါသြား

သည္ထင္ရသည္၊အိပ္ခန္းထဲတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာခင္၀ိုင္းကေလးမွာ။တအိမ္လံုးငလ်င္လႈပ္သည္႔အလား

ျဖစ္သြားသျဖင္႔ အိပ္မက္လိုလိုဘာလိုလိုျဖင္႔လူးလွိမ္႔လိုက္မိၿပီး။တေရးႏိုးလာေလသည္၊ ခင္၀ိုင္းသည္

အခန္းထဲတြင္ဟုိဟုိဒီဒီၾကည္႔လိုက္ရာစိတ္ထဲတြင္တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားရသည္၊ၿပီးေတာ႔အိပ္ခန္းအျပင္ဖက္

ဧည္႔ခန္းဆီမွတီးတိုးစကားေျပာသံမ်ားႏွင္႔ ေမာဟုိက္ႏြမ္းလ်စြာနမ္းစုပ္ေနသလိုလိုအသံမ်ား။ ခ်ိဳးခ်ိဳး

ခၽြတ္ခၽြတ္အသံမ်ားကိုၾကားလိုက္ရာတံခါးရွိရာသုိ႔အသာက ေလးသြားၿပီး။ အျပင္သုိ႔ေခ်ာင္းၾကည္႔လိုက္၏၊

ဧည္႔ခန္းထဲတြင္မေတာ႔ႏွင္းအိျဖဴသည္မ်က္လ႔ုးကေလးေမွးစငး္လ်က္ ဆရာေဒ၀၏ရင္ပတ္ေအာက္တြင္

ကိုယ္လံုးတီးျဖင္႔ပက္လက္ကားကားေလးျဖစ္ေနသည္၊ဆရာေဒ၀ကႏွင္းအိျဖဴ၏အေပၚတြင္ေမွာက္လ်က္သား

ထပ္ရက္ႀကီးတက္ခြကာ။သူ႔လီးႀကီးကိုေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔အဆံုးထိထိုးသြင္းÕမဳပ္ႏွံကာစိမ္ထားသည္၊လီးဥႀကီးက

ႏွင္းအိျဖဴ၏ဖင္၀တြင္တန္းလန္းႀကီး။ခင္၀ုိင္းမေတြ႔ဖူးတာေတြကိုေတြ႔လိုက္ရသျဖင္႔အသဲတေအးေအးျဖင္႔

ဆက္ၾကည္႔ေနမိသည္၊တေအာင္မွ်ၾကာေသာ္ဆရာေဒ၀၏ေၾကာျပင္ႀကီးကိုအသာအယာပြတ္သပ္ေပး

ေနေသာႏွင္းအိျဖဴ၏လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားကေျပေလ်ာ႔သြား၏၊

ဆရာေဒ၀လည္းေဟာဟဲ။ေဟာဟဲႏွင္႔ေမာသြားကာႏွင္းအိျဖဴ၏ပိုက္ေပၚတြင္၀က္မွိန္းမွိန္းေန၏။လီးႏွင္႔ေစာက္

ပတ္ မွာမခၽြတ္ပဲ။တန္းလန္းႀကီးစိမ္ထား၏၊ ေစာက္ပတ္၀က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးတြင္ ဆရာေဒ၀၏ လီးႀကီးမွာ

ရွည္လ်ားေသာလီး ႀကီးအဆံုးထိေနသျဖင္႔ႏႈတ္ခမ္းသားမ်းမွာအထစ္အရစ္မရွိေတာ႔ေလာက္ေအာင္ တေျပးညီ

ကာစူၾကြေဖါင္းအာလ်က္၊လွ်ံက်လာေသာေစာက္ရည္မ်ားႏွင္႔သုတ္ရည္မ်ားေၾကာင္႔သူမ၏ဖင္ၾကားႏွင္႔ေပါင္ျခံပါ

မက်န္။ေစာက္အံုတခုလံုးရြဲစုိေနရာ။ဆရာေဒ၀၏လီးဥႀကီးပါခၽြဲက်ိေပက်ံေနသည္၊ႏွင္းအိျဖဴသည္ဆရာေဒ၀၏

ေၾကာျပင္ႀကီးကိုဖက္၍အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးေနသလိုသူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ၀င္ေနသည္႔လီးႀကီးကို

ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွရႈံခ်ီပြခ်ီျဖင္႔ညႇစ္၍ညႇပ္ေပးေနမိေတာ႔သည္၊ ဆရာေဒ၀လည္းသူ႔လီးႀကီးကို ႏွင္းအိျဖဴ

ေစာက္ပတ္အတြင္းမွစုပ္ယူသလိုခံစားေနရရာ။အထူးပင္ဇိမ္ ေတြ႔သြားသျဖင္႔သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းကိုစုတ္လွ်က္

မွိန္းေန၏၊ ႏွင္းအိျဖဴသည္ႏုပ်ိဳသန္မာလွေသာအားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာကၤ်ားႀကီးတဦး၏ အားရပါးရ

လိုးတာကိုၿမိန္ယွက္စြာခံစာလိုက္ရသ ျဖင္႔အလြန္အရသာေတြ႔သြား၏၊ ထုိနည္းတူစြာဆရာေဒ၀မွာလည္း

စိုအိႏုေထြးလွသည္႔မုဆုိးမအေခ်ာအလွကေလးကိုစိတ္ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္လိုလိုက္ရသျဖင္႔ကာမစည္းစိမ္ကို

အစြမ္းကုန္ခံစားလိုက္မိ ရာႏႈံးေခြသြားမတတ္ျဖစ္ေနေတာ႔သည္၊

အခန္းထဲမွေခ်ာင္းၾကည္႔ေနေသာအိမ္ေဖၚမေလးခင္၀ိုင္းမွာလည္းရင္ထဲတြင္မေဖၚျပတတ္ေသာ

ေ၀ဒနာတ၇ပ္ကျပင္းထန္လို႔ျဖစ္ေပၚလာသည္၊အပ်ိဳစစ္စစ္ကေလးျဖစ္သျဖင္႔လည္းဒါမ်ိဳးကိုတခါမွ်မေတြ႔ဘူး

သျဖင္႔မ်က္လံုးေလးမ်ားျပဴးက်ယ္၀ိုင္စက္သြားမတတ္ၾကည္႔ေနမိေတာ႔သည္၊

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

အခိ်န္ကားညသန္းေခါင္ေက်ာ္ေပၿပီ။ေသာ္ကၿမိဳင္အိမ္ႀကီးမွာေျခာက္ျခားဘြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္

တိတ္ ဆိတ္ေနျပန္သည္။ခင္၀ိုင္းမွာလည္းထိတ္လန္႔ရင္ဖိုစြာျဖင္႔သူမ၏အခန္းထဲသုိ႔အသာျပန္၍အိပ္ေနၿပီး၊

ေနာက္ေဖးတန္းလ်ားမွေအာင္တုိးႏွင္႔ဒရိုင္ဘာတုတ္ႀကီးတုိ႔ထံမွလည္းဘာလႈပ္ရွားသံမွ်မၾကားရေခ်၊အိမ္ႀကီး၏

အေပၚထပ္ဧည္႔ခန္းထဲတြင္သာဖေယာင္းတုိင္မီးေရာင္မ်ားေၾကာင္႔မမွိန္တမွိန္လင္းလ်က္ရွိသည္၊

ထိုအခ်ိန္႔ ဧည္႔ခန္းထဲရွိစႏၵားႀကီး၏ေအာက္အံဖံုးတံခါးႀကီး၏ေအာက္တြင္လႈပ္ရွားမႈ တစံုတခု

ရွိေနပါေလသည္၊ ေျမေအာက္ခန္းမႀကီးတခု၊

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

အေပၚထပ္ဧည္႔ခန္းထဲတြင္မေတာ႔။ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴမိန္းမလွကေလးကိုအားရပါးရ ေက်နပ္ေအာင္

တခ်ီ လိုးၿပီးသြားၿပီးအနားယူလိုက္ရသျဖင္႔ေနာက္တခ်ီလိုးႏုိင္ရန္တာစူေနျပန္သည္၊ ႏွင္းအိျဖဴ၏

ႏူးဍံ႔ေႏြးေထြးေသာေစာက္ပတ္တြင္းကေလးတဲမွာထိုးႏွစ္စိမ္ထားသည္႔သူ႔လီးႀကီးမွာလည္းေစာက္ရည္

မ်ားစုိစြတ္ေပက်န္ေနၿပီး။တေျဖးေျဖးမာေတာင္လာျပန္သည္၊ႏွင္းအိျဖဴမွာေတာ႔ဆရာေဒ၀၏ခႏၶာကိုယ္ႀကီး

ေအာက္ တြင္ဖါးမကေလးလိုပက္လက္ကားကားကေလးျဖင္႔ပိျပားလို႔ေနသည္၊ သူမ၏သြယ္လ်ေသာေပါင္တန္

ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ေဘးကိုကားကားကေလးျဖစ္ေနၿပီး။ ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးအိအိကေလးတြင္မေတာ႔ ဆရာေဒ၀၏

လီးဥႀကီးကတန္းလန္းႀကီးပါ၊

“အိျဖဴ”

“ရွင္ ဆရာ”

“ဘယ္လိုေနလဲဟင္ ေကာင္းရဲ႔လား”

“အို ဆ၇ာကလဲ ရွက္စရာႀကီးကြယ္”

“အလုပ္သေဘာမို႔လုပ္ရတာပါအိျဖဴရယ္ ဆရာ႔ကိုရွက္ေနသလား ဟင္”

ဟြန္း မုန္းဖို႔ေကာင္းလုိက္တာ။ေတာ္ေတာ္လယ္တဲ႔ဆရာလယ္ပါပဲ။အလုပ္သေဘာလုပ္ရတာပါတဲ႔။

သူမ်ားကိုလိုးခ်င္တာကိုမ်ားလိုးခ်င္တယ္ရွင္းရွင္းမေျပာဘူး။ႏွင္းအိျဖဴတေယာက္အထာေပါက္ေသာ္လည္းခံလို႔

ေကာင္းေကာင္းႏွင္႔ၿငိမ္ခံေနမိရာ။ကာမပန္းတုိင္အထြတ္အထိပ္သုိ႔တႀကိမ္ေရာက္ရွိခဲ႔ပါ၏၊သူကဟန္ေဆာင္ေန

ေသးေတာ႔ႏွင္းအိျဖဴလည္းဆက္ၿပီးဟန္ေဆာင္ေနရေတာ႔မွာေပါ႔ရွင္၊ သူမကလည္းဆရာေဒ၀၏ ကၽြမ္းက်င္

လွေသာအလိုးကိုခံရတာအရသာရွိမွန္းေတာ႔အသိသား။ႏွင္းအိျဖဴသည္မ်က္စိအစံုကိုေမွးစင္းကာရွက္ၿပံဳးကေလး

ျဖင္႔သာဆရာေဒ၀၏ရင္ခြင္ထဲ၀ယ္ေခါင္းကေးကိုတိုး ၀ွက္ထားမိေတာ႔သည္၊

“အင္႔ အီး ထပါအံုးဆရာရယ္ ဆရာ႔ကိုယ္ႀကီးကေလးလိုက္တာေအာက္မွာပိေနတဲ႔ႏွင္းအိျဖဴကိုလည္း

သနားပါအံုးဒီလိုႀကီးၾကာၾကာမေနတတ္ေတာ႔ဖူးရွင္႔”

“ေအာ္ ဟုတ္သားပဲ ေဆာရီးေနာ္ အိျဖဴ”

ဒီေတာ႔မွဆရာေဒ၀လည္းႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ကေလးအတြင္း၀ယ္အဆံုးထိထိုးသြင္းÕမဳပ္ႏွံထားေသာသူ႔

လေခ်ာင္းမာမာႀကီးကို “ဖြတ္” ကနဲေနေအာင္ဆဲြခၽြတ္လိုက္ၿပီး။အသာကုန္းထလိုက္၏၊

ႏွင္းအိျဖဴကမလံုမလဲျဖစ္ေနေသာသူမ၏ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင္႔ရွက္ရြံ႔ရင္ဖုိသြားရကာ။သူမ၏ေရႊရင္ႏွစ္စံုကိုလံုျခံဳ

ေအာင္ထမီကေလးကိုဆဲြတင္ၿပီးရင္လ်ားလိုက္ရင္းေပါင္တန္မ်းကိုဖံုးကြယ္ႏုိင္ရန္ထမီေအာက္ နားစကို

ဆဲြခ်မိသည္၊ ဆရာေဒ၀ကႏွင္းအိျဖဴထမီ၀တ္လို႔မရေအာင္ထမီကိုလက္ျဖင္႔ဆြဲထား၏၊

“အို လႊတ္ပါဆရာရယ္ အိျဖဴရွက္လုိ႔ပါ”

ႏွင္းအိျဖဴ၏မို႔ေမာက္ျပည္႔ၿဖိဳးေသာႏို႔ႏွစ္လံုးကတုန္တုန္ တုန္တုန္ျဖင္႔ျဖဴေဖြး၀င္းပေနၾကသည္၊

“ေနအံုးေလ အိျဖဴရဲ႔ အခုဆရာတုိ႔အလုပ္ကမၿပီးေသးဘူးေလ က်န္ေသးတယ္ကြယ္”

“ဟင္ မၿပီးေသးဘူး ဟုတ္လားဆရာ ဘယ္လိုမ်ားလုပ္အံုးမွာလည္းကြယ္”

ႏွင္းအိျဖဴကမ်က္လံုးကေလးအ၀ိုင္းသားျဖင္႔ဆရာေဒ၀ကိုၾကည္႔လိုက္၏၊ဆရာေဒ၀သည္သူ၏ထိပ္ႀကီးၿပဲလန္

ေနေသာလီးႀကီးတြင္ေပက်နေနေသာလရည္မ်ားႏွင္႔ ေစာက္ပတ္အရည္မ်ားကို ႏွင္းအိျဖဴ၏ထမီကေလးျဖင္႔

ဆဲြသုတ္လိုက္ရင္း၊

“ဒီလိုကဲြ႔ ဆရာတုိ႔ေဖါင္စီးလက္ဖြဲ႔လုပ္ခဲ႔ေပမဲ႔ ဒီအစိမ္းသရဲမိစာ0ျ144ေကာင္ေတြကခုတက္ထိမလာေသးဘူး

ဒီေတာ႔ဆရာတုိ႔ကတဆင္႔တက္ၿပီးေနာက္တမ်ိဳးနဲစမ္းသပ္ၾကည္႔ရမယ္”

“ဘယ္လိုမ်ားလဲရွင္”

“ဒီလိုပါ

ဒီတခါႏွင္းအိျဖဴကေလးဘက္ေထာက္ၿပီးဖင္ကုန္းေပပါလား၊ဆရာကေနာက္ကေနလုပ္ရမယ္၊ၿပီးေတာ႔အႏွင္းရဲ႔

ေၾကာေပၚမွာအင္းေရးၿပီး မႏာႊ်ရြတ္ရမယ္ေလ”

“ရွင္ တမ်ိဳးပါလား ဆရာရယ္”

“အို အႏွင္းကလဲနားေ၀လိုက္တာ။ဟုိေခြးေတြလုပ္သလိုမ်ိဳးေလ။ ေခြးထီးႀကီးကေခြးမေလးကို ေနာက္ကေန

လိုးသလုိေပါ႔”

“အိုကြယ္ ဆရာကလည္း ရွက္စရာ”

“ရွက္မေနနဲ႔ႏွင္းအိျဖဴ ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ရတနာေတြကိုလက္လြတ္ဆံုးရႈံးသြားႏွိင္တယ္ေနာ္”

ဆရာေဒ၀ကရတနာေတြနဲ႔လွည္႔ၿပီးေျပာလိုက္မွႏွင္းအိျဖဴ၏အေတြးကလုိရင္းသုိ႔ျပန္လွည္႔လာသည္၊သူမ၏

မ်က္လံုးအစံုတြင္ေလာဘေရာင္မ်ားကေတာက္ပလာၾကသည္၊

“ခုမွျဖင္႔မထူးေတာ႔ပါဘူး ဆရာရယ္ ဆရာလုပ္ခ်င္သလိုသာလုပ္ပါေတာ႔”

“ဒါျဖင္႔ အိျဖဴရဲ႔အ၀တ္အစားေတြကိုအကုန္ခၽြတ္လိုက္ရေအာင္”

ဆရာေဒ၀သည္ေျပာေျပာဆုိဆိုျဖင္႔သူ႔ကိုယ္ေပၚရွိအ၀တ္အစားမ်ားကိုခၽြတ္ရန္မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္၊သူ၏

ေအာ္လန္ဒစ္ၿပဲလီးတန္ႀကီးကေငါက္ေတာက္ႀကီးပုတ္သင္ညိဳေခါင္းလိုတၿငိမ္႔ၿငိမ္႔တယမ္းယမ္းျဖင္႔၊ ထို႔ေနာက္

ဧည္႔ခန္းထဲရွိေကာ္ေဇာႀကီးေပၚတြင္ႏွင္းအိျဖဴႏွင္႔ဆရာေဒ၀တုိ႔မွာဒုတိယအႀကိမ္ကာမပန္းတိုင္ကိုတူၿပိဳင္ၿပိဳင္

တက္လွမ္းရန္ႀကိဳးပန္းေနၾကသည္၊ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးယခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္အ၀တ္အစားကလံုး၀

မရွိေတာ႔။ လံုးတီးဗလာက်င္းေနၾကသည္၊

ဆရာေဒ၀မွာတံုးလံုးလွဲရင္းႏွင္အိျဖဴဆံစပ္တြင္ေခၽြးကေလးမ်ားကိုလက္ဖေနာင္႔ျဖင္႔သုတ္ေပးေန၏ၿပီးေတာ႔

သူအ “ကိမ္ႀကိမ္နမ္းစုပ္ခဲ႔ဘူးၿပီးျဖစ္သည္႔ႏွင္းအိျဖဴ၏ထူအမ္းအမ္းကေလးျဖစ္၍ ႏႈတ္ခမ္းနီမ်ား ပ်က္ပ်ယ္

ေနၿပီျဖစ္ေသာႏႈတ္ ခမ္းႏုႏုႏွစ္လႊာကိုအသာငံု၍စုပ္ယူလိုက္ျပန္သည္၊ ႏွင္းအိျဖဴမွာဆရာေဒ၀ ေကာင္းစြာစုပ္ယူ

လွ်င္အလိုက္သင္႔ျဖစ္ေစရန္သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးကေလးကိုအသာေလးမစုတစူလုပ္ေပးထား၏၊ဆရာေဒ၀လက္

ၾကမ္းႀကီးတဖက္ကႏွင္းအိျဖဴ၏မို႔ေမာက္ခၽြန္ကားေနေသာႏို႔အံုလံုးလံုးအိအိကေလးတဖက္ကိုဆုပ္ေခ်ေနျပန္

သည္၊ႏွင္းအိျဖဴ၏ေဖါ႔ဖေယာင္းအသြင္ေပ်ာ႔ေျပာင္း ေသာလက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားကလည္း ဆရာေဒ၀၏

လရည္မ်ား ေပက်ံေနေသာမာေတာင္ေထာင္မတ္ေနသည္႔လီးအေခ်ာင္းႀကီးကိုဆုပ္နယ္ေပးေနျပန္ရာ

ႏူးဍံ႔ေသာအထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ဆရာေဒ၀၏လီးႀကီးမွာသံေခ်ာင္းကအဘေခၚရေလာက္ေအာင္ တင္းမာ

ေနေတာ႔သည္၊ထိုအခ်င္းအရာကိုကိုင္တြယ္ေနရေသာႏွင္းအိျဖဴအဖို႔မွာလည္းသူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းမွယား

က်ိက်ိျဖင္႔ကလိကလိျဖစ္လို႔လာၿပီးခံခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာရခါေစာက္စိကေလးမွာလည္း ေထာင္ၾကြလာရသည္၊

သူတို႔ႏွစ္ဦးဒုတိယအႀကိမ္လိုးက်ခံက်ရန္အတြက္စုိင္းျပင္းေန”ကၿပီျဖစ္သည္၊ႏွစ္ဦးသားပါးစပ္ျဖင္႔ေတ႔စုပ္

သည္ကခြာလိုက္ရာ။”ျပြတ္ကၽြတ္”ဟူေသာအသံပင္ျမည္သြားသည္၊သူတုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ပါးစပ္ျဖင္႔ေတ႔စုပ္ေနရံုမွ်မ

ကအတြင္း႔လွ်ာျခင္းပါကလိေနေသာေၾကာင္႔ပင္ျဖစ္သည္၊ဆရာေဒ၀၏လီးႀကီးကလည္းမာေတာင္သထက္မာ

ေတာင္လာၿပီးေငါက္ကနဲေငါက္ကနဲပင္ထလာေနသည္၊

“ကဲ ဘယ္လိုလဲႏွင္းအိျဖဴ”

“ဘယ္လိုမ်ားလုပ္အံုးမလို႔လဲ ဆရာရယ္”

“ဆရာေျပာထားတာေလ ဟုိေခြးလိုမ်ိဳးလုပ္ဖို႔”

“အႏွင္းေတာ႔ တခါမွမလုပ္ဖူးေတာ႔မလုပ္တတ္ဖူးဆရာရယ္”

“လြယ္ပါတယ္အႏွင္းရယ္ အႏွင္းကေလးဘက္ကုန္းၿပီးဖင္ဘူးေကာင္းေထာင္ေပး။ဆရာကေနာက္

ကလုပ္မယ္ေလ၊ အႏွင္းကလဲကြာ လင္ရဘူးရဲ႔သားနဲ႔။ အႏွင္းေယာကၤ်ားနဲ႔မလုပ္ဖူးဘူးလား”

“သြားပါမသိဘူး ဟုတ္လဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔”

ႏွင္းအိျဖဴကမူပိုပိုအေျပာခ်ိဳခ်ိဳကေလးေျပာလိုက္ၿပီး။ဆရာေဒ၀စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ေစရန္ေကာ္ေဇာေပၚတြင္

တေတာင္ဆစ္ျဖင္႔ေထာက္၍ေလးဘက္ကုန္းေပးလိုက္ၿပီးေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုၿဖဲကာဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္

ေပးလုိက္ရာ။ သူမ၏ကားအိျဖဴေဖြးေသာတင္းသား၀ိုင္း၀ိုင္းႀကီးမ်ားၾကားမွစအို0ျlျlေလးေအာက္တြင္

အေမႊးႏုကေလးမ်ားျဖင္႔ဖံုးကြယ္ေနေသာေစာက္ပတ္မို႔မို႔ကေလးမွာၿပဴးအာလ်က္ထြက္လာေတာ႔သည္၊ႏွင္းအိ

ျဖဴ၏ဖင္ၾကားထဲတြင္မေတာ႔ေစာေစာကတခ်ီအလိုးခံထားရၿပီးျဖစ္သျဖင္႔စအို၀ေရာ။ေစာက္ပတ္တအံုလံုးပါ

လရည္မ်ားျဖင္႔ရြဲရြဲစုိေနပါသည္၊

ဒီေတာ႔မွဆရာေဒ၀သည္ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္၍ေကာ႔ေÕမာက္ထားေသာႏွင္းအိျဖဴ၏ဖင္သားေဖြးေဖြးကား

ကားႀကီးေနာက္မွဒူးေထာက္ခြလိုက္ၿပီး။သူ၏အစြမ္းကုန္မာေတာင္ေနေသာလီးႀကီးကို သူမ၏ဖင္ႏွစ္ျခမ္း

ၾကားသုိ႔ထိုးသြင္းထားလိုက္သည္၊ဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ကေလးကိုလိုးဘူးၿပီးျဖစ္ရာ။ဖင္စအို၀

အတြင္းသုိ႔စမ္းၿပီးလိုးထည္႔ၾကည္႔ခ်င္ေနမိသည္၊ ဆရာေဒ၀သည္သူလိုးခဲဘူးသည္႔မိန္းမမ်ားကို

ဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔ လိုးထဲ႔တတ္သည္႔အက်င္႔ပါရွိႏွင္႔ၿပီးသားျဖစ္ေနသျဖင္႔ေကာင္းမွန္းသိေနသည္၊

ႏွင္းအိျဖဴမွာေတာ႔တခါမွဖင္စအို၀ကိုလိုးသည္ကိုမခံဘူးေသးေခ်၊ထို႔ေနာက္ဖင္ၾကားထဲတြင္Õမဳပ္ေထာက္လွ်က္

ေတ႔ထားေသာလီးဒစ္ႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴ၏အရည္မ်ားႏွင္႔ေပက်ံခၽြဲက်ိေနေသာ စအုိေပါက္၀ေလးသုိ႔

ေဆာင္႔၍ဖိသြင္းလိုက္ေတာ႔သည္၊ “ဘြတ္ ျဗစ္ၿဗီ”ဟူေသာအသံႏွင္႔အတူဆရာေဒ၀၏လီးႀကီးမွာ

အရည္မ်ားေၾကာင္႔ေလ်ာေလ်ာလွဴလွဴျဖင္႔ ႏွင္းအိျဖဴ၏ ဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔တ၀က္တိတိ၀င္သြားေလရာ။

ေကာင္မေလးမွာခါးေလးေကာ႔သြားမိသည္၊

“အင္း အီ ကၽြတ္ ကၽြတ္ နာလုိက္တာ ဆရာရယ္ ဘယ္ႏွယ္ဖင္ေပါက္ထဲကို

သြင္းလိုက္ရတာလဲရွင္”

“အထက္ဆရာႀကီးေတြအမိန္႔အရဖင္ေပါက္ထဲကိုသြင္းဖုိ႔အာရံုရတယ္ႏွင္းအိျဖဴအဲဒီေတာ႔နာရင္လဲနဲနဲေတာ႔

ေအာင္႔ခံေနာ္”

ဆရာေဒ၀သည္ၿဖီးလံုးျဖန္းလံုးမ်ားျဖင္႔ႏွင္းအိျဖဴကိုအျပတ္ဖိန္းလိုက္ၿပီး။သူမ၏ဖင္ႏွစ္လံုးကုိလက္၀ါးႏွစ္ဖက္

ျဖင္႔ အားရပါးရဆုပ္ကိုင္နယ္ကာ။လီးႀကီးကိုတ၀က္တိတိ၀င္ေနရာမွအဆံုးအထိတုိင္ ေဆာင္႔သြင္းလိုက္

ေတာ႔သည္၊

“ဗြတ္ ရြီး”

ဆရာေဒ၀၏ႀကီးထြားရွည္လ်ားေသာက်ည္ေပြ႔ပမာလိင္တန္ႀကီးမွာႏွင္းအိျဖဴ၏ဖင္ၾကားထဲရွိစအုိေပါက္ထဲသုိ႔

အူမလမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္အရင္းအထိနစ္ေÕမဳပ္၀င္သြားပါသည္၊ထိုအခါက်မွဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ခါး

က်”္းက်”္းကေလးကုိလက္ႏွစ္ဖက္ျပဳတ္တူညႇပ္သလုိဆုပ္ကိုင္ဆဲြ၍လီးႀကီးကို တ၀က္ေလာက္ ဆဲြထုတ္လုိက္

ၿပန္ၿပီးေဆာင္႔သြင္းလုိက္ေနသည္၊ႏွင္းအိျဖဴမွာတခါမွဖင္အခ်မခံဘူးေသးသျဖင္႔ဗိုက္ထဲတြင္ေအာင္႔ေအာင္႔သြား

ေသာ္လည္းဆရာေဒ၀အလိုက်ဖင္ႀကီးကိုေနာက္ပစ္ကာေကာ႔၍ေကာ႔၍ေပးေနလိုက္သည္၊ ေလးဘက္

ေထာက္၍ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ကာေကာ႔ျပန္လ်က္ရွိေသာႏွင္းအိျဖဴ၏ဖင္ေဖြးေဖြးအိအိႀကီးႏွစ္လံုးကို

စံုကိုက္ျဖစ္ညႇစ္ရင္းဆရာေဒ၀တေယာက္တဟီးဟီးတဟဲဟဲျဖင္႔သူ၏ရွည္လ်ားသန္မာေသာလီးႀကီးကိုႏွင္းအိျဖဴ

၏ဖင္စအို၀က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးထဲသုိ႔ေဆာင္႔လိုးထည္႔ေနေတာ႔သည္၊ႏွင္းအိျဖဴမွာခံ၍ေကာင္းေသာ္လည္း

တခ်က္တခ်က္ေအာင္႔ေအာင္႔သြားသျဖင္႔အခ်က္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာေဆာင္႔သြင္းျခင္းကိုခံေနရၿပီးေနာက္၊

“ေတာ္ၿပီဆရာရယ္ အႏွင္းဖင္ေအာင္႔လိုက္တာ ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုေျပာင္းၿပီးလုပ္လုိ႔မရဖူးလားရွင္”

လိုး၍အရွိန္ရေနၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္းဆရာေဒ၀မွာႏွင္းအိျဖဴကေလးကိုသနားသြားသျဖင္႔သူမ၏ဖင္စအို၀

အတြင္းအဆံုးထဲ႔၀င္ေနေသာလီးႀကီးကို”ဖြတ္”ကနဲခၽြတ္လိုက္ၿပီးလက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္၍ေလးဘက္ေထာက္

ကုန္းေပးေနေသာ ႏွင္းအိျဖဴ၏တြဲေလာင္းကေနေသာလံုးက်စ္က်စ္ႏို႔အံုကေလးႏွစ္ခုကိုေျပာင္းကိုင္ကာ

ပန္းပြင္႔ကေလးကဲ႔သို႔ ၿပဲအာေနေသာေစာက္ပတ္အေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းကေလးထဲသုိ႔ လီးႀကီးကို

ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္၊

“ဗြတ္ ျပြတ္ ကၽြီ”

လီးႀကီးမွာဖင္ထဲမွကၽြတ္ထြက္သြားေသာလည္းေစာက္ပတ္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းကေလးထဲသုိ႔ျပြတ္သိပ္က်ပ္

တည္းစြာထုိး၀င္လာျပန္ရာ။ႏွင္းအိျဖဴကေလးမွာဟုိေနရာလည္းမသက္သာ။ဒီေနရာလည္းမသက္သာျဖစ္သြားရ

ျပန္သည္၊

သုိ႔ေသာ္သူမမွာဆရာေဒ၀ကုိေၾကာက္လဲေၾကာက္။အလိုးခံရသည္မွာလည္းနာေသာ္လည္းအရသာရွိေနသျဖင္႔

ဖင္ႏွစ္လံုးကိုေကာ႔ေထာင္ေပးထားမိသည္၊ ဆရာေဒ၀ကႏွင္းအိျဖဴ၏ႏို႔ႏွစ္လံုးကိုေနာက္မွဖက္လ်က္

ဆုပ္နယ္ကာ ဂုတ္သား၀င္း၀င္းကေလးကိုပါးစပ္ျဖင္႔ကိုက္ခဲထားၿပီးေနာက္မွေခြးထီးႀကီးကေခြးမေလးကို

တက္လိုးသလုိ ေဆာင္႔ေဆာင္႔ၿပီးလိုးထည္႔ေနသည္၊

“ရြီး ဖြတ္ ရြီး ဖြတ္”

မိန္းကေလးမ်ားကိုႊကဲ႔သုိ႔ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းၿပီးေနာက္မွတက္လိုးလွ်င္လီး၀င္ထြက္သည္႔အခါတိုင္း

တြင္ႊကဲ႔သုိ႔ေလသံမ်ားၾကားရတတ္သည္၊

ႏွင္းအိျဖဴမွာအခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာလီးႀကီးျဖင္႔ႊပံုစံအတိုင္းအလိုးခံလိုက္ရသျဖင္႔တေျဖးေျဖးေကာင္းသထက္

ေကာင္းကာ။ေကာ႔လိန္လန္ပ်ံလာၿပီးေျခကေလးလက္ကမ်ားပင္ကုတ္ေကြးသြားမတတ္အေသြးအသားအရိုး

အဆစ္ မ်ားမွအထြã္အထိပ္အရသာကိုခံစားလိုက္ရၿပီး။ေစာက္ေခါင္းအိမ္ထဲ၀ယ္သုတ္ရည္မ်ားလွ်ံထြက္လာ

ကာ။ တခ်ီၿပီးသြားျပန္ပါသည္၊ ဆရာေဒ၀လည္းသူမ၏ေနာက္မွလိုးရင္း။လိုးရင္းအရွိန္ရသထက္ရလာကာ

ခပ္သြက္သြက္ႀကီးေဆာင္႔ထဲ႔ေနရာမွသူ၏လီးအရင္းမွက်င္ကနဲျဖစ္သြားၿပီးပူေႏြးေသာသုတ္ရည္ျပစ္ျပစ္မ်ားကို

ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ဖုတ္ကေလးထဲသုိ႔တျဗစ္ျဗစ္ပန္းထည္႔လိုက္ေတာ႔သည္၊ေစာက္ပတ္ကေလးထဲသုိ႔မဆန္႔မၿပဲ

၀င္ထြက္ေနေသာလီးႀကီး၏အရွိန္ေၾကာင္႔အရည္ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲမ်ားသည္ေစာက္ေခါင္းထဲမွလွ်ံက်လာၿပီးေကာ္ေဇာႀကီး

ေပၚသုိ႔ပင္တေတာက္ေတာက္က်ဆင္းကုန္ပါ၏၊ႏွင္းအိျဖဴ၏ေပါင္ၾကားတေလွ်ာက္စီးဆင္းလာၾကၿပီး။ေပါင္တြင္း

သားႏုႏုကေလးမ်ားတြင္ခၽြဲက်ိက်ိအရည္မ်ားကစုိ႑ႊဲလို႔ေနပါေတာ႔သည္၊ႏွင္းအိျဖဴမွာလဲႏွစ္ခ်ီၿပီးေအာင္အလိုးခံ

လိုက္ရသျဖင္႔ရင္ထဲမွာေမာဟုိက္ႏံုးေခြသြားကာ။ေျခလက္မ်ားကိုပင္မသယ္ျခင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားၿပီး။

ေကာ္ေဇာႀကီးေပၚသုိ႔ေမွာက္လ်က္လဲက်သြားရသည္၊ဆရာေဒ၀လည္းႏွင္းအိျဖဴအေပၚမွထပ္လွ်က္သား။လီးႏွင္႔

ေစာက္ပတ္မခၽြတ္ပဲတန္းလန္းႀကီးတတ္၍လဲက်သြားပါေတာသည္၊

ခုေတာ႔ျဖင္႔ဆရာေဒ၀ႏွင္႔ႏွင္းအိျဖဴမွာကမာ”ေလာကႀကီးကိုေမ႔လ်က္ပမိုးမျမင္ေလမျမင္ျဖစ္သြားၾကၿပီး။အင္း

ေရးရန္။မႏာႊ်ရြတ္ရန္။ေဆးစီရင္စရာမ်ားကုိပင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္သတိမရႏိုင္ေတာ႔။လိုး၍ခံ၍သာေကာင္းသြား သ

ျဖင္႔ဆရာေဒ၀ကဘာအစီအစဥ္မွမလုပ္ႏိုင္ပဲႏွင္းအိျဖဴကိုတမင္သက္သက္ႀကီးလိုးလိုက္ရသလိုျဖစ္သြားပါသည္၊

ထိုကဲ႔သုိ႔ဆရာေဒ၀ႏွင္႔ႏွင္းအိျဖဴတုိသည္ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္လိုး၍ၿပီးသြားသည္႔အခ်ိန္႔စႏၵာယားႀကီးေအာက္မွ

အဖံုးတံခါးႀကီးသည္အလိုလိုပြင္႔ေပၚလာေတာ႔သည္၊ေစာေစာကေျမတိုက္ခန္းထဲမွထြက္လာေသာအေကာင္ႀကီး

အခန္းထဲတြင္ဘြားကနဲရပ္လွ်က္ေပၚလာသည္၊

“အဟင္း အီး ဟီးဟီး ဟားဟား အံမယ္ ေကာင္မကလင္ငယ္နဲ႔အႀကီးက်ယ္ေပ်ာ္ျမဴးေနတယ္ေပါ႔ေလ။

ဟိုး ဟုိး ေကာင္းဇံတဲ႔ကြ ဘာမွတ္သလဲငါ႔အၾကာင္းသိေစရမယ္”

အသံႀကီးကအေမွာင္ထဲတြင္ၪၪႀကီးထြက္ေပၚလာသည္၊ဆရာေဒ၀ႏွင္႔ႏွင္းအိျဖဴတုိ႔မွာကား စည္းစိမ္

ယစ္လွ်က္ ဖီလင္၀င္ေနၾကရာမွ။ရုတ္တရက္မို႔လန္႔ျဖန္႔သြားသည္၊ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလံုးသတိ၀င္လာကာ

လွည္႔ၾကည္႔လုိုက္ေတာ႔၊

“ဟာ ဟုိ ဟင္”

“ေအာင္မယ္ေလး”

သူတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ေရွ႔ေမွာက္တြင္ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာသတၱ၀ါႀကီးတေကာင္မားမားရပ္လို႔။ႏွင္းအိျဖဴမွာ

လြန္စြာေၾကာက္ရြံ႔သြားရသလို။ဆရာေဒ၀မွာလည္းတုန္လႈပ္သြားမိသည္၊သူ႔မယားကိုငါဒီလုိညာၿပီးလုပ္ေနတာ

သိလုိ႔မ်ား။ငါကိုဒါဆုိသူငါ႔ကုိအရွင္ထားမွာမဟုတ္ဖူး။ခုခံမွဆရာေဒ၀သည္ႏွင္းအိျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္စိမ္ထား

ေသာသူ႔လီးႀကီးကိုစြတ္ကနဲ ဆဲြခၽြတ္လိုက္ၿပီးမတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္၊လီးတန္းလန္းႀကီးျဖင္႔ပင္ကိုယ္လံုး

တည္းႀကီး ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္၊ ႏွင္းအိျဖဴမွာေတာ႔ေၾကာက္ရွာလြန္းလို႔ထင္၊

မ်က္လံုး ကေလးလွန္ကာၾကမ္းျပင္မွမထရဲေအာင္ ျပားျပား၀ပ္ေနမိေတာ႔သည္၊

“ဘာအခုမွေၾကာက္ပါၿပီလဲ။ထစမ္း နင္႔ကိုငါသတ္မယ္။ ဟုိဆရာဆုိတဲ႔အေကာင္ကလဲဘာေကာင္လဲ။

အလကား ဆရာလိမ္။ဆရာညာ။ အရွင္မထားဘူး ဟူး ဟူး ဟား ဟား”

သတၱ၀ါႀကီးမွာအရပ္ႀကီးေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းႏွင္႔ျမင္႔မားလွ်က္လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေရွ႔သုိ႔ဆန္႔ကာ

တလွမ္းျခင္းတုိးလာေတာ႔သည္၊

Myanmar Love Story

12 comments:

Anonymous said...

ိေ်

sszz2323 said...

အရမ္းေကာင္း၏

sszz2323 said...

အရမ္းေကာင္း၏

Unknown said...

very 696969696969 good

thethnin said...

တကယ္ေတာ္တဲ့ စာေရးဆရာပဲ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရသလိုပဲဗ်ာ

lin said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ..... စာဖက္ျပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုကၽြန္ေတာ္ ေမွာ္ဆ႐ာျဖစ္႐င္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္ အဲဒါမ်ိဳးျပီလို႔ကေတာ့ သ႐ဲ မကလို႔ သ႐ဲ အေဖ ပဲလာလား ျပီးေအာင္ကိုလုပ္ျပစ္မွာ...... ေက်ဇူးတင္ပါတယ္....

Unknown said...

ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ့သရဲပဲဗ်..............ခရမ္းသီးေတာင္ေကာင္းေကာင္းမႏွပ္လုိက္ရဘူး...

နတ္အင္ရြဲ said...

ေကာင္းပါတယ္..ေနာက္ဆက္တြဲေလး..ေရးပါဦး

နတ္အင္ရြဲ said...

gooddddddddddddddddddddddddddddddd!

Anonymous said...

အရမ္းေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ...

Unknown said...

​ေတာ္​လိုက္​တဲ့ဆရာ

Unknown said...

အရမ္းေကာင္းတဲ့စာအုပ္ပါ